ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :
Συν Ἀθηνά και χείρα κίνει
Δοθέντος ότι το άθροισμα («σὺν») καθορίζει ἡ Θεός Ἀθηνά, αν το «χεῖρα κίνει» είναι μηδέν, το αποτέλεσμα ορίζει και πάλι ἡ Ἀθηνά...ἢ πράττεις ἢ οὐδὲν πράττεις ἔργον Ἀθηνάς ἔργον
(είτε κάνεις κάτι είτε ουδέν κάνεις, το αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση ορίζει η Ἀθηνά· αυτή είναι η ουσία τής ορθής μετάφρασης «σὺν Ἀθηνά καί χείρα κίνει»).
Το
"σὺν" στη διατύπωση "σὺν Ἀθηνά" έχει μαθηματική έννοια (+), δηλαδή η
Αθηνά καθορίζει το άθροισμα (το αποτέλεσμα της μαθηματικής πρόσθεσης
+).
Το
"καί" στη διατύπωση "και χείρα κίνει" έχει βιοτική και
πραγματολογική έννοια, δηλαδή αναφέρεται στην ενέργεια που κάνει ο
άνθρωπος που προσβλέπει στην βοήθεια της Θεού (κουνήσου > κούνα το
χέρι σου > ενήργησε).
Το αποτέλεσμα όμως (του αθροίσματος) ορίζεται πάντοτε από την Θεό, ακόμη και όταν το "χείρα κίνει" είναι ΜΗΔΕΝ.
Άρα
το βαθύ νόημα πίσω από την ορθή μετάφραση της διάσημης φράσης "σὺν
Ἀθηνά καί χείρα κίνει" είναι ότι το αποτέλεσμα είναι πεπρωμένο
(προκαθορισμένο από την Θεό).
Σὺν Ἀθηνά σὺν χείρα κίνει = το αποτέλεσμα / τη μοίρα ορίζουν από κοινού η Θεός και ο άνθρωπος.
Μέθ'
Ἀθηνά καί χείρα κίνει (μαζί με την Αθηνά και χείρα κίνει) = το
αποτέλεσμα/ τη μοίρα ορίζουν από κοινού η Θεός και ο άνθρωπος.
Σὺν Ἀθηνά καί χείρα κίνει = το αποτέλεσμα/ τη μοίρα ορίζει η Θεός ανεξάρτητα από τον άνθρωπο.
Θλιβερές μεταφράσεις, άγονες σκέψεις. Με λίγα λόγια αν δεν έχεις την εύνοια της Θεάς...κλάφτα Χαράλαμπε . Καλημέρα σας.
Υ.Γ Τα
Αρχαία Ελληνικά είναι το ύψιστο γλωσσικό ανθρώπινο εργαλείο. Υπάρχει
λόγος ακόμη και τα σημεία στίξης. Η έλλειψη ή μη σημείων στίξης αλλάζει
πλήρως το νόημα της πρότασης. Έτσι μία πρόταση (συνήθως οι Χρησμοί τής
Πυθίας) έχουν διττή σημασία. Μαγεία κανονική.
6 σχόλια:
Χαίρε Λύκαστρε,
Στο ερώτημα αν ο Θεός παίζει ζάρια απάντησε πρίν από τον Αλβέρτο (όχι δεν παίζει), ο μεγιστος ΠΡΟΚΛΟΣ ως κατωτέρω
ΠΡΟΚΛΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΑΠΑΝΤΑ 2 -104
ΤΙ ΓΑΡ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΑΥΤΑ ΤΕ ΛΕΓΕΙΝ ΚΑΙ ΠΕΤΤΕΥΤΗ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΝ ΕΙΚΑΖΕΙΝ, ΜΕΤΑΤΙΘΕΝΤΙ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΗΚΟΝΤΑΣ ΑΥΤΑΙΣ ΒΙΟΥΣ ΕΚΑΣΤΗΝ
ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΛΕΜΕ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΠΕΣΣΟΥΣ, ΠΟΥ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΣΤΟΝ ΒΙΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΕΜΙΑ..
Πρίν από τον Πρόκλο έχει απαντήσει και ο μέγιστος ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
ΑΙΩΝ ΠΑΙΣ ΕΣΤΙ ΠΑΙΖΩΝ, ΠΕΣΣΕΥΩΝ ΠΑΙΔΟΣ Η ΒΑΣΙΛΗΙΗ
ΚΙΜΩΝ
Το απόλυτο θεοπνευματικό εργαλείο ανθρωποαυτοθεώσεως η αρχαία Ελληνική,
λέγε το καλύτερα, Λυκ., ουράνια χρυσή δωρεά της αποθεωμένης γαλαξιακής-Ανδρομεδείου ανθρωπότητος.
Και ο δυνάμενος χωρείτω
και ο μη δυνάμενος
τα γήινα ιστορικά αποτυπώματα των ουρανίων
ιχνηλατών, μνημονεύων και μελετών
ταπεινώς βαδιζέτω...
ΞΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ (Ι)
Ντορούλα, Οβριομούλα, πες αλεύρι…
Σαν σήμερα το 1822, οι Οθωμανοί Τούρκοι έσφαξαν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες στη Χίο, ως αντίποινα για την επανάσταση στο νησί
Η έκρηξη της Επανάστασης βρήκε το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Χίου να ευημερεί (117.000 έναντι 3.000 Οθωμανών Τούρκων και 100 Εβραίων). Με τον στόλο τους, το εμπορικό τους δαιμόνιο και τη διπλωματία τους, οι Χιώτες κυριαρχούσαν στη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο
Υπολογίζεται ότι από τους 117.000 χριστιανούς κατοίκους του νησιού, 42.000 σφαγιάστηκαν, 50.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και 23.000 διέφυγαν προς τις επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και τη Δυτική Ευρώπη. Οι Τούρκοι έχασαν περίπου 600 άνδρες, ενώ αναφέρθηκαν και θύματα μεταξύ των Εβραίων, που διεκπεραιώθηκαν από τη Μικρασιατική ακτή στο νησί για να πλιατσικολογήσουν και επόπτευαν το δουλεμπόριο.
Το εμπόριο δούλων
Μια όψη της οθωμανικής αγριότητας κατά του πληθυσμού της Χίου ήταν η πώληση – κυρίως γυναικών και παιδιών – ως δούλων. Μεταφέρονταν ως εμπορεύματα σε παζάρια της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης και πωλούνταν σε εξευτελιστικές τιμές. Ο Ολλανδός διπλωμάτης στην Κωνσταντινούπολη Gaspar Testa γράφει προς τον υπουργό του των εξωτερικών:
«Το πιό σπαρακτικό θέαμα είναι τα σκλαβωμένα γυναικόπαιδα που έφεραν από τη Χίο … Αγόρια και κορίτσια σέρνονται στους δρόμους δεμένα το ένα με το άλλο και οδηγούνται στα σκλαβοπάζαρα. Κοπέλλες κρατούσαν στο χέρι ένα χαρτί με το όνομα των Τούρκων κυρίων τους που έμειναν στην Χίο. Μη μπορώντας να τις συνοδέψουν οι ίδιοι, τις έστειλαν στη διεύθυνση των σπιτιών τους στην Πόλη.»
ΞΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ (ΙΙ)
Ο Άγγλος πρόξενος στη Σμύρνη Francis Werry γράφει σε αναφορά του προς τη Levant Company: «Στο δρόμο των Φράγκων οδηγούνται πάνω-κάτω κοπάδια από παιδιά της Χίου για πούλημα».
Στον Courrier Francais της 10-7-1822 αναφέρεται ότι φανατικοί μουσουλμάνοι αγόραζαν το θύμα τους για 30 γρόσια και το έσφαζαν για να κερδίσουν μια θέση στον παράδεισο!!!
Πολλές γυναίκες αυτοκτόνησαν κατά την μεταφορά και άλλες πέθαναν από απεργία πείνας για να γλυτώσουν τον εξευτελισμό.
Στην Allgemeine Zeitung δημοσιεύεται ότι μικρά παιδιά κάτω των 7 ετών που ήταν ακατάλληλα για το εμπόριο δένονταν και ρίχνονταν στη θάλασσα. Το σκηνικό του δουλεμπορίου περιγράφει και ο ιερέας της αγγλικής πρεσβείας R. Walsh αναφέροντας ότι από την 1η Μαΐου 1822 εκδόθηκαν 41.000 «τεσκερέδες» (έγγραφα ιδιοκτησίας δούλων) και ότι 5.000 πουλήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. Κατά τη γαλλόφωνη εφημερίδα της Σμύρνης Spectateur Oriental, έως την 10-5-1822 στο τελωνείο της Σμύρνης είχαν καταβληθεί δασμοί για 40.000 σκλάβους.
Τα παιδιά οδηγούνταν κατά ομάδες για εξισλαμισμό. Ο Άγγλος κληρικός Walsh γράφει ότι «μέσα σε μια μέρα έγιναν περισσότεροι προσηλυτισμοί από το Ευαγγέλιο στο Κοράνι απ’ όσοι απ’ το Κοράνιο στο Ευαγγέλιο σε έναν αιώνα».
Οι αγοραπωλησίες σταμάτησαν στις 19 Ιουνίου 1822 ύστερα από επέμβαση της αδελφής του σουλτάνου, στην οποία ανήκε η Χίος ως φέουδο.
Αγαπητέ φίλε ΑΡΡ..."η ευρωπαϊκή φιλοσοφία δεν είναι τίποτε περισσότερο από σημειώσεις κάτω από τον Πλάτωνα" είπε ένας ευρωπαίος φιλόσοφος. Ο τι φιλοσοφικό και λογικό ζήτημα μπορεί να πραγματευθεί η ανθρώπινη διάνοια, τέθηκε και επιλύθηκε από τον Πλάτωνα. Ο Πλάτων είναι η ύψιστη έκφανση της ανθρώπινης ενσάρκωσης. Και δεν ήταν ούτε Γερμανός, ούτε Γάλλος, ούτε Αιγύπτιος, ούτε Κινέζος..αλλά ΕΛΛΗΝΑΣ.
K.Λύκαστρε θα καταθέσω και την-παρόμοια- με εσάς άποψη μου:
Το "καί" ανάμεσα στην βούληση της θεάς και την κινούμενη χείρα του ανθρώπου (δηλ. την προσπάθεια του), υποδηλώνει πως πρέπει ΚΑΙ ο άνθρωπος να προσπαθήσει, να μην είναι μοιρολάτρης. ΠΡΟΣΟΧΗ, όχι να μην πιστεύει ότι η απόφαση είναι θε'ι'κή οπότε τ' αφήνει όλα στην τύχη τους, ή το αντίθετο, ότι δηλ. με την δική του μόνο δύναμη μπορεί να καταφέρει τα πάντα κόντρα στην βούληση της θεάς, αλλά κάτι ανάμεσα: Αν θέλει να πετύχει κάτι-και αυτό είναι σύμφωνο με τους Συμπαντικούς/Θε'ι'κούς/θρησκευτικούς νόμους (10 εντολές, Δελφικά παραγγέλματα, Παντσαλίσα στον Βουδδισμό, Ινδουιστικοί κανόνες, Διδαχές του Κομφούκιου, δοξασίες των Ινδιάνων και προκολομβιανών πολιτισμών στην Β.κ'Ν.Αμερική, Αβορίγινων στην Ωκεανία κ.τ.λ.) - τότε θα πρέπει και αυτός με τη σειρά του να δράσει στα σωστά πλαίσια, κάνοντας "αίτηση" στον κριτή με την προσπάθεια του , ώστε να δείξει τις προθέσεις του και την αφοσίωση του στον σκοπό του. Η "αίτηση" μέσω της προσπάθειας είναι για να "ρίξει μια ματιά" σ' αυτήν ο κριτής, ή να τον "ρίξει στο φιλότιμο", και να τον ευνοήσει, κάτι σαν τις σπονδές, τις θυσίες, ή τις προσευχές. Στo New Age περίπου το λένε ως "νόμος της έλξης"
(ακόμα)Ξενοδόχωφ
Δημοσίευση σχολίου