Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (164)
1) αποφράς ημέρα (29 Μαϊου) τί σημαίνει το επιθ. αποφράς (η);
2) επιθ. φιλότεκνος (η) (π.χ. γυνή, γαλή-γάτα). Τα συνθετικά του.
3) Τί γλωσσική σχέσι έχουν το ουσ. βρέφος (το), η (ουσ.) τροφή και το ρ. βόσκω;
4) ουσ. αστρολάβος (ο): τα συνθετικά του.
5) επιθ. αυτόπτης (μάρτυς) (ο): τα συνθετικά του και η ερμηνεία του.
6) γιατί το ¨με πήγε νερό¨ δεν το δέχεται η γλώσσα των ηλ. υπολογιστών ενώ το ¨είχα διάρροια¨ το δέχεται;
7) τα μέρη της χειρός ¨ βραχίων, ωλένη, παλάμη¨ τί ιδιαιτέρα σημασία έχουν;
8) ρ. χάνω: ποια η αρχική του σημασία. (φαίνεται αυτό από τα ομόρριζά του.)
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (163) ΕΔΩ.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος
1) η αποφράς, της αποφράδος. < από + φημί =λέγω (πρβ. ρ. φάσκω, ουσ. φράσις, απόφασις, κ.λ.π.) = κάτι (όπως η ανωτέρω ημερομηνία) το οποίο αποφεύγω ακόμα και λέγειν, αναφέρειν διότι προκαλεί αποστροφήν και πόνο.
2) φιλότεκνος (η) < φιλώ (φίλος) + τέκνον = η αγαπώσα το τεκνοποιείν.
3) βρέφος < τρέφος = το τρεφόμενον (πρβ. ουσ. τροφή < βροφή, φαγ-ητό), ρ. βόσκω εξ ού και βροτός = ο τρεφόμενος ίνα ζήση άνθρωπος.
4) αστρολάβος (π.χ. ο αρχαιοελληνικός των Αντικηθύρων) < άστρον + λαμβάνω = ο μηχανισμός ο προσ-λαμβάνων τα κινήσεις των άστρων.)
5) αυτόπτης < αυτός (= ο ίδιος εγώ) + όρώ (πρβ. μελλ. όψομαι < όπ-σομαι, όμμα < οπ-μα) ο έχων ίδιαν οπτ-ικήν εικόνα.
6) γιατί το ¨με πήγε νερό¨ είναι ασαφής περιγραφή και δεν είναι ακριβολογικά μονοσήμαντο, επιδέχεται και άλλας ερμηνείας.
7) βραχίων = τα άνω βραχύ μέρος της χειρός, ωλένη < κωλένη = η λεκάνη (πρβ. λάκος, λακούβα, Λακωνία, αγγλ. lake ) της χειρός, παλάμη = το παλλόμενο μέρος της χειρός.
8) χάνω < αρχ. ρ. χαίνω, (πρβ. χάσμα, χάος, α-χανές, χώρος) = το ανοικτόν, αναπεπταμένον. Εδώ αυτό που φεύγει οριστικά από μένα, ¨το πήρε το ποτάμι¨ κατά το κοινώς λεγόμενο.
1 σχόλιο:
2) Φίλος(=αυτός που αγαπά τα)+ τέκνο(=παιδί)=Αυτός,-η που αγαπά (γενικώς,όχι μόνο τα δικά του)τα παιδιά
4)για το 1ο συνθετικό είνμαι σίγουρος "άστρο,-α", για το 2ο εικάζω (και μόνο) ότι προέρχεται από το ρήμα "λαμβάνω"(=παίρνω, δέχομαι), και σημαίνει "αυτός(το εργαλείο) που παίρνει πληροφορίες από τα άστρα"
5) Αυτός,-η (που ο ίδιος,-α, αυτοπροσώπως)έχει δει κάτι (με τα ίδια του/της τα μάτια, ήταν παρόν,-ούσα).Η κατάληξη "-όπτης", αν και δεν ξέρω τον ακριβή της τύπο, προέρχεται από το ρήμα "οράω/ορώ"(= βλέπω),και συναντάται στα "οπτικά", "επ-όπτης","παν-επ-όπτης", "οπτ-ασία"(ΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧ ΠΑΛΙ Η ΑΣΙΑ Κ.ΛΥΚΑΣΤΡΕ!!!!!)
ΞΕΝΟΔΟΧΩΦ
Δημοσίευση σχολίου