ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Αφού σώνει και καλά πρέπει να τα στάξουμε στους Γιάνκηδες και να έχουμε τις γνωστές μιζοκαταστάσεις , ας πάρουμε αυτά το αεροσκάφος αντί για το εξόχως προβληματικό F - 35. Η άποψη μου είναι διεύρυνση της αγοράς των Rafale και είσοδος σε κάποιο σύστημα συστημάτων έκτης γενεάς που θα περιλαμβάνει και ρομποτικά αεροσκάφη, νέα όπλα και οργανική σύνδεση με τους άλλους Κλάδους.
Η άδεια σχετίζεται με το πολιτικό πρόβλημα προώθησης των F-35 Ligtning II στην Ινδία, λόγω τη προμήθειας του ρωσικού συστήματος αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας S-400 Triumf.
Παρότι πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική υπόθεση από αυτην της Τουρκίας που είναι κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, οι δυνατότητες του ραντάρ των S-400 να συλλέξουν κρίσιμα στοιχεία, η μη διαρροή των οποίων θα εξαρτάται από την καλή θέληση των κατόχων… και τη γεωπολιτική συγκυρία, κρίθηκε ως μη αποδεκτό ρίσκο.
Πιθανόν ρόλο να έπαιξε και η νομοτελειακά βέβαιη εκμετάλλευση τέτοιας απόφασης από την τουρκική διπλωματία, η οποία αναζητεί εναγωνιως διέξοδο από το αδιέξοδο στο οποίο την έχει οδηγήσει η αμετροέπεια Ερντογαν και η -με σπόνσορα την ίδια τη Δύση- πεποίθηση πως ό,τι και να κάνει θα βρίσκεται πάντα κάποιος τρόπος για να το “καταπιούν” Ουάσιγκτον και ΝΑΤΟ. Η νέμεση φαίνεται πως θα έρθει με την περίπτωση απόκτησης των S-400…
Στην ουσία της υποψηφιότητας του F-15EX για την ινδική Αεροπορία (IAF: Indian Air Force), αυτή αφορά το πρόγραμμα προμήθειας 114 μέσων μαχητικών που βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2019.
Αφορά ένα συμβόλαιο εκτιμώμενου ύψους 20-30 δισ. δολαρίων. Η Boeing θα επιχειρήσει να δελεάσει τους Ινδούς επιχειρηματολογώντας με βάση τις τεράστιες επιχειρησιακές δυνατότητες του F-15EX και σειρά άλλων κινήτρων.
Ήδη τις προτάσεις τους στην Ινδία έχουν καταθέσει στο πλαίσιο του εκδοθέντος RFI (Request for Information / Αίτημα Παροχής Πληροφοριών) από την ινδική κυβέρνηση, η δεύτερη πρόταση της Boeing με το F/A-18E/F Super Hornet, η Lockheed Martin με το μονοκινητήριο F-21 το οποίο επί της ουσίας θα είναι το λέον σύγχρονο παγκοσμίως F-16, η σουηδική Saab με το μονοκινητήριο Gripen E/F, η Dassault Aviation με το δικινητήριο Rafale, η Eurofighter GmbH με το ευρωπαϊκό πολυεθνικό δικινητήριο Eurofighter Typhoon, ενώ δυο προτάσεις έχουν κατατεθεί και από τη ρωσική πλευρά για τα δικινητήρια RAC MiG-35 και Sukhoi Su-35.
Ωστόσο, φαίνεται πως η κάθοδος του F-15EX στην “αρένα” του ινδικού διαγωνισμού, συνεπάγεται την απόσυρση της υποψηφιότητας του F/A-18E/F Super Hornet, όπως αποκαλύπτουν και σχετικές δηλώσεις επικεφαλής του προγράμματος F-15EX για την Ινδία, Πρατιούς Κουμάρ.
Δήλωσε όμως επιπρόσθετα, ότι η Boeing αναμένει τις επιχειρησιακές προδιαγραφές που θα θέσει η Ινδία στους υποψηφίους και μετά θα λάβει την τελική απόφαση για το ποιο μαχητικό θα “κατεβάσει” στον διαγωνισμό, με τις πιθανότητες όμως να “γέρνουν” υπέρ του F-15EX.
Η εταιρία πιθανότατα θα διατηρήσει το F/A-18E/F Super Hornet ως υποψηφιότητα για τον διαγωνισμό προμήθειας 57 μαχητικών που θα επιχειρούν από τα ινδικά αεροπλανοφόρα, ελπίζοντας να επικρατήσει σε έναν από τους δυο διαγωνισμούς.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ισχυρή είναι η υποψηφιότητα και του γαλλικού Rafale και στους δυο διαγωνισμούς, καθώς οι Ινδοί θέλουν να ενισχύσουν τον στόλο μαχητικών του τύπου, ώστε η υποδομή υποστήριξης που έχει δημιουργηθεί να μην απευθύνεται μόνο στα 36 μαχητικά αεροσκάφη που έχουν ήδη αγοραστεί, καθώς το καθιστούν αδικαιολόγητα ακριβό.
Τα πλεονεκτήματα του F-15EX δεν είναι και λίγα. Διαθέτει ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA), ολοκληρωμένη στο οπλικό σύστημα “σουίτα” (suite) ηλεκτρονικού πολέμου (EW: Electronic Warfare), πλήθος αισθητήρων προηγμένης τεχνολογίας και συστημάτων ζεύξης δεδομένων (fused sensors and data links), αποτελεί ένα μαχητικών πολλαπλών ρόλων ικανό για την επιτυχή εκτέλεση κάθε αποστολής.
Επιπρόσθετα, διαθέτει κορυφαία αεροδυναμικά χαρακτηριστικά, είναι το ταχύτερο μαχητικό στον κόσμο (2,5 Mach, δηλαδή δυόμιση φορές την ταχύτητα του ήχου), μπορεί να μεταφέρει 13,5 τόνους οπλικού φορτίου και έχει 2.200 χιλιόμετρα επιχειρησιακή αυτονομία, μπορώντας να πλήξει στόχους σε μεγάλο βάθος εντός της επικράτειας του αντιπάλου (βλ. Κίνα).
Το κόστος ανά μονάδα θα εξαρτηθεί από τη διαπραγμάτευση μ τους Ινδούς, που παγίως επιθυμούν την κατασκευή στο πλαίσιο του προγράμματος “Make in India“, οπότε θα πρέπει να δημιουργηθεί γραμμή παραγωγής από το μηδέν, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για το τελικό κόστος.
Η κατασκευάστρια ήδη εγκαινίασε την προσπάθεια δημιουργίας αποτελεσματικής τοπικής υποδομής υποστήριξης του μαχητικού (Boeing India Repair Development and Sustainment – BIRDS). Αυτό δεν αφορά μόνο το F-15EX, αλλά κάθε αεροπορική πλατφόρμα της εταιρίας, ενώ θα αποτελεί κέντρο περιγερειακής υποστήριξης για χώρες της περιοχής που διαθέτουν ή θα αποκτήσουν εναέριες πλατφόρμες της Boeing!
Οι σχέσειε της Boeing με την Ινδία είναι πλέον εξαιρετικά
αναπτυγμένες. Η Ινδία αξιοποιεί επιχειρησιακά 11 αεροσκάφη στρατηγικών
μεταφορών C-17 Globemaster III, εννιά Αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας P-8I Poseidon και αναμένονται -είναι συμβασιοποιημένα- άλλα τρία, 22 επιθετικά ελικόπτερα AH-64E Apache και αναμένονται άλλα έξι (συμβασιοποιημένα), καθώς επίσης και 15 ελικόπτερα βαρέων μεταφορών CH-47F Chinook.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου