ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Εκτός των άλλων λόγων για τους οποίους έχει ειπωθεί ότι το πολιτικό κατεστημένο της ΕΕ στέκεται ευνοϊκά προς την παράνομη μετανάστευση (ζήτηση φθηνού ακόμα και παράνομου εργατικού δυναμικού, τόνωση ασφαλιστικών ταμείων κλπ) και ευνοϊκά απέναντι στην Τουρκία, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να εξετάζουμε και την περίπτωση τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να έχουν ήδη αλωθεί από την μουσουλμανική αδελφότητα και όσους θέλουν να την εκπροσωπούν (λχ. Τουρκία) και άρα να δρουν ως όργανα της (μέσω ανταλλαγμάτων ή κοινής /παράλληλης ατζέντας)!
Σε διάλογο κάλεσε ο Ερντογάν την ΕΕ, χωρίς όμως να παραιτείται από τις κατηγορίες εναντίον της για μεροληψία σε ό,τι αφορά την στάση της στην ελληνοτουρκική κρίση και την Κύπρο. Παραλλήλως, συνεχίζει βεβαίως τις προκλητικές ενέργειες, με τη νέα παράνομη Navtex, ενώ επιχειρεί μια νέα προσέγγιση και με τη Σαουδική Αραβία.
«Δεν βλέπουμε τους εαυτούς μας πουθενά αλλού, παρά στην Ευρώπη» δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος, μιλώντας, μέσω βιντεοδιάσκεψης, στο συνέδριο του κόμματός του, AKP. «Σκοπεύουμε να χτίσουμε το μέλλον μας μαζί με την Ευρώπη» διαβεβαίωσε, σε μια προσπάθεια να δείξει ένα ευρωπαϊκό προφίλ και να προφασιστεί ότι είναι διαθέσιμος για συζήτηση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις ευρωπαϊκές ηγεσίες.
Αυτό, ωστόσο, δεν ήταν παρά στάχτη στα μάτια, καθώς αμέσως μετά έδειξε το αληθινό πρόσωπό του και τις πραγματικές προθέσεις του. «Αναμένουμε από την ΕΕ να τηρήσει τις υποσχέσεις της και να μην μεροληπτεί σε βάρος μας ή τουλάχιστον να μην γίνει εργαλείο για τη δημιουργία εχθροτήτων εναντίον της χώρας μας» είπε ο Ερντογάν, μιλώντας, σαν να μην έχει ακούσει τίποτα από τα “ισχυρά” μηνύματα που του στέλνουν, μήνες τώρα, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί.
Ο "διάλογος" κατά Ερντογάν
«Θέλουμε μια ισχυρότερη συνεργασία με τους φίλους και συμμάχους μας» είπε για να πετάξει στη συνέχεια, προσχηματικά και εντελώς απροκάλυπτα, ότι η Τουρκία δεν έχει «κανένα πρόβλημα με οποιαδήποτε χώρα ή θεσμό που δεν μπορεί να διευθετηθεί μέσω της διπλωματίας και του διαλόγου»! Την ίδια ώρα, συνεχίζει, ωστόσο, να προκαλεί τόσο την Ελλάδα και την Κύπρο όσο και την ΕΕ.
Ως διάλογο, ο Ερντογάν εκλαμβάνει προφανώς τη νέα παράνομη Navtex, τις προκλήσεις στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, τις παράνομες γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ και την πρόσφατη καταπάτηση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας με τις μονομερείς ενέργειες στα Βαρώσια. Όλα τα ζητήματα δηλαδή, για τα οποία η ΕΕ τον έχει εγκαλέσει και, όπως δείχνουν τα πράγματα, μετά την προχθεσινή τηλεδιάσκεψη Κορυφής, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα του επιβάλλει πιθανόν κάποιες κυρώσεις, αφού και το Βερολίνο φαίνεται ότι αναγκάζεται πλέον να συμπλεύσει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Την περασμένη Πέμπτη, ο Χάικο Μάας, προσερχόμενος στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, δήλωσε ότι εάν η Τουρκία δεν αλλάξει στάση, τότε στη Σύνοδο του Δεκεμβρίου θα τεθεί θέμα κυρώσεων. Το θέμα της Τουρκίας θα συζητηθεί τον Δεκέμβριο δήλωσε και η ίδια η Μέρκελ, μετά την τηλεδιάσκεψη Κορυφής που έγινε την ίδια ημέρα. «Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν με τον τρόπο που όλοι ευχόμασταν» είπε η καγκελάριος της Γερμανίας, συμπληρώνοντας ότι οι ηγέτες της ΕΕ θα συζητήσουν τις επιδιώξεις της Τουρκίας σε αμφισβητούμενα ύδατα στην Ανατολική Μεσόγειο στην επόμενη Σύνοδο.
Τόσο οι ηγέτες όσο και οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ έστειλαν στην Άγκυρα το μήνυμα ότι ο χρόνος για μια ουσιαστική αλλαγή της στάσης της τελειώνει. «Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν θετικά μηνύματα από την πλευρά της Τουρκίας» δήλωσε και ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ, τονίζοντας παραλλήλως, ότι «για να επιστρέψουμε στην θετική ατζέντα, όπως ευχόμαστε, θα απαιτήσουμε θεμελιώδη αλλαγή της τακτικής από την πλευρά της Τουρκίας».
Μία από τα ίδια
Η Ευρώπη, ακόμα και τώρα, δείχνει όμως ότι προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε μια σκληρή στάση και σε ένα ανοιχτό παράθυρο. Ελπίζει προφανώς ότι, έστω και την ύστατη ώρα, ο Τούρκος πρόεδρος θα κάνει μια στοιχειώδη κίνηση προσέγγισης, η οποία θα μπορούσε, αν όχι να βγάλει τελείως από το τραπέζι τις κυρώσεις, τουλάχιστον να τις αναβάλει για άλλη μία φορά.
Ο Ερντογάν έκανε βέβαια κίνηση, αλλά προς άλλη κατεύθυνση. Πρώτον εξέδωσε νέα Navtex για έρευνες του Ορούτς Ρέις νότια του Καστελλόριζου, μέχρι τις 29 Νοεμβρίου. Μια ενέργεια, την οποία η Αθήνα καταδίκασε και αντέδρασε με αντι-Navtex. Δεύτερον με τις σημερινές δηλώσεις του, παρά τον παραπλανητικό μανδύα περί πρόθεσης για διάλογο, υπεραμύνεται των προκλητικών ενεργειών του στην Ανατολική Μεσόγειο. «Με τις συμφωνίες που κάναμε (παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο), αλλά και τις γεωτρήσεις που ξεκινήσαμε (παράνομα στην κυπριακή ΑΟΖ), οδηγήσαμε σε αποτυχία την προσπάθεια όσων ήθελαν να μας περιορίσουν στις ακτές μας» είπε.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια ευρωπαϊκή αντίδραση στα όσα είπε ο Ερντογάν για τον διάλογο με την ΕΕ, παρά μόνο οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικού Εμπορίου της Γαλλίας, Φρανκ Ριστέρ, ο οποίος είπε ότι το επόμενο ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα εξετάσει το θέμα της Τουρκίας και ενδέχεται να την πιέσει «πολύ περισσότερο», λόγω της «απαράδεκτης» συμπεριφοράς της στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Σαν ανατολίτικο παζάρι
Ο Ερντογάν έριξε πάντως δίχτυα και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δηλώνοντας ότι η Τουρκία θέλει να «χρησιμοποιήσει ενεργά τις παλιές και στενές σχέσεις συμμαχίας με τις ΗΠΑ για να βρεθεί μια λύση στα περιφερειακά και διεθνή προβλήματα». Και το έκανε παρότι, λίγες ώρες νωρίτερα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ του ζητούσε να ανακαλέσει την απόφαση για το άνοιγμα των Βαρωσίων, κατά παράβαση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Διαύλους επικοινωνίας επιχείρησε να ανοίξει όμως ο Ερντογάν και με το Ριάντ, σε μια σπάνια, μετά την δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι στην Κωνσταντινούπολη, επικοινωνία του με τον βασιλιά Σαλμάν. Εκμεταλλευόμενος τη σύνοδο των G20, ο Τούρκος πρόεδρος συνομίλησε με τον Σαουδάραβα μονάρχη για την βελτίωση των διμερών σχέσεων και την διευθέτηση των προβλημάτων.
Ο Ερντογάν με την ενέργειά του αυτή προσβλέπει στην προσέγγιση σαουδαραβικών επενδύσεων, οι οποίες στην παρούσα φάση θα μπορούσαν να αποδειχθούν σωτήριες για την τουρκική οικονομία. Κυρίως όμως προσβλέπει, αν όχι στο “σπάσιμο” τουλάχιστον στην άμβλυνση του άξονα Ριάντ Καΐρου. Η Αίγυπτος αποτελεί, άλλωστε, τον άλλο πόλο του σουνιτικού μουσουλμανικού κόσμου στη Μεσόγειο και είναι γνωστό, ότι τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις της με την Τουρκία είναι εχθρικές, εξαιτίας και της τουρκικής εμπλοκής στη Λιβύη.
Φορώντας το κοστούμι του διαλόγου από τη μια, για να καλύψει τις οθωμανικές απειλές του, και ανακατώνοντας όλον τον κόσμο από την άλλη, ο Τούρκος πρόεδρος δείχνει να αντιμετωπίζει τη διεθνή σκηνή ως ένα ατελείωτο ανατολίτικο παζάρι. Και όσο μένει ατιμώρητος μάλλον δικαιώνεται, αφού οι κυρώσεις για τις προκλήσεις του καθυστερούν και από την ΕΕ και από τις ΗΠΑ, ενώ την ίδια ώρα, βρίσκει τον τρόπο να επιβάλει την τουρκική παρουσία στη Συρία, στη Λιβύη και προσφάτως στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου