Η Ευρωπαϊκή Ένωση ως κομματικό μοντελο "Αγγλικόν- Γαλλικόν- Ρωσικόν"
Οι γεωπολιτικές ποικίλες καραμπόλες, ιδιαίτερα μετά το Ουκρανικό, και τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα στην Ουγγαρία, Ιταλία, Σουηδία και Φιλανδία, δείχνουν ότι τείνουν να παγιοποιηθούν τα πολιτικά τα εντός της ΕΕ σε ένα σύστημα με αρκετές ομοιότητες με το ελληνικό πολιτικό μοντέλο μετά την επανάσταση του 21.
Έτσι έχουμε:
Ένα "Αγγλικον κόμμα", που σήμερα, και μετά το Brexit, ακολουθεί πιστά την αγγλοσαξονική σχολή πολιτικής σκέψης. Ξέρετε, αυτήν που θεωρεί σταθερή και αναλλοίωτη αξία ότι κατάφερε ο νεοφιλελευθερισμός στην μονο-αυτοκρατορια ισχύος του δολαρίου τα τελευταία 30 χρόνια.
Εκφράζεται κυρίως από ακρο-κεντρώες και δεξιές συντηρητικές δυνάμεις, υπό την αιγίδα του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Εδώ, από τα απομεινάρια του εκσυγχρονιστικού Σημητισμού, όπως αυτά βρίσκονται διάσπαρτα σχεδόν σε όλο το πολιτικό μας σύστημα.
Από ένα "Ρωσικόν κόμμα" που στεγάζει κυρίως τους λεγόμενους Πουτινικούς, ιδεολογική εξέλιξη του υπερπόντιου Τραμπισμού. Εκφράζεται από τον Ορμπάν στην Ουγγαρία, τους ακροδεξιούς της Πολωνίας, τους Λεπενικους στην Γαλλία, δυνάμεις της Γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας, φίλους του Τραμπ και κάτι δικούς μας ακροδεξιούς ή καθυστερημένους πολιτικά αντι-οτινανηδες . Αλλά και άλλες παρόμοιες δυνάμεις που εκφράζονται δια του Σεφερλή σε κάθε φοβικό σύνδρομο που κουβαλάνε. Μόνο φοβιοφοβια δεν έχουν πάθει ακόμα, περιμένοντας να έρθει το ξανθό γένος και ο Μοσκοβος μπας και μετατρέψει τα ευρώ σε ρούβλια και σωθούμε (με τον ίδιο τρόπο παραγόμενα όμως. Οι τραπεζίτες μόνο θα αλλάζουν εθνικότητα )
Ένα κατακερματισμένο "Γαλλικό κόμμα" με ελάχιστους σήμερα Γάλλους εκπροσώπους. Ακολουθούν ακόμα, έστω και αχνά, τις αρχές του διαφωτισμού και τις παραδόσεις της Γαλλικής επανάστασης και εκφράζονται κυρίως δια της Ομάδας Σπινελι ως προς το όραμα που έχουν για την Ευρώπη.
Άγνωστο όμως ακόμα και ζητούμενο για ποια Ευρώπη, πιο ευρώ και με ποιον ρόλο εντός της νέας μεταπαγκοσμιοποιησης που εξελίσσεται τώρα, με την ΕΕ ουραγό ή απούσα.
Στο μόνο που διαφέρει ριζικά αυτό το καθυστερημένο πολιτικά πράγμα από ότι είχαμε εδώ πριν 200 χρόνια έχει να κάνει με τον "εξ Ανατολών Ασθενή", την Τουρκία. Σήμερα αυτή πάλι νοσεί οικονομικά ενώ ακόμα προσπαθεί να ξαναγίνει Οθωμανία υπό την σκέπη του Ρωσικού κόμματος, όμως. Πάλι τα αέρια από την Μουσουλη είναι το ζητούμενο.
Έτσι, μέσα σε ένα τέτοιο πολιτικό σκηνικό, μην παραξενευτείτε αν στα προσεχώς αρχίσουν να κυκλοφορούν και απόψεις περί της "ευρωκώσταινας".
Α ρε ΜπαρμπαΓιάννη Μακρυγιάννη, πόσο μακριά έβλεπες την τερατογέννηση να έρχεται ...
2 σχόλια:
Γιορτάζουν τα μηδενικά, τα άπλυτα και τα σκατά
τα άφιλα, τα εκτρώματα, τα κέρατα του κερατά.
Έχουνε έιτζ στην ψυχή και για θεό και πατρίδα
μια χαίνουσα, ακόρεστο, υπερήφανη κωλοτρυπίδα.
κ.Λύκαστρε ξεχάσατε το Γερμανοτουρκικό ή το εντάσσετε στο Κλανοκαποτάδικο της Στοάς; Ο Αρχιποδίτσας που κληρονόμησε τη θέση -μαζί με θρόνο,και αρχηγεία Αγγλικανικής Εκκλησίας*-από τη Λίζα που ψώφησε, γερμανέζος είναι όπως κι όλος ο οίκος Γούνσδορ.Αν και με τόσες επιμιξίες, έχουν πιό πολλά ξώγαμα και από τον Δία, δεν βγάζεις άκρη,άσε που οι μισοί είναι από χώρες που πλέον δεν υπάρχουνή ανοίκουν σε άλλη χώρα.
*Τι παρτούζα είναι αυτή στους τίτλους του, τι συνονθύλευμα ; Είναι αρχιαββάς Αγγλικανικής, αρχιμαγίστρος -ας πούμε- Ιουδα'ι'κής ,με Ιδρυμα Ανατολικών φιλοσοφιών,και σουίτα σε ορθόδοξο μοναστήρι .Τρικυμία έν -άδειο όπως φαίνεται από τα γούστα του στις γυναίκες- κρανίω.
Στο ξανθογεννήτικο, βάλτε και Μελόνι, τον Βούλγαρο που ανέβασε ποσοστά, τους Σέρβους, και ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου στη Μολδαβία που ξεσηκώθηκε και δεν θέλει να είναι οι επόμενοι Ουκρανοί.
Και οι Σλοβάκοι τα στήλωσαν
ΞΕΝΟΔΟΧΩΦ
Δημοσίευση σχολίου