ΤΑ ΜΠΑΝ ΣΤΟ ΠΝΕΎΜΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΑΠΟ ΚΆΤΙ ΠΑΡΑΓΚΕΣ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΤΑ ΜΠΑΝ ΣΤΟ ΠΝΕΎΜΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΑΠΟ ΚΆΤΙ ΠΑΡΑΓΚΕΣ

Ήταν μια εποχή που ζούσανε στο "Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι" του νεοφιλελε εκσυγχρονισμού.

 

Κυριαρχούσε παντού το "όλα θα τα ρυθμίσει η αγορά καλέ, θάνατος στο κακό κράτος" και τα λοιπά συναφή, τα ξέρετε . Ήταν τότε που επιβλήθηκε τελεσίδικα ένα μοντέλο οικονομίας με πρωτογενή παραγωγή στο 3% του ΑΕΠ, 12 μεταποίηση και τα ρέστα σε εσωστρεφείς κυρίως υπηρεσίες από ένα κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα που φούσκωνε την μεσαία τάξη (για ψηφουλάκια) με δανεικά του δημοσίου (που ακριβώς γι αυτή την δουλειά είναι τέλεια ρυθμισμένο...). Η εποχή που το Νίτρο του Κωστοπουλο αυτά τα έκρυβε με φτηνές πιρουέτες Life style για να παιχτούν τα κόλπα. Και στο Χρηματιστήρι. Ζωάρα... 

 

Την ίδια εποχή ήταν που φτιάχτηκε και το σύστημα δανεισμού από τον ΟΔΔΗΧ, όπου 22 συστημικές ελληνικές και ξένες Τράπεζες έκαναν πάρτυ κερδοσκοπίας από το 96 μέχρι το 10. Αυτό που επέβαλε την παρουσία στις εκδόσεις των ελληνικών ομολόγων 2-3 μεγαλοδικηγορικών γραφείων της Αθήνας για να διοχετεύουν μέσω "εξόδων παράστασης" πανωτόκια από κάθε ομόλογο στα τότε δυο "μεγάλα κόμματα" σε αναλογία 60:40... Παράγκα. 

 

Δεν υπήρχαν τότε "κοινωνικά δίκτυα" και Facebook. Kαθε φωνή που καταλάβαινε το τι έπαιζε και αντιδρούσε στα εκσυγχρονιστικά "ταπερμαν", την έκαναν αλλιώς μπαν. Ο αλγόριθμος τότε έλεγε: Τηλέφωνο από το Τύπου και Πληροφοριών στους εκδότες και βρίσκονταν στο τσακ μπαμ η ενοχλητική Αριστοφανική Μαλβίνα άνεργη και αποκλεισμένη. Να αναγκάζεται να κάνει stand up comedy σε μπουζουκάδικα για να επιβιώσει..

 

Δεν προοδέψαμε πολύ από τότε. Κάθε αθυρόστομη (ή μη) φωνή διαμαρτυρίας των σοβαρών διακυβευμάτων και σήμερα παίρνει tag "λαϊκιστή" ή "Αυριανιστη" από κάτι Comme il faute και τους απογόνους των τάπερμαν.

 

Και επιβιώνουν έτσι οι κάθε λογής παράγκες ολούθε, για να μπανάρουν πλέον και τους "καθώς πρέπει" και από την παράγκα του Ζουκι κάποιοι "ανεξέλεγκτοι" αλγόριθμοι. Βλέπεις, δεν φαίνεται έτσι η αμηχανία σου όταν συνειδητοποιεις ότι δεν έχεις να πεις τώρα, μετα την αναπόφευκτη πτώση του νεοφιλελευθερισμού ως όρος επιβίωσης του ψηφιακού καπιταλισμού, κανένα νέο σοβαρό αφήγημα που να βάζει τέλος και στις άλλες παράγκες.

 

Τις Τράπεζες που μοίραζαν εκείνο το 60:40, λάδωμα της τότε πολιτικής για να φτάσουμε μέχρι εδώ, την εποχή της πολτοποίησης των βιβλίων για να ξαναεκδοθει η φυλλάδα του Κωστοπουλο ως έσχατη επιλογή επιβίωσης των παραγκών που δείχνουν απέξω σαν βίλες. Αλλά και τις κάθε λογής παράγκες που ακόμα επιβιώνουν εντός της ελληνικής δεξιάς, που ποτέ δεν ήταν φιλελεύθερη για να έχει τώρα πρόβλημα στο να μεταλλαχθεί σε ένα Τραμπικό μόρφωμα, ελλείψει κάθε ιδεολογικου της ερείσματος από τα "κεντρικά" . Αλλά και στα κάθε θραύσμα του απανταχού Σημιτισμου, από αυτά που έχουν κάνει εισοδισμό και σε κάτι άλλες παράγκες, κρυμμένοι πίσω από πιστοποιητικά petigree αριστερού come il faulte.

Φωτιά στα πατζάκια τους...

 

Μου λείπει η Μαλβίνα γμτ...