ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (196)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (196) 

1) ουσ. ορκωμοσία (η): τα συνθετικά του, η ερμηνεία του και η σχέσι του με την  ειρκτή.

2) ουσ. αδιαλλαξία, μισαλλοδοξία. Σε τι διαφέρουν νοηματικά;

3) ουσ. διάβρωσι (η): από ποιο ρήμα προέρχεται και τί σχέσι έχει με την βροχή;

4)  Γιατί η θεά Αθηνά καλείται Ατρυτώνη;

5) αρχ. ρ. καθιππάζομαι: τί να σημαίνει και γιατί. 

6) ουσ. ακμή (η): η ετυμολογία του.

7) επιρ. αεροστεγώς: τα συνθετικά του και η ερμηνεία του. 

8) επιθ. αμιγές (το): ποιο το ρήμα προελεύσεώς του;   

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (195) ΕΔΩ.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.

1) ορκομωσία < όρκος (= τελετουργικόν κυκλικόν περίκλειστον, ¨περίβολος¨ σημαίνων το απαραβίαστον πρβ. έρκος, ειρκτή= φυλακή, όριον) + όμνυμι, ομνύω (πρβ. εξ-ωμότης, συν-ωμότης κ.λ.π.) = υπόσχεσις για κάτι δι’ όρκου, ενώπιον θεού και ανθρώπων, ότι θα επιτελέσω και δεν θα προδώσω.  

2) αδιαλλαξία < α(νευ) + δια + αλλαγή = η άρνησι επικοινωνίας, συζητήσεως, συν-δια-λαγής. μισαλλοδοξία < μίσος + άλλος + δόξα (πρβ. δόκησις, το δοκούν), ο αδόκητος) = το μίσος, αποστροφή για την γνώμη του άλλου.

3) διάβρωσι < δια + βιβρώσκω (= τρώγω, πρβ. βρέφος, βροτός, βρώσις και πόσις, βρώσιμοι ελέαι) = η σταδιακή και ανεπαίσθητος εσωτερική φθορά, τριβή, φάγωμα.

4) Αθηνά Ατρυτώνη. Διότι ε-τρύ-πησε ως αστραπή γεννηθείσα από την κεφαλήν του Διός-ουρανού.   Ούτω πως και αι ιδέαι και η σοφία γεννώνται εις τον ανθρώπινον εγκέφαλον. Παράβαλε και την χριστιανικήν παραλλαγήν αυτού, ο σωτηριακώς ενσαρκωθείς υιός του θεού-νού- Διός Χριστός-ανθρωπονούς εις τον ανθρώπινον εγκέφαλον, αν και περαιτέρω η αλληγορία αυτή παίρνει τον δουλοπρεπή και μοιρολατρικό, τον πονηρό εβραϊκό δρόμο.  

5)  καθιππάζομαι < κατά + ίππος = κάθημαι επί του ίππου, καβαλικεύω, καβαλάω.

6) ακμή < (αναγραμματιζόμενον) = μήκος, το άκρον, το όριον της εκτάσεως και της οδού, μεταφορικώς δε και της σωματικής ρώμης.

7) αεροστεγώς < αήρ + στέγη (πρβ. στεγνός, άστεγος, Στάγειρα = τα προφυλαγμένα υπό αέρος μέρος) = αφορά τα στεγανοποιημένα, τα άνευ εισχωρήσεως αέρος.

8) αμιγές. < α(νευ) + μείγνυμι, μειγνύω (πρβ. μείγμα, αναμειγνύω) = το μη αναμεμειγμένον, το ανόθευτον.