ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Για το άρμα μάχης Altay τα είχαμε πει πολύ πριν, ότι είναι δεδομένη η αποτυχία του σχεδίου. Τα λέγαμε ΕΔΩ και ΕΔΩ...όταν λέγαμε : .."Oι Τούρκοι έπαιξαν και έφεραν ντόρτια. Στο τέλος θα παρακαλάνε να τους δώσουνε τεχνολογία οι Κλίνγκονς, και μέσω της προπαγάνδας τους θα προσπαθήσουν να ψήσουν μέχρι και τον Νταρθ Βέϊντερ."...Απλά η καλοστημένη προπαγάνδα των μογγόλων σας "ταΐζει" ταραμά πολλές φορές.
Τα βασικά προβλήματα του κύριου άρματος μάχης Altay που έχει ήδη καθυστερήσει χαρακτηριστικά σε σχέση με τα αρχικά χρονοδιαγράμματα ολοκλήρωσης του προγράμματος, παραμένουν το σύστημα μετάδοσης κίνησης, ο ίδιος ο κινητήρας και πλέον η θωράκισή του. Σύμφωνα με το έγκυρο Defense News που επικαλείται δηλώσεις μη κατονομαζόμενου εμπλεκόμενου στο πρόγραμμα του Altay, τα προαναφερθέντα προβλήματα δεν είναι γνωστό εάν και πότε θα επιτρέψουν την επανέναρξη του προγράμματος.
Εν ολίγοις, οι Τούρκοι που διατηρούν καλές σχέσεις με τη Νότια Κορέα έχοντας δώσει σημαντικά συμβόλαια σε εταιρίες της χώρας, ευελπιστούν να λάβουν την τεχνολογική βοήθεια που χρειάζονται για να ολοκληρώσουν το “εθνικό” άρμα μάχης. Οι Κορεάτες έχουν κατασκευάζει και επιχειρούν με το εξαιρετικό K2 Black Panther, το οποίο είναι αντιμέτωπο με το γερμανικό Leopard 2A7 στον σχετικό διαγωνισμό της Νορβηγίας (ναι εκεί κάνουν διαγωνισμούς).
Στο τέλος, ασφαλώς όλοι θα αναρωτιούνται εάν άξιζε τον κόπο να επενδυθούν τόσα χρήματα, μαζί με το Κατάρ που συμμετέχει (εταιρία κοινών συμφερόντων BMC που αφαίρεσε με διαταγή Ερντογάν τη δουλειά από την Otokar), ας μην το ξεχνάμε. Η Τουρκία θα μπορούσε να προχωρήσει σε απευθείας αγορά ή/και συμπαραγωγή του άρματος με την τουρκική αμυντική βιομηχανία. Ο μεγαλοϊδεατισμός και η μυθολογία περί “εθνικών” οπλικών συστημάτων προκαλεί ζημιές…
Κάτι παρόμοιο, αν και για άλλους λόγους, δείχνει να πλήττει και το ελληνικό αμυντικό οικοδόμημα, το οποίο στον βωμό της εξυπηρέτησης επικοινωνιακών στόχων στο εσωτερικό αποκλειστικά της χώρας, φαίνεται διατεθειμένο να προχωρήσει σε αγορά δικαιωμάτων κατασκευής ακατάλληλων ή/και ξεπερασμένων τεχνολογικά οπλικών συστημάτων, για να τα βαφτίσει “εθνικά”.
Θα εξυπηρετηθεί επίσης και η πάγια ανάγκη των ελληνικών κυβερνήσεων να πείσουν τους Έλληνες ότι έφεραν στη χώρα επενδύσεις. Μόνο που αυτές θα εξαρτώνται από την ανάληψη χρυσοφόρων συμβολαίων από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Τουλάχιστον ας επιλέγονταν συστήματα τα οποία θα εξυπηρετούσαν τις επιχειρησιακές ανάγκες και όχι η επιλογή να γίνεται με βάση τις επιθυμίες προσώπων, χωρών, ή συνδυασμού των δύο.
Το μεγάλο ζητούμενο στις διαπραγματεύσεις με τους Κορεάτες, θα είναι ασφαλώς το ίδιο με αυτό που συναντούν οι Τούρκοι σε όλες τις διαπραγματεύσεις με τους κατασκευαστές αμυντικού υλικού. Στο πλαίσιο του γνωστού μαξιμαλισμού τους, αυτό που επιθυμούν είναι να αγοράσουν την τεχνογνωσία και στη συνέχεια να εμφανιστούν στις διεθνείς αγορές, φθηνότεροι, σε σχέση με τον κατασκευαστή που τους παρέδωσε την τεχνολογία!
Όσον αφορά τον μεγαλοϊδεατισμό των Τούρκων που πίστευαν ότι θα κυριαρχήσουν στην παγκόσμια εξοπλιστική αγορά, κάπως έτσι κατέρρευσαν οι συζητήσεις για τα συστήματα αντιαεροπορικής και αντιβαλλιστικής προστασίας μακρού βεληνεκούς. Οι Τούρκοι εκτόξευσαν ανερυθρίαστα απίστευτα ψεύδη για να καλύψουν την αγορά των ρωσικών S-400, φυσικά χωρίς να πάρουν οποιοδήποτε βιομηχανικό αντάλλαγμα!
Κύριος στόχος των ψευδολογιών που εκστομίζονται σε ανώτατο επίπεδο (υπουργικό, ακόμα και προεδρικό), βρίσκεται το αμερικανικό σύστημα Patriot, τους πηγαίους κώδικες του οποίου (source codes) ασφαλώς και δεν έχουν καμία διάθεση να τους παραδώσουν οι Αμερικανοί κατασκευαστές. Μόνη εξαίρεση οι Κινέζοι με το HQ-9 (FD-2000) τους οποίους όμως εγκατέλειψαν μετά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχθηκαν. Δεν επανέλαβαν την ίδια συμπεριφορά με το ρωσικό S-400.
Επιστρέφοντας στο θέμα του Altay, οι δυο νοτιοκορεατικές εταιρίες με τις οποίες διαπραγματεύονται οι Τούρκοι είναι οι Doosan and S&T Dynamics, οι εταιρίες που εμπλέκονται κατά κύριο λόγο στο κορεατικό άρμα μάχης K2 Black Panther. Παράλληλα, ως εταιρία – διαμεσολαβητής στις συνομιλίες – διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους είναι η είναι η Hyundai Rotem.
Ωστόσο, θα πρέπει να τονιστεί ότι ο κινητήρας της Doosan ισχύος 1500 ίππων που είχε επιλεγεί για το κορεατικό άρμα, απέτυχε στις δοκιμές και αναζητήθηκε η λύση στους δοκιμασμένους γερμανικούς κινητήρες. Ίσως, έκτοτε να έχει γίνει πρόοδος και ο κινητήρας να λειτουργεί ικανοποιητικά, οπότε η τουρκική ανάγκη αποτελεί “μάννα εξ ουρανού” για τους Κορεάτες.
Οι Τούρκοι πάντως δεν έχουν καταφέρει να εξασφαλίσουν τις απαιτούμενες άδειες από τους Γερμανούς, που και οι ίδιοι προτιμούσαν… Όσο καθυστερούν οι Τούρκοι, τόσο επιδεινώνουν τη θέση τους ως προμηθευτές σε δυνάμεις πιστούς σε αυτούς, όπως το Πακιστάν. Παρότι παρακολουθεί με ενδιαφέρον το πρόγραμμα του Altay, οι καθυστερήσεις τους οδήγησαν στην κινεζική λύση του άρματος “VT-4”.
Σημαντικό πρόβλημα είναι και το μεγάλο βάρος του τουρκικού άρματος που έχει ξεπεράσει τους 60 τόνους, με προφανείς επιπλοκές στην ευκινησία σε ορεινές περιοχές, που κατεξοχήν αφορούν το Πακιστάν, αλλά και στην έρημο, κάτι που αφορά το Κατάρ και άλλες χώρες δυνητικούς πελάτες.
Τούτων λεχθέντων, ίσως και να βολεύουν μια χαρά τους Πακιστανούς οι τουρκικές αποτυχίες… Εξάλλου διαθέτουν λύσεις αξιόπιστες για τις δικές τους ανάγκες, ενώ η επιλογή έναντι τουρκικής λύσης, θα μπορούσε να οδηγήσει σε περιπλοκές με το Πεκίνο. Εξάλλου, στον τομέα της τιμής του προϊόντος οι Τούρκοι δεν τα κατάφεραν… Ήδη αγγίζει τα 14 εκατομμύρια δολάρια ανά μονάδα!
Εν κατακλείδι, να επισημανθεί ότι μέρος του προβλήματος με τη θωράκιση του άρματος, προέρχεται από το ότι αρχικά η λύση είχε αναζητηθεί από γαλλική εταιρία, η οποία παρέδωσε τις πλάκες για την εξυπηρέτηση 40 αρμάτων Altay. Η συμπεριφορά της Τουρκίας στη Μεσόγειο όμως, θέτει τέρμα στις φιλοδοξίες των Τούρκων και προσθέτει έναν ακόμα σοβαρό πονοκέφαλο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου