ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :
ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΜΟΥ ΧΙΟΝΙΣΕ
Αγαπημένος προορισμός του αείμνηστου πατέρα μου που μας ξενάγησε πολλές φορές σε όλες τις ομορφιές του. Πολλοί κάτοικοι είχαν εκεί τις εξοχικές τους κατοικίες, μέχρι που οι Βούλγαροι τους κάψανε όλες τις κατοικίες και αργότερα καταταπατήθηκε από τους παπαροβλάχους.
Το αγαπημένο μας βουνό, περάσαμε αξέχαστες βραδιές στο καταφύγιο, τι γλέντια τι πορείες τα βράδια κάναμε στα χιόνια. Και το αγαπημένο μας όλων βραδινό σκί. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που ξεκίνησα να μαθαίνω να κάνω σκι..Έπεσα, κουτρουβάλησα, έψαχνα τα κομμάτια μου, καρφώθηκα με το κεφάλι στο χιόνι, έφαγα το χιόνι, εξαντλήθηκα, έγινα χαλκομανία επάνω σε κορμούς δέντρων, σταμάτησε εξαιτίας μου ένα ολόκληρο λιφτ, γιατί έπεσα επάνω του ουρλιάζοντας και μη μπορώντας να σταματήσω, παρέσυρα αθώους σκιέρ, οι οποίοι έπειτα με "στόλισαν" με διάφορα κοσμητικά επίθετα.
Όμορφα χρόνια...Με τεράστια νοσταλγία βέβαια θυμάμαι τις στιγμές που χαλαρώναμε στο σαλέ, με τα τζάκια να καίνε και το χιόνι να πέφτει έξω με μανία, όσο εμείς με τεράστιες κούπες στο χέρι, απολαμβάναμε τις αχνιστές μας σούπες, αποκαμωμένοι από το χειμερινό άθλημα...
2 σχόλια:
Εύγε για τις φωτογραφίες και την ατμόσφαιρα. Πολύ διαφορετικό από εμάς.
Kakos04
Φίλε Κακέ...σε πληροφορώ ότι η Ελβετία και οι Άλπεις δεν πιάνουν μια μπροστά μας.!!! Δεν έχει μόνο ένα πανέμορφο δάσος , αλλά και άγρια πανίδα. Λύκους, αρκούδες, αλεπούδες, ελάφια. Aπό τα παμφάγα, τα αγριογούρουνα αποτελούν το σημαντικότερο πληθυσμό
Δημοσίευση σχολίου