Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΩΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
Ο 20ος αιώνας πέτυχε ότι πέτυχε και λόγω τριών καινοτομιών χαμηλής τεχνολογίας, που όλες είχαν να κάνουν με την παράμετρο "χρόνος", όπως:
Οι αγορές με δόσεις, "εφεύρεση" του παραγωγού τρακτέρ ΜακΚορμιικ από το 1910. Εξελίχθηκε στο "πλαστικό χρήμα" μετά την δεκαετία του 90 και τις άυλες παραλλαγές του σήμερα.
Οι πάνες μιας χρήσης του 1950, που κράτησαν στην εργασία τα χειραφετημένα στον Πόλεμο γυναικεία εργατικά χέρια την εποχή των baby boomers.
To container της δεκαετίας του 50, που επέτρεψε την δημιουργία των αλυσίδων logistics και την μείωση του κόστους μεταφορών όσων σήμερα καταναλώνουμε.
Όλες αυτές οι επινοήσεις, δούλεψαν καλά μέχρι την δεκαετία του 80, κρατώντας την σχέση της αύξησης της παραγωγικότητας και των μισθών χωρίς σοβαρές αποκλίσεις.
Από την "Συνεννόηση της Ουάσινγκτον" του 86, την γενέθλια συνθήκη του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης που επέβαλε, αυτή η συσχέτιση της παραγωγικότητας στην εργασία- με την αμοιβή της διερράγη, Η ένταξη και της σοσιαλδημοκρατίας σε αυτή την σχολή οικονομικής σκέψης αποδυνάμωσε τα συνδικάτα, δημιουργώντας τοπικές και διεθνείς ανισότητες που πλέον δείχνουν ανεξέλεγκτες. Κάθε νέα επινόηση ή τεχνολογική καινοτομία που μπήκε μέχρι τώρα σε εφαρμογή, διεύρυνε περισσότερο αυτήν την αναντιστοιχία, με σοβαρότατες κοινωνικές επιπτώσεις. Ιδιαίτερα στις χώρες του "οικονομικού Νότου" όπου αυτό το χάσμα έχει πάρει κολοσσιαίες διαστάσεις.
.
Ισχυρίζομαι ότι στον 21ο αιώνα η σοβαρότερη καινοτομία για να διορθωθούν υπέρ της εργασίας οι κακές επιπτώσεις των προηγούμενων στις καμπύλες του πιο πάνωω γραφήματος, πάλι με τον χρόνο θα έχει να κάνει.
Αν ποτέ ξεκινήσει και εδώ μία σοβαρή δημόσια συζήτηση για το πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί, τι επιπτώσεις θα φέρει και ποιός θα χρηματοδοτήσει αυτήν την μεταρρύθμιση, θα αποκαλυφθεί και ο άλλος βασικές ανασταλτικός παράγοντας (εκτός από τον χρεοκοπημένο νεοφιλελευθερισμό) για την εφαρμογή/ χρηματοδότηση αυτής της (διορθωτικής) μη τεχνολογικής καινοτομίας:
Ο τρόπος που παράγεται το χρήμα από το 71 και μετά, ως του βασικού "προϊόντος" των εμπορικών τραπεζών, απ' όπου και τα υπερκέρδη τους,
Όμως αυτά δεν απαιτούνταν πλέον !
Η εφαρμογή αυτής της καινοτομία, εκτός από την διόρθωση ενός ιστορικού λάθους, αυτό που απεικονίζεται στο πιο πάνω γράφημα, μπορεί να ανατρέψει αυτές τις δύο γραμμές, δίνοντάς προβάδισμα στην καμπύλη "αμοιβή της εργασίας", που μπορεί να οδηγήσει και την καμπύλη αύξησης της παραγωγικότητας σε πρωτοφανή επίπεδα, ορίζοντας την σχέση "χρήμα = ο ελεύθερος χρόνος από την εργασία".
(Δες γιατί και το πώς στα *, ** ,και ***, αν δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις για να καταναλώσεις τον πολύτιμο ελεύθερα χρόνο σου)
* Για την Ελλάδα αυτό ΕΔΩ.
** Για το ευρώ, αυτό ΕΔΩ.
** Για το γιατί, ΕΔΩ.
Πηγές των δεδομένων του πιο πάνω γραφήματος:
EPI analysis of unpublished Total Economy Productivity data από το Bureau of Labor Statistics (BLS)
Labor Productivity and Costs program, wage data από το BLS Current Employment Statistics,
BLS Employment Cost Trends, BLS Consumer Price Index, απο τοBureau of Economic Analysis National Income and Product Accounts
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου