ΟΙ ΦΡΑΞΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥΣ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΟΙ ΦΡΑΞΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥΣ (Από την σειρά τoυ ιστολογίου "Οι μεγάλες αντιφάσεις της MAGA)

Ένα κίνημα που ήθελε να συγχωνεύσει τη Βόρεια Αμερική σε ένα κράτος και να επεκτείνει τα σύνορά του από την διώρυγα του Παναμά ακούγεται απίστευτα οικείο με όσα συμβαίνουν σήμερα. 

 

Προηγήθηκε όμως μία ομάδα, που ονομάζεται “τεχνοκρατικό κίνημα" στην διατύπωση αυτής της ιδέας την δεκαετία του 30. Aυτη ήταν μια ομάδα απογοητευμένων ρεμπουμπλικάνων της δεκαετίας του 1930, με "μεγάλες ιδέες" για το πώς να αναδιατάξει την κοινωνία των ΗΠΑ. 

 

Πρότειναν ένα όραμα που θα ξεφορτωνόταν τα "απόβλητα" και θα έκανε τη Βόρεια Αμερική πολύ παραγωγική χρησιμοποιώντας την τεχνολογία.

 

Οι Τεχνοκράτες, που μερικές φορές ονομάζεται και Τεχνοκρατία Inc έγιναν πιο γνωστοί για την πρόταση τους συγχωνευσης του Καναδά, της Γροιλανδία, του Μεξικό με τις ΗΠΑ και μέρη της κεντρικής Αμερικής σε μια ενιαία ηπειρωτική κρατική μονάδα. Αυτό το ονόμασαν “Τεχνάτε”.

 

Η αποτυχία του τότε καπιταλισμοϋ να διαχειριστεί την παγκόσμια νομισματική ανισορροπία (σχεδόν όλος ο παγκόσμιος χρυσός είχε μεταφερθεί στις ΗΠΑ για τις ανάγκες ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης Ευρώπης μετά τον 1ο Ευρωπαϊκό Εμφύλιο πόλεμο-που εξελίχθηκε σε παγκόσμιο), δημιούργησε την βάση για την ανάπτυξη των ιδεών τους μετά το κραχ του 29.

 

Αυτές διέπονταν από τεχνοκρατικές αρχές, παρά από εθνικά σύνορα και τις τότε παραδοσιακές πολιτικές διαιρέσεις.

 

Οι ίδιες ιδέες φαίνεται να αντηχούν με κάποιες πρόσφατες δηλώσεις από την Κυβέρνηση Τραμπ τόσο για την συγχώνευση των ΗΠΑ με τον Καναδά και την προσάρτηση της Γροιλανδίας αλλά και για άλλα σημαντικά θέματα διοικητικής και νομισματικής μεταρρυθμισης υπό την επήρεια της νεο-ναζιστικής της φράξια των Musk-Vance, που λειτουργούν ως εκπρόσωποι της οργάνωσης NrX, που ιδρύθηκε από τεχνοφεουδάρχες της Silicon Valley.

 

Οι ιδεολογικές ρίζες 

 

Οι τεχνοκράτες θεωρούσαν τους εκλεγμένους πολιτικούς ανίκανους. Υποστήριξαν την αντικατάστασή τους με ειδικούς στην επιστήμη και τη μηχανική, οι οποίοι θα διαχειρίζονταν πόρους “αντικειμενικά προς όφελος της κοινωνίας".

 

Το κίνημα του 1930 ξεκίνησε σαν ένας εκπαιδευτικός και ερευνητικός οργανισμός που υποστήριξε μια θεμελιώδη αναδιοργάνωση των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δομών στις ΗΠΑ. Συνέχισε με ένα βιβλίο που ονομάζεται Τεχνοκρατία που εκδόθηκε το 1921 από έναν μηχανικό που ονομάζεται Βάλτερ Χένρι Σμιθ, ο οποίος διατύπωσε κάποιες νέες ιδέες για την διαχείριση της επιστήμης.

 

Το κίνημα απέκτησε μεγάλη προσοχή κατά τη διάρκεια της Μεγάλη Ύφεσης, μια περίοδος μαζικής ανεργίας και οικονομικών προβλημάτων που διαρκεί από το 1929 έως το 1939. Αυτή ήταν μια εποχή που οι εκτεταμένες οικονομικές αποτυχίες προκάλεσαν ριζοσπαστικές ιδέες για συστημική αλλαγή. Η τεχνοκρατία έκανε έκκληση σε όσους είδαν τις τεχνολογικές εξελίξεις ως πιθανή λύση για την οικονομική αναποτελεσματικότητα και ανισότητα.

 

Οι Τεχνοκράτες κέρδισαν την πρόσφυση σε μεγάλο βαθμό λόγω του έργου του Χάουαρντ Σκοτ, μηχανικού και οικονομολόγου, που συντόνισε μια αρκετά μεγάλη ομάδα μηχανικών και υπερσυντηρητικών ακαδημαϊκών. Το 1932, ο Σκοτ ίδρυσε την Τεχνική Συμμαχία, η οποία αργότερα εξελίχθηκε στην Τεχνοκρατία Inc.

 

O Σκοτ και οι οπαδοί του πραγματοποίησαν διαλέξεις, δημοσίευσαν φυλλάδια και προσέλκυσαν μια σημαντική ακολουθία πιστών, ιδίως μηχανικών επιστημόνων. Το κίνημα μπορεί να έχει επηρεάσει το σχεδιασμό μελλοντικών εννοιών, όπως οι προγραμματισμένες κοινότητες και οικονομίες, πάνω στην πεποίθηση ότι η βιομηχανική παραγωγή και διανομή πρέπει να διαχειρίζεται επιστημονικά. Οι υποστηρικτές υποστήριξαν ότι τα παραδοσιακά οικονομικά συστήματα όπως ο καπιταλισμός και ο σοσιαλισμός ήταν αναποτελεσματικά και όχι επιστημονικά σχεδιασμένα αφού διαβρώνονται εύκολα.

 

Στη δεκαετία του 1930, τα μέλη της Τεχνοκρατίας πρότειναν την αντικατάσταση των οικονομιών της αγοράς και την πολιτική διακυβέρνηση με ένα σύστημα όπου μόνοι ειδικοί θα λαμβάνουν αποφάσεις. Τεχνοκράτες θα ρυθμίζαν την κατανάλωση και την παραγωγή με βάση την ενεργειακή απόδοση και όχι με τις δυνάμεις της αγοράς ή με κάποιο σύστημα Κεντρικής διακυβέρνησης σοβιετικού τύπου. 

 

Οι τεχνοκράτες πίστευαν ότι η μηχανοποίηση και ο αυτοματισμός θα μπορούσαν να εξαλείψουν μεγάλο μέρος της ανάγκης για ανθρώπινη εργασία. Τα αγαθά και οι υπηρεσίες θα διανέμονταν με βάση τους επιστημονικούς υπολογισμούς της ανάγκης και της βιωσιμότητας.

 

Ενώ το κίνημα είδε γρήγορη ανάπτυξη στις αρχές της δεκαετίας του 1930, γρήγορα έχασε την ορμή του στα μέσα της ίδιας δεκαετίας. Αναφέροντας ορισμένες από τις ανησυχίες, οι Αμερικανοί επικριτές φοβόντουσαν ότι μία κυβέρνηση από μη εκλεγμένους εμπειρογνώμονες θα οδηγούσε σε μια μορφή πολύ αυταρχικής διακυβέρνησης. Καθόλου τυχαία δεν είναι και η συμπάθεια των Τεχνοκρατών με τις πρακτικές διακυβέρνησης που άρχισε να εισάγει το ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας, που στήριξε τις δικές του ρατσιστικές επιλογές σε ψευδοεπιστημονικά ευρήματά περί "ανωτέρας φυλής" κλπ.

 

Μια από τα ίδια σήμερα 

 

Απ ότι φαίνεται, βλέπουμε μια αναγέννηση μερικών από αυτά τα είδη ιδεών το 2025. Ο Μασκ έχει και μια οικογενή σχέση με το κίνημα του 30, έτσι είναι πιθανό να το γνωρίζει. Ο παππούς της μητέρας του, η Τζόσουα Ν. Χάλντεμαν ήταν μια αξιοσημείωτη προσωπικότητα στο κίνημα της τεχνοκρατίας στον Καναδά κατά τη δεκαετία του 1930 και του 1940.

 

Η διαφοροποίηση με την κυρίαρχη τάση του Τραμπ

 

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες σημαντικές διαφορές μεταξύ της τρέχουσας κυβέρνησης των ΗΠΑ και των σύγχρονων τεχνοκρατών που έχει ενσωματώσει ως τάση της. Η προσέγγιση του Τραμπ στο διεθνές εμπόριο συνεχίζει σταθερά να κυριαρχείται από τις αποτυχημένες νεοφιλελέ δοξασίες περί της "ελεύθερης αγοράς". Οι νεο-τεχνοκράτες, αντιθέτως, υποστηρίζουν την εξέλιξη του δόγματος σαν "νεοφιλελευθερισμός ver2.0". ως μορφή κεντρικού σχεδιασμού υπό την ηγεσία illuminati εμπειρογνωμόνων επιλεγμένων (από ποιούς?) μόνο από την κάστα τους.

 

Και ενώ οι Τεχνοκράτες του 30 πίστευαν στην κατάργηση του χρήματος, των μισθών και των παραδοσιακών μορφών εμπορίου, η κυβέρνηση Τραμπ σχοινοβατεί (ίσως χωρίς να ξέρει γιατί) πάνω σε ενα μειγμα απο ιδέες που αντανακλούν τις ανησυχίες των κυρίαρχων ελίτ, που την στηρίζουν. Με ένα άναρχο μείγμα αντιφατικών ιδεών που ενσωματώνουν και τις αναρχικες ιδέες των κρυπτονομισμάτων μέσα σε μορφές διακυβέρνησης από αλγορίθμους, κυρίως σε όσα αφορούν την ψηφιακή και νομισματική μεταρρύθμιση, που ετοιμάστηκε από την Blackrock ως κυρίαρχης δύναμης του σκιώδους παρατραπεζικού συστήματός των ΗΠΑ, διαμορφώνουν την νέα "ιδεολογία" τους.

 

Ο Τραμπ πιστεύει ότι πολιτικοί σαν κι αυτόν θα πρέπει να κυβερνούν τη χώρα, μαζί με εταίρους όπως ο Μασκ. Οι νέοι "τεχνοκράτες" ανησυχούν ότι οι εκλεγμένοι πολιτικοί καθοδηγούνται από το συμφέρον, αλλά και ότι η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ φαίνεται να ισορροπεί ακόμα τα επιχειρηματικά συμφέροντα με τις κυβερνητικές της αποφάσεις. Και έτσι ακόμα δεν έχουν έρθει σε ρήξη (ρίχτηκε μόνο μερικές προειδοποιητικές βολές προς την ομάδα Vance με την γκάφα (ή μπανανόφλουδα) μιας παραβίασης ασφαλείας μέσω του chat Signal.

 

Αν και το τεχνοκρατικό κίνημα δεν έγινε ποτέ κυρίαρχη δύναμη, οι ιδέες του επηρέασαν μεταγενέστερες. Η έννοια της διακυβέρνησης βασισμένη στα δεδομένα στο κίνημα της Τεχνοκρατίας είναι μέρος του σύγχρονου σχεδιασμού, ειδικά σε περιοχές όπως η ενεργειακή απόδοση και ο πολεοδομικός σχεδιασμός.

 

Η άνοδος της ΑΙ επι των "μεγάλων δεδομένων" έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για το ρόλο (και την εμβέλεια) της τεχνοκρατίας στη σύγχρονη κοινωνία. Καθόλου τυχαία η σύγκρουση των BigTech μεταξύ τους και με τις αντίστοιχες της Κίνας για το ποιά θα κυριαρχήσει, συνδέεται και με την μορφή που θα έχει το νέο ψηφιακό χρήμα αλλά και στην διατήρησή (με κάθε κόστος) του σημερινού υπερσυγκεντρωτικού μοντέλου των υπηρεσιών στο internet.

 

Σε κάποιες χώρες συμπεριλαμβανομένων της Σιγκαπούρης και της Κίνας, η διακυβέρνηση δείχνει να κυριαρχείται ηδη από τμήματα με επικεφαλής ελίτ με αντίστοιχες τεχνοκρατικές απόψεις. Προφανώς μπορούν να κάνουν ότι κάνουν μόνο όταν δεν υπάρχει κάποιος, έστω και στοιχειώδης, κοινωνικός έλεγχος ή όταν λειτουργούν αποτελεσματικά δομές αποκεντρωμένης διακυβέρνησης.

 

Στη δεκαετία του 1930, οι Τεχνοκράτες αντιμετώπισαν σημαντική κριτική. Τα συνδικάτα, πιο ισχυρά τότε από ό,τι σήμερα, ήταν σχεδόν απόλυτα υποστηρικτικά της προοδευτικής Νέας Συμφωνίας (New Deal) και της προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων’, και όχι των Τεχνοκρατών, όπως αυτές πήγαν να ενσωματωθούν ως κυρίαρχες στο τότε Ρεμπουμπλικανικό κόμμα (που καθόλου τυχαία ήθελε τότε την συνεργασία με τον Χίτλερ).

 

Το τεχνοκρατικό κίνημα της δεκαετίας του 1930 μπορεί να έχει ξεθωριάσει, αλλά οι κεντρικές του ιδέες συνεχίζουν να διαμορφώνουν σύγχρονες συζητήσεις. Που όμως ακόμη μέχρι και σήμερα δεν έχουν ξεπεράσει την βασική αντίφαση των ιδεών των Τεχνοκρατών, αφού η εφαρμογή τους οδηγεί πάντα σε ενίσχυση των αυταρχικών μεθόδων διακυβέρνησης, περιορισμό των δικαιωμάτων και σε επιστροφή στις συνθήκες της φεουδαρχίας του Μεσαίωνα. Τώρα υπό το πρόθεμα Τεχνο-