ΕΝ ΧΟΡΩ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ( V )

ΜΕΙΔΙΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

                             ΕΝ ΧΟΡΩ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ( V )                                     

                                    (Σωκρατίδης -  Καλλισθένης)

 ΣΩ: Εγώ αυτό πάντως έχω ναειπεί. Τα πιο επικίνδυνα θηρία της ζούγκλας, διαπιστωμένα, ενεδρεύουν κρυμμένα (και παρηλλαγμένα) γύρω από την λίμνη όπου ξεδιψούν τα διψασμένα. Και η σωτηρία της ψυχής από την απώλεια και κλοπή αυτής απέχει τόσο όσο ένα απλό, επιπόλαιο θρησκευτικό παραστράτημα.  

ΚΑΛ:  Κι εγώ, μα την αλήθεια, υποκρισία βλέπω παντού, προσωπολατρία και ειδωλολατρία του πλούτου και των αξιωμάτων. Και γιατί όχι; Αυτά δεν γεμίζουν την ψυχή και την ζωή; Αυτά δεν είναι και τα περιζήτητα και περιμάχητα λάφυρα μιας επιτυχούς και ευτυχούς ζωής;

ΣΩ: Ωραία όλα αυτά, ουδείς αμφιβάλλει. Αλλά όπως και στο κόβει ρόδα πρέπει μας προσέχειν και τα συνυφασμένα μ’ αυτά αγκάθια. Θέλει προσοχή, τα αγαθά δίδονται με ακριβά ηθικά ανταλλάγματα όσο πιο περιμάχητα τόσο και ακριβότερα. Απαιτούν συνήθως ηθικάς παραχωρήσεις και υποχωρήσεις σε επίπεδο ελευθεριών και ανθρωπίνης αξιοπρεπείας. Δημιουργούν έτσι ανάπηρους ηθικά και πνευματικά ανθρώπους χωρίς χαρακτήρα, προσωπικότητα, αρετές, ηθικό σθένος και ηθικάς βάσεις. Διότι αυτά τα τελευταία συνιστούν την ηθικήν υγεία που είναι το παν για τον άνθρωπο και η οποία ηθική στηρίζει και την σωματική υγεία. Και γαρ χωρίς υγιή ηθικό προσανατολισμό η ζωή χάνει γρήγορα την ομορφιά,νοστιμιά και το ενδιαφέρον της, βυθίζεται αφ’ ενός μεν στον φόβο και τας τύψεις και αφ’ ετέρου στην πλήξι και την ανία. Να κοιτάζωμε την ουσία λοιπόν κι όχι μόνο τις διαφημίσεις.

ΚΑΛ: Φοβούμαι μήπως ηθικολογούμεν φθηνά και βαρετά ώσπερ από άμβωνος ιεροκήρυκες ή μεμισθωμένοι υπάλληλοι εν διατεταγμένηι υπηρεσία. Γιατί μια χαρά βλέπω εγώ περνάν οι αδικούντες και άπληστοι πλούσιοι, δόξα, πλούτη και ηδονές. Και οι φτωχοί όχι μόνο σφίγγουν μια ζωή το ζωνάρι αλλά γίνονται και αναγκαστικά δούλοι των δυνατοτέρων, και χειροτέρων τους κυρίως , κορμί και ψυχή.  

ΣΩ: Μού θυμίζεις ένα σόφισμα γραμμένο στους τοίχους κάποτε, το ¨Κόψτε τα ναρκωτικά, δεν φθάνουν για όλους. ¨ Αλλά δεν είναι έτσι. Υγεία και σωτηρία της ψυχής δεν είναι αστείο ή απλά θρησκευτική εξουσιαστική επινόησις. Τα δε υλικά αγαθά πέραν ενός υγιούς και ορθού μέτρου χειρισμού των παράγουν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα πολύ δυστυχία.

ΚΑΛ: Ε καλά, αυτό είναι ένα ακραίο, παρατραβηγμένο παράδειγμα.

ΣΩ: Αν ήσαν ευτυχείς οι πλούσιοι, δεν θα έδιναν και στους φτωχούς μερίδιο από το περίσσευμα του πλούτου των, ηθικό και υλικό, δεν νομίζεις; Αλλά το αντίθετο συμβαίνει. Ο πλούτος σε κάνει κατά κανόνα σκληρό αι απάνθρωπο διότι περιβάλλεσαι από τέτοιους ανταγωνιστάς σου και έχει ο πλούτος έχει σκληρούς και ανελέητους ανταγωνισμούς, πολλές υποχρεώσεις και δουλείες, διαφορετικές ίσως απ’ αυτές της πενίας αλλά έχει.

ΚΑΛ: Κάνουν κι ευεργεσίες όμως.

ΣΩ: Κάνουν φιλανθρωία βιτρίνας για την οποία πολλοί κατηγορούν και την εκκλησία. Κλέβουν ένα τόνο από δω και δίνουν ένα κιλό από κει για την εικόνα τους. Αλλά η αλήθεια ποια είναι. Γιατί κοντά σ’ αυτήν ευρίσκεται και η υγεία και η ευδαιμονία.

ΚΑΛ; Ουδέν καλόν αμιγές καλού. Ουδείς και ουδέν τέλειον.  

ΣΩ: Είναι κι αυτό Έχουν απολαύσεις και ηδονάς κι αυτοί αλλά κατωτέρου νομίζω ηθικού επιπέδου γιατί καθαρό και ειρηνικό μυαλό,  ψυχή και συνείδησι προέχει για την απόλαυσι της ηδονής. Αλλιώς σε κυνηγούν ερινύες.  Εκτός κι αν εννοείς την διεστραμμένη ικανοποίησι και ηδονή.

ΚΑΛ: Ποια είναι αυτή;

ΣΩ: Χαιρεκακία λέγεται την οποία νιώθουν οι πλούσιοι εξαγοράζοντας με το παντοδύμανο αλλά και αμαρτωλό τους χρήμα ψυχή και συνείδησι, ελευθερία και αξιοπρέπεια ατόμων και λαών , από τον παντοδύναμο πλούτο τους. Εγώ είμαι ο εκλεκτός του θεού λένε από μέσα τους. Ακόμα και την θρησκεία σου δική μας των πλουσίων είναι λένε. Πλούτος είναι κι αυτή  κι θεός η επικάλυψί της. Αφαίρεσέ της την αμύθητη περιουσία της όπως έκανε ο κομμουνισμός κι ο θεός της ξεμένοι στα αζήτητα ακόμα και στην Αλβανία του Χότζα. Με τρόμο και αυτοκρατορικά διατάγματα και σουλτανικά φιρμάνια αυτή επιβάλλεται, το ίδιο με τρόμο και κρατικά διατάγματα καταργείται.

ΚΑΛ: Και ο παράδεισος;

ΣΩ:  Μια πατρίδα είναι κι αυτός,

ΚΑΛ: Και ο θεός;

ΣΩ: Ο δίκαιος νόμος της ισοπολιτείας ανθρώπων θεών.

ΚΑΛ: Και τα υλικά αγαθά;   

ΣΩ: Αυτά τα αγαθά, τα περιμάχητα που λες και περιζήτητα υλικά αγαθά, δεν αρκούν από μόνα τους να γεμίσουν ποιοτικά τον ψυχικό χώρο μας. Πρώτον γιατί δεν τα χορταίνεις. Δεύτερον είναι ανεπαρκή ακόμα και ποσοτικά για το καλύψαι το μέγεθος των μαζικών ανθρωπίνων αναγκών. Τρίτον δεν φτάνουν κατανεμηθήναι δίκαια σε όλους. Τέταρτον είναι και επισφαλή και έρμαια της τύχης. Έκτον ως περιμάχητα γεννούν μίση και έχθρες και πολέμους χωρίς τέλος. Και τέλος, και η κτήσι τους ακόμα διαφθείρει, κάνει τον άνθρωπο τρυφηλό και ηδονοθήρα, νωθρό και πλαδαρό άρα και ευάλωτο και ανέτοιμο, σωματικά και ηθικά, για τις απροσδόκητες και ανυπολόγιστες αντιξοότητες, μεταπτώσεις και ανατροπές της ζωής.

ΚΑΛ: Ναι αλλά όλοι τρελαίνονται και σφάζονται γι αυτά.Κι όσοι τα στερούνται ζουν στο σκοτάδι χωρίς τιμή, υπόληψι και καμιά δόξα.  

ΣΩ: Ουδείς φιλόπονος και και λογικός νομίζω στερείται των  αναγκαίων. Υπάρχει μια φυσική ηθική ικανοποίησις στην ζωή όπως και κάποια συναφής ψυχοσωματική υγεία που επιβραβεύει την εργατικότητα. Είναι ηθικές αρετές που και αρκετοί πλούσιοι δεν κατέχουν είτε από τύχη είτε από εγωιστική αφροσύνη. Κι αυτό άλλωστε το ηθικό πλεονέκτημα από πλευράς πτωχών είναι που κρατά ως αντίβαρο του άνισου υλικού πλούτου την ανθρωπότητα σε μια κοινωνική ισορροπία και για όσο την κρατά.

ΚΑΛ: Ηδονοθηρία και εκφυλισμός πάντως επκρατεί. Ληπτέα αντίμετρα υπάρχουν;   

ΣΩ: Η παθητική, θρησκομοιρολατρική στάσις ζωής πάντως δεν βοηθά. Πρέπει να ξεπερασθή. Διότι παθητικοποιεί και ναρκώνει, εχθρεύεται την ζωή και τον άνθρωπο, δουλεύει για την σκλαβιά και τον θάνατο και όχι για τον θεοφόρο άνθρωπο και την αθανασία όπως η ηρωική συνείδησις και στάσις ζωής.

ΚΑΛ: Πολλά πρέπει αλλά…

ΣΩ: Ο θρησκευτικός ρομαντισμός των ευπίστων και δειλών όσο και η θρησκοληψία των βαρβάρων το φρόνημα ψυχών, εκτρέφει και συντηρεί τυραννικόν ζυγόν πανίσχυρον όσον και δυσβάστακτον.

ΚΑΛ: Γνωστόν τοις πάσιν αυτό. ότι όσο πιο δούλοι και άβουλοι οι λαοί τόσο και θρησκείαν  υπερτροφικήν και τυραννικήν έχουν.

ΣΩ: Αυτές οι παιδικές αρρώστειες του πνεύματος, οι αγιοβασίληδες της πνευματικής αβελτερίας, είναι ψυχοφθόροι δαίμονες τελικά. Πότε η ανθρωπότης θα εννοήσει ότι η πίστις εις την ελευθερία και ο αγνός πατριωτισμός είναι το ύψιστο ανθρώπινο μέλημα και θρησκευτικό καθήκον, το διαβατήριον μιας αξιοπρεπούς και ευδαίμονος ζωής;

ΚΑΛ: Σιδηρούν γένος είμαστε και φαινόμαστε. Δύσκολα ξεκολλάμε.  

ΣΩ: Όπως δύσκολη και η ελληνομάθεια και η ελληνοτροπία. Διότι ο ιδανικός Έλλην είναι ο διαχρονικός βιολογικός και πνευματικός-πολιτισμικός αιμοδότης κσι φάρος της ανθρωπότητος;

ΚΑΛ: Δον Κιχώτης; Όλα αυτά, ελευθερία, πατριωτισμός, ευγένεια, ελληνικότης, όλο και πιο πολύ απόμακρα και ¨ρομαντικά,¨ παρωχημένα δεν ακούγονται σήμερα;      

ΣΩ: Όπου δεν υπάρχει εσωτερικότης ή ψυχικός πλούτος υπάρχει μόνο στείρος τύπος, νόμος, πρωτόκολλον και υποκρισία.

ΚΑΛ: Εσωτερικότης τί;

ΣΩ: Το ευγενές, αιθερίας υφής, στρώμα της ψυχής. Η ανωτέρα και θεόσδοτος ανθρωπίνη συνειδητότης.

ΚΑΛ: Και η οποία συνίσταται σε τί;

ΣΩ: Εθνοφυλετική συνείδησις και ταυτότης το πρώτον. Εκφράζει και διακρίνει τον ελεύθερο, κανονικό άνθρωπο από τον μαζάνθρωπο, τον απεθνικοποιημένο, εκφυλισμένο και οχλοποιημένο βάρβαρο και δούλο. Είναι αυτή η ηθική ιδιαιτερότης που αναδεικνύει την ανωτέρα του ανθρώπου ηθική ποιότητα, το ευγενές κι αριστοκρατικό ψυχικό του περιεχόμενο και δυναμισμό. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδειξαν και εδίδαξαν κι αυτό. Η Ελλάς υπήρξε το έθνος μητέρα των ελευθέρων εθνών.

ΚΑΛ: Έχει μια βάσι αυτό.

ΣΩ: Αν δεν έχεις εθνογνωσία ούτε ανθρωπογνωσία και αυτογνωσία έχεις.

ΚΑΛ: Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου…

ΣΩ:  Όπως και μη όντας υπερήφανος για την καταγωγή σου, το γένος και την φυλή σου, δεν έχεις κανένα σοβαρό ηθικό κίνητρο και ευγενή φιλοδοξία προσωπικής καταξιώσεως, συλλογικής δημιουργίας, ηθικής βελτιώσεως και πνευματικής εξελίξεως.   

ΚΑΛ: Ρατσισμός μήπως;

ΣΩ: ¨Εληνες είμαστε, άνθρωπε του θεού, και εξ αίματος και εξ ανατροφής, και όχι βάρβαροι. Αξιοκρατίας και ευγενούς άμιλλας αριστοκρατικά παιδιά και ουχί αναρχομηδενισταί αριστοφοβικοί και αρετοφοβικοί.

ΚΑΛ: Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων. Πάντοτε πρέπον το αριστεύειν και υπερέχειν έναντι των άλλων, το ιδεώδες δόγμα των Ελλήνων..

ΣΩ: Ο θείος Όμηρος έφα. Γιατί πάντα κάποιοι θα προηγούνται στο αγώνισμα της ζωής όσο και κάποιοι άλλοι θα μένουν πίσω. Κι αν επικεντρώνομαι στους Έλληνες δεν είναι φθηνός βάρβαρος ρατσισμός αλλά επειδή αυτοί υπήρξαν το πιο επιτυχημένο και ευτυχισμένο ανθρώπινο δείγμα και πείραμα πολιτικού, νομικού και καλλιτεχνικού, ελευθέρου πολιτισμού στην ιστορία της ανθρωπότητος. Ενί λόγω ειπείν, αξεπέραστοι.

ΚΑΛ: Ουδείς θα το ηρνείτο.

ΣΩ: Και οι οποίοι Έλληνες ως εκπολιτισταί της ανθρωπότητος υπήρξαν τόσο ηθικοπνευματικά ανώτεροι, ευγενείς, φιλαλήθεις, υπερήφανοι και αξιοπρεπείς ώστε, πεποιθότες εις την πνευματικήν και εκπολιτιστικήν των δύναμιν και υπεροχήν, ποτέ δεν κατεδέχθησαν χρησιμοποιείν το ψεύδος και την βίαν ως αποκλειστικά μέσα επιτεύξεως και επιβολής της ηγεμονίας των. Αλλά κυρίως δια της εξημερωτικής παιδείας και αντικειμενικής πειθούς επολιτεύοντο και εκυριάρχων διαχρονικώς.

ΚΑΛ: Ισχύει αυτό.

ΣΩ: Γι αυτό και όποτε και όσοι λαοί επίστευσαν και ενεπιστεύθησαν τους Έλληνας αυτούς, αβιάστως και προθύμως, θεωρήσαντες αυτούς ως ιστορικώς κατηξιωμένους υιούς και αποστόλους του αγαθού πνεύματος και θεού κατέστησαν, συν τω χρόνω, χαρισματικοί και άξιοι διάδοχοι, κληρονόμοι και συνεχισταί του εκπολιτιστικού έργου αυτών.

ΚΑΛ: Εγκρίνω και επαυξάνω της ελληνικότητος και επ’ αγαθώ της ανθρωπότητος, γενναίε διδάσκαλε.   

ΣΩ: Τοιουτοτρόπως λοιπόν εξουσίαζαν, πνευματικά και απελευθερωτικά, τον κόσμον οι Έλληνες ώστε καθιστάντες τους βαρβάρους, πρώην εχθρούς των, εραστάς  των ιερών ολυμπίων μουσών, της επιστήμης, της τέχνης και του πολιτισμού, μετήλλασσαν αυτούς, αβίαστα και φυσιολογικά, από αξέστους βαρβάρους εχθρούς σε προθύμους, εκουσίους, ειλικρινείς και πιστούς συμμάχους και συνεργάτες των. Και γι αυτό και ό,τι πιο ωραίο και ευγενές κατέχει σήμερον η ανθρωπότης το χρωστά εις τον αυτοκρατορικόν και αριστοκρατικόν εκείνο, πολυχιλιετή, πανάρχαιον και αρχαίον, ελληνισμόν. Άλλωστε αψευδής μάρτυς ούσα και η ίδια, η ιερά αυτών και ημών γη το μαρτυρά. και η οποία μας εκπλήσσει κάθε τόσο εκβράζουσα από τα σπλάχνα της, τα ωσεί επίτηδες προφυλαγμένα από το καταστροφικό μένος του κακού και την φθορά του χρόνου, τα απαραμίλλου κάλλους αρχαιολογικά ελληνικά δημιουργήματα-ευρήματα. Ακόμα και οι σκελετοί των αποκαλύπτουν και συνιστούν ¨μιτοχονδριακώς¨ το ιστορικόν Ληξιαρχείον της ανθρωπότητος γι αυτό γίνονται ανάρπαστοι απ’ τους πλαστογράφους και παραποιητάς της ιστορίας ώστε το ελληνικό υπέδαφος αποτελείν σήμερον κυριολεκτικώς απηγορευμένη αρχαιολογική ζώνη!

ΚΑΛ: Ειδωλολάτρες όμως κατασυκοφαντημένοι, κατά την κρατούσα θρησκευτικήν αντίληψιν, αλίμονο.

ΣΩ: Ο φθόνος είναι μέγας αντιθεός κι αυτός. Όσο πιο φθονερός τόσο πιο καταστροφικός αλλά και απάνθρωπος. Γι αυτό και δυσοίωνα κατρακυλάμε ήδη ως ανθρωπότης εις τα κατώτερα σκαλιά της σκάλας του κακού. Πλανητική εθνοκτόνος ψευδοδημοκρατία λέγεται, συγκεκαλυμμένος τραπεζομιντιακός πλανητικός κομμουνισμός, ο δούρειος ίππος απεθνικοποιήσεως και εμπορευματοποιήσεως λαών και κρατών μέσω υποθάλψεως και εργαλειοποιήσεως εγκληματικών, περιθωριακών και εισαγομένων, μειονοτήτων.

ΚΑΛ: Εποχή όντως ποινικοποιήσεως, κατατρομοκρατήσεως και διώξεως παντός νομιμόφρονος και υγιώς πατριωτικού, εθνικού και ελληνικού.

ΣΩ: Αλλά ποιοι Έλληνες και ποιοι ειδωλολάτρες! Αλλά χρειάζεται υψιπέτης, αέτειος νους δια το εννοείσαι δια τους Έλληνας αυτούς το ότι ωραιολάτραι, αριστολάτραι και ηρωολάτραι  υπήρξαν και μόνον.

ΚΑΛ: Ανθρωποι ενός ανωτέρου επιπέδου συνειδητότητος και καλαισθησίας προφανώς.

ΣΩ: Και οι οποίοι είχαν την ευγένεια, το θάρρος και την ευθύτητα  του θεωρείν εαυτούς τέκνα θεών,  γόνους ενός πανεύμορφου ανθρωπόμορφου ουράνιου φύλου που έφερε κάποτε τον χρυσούν αιώνα επί γης διαμορφώσαντες τον σημερινό άνθρωπο και τον πολιτισμό του. Τι κακό, δαιμονικό και ειδωλολατρικό βρίσκεις εσύ σ’ αυτή την πατριωτική ιδεολογία, συνείδησι και πίστι, η οποία, ει μη τι άλλο, τουλάχιστον επέτυχε να εκθρέψει ένα ισόθεο και πάνσοφο, τον ανώτερο πολιτισμό επί γης; Μακάρι να είχαν αυτή την συνείδησι και επίγνωσι της ουρανίας αγαθής καταγωγής των και οι σημερινοί πονηροί πλανητικοί επικυρίαρχοι ώστε πιθανότατα η γη ήθελε τότε είχε ένα καλύτερο παρόν και μέλλον.

ΚΑΛ: Και εγώ και ίνα ώμαι δίκαιος και όχι απλά άβουλος πιστός μιας εθνομάχου και μισελληνικής κρατούσης θρησκευτκής ιδεολογίας, και ομνύων εις την ψυχήν που  θα παραδώσω, ουδέν το σατανικόν και ειδωλολατρικόν ευρίσκω και επιδικάζω επί της αθώας ταύτης ελληνικής φυλής, του κατά Πλάτωνα ουρανίου φυτού.

ΣΩ: Αντιθέτως υιός θεού η φυλή αυτή θεωρητέα, η τοσούτον αδίκως και αχαρίστως υπό βαρβάρων κομμουνιστικών θρησκειών στιγματισθείσα και, διαχρονικώς και συστηματικώς από της νέας Ρώμης εποχής, διωκομένη, πολεμουμένη και γενοκτονουμένη.

ΚΑΛ: Ξέρω, ¨ουδείς αγνωμονέστερος γαρ του ευεργετηθέντος¨ αλλά πώς συνετελέσθη το έγκλημα αυτό;

ΣΩ: Ερώτα το μαντείον και το ιερατείον.

ΚΑΛ: Χα! Δύσκολον. Εσένα καλύτερα.

ΣΩ: Πώς ένας πανταχού της γης παρών λαός, μόλις πέντε χιλιετίες προ, και αποτελών περίπου το 80% του παγκοσμίου πληθυσμού, φθάνει σήμερα αλλοιωθείς, εξοντωθείς και αφελληνισθείς να  ήναι μόλις σχεδόν το 1% ;

ΚΑΛ: Έλα ντε;

ΣΩ: Κρατάει αιώνες, μάλλον χιλιετίες αυτή η κολώνια. Ο ατέρμων πόλεμος του καλού και του κακού. Πρόκειται για μια σχεδιασμένη και συστηματική, υποχθόνια σατανική στρατηγική που για τον μεν αβέλτερον και δουλόφρονα μαζάνθρωπον θέλει το ¨αυξάνεσθαι και πληθύνεσθαι¨ για δε τον ελεύθερον και πολιτισμένον άνθρωπον και έθνος το γενοκτονείσθαι είτε πολεμικώς και εμφυλιοπολεμικώς είτε οικονομικοπολιτικώς-φορολογικώς από τον ανωτέρω μαζάνθρωπον.   

ΚΑΛ:  Αλίμονο πόσο αληεύει αυτό!

ΣΩ: Ώστε θα είχαμε αφανισθή προ πολλού ως φυλή και έθνος, με τόσο λυσσώδη, άνισο και αδιάλειπτο πόλεμο και ξερριζωμούς που υφιστάμεθα μέχρι και σήμερα (Ιωνία, Πόντος, Κύπρος) εάν δεν μας ενέπνεε η θεία επίγνωσις και αγαθή ακλόνητος πεποίθησις ότι είμαστε τέκνα ηρώων και ημιθέων και ότι είμαστε πάντα στην σωστή, την φωτεινή πλευρά του Καλού και της Δημιουργίας.

ΚΑΛ: Και σε τί αποσκοπεί ο ενορχηστρωτής αυτού του αποτρόπαιου ανθρωπιστικού εγκλήματος;

ΣΩ: Έλεγχος και εντολή ατλαντογενούς-κρονείου ιερατείου, αν σού λέει κάτι.

ΚΑΛ: Κάτι μού λέει.   

ΣΩ: Κρύβε λόγια τότε.  Ή ευ παρέστης στην ¨λέσχη.¨

ΚΑΛ:  Μιλάς με γρίφους. Αλλά η ουσία είναι ότι ¨ο καλός καλός δεν βλέπει,¨ αυτό βλέπω εγώ. ¨ Επί ξύλου κρεμάμενος¨ κατήντησε κυριολεκτικά ο ελληνισμός. Κι απ’ το κακό στο χειρότερο πάει.

ΣΩ: Για την ακρίβεια επί του ¨ξ-ύλου¨, της ληστρικής ύλης.  Ένα μη προστατευόμενον και προς εξαφάνισιν ζωικόν είδος. Μέχρι και θρησκεία μεγάλη και τρανή ανεδείχθη εκείνη η αποτυπώσασα την τραγική μοίρα του Έλληνος αυτού, και κατ’ εικόνα και ομοίωσίν του, εις το πρόσωπον του πανδοξολογουμένου θρησκευτικού της υπερήρωος.

ΚΑΛ: Ο υιός του θεού.

ΣΩ: Ο αληθής υιός του θεού και του ανθρώπου και όχι του θεού των ιερατείων. Ο Όλυμπος της ανθρωπίνης συνειδητότητος. Ο άνθρωπος-πρότυπο, ο, πέραν θρησκευτικών εξουσιαστικών σκοπιμοτήτων, στρεβλώσεων και παρωπίδων, αυθεντικός και συνειδητός υιός και συνεργός-συνεχιστής του ουρανίου έργου του πατρός θεού του.

ΚΑΛ: Δεν ξέρω. Απλά διερωτώμαι. Μήπως και τα καλά αυτά τελειώνουν κάποτε, ακόμα και οι Έλληνες;

ΣΩ: Όχι όμως και τα θαύματα.

ΚΑΛ: Χα! Τι θαύματα;

ΣΩ: Το θαύμα είναι το κλίμα, η γιορτή του θεού. Η αύρα του αναζωογονεί και εμπλουτίζει, χαρισματικά, την ουράνια και γήινη φύσι.

ΚΑΛ: Έλα! Και τίνος θεού;

ΣΩ: Ο ελληνισμός είναι το πνευματικόν φως του ανθρωπίνου θαύματος: Αλήθεια, ελευθερία, κάλλος. Γνώσις, ελευθερία, αρετή, φρόνησις, το αναφαίρετον κτήμα και πλούτος της ψυχής. Δεν είναι πολιτικοθρησκευτικώς αναλώσιμα πράγματα αυτά. Είναι τα αληθινά, αιώνια στοιχεία, τα αιθέρια, ολύμπια διαμερίσματα της ψυχής, η αιωνία του αγεννήτου, αιθερίου φωτός ζωή.

ΚΑΛ:  Μήπως είμαστε απλά αιθεροβάμονες; Λίγοι το κατανοούν πια αυτό δυστυχώς και οι οποίοι κάθε ημέρα γίνονται και λιγότεροι.

ΣΩ: Και που θα γίνουν κάποτε και πάλι περισσότεροι. Χα. Όλα κύκλος είναι. Κάθου στο κέντρο των πραγμάτων και βασίλευε. Γίνε ήλιος θεός, η ηλιακή σκέψις που γεννά διαστημικά παιδιά πλανήτας .

ΚΑΛ: Ω ευλογημένε των μουσών!

ΣΩ: Από την κλίμακα του κάλλους και την Ωραία Πύλη της φιλοκαλίας καταβαίνουσι οι θεοί στην γη.  Καθόλου παράξενο λοιπόν γιατί αυτή η φιλόκαλος ελληνική ψυχή ήταν αυτή που κάποτε οιστρηλατουμένη προσείλκυσε και ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ  ΣΤΗΝ ΓΗ κάνοντάς τους γείτονες αγαθούς κι ευεργέτες των ανθρώπων. Κι αυτό όχι από έπαρσι, ασέβεια και ύβριν προς τα ιερά και θεία ιερά αλλάν για το αντίθετο, το εξευγενίσαι και εξυψώσαι, το βοηθήσαι και ενθαρρύναι τον άνθρωπο στο αναπτυχθήναι πνευματικώς και ομοιωθήναι εναρέτως, ηρωικώς και φιλοσόφως προς τους ουράνιους θεούς πατέρες του.

ΚΑΛ: Ω ουρανέ των ελευθέρων ταξιδιών και περιπάτων! Ευλόγησον, χωρίς παρεξήγησι,  την ελληνική μας βακχεία. Γιατί βακχικά, εκστατικά ακούγονται αυτοί σου οι λόγοι.  Και γιατί μόνο οι Έλληνες και μόνο στην Ελλάδα να συμβαίνει. αυτό;

ΣΩ: Όπως νους και καρδία εδράζουν σε ορισμένο μέρος του ανθρωπίνου σώματος το αυτό συμβαίνει και στην γη. Γεωφυσικώς γαρ, κλιματολογικώς, περιβαλλοντικώς και διατροφικώς ο ιερός βράχος της ελληνικής χερσονήσου και ο περιαιγαιακός χώρος της αποτελεί τον νουν και την καρδίαν του πλανήτου μας. Εδώ γαρ ετελέσθησαν οι ιεροί αστρικοί γάμοι Πηλέως (του εκ πηλού ανθρώπου) και της Θέτιδος (θείας-ολυμπίας πνευματικότητος), ενθάδε η και η διατροφική Αθηναία επιφοίτησις της σοφίας Αθηνάς ως και η εν Ελευσίνι έλευσις του Δημητρίου άρτ-ου της αρτ-ίας νοήσεως.  

ΚΑΛ: Είδωλα απηγορευμένα αυτά.

ΣΩ: Δεν είναι θρησκεία, είναι αληθής φιλοσοφική γνώσις  που διεδόθη στον λαό απ’ τους σοφούς Έλληνας ως θρησκεία για να  γίνη κτήμα του. Αντίθετα με τις σημερινές θρησκείες που έγιναν για να κρύψουν αυτήν την αληθή γνώσι. Γιατί οι Έλληνες ήλθαν στην γη να ελευθερώσουν δια της φιλοσοφίας τον άνθρωπο που οι ανθέλληνες ανέκαθεν προσπαθούν να σκλαβώσουν, με πρώτο τον Ελληνα, δια της θρησκείας.

ΚΑΛ: Εξ ού και οι εισαγόμενοι θρησκευτικώς παρ’ ημίν γάμοι Αβραάμ και Σάρας νομίζω. Και τί συμβολίζουν, παρακαλώ;  

ΣΩ: Θρησκεία σκοταδισμού και δουλείας δια πυρός και σιδήρου.  Κατεσκευασμένοι πολιτικοθρησκευτικοί ήρωες, τί άλλο; Μην περιμένης από βαρβάρους - γιατί πας μη Έλλην και φιλέλλην βάρβαρος - κωδικοποιημένα μυθολογικώς  κοσμογονικά, αστρονομικά και ανθρωπογονικά γεγονότα και εξηκριβωμένες επιστημονικές αλήθειες όπως υποκρύπτουν π.χ. αι ελληνικαί θεολογικαί γενεολογίαι.

ΚΑΛ: Τι να είπης!  Γάμος χωριάτικος αντί βασιλικού.  Ιμιτασιόν, μαιμού, τουρλού-τουρλού. Καλή θεοτροφή για δούλους.   

ΣΩ: Το πνεύμα προσγειούται και αναπτύσσεται φυσιολογικά εις το πνευματοδρόμιον της Ελλάδος, εκτός αυτής εκφυλίζεται. Και είναι συμβατό μόνο με τον ελευθερόφρονα Έλληνα άνθρωπο και μόνο στον οικείο του ελληνικό φυσικό, κλιματολογικό και διατροφικό περιβάλλοντα χώρο. Νόμος. Το βάρβαρο και γονιδιακώς αβέλτερο πνεύμα, και εκτός και εντός Ελλάδος, μόνο για το κλέπτειν και απομιμείσθαι είναι άξιο.

ΚΑΛ: Μήπως είμαστε απόλτοι και δογματικοί;

 ΣΩ: Πέραν της φιλοσοφικής πειθούς δεν θα εξηνάγκαζα κανένα έχειν ιην ίδια γνώμη μ’ εμένα, και αν με έπειθε αυτός γιαακάτι διαφοερτικό επ’ αυτού, ευχαρίστως θα το ησπαζόμην. Διότι στην αλήθεια και την ψυχή δεν πρέπει να σφάλωμε ποτέ.

ΚΑΛ: Η αρχαιοελληνική θρησκεία τώρα. Την νοσταλγείς;

ΣΩ: Από αισθητικής και φιλοσοφικής πλευράς είναι αξιοθαύμαστος. Εις τα όρια της τελειότητος όπως και όλα τα αρχαιοελληνικά πολιτισμικά επιτεύγματα. Αλλά άλλο αυτό, το αισθητικό, φιλοσοφικό μέρος, και άλλο τα ιερατικά γένη, το εξουσιαστικό ιερατείο ελέγχου και εκμεταλλεύσεως της ανθρωπίνης σκέψεως με τα ιερά του – πολιτικώς εστραατευμένα - τάγματα εφόδου προς κατάληψιν, διαχείρισιν και νομήν της εξουσίας, αυτό που ζώμεν και σήμερα εις τον μεταμεσαιωνικόν κόσμον,  ήπια θεοκρατία στην Δύσι, σκληρή θεοκρατία και αθεοκρατία (Κίνα) στην Ανατολή.

ΚΑΛ: Είναι και η Κίνα σωστά.   

ΣΩ: Στην ουσία δεν υπάρχει αθεισμός, ένας συγκεκαλυμμένος απάνθρωπος είναι σατανισμός.  

ΚΑΛ: ¨ Όχι άλλο κάρβουνο¨ λοιπόν.  

ΣΩ: Αφού είπαμε άλλο θεός, άλλο άνθρωπος, άλλο φιλοσοφία κι άλλο θρησκεία. Η τελευταία δεν είναι παρά μια νενοθευμένη πνευματικότης, ίδιον βαρβάρων ψυχών, μια πνευματικότης χαμηλής συνειδητότητος, πνευματικότης κατευθυνομένη και αμφιβόλου καθαρότητος. Είναι η πλατεία οδός των εθελοδούλων και θεοδούλων και η οποία τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελληνική βασιλική οδός του ελευθέρου πνεύματος ή της θείας Σοφίας.

ΚΑΛ: Αγία σοφία μου θυμίζει.

ΣΩ: Απομιμήσεις όπως προειρήκαμεν. Ο νέος της θεάς Αθηνάς Παρθενών. Αρτέμιος και Ισίδωρος οι αρχιτέκτονές της  Έλληνες εθνικοί ήσαν. Τότε και πριν ακόμα ευτελίσουν οι τότε ανθέλληνες βάρβαροι και ισοπεδώσουν υπό χριστιανικόν μανδύα τα πάντα, εκκλησία του δήμου και ανεξιθρησκεία, επιβαλλλοντας τον μονοθρησκευτικό-μονοκομματικό, ολοκληρωτικό  θρησκευτικό κομμουνισμό, καταργώντας όλες τις μέχρι τότε θρησκείες δια πυρός και σιδήρου. Μιλάμε για τόση σταλινομαοϊκή αγάπη αυτή η θριαμβεύυσα θρησκεία της αγάπης…

ΚΑΛ: Σιωπάν περαιτέρω οφείλομεν νομίζω, ελληνοδιδάσκαλε. Κινδυνεύομε γαρ υποστήναι ποινάς όπως ο αρχαίος Αθηναίος τραγικός Φρύνιχος διότι υπενθύμισε ¨οικεία κακά¨ με την τότε ¨Άλωσι της Μιλήτου,¨ βλέπε ¨φάκελος Κύπρου¨ σημερινός.  

ΣΩ: Χμ! Το έχει αυτό η δημοκρατία ανέκαθεν. Τρώγεται εμφυλιοπολεμικώς με τα ρούχα της ώστε ο εθνικός εχθρός παύει να θεωρείται εχθρός και αποβαίνει ο απαραίτητος εμφυλιακός συμπαίκτης χρηματοδότης στο εθνικό πολιτικό παιχνίδι.

ΚΑΛ: Ο Τουρκοβάρβαρος εχθρός; Χα. Όπως ο παραμονεύων εις το καζίνο δανειστής του ασώτου χαρτοπαίκτου.

ΣΩ: Διό και ο καλύτερος τρόπος εθνικής αυτοκτονίας παραμένει ανέκαθεν, και άνευ συναγωνισμού, ο δημοκρατικός. Δημοκρατική ευθανασία λέγεται.

ΚΑΛ: Η ζωή είναι σκληρή. Κι ο άνθρωπος την μιμείται όσο πιο άγρια μπορεί.

ΣΩ: Ο άγριος είναι απλά ένας αδιάλλακτος, άξεστος και αδέξιος βάρβαρος. Ο ανώτερος και ενάρετος, ο ελευθερόφρων άνθρωπος όμως μαθαίνει να είναι αδιάλλακτος και σκληρός μόνο προς τα ολέθρια εμφυλιοπολεμικά πάθη του διαλλακτικός δε και πράος με τον συνάνθρωπο.

ΚΑΛ: Από αρχαίους Έλληνες καλά πάμε πάντως αλλά από νέους;

ΣΩ: Μη μεμψιμοιρής. Ο δρόμος του θεού και του ισοθέου Έλληνος δεν κλείνει ποτέ. Τί κι αν αδήριτος ανάγκη, από αιώνων τώρα, καταπιέζει και αναγκάζει τον Έλληνα υπακούειν, όπως όλα τα έθνη βέβαια, σε θρησκείες ψυχοπαθών, θρησκείες ανθρωπίνου εξευτελισμού και εξανδραποδισμού;  

ΚΑΛ: Βαρειές δεν είναι οι κατηγορίες σου;

ΣΩ: Φιλοδίκαιες όμως. Θρησκείες γαρ και παιδεία εθνικής αιχμαλωσίας και πνευματικής περιτομής και αμάθειας μαστίζουν αρχαιόθεν τον πλανήτη και κυρίως αυτό το ιερόν έθνος.

ΚΑΛ:  Ένα δίκαιο πάντως σ’ αυτό το έχεις.

ΣΩ: Η οργή και αγανάκτησι του δικαίου. Γιατί είναι να μην αγανακτής άμα βλέπεις αυτόν τον κατ’ εξοχήν ευγενή,  φιλελεύθερον και απελευθερωτήν κάτοικον αυτού του πλανήτου, εξευτελιστικώς δούλο να τον ανεβάζουν και δούλο αναλώσιμο να τον κατεβάζουν, σ’ όλες τις θρησκευτικές του τελετές, (γέννησι, γάμο, θάνατο), ισοβίως και μεταθανατίως, υποχρεωτικά υπήκοον ενός ανατολίτου θεού, σαδιστού, αδίστακτου και τυραννικού. Ενός θεού Μολώχ που δεν κάνει ανθρωποθυσιαστικές εξαιρέσεις ούτε για τον δικό του καν ανθρωπογιό, τί άλλο θες;  Έλεος πια!

ΚΑΛ: Μήπως και η οργή σου αυτή προδίδει και κάποιας μορφής  αμηχανία;  

ΣΩ: Ξέσπασα, λεκτικό ξέσπασμα, ξεφόρτωσα, εκτονώθηκα από πιεστικά αρνητικά συναισθήματα, καθάρισε ο νους μου και το βλέπω καθαρότερα το πράγμα. Γι αυτό και ο διάλογος είναι ίσως το ωραιότερο δώρο του πνεύματος στον άνθρωπο.

ΚΑΛ: Και η ελευθερία του λόγου το πιο ωφέλιμο είδος ψυχοθεραπείας.

ΣΩ: Ά γεια σου!

ΚΑΛ: Και τί βλέπεις καθαρότερα λοιπόν;

ΣΩ: Είμαστε Έλληνες, φίλτατε, η εθνοφυλή μήτηρ των εθνών. Υπήρξαμε επί πολλάς χιλιετίας, ηγεμονική εκπολιστική υπερδύναμις σ’ αυτόν τον πλανήτη, μιλάμε για μια εποχή που δεν υπήρχε καν σελήνη και ακόμα πιο πίσω όταν ο ήλιος άλλαζε κατ΄ επανάληψιν δύσι και ανατολή. Τόσο θεϊκά πανάρχαιοι είμαστε. Αλλά είναι νόμος, υπάρχει ακμή και παρακμή, και όσο χρονικά μεγάλη η ακμή ανάλογος και η παρακμή, έπεσε όλος ο πλανήτης πάνω μας και καταλήστευσε την φυλή, το αίμα μας και τα υπάρχοντά μας, υλικά και πνευματικά, θέλει τον αφανισμό μας  για να δικαιώση το έγκλημά του και να οικειοποιηθή τα κλοπιμαία, την ιστορία μας. Αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ κανείς να ιδιοποιηθή το πνεύμα μας γιατί ουδείς δύναται κλέψαι ή αντιγράψαι το θεόν και το πνεύμα του Έλληνος έχει την θείαν σφραγίδα. Με χρόνους και καιρούς θα επανέλθωμεν πάλι και ο απωλεσθείς παράδεισος της αληθούς γνώσεως και του δικαίου θα κατοικήσει και πάλι στην γη μας. Και θα μείνει πλέον για πάντα. Έχομε ως λαός τις βαθύτερες αλλά και πλατύτερες ιστορικές ρίζες στον χρόνο ώστε το δένδρο μας δεν θα ξεραθή και εκλείψη ποτέ ακόμα κι αν κοπή σύρριζα. Γιατί αυτές ο ρίζες, η ελληνική μνήμη, είναι οι αιώνες ρίζες του πνεύματος της αληθείας, η ιδέα του θεοειδούς, δίου ανθρώπου. ακουμπούν στον - και τρέφονται από τον - αιώνιο λόγο της Δημιουργίας.  Έχουμε λοιπόν ουράνια αποστολή και αποδεδειγμένα ιστορικά πιστοποιητικά, την γραμματεία μας, τους συγγραφείς μάρτυρες του πολιτισμού μας που εγγυώνται την μοναδική αξία και αποστολή μας γι αυτό. Αποστολή που συνίσταται, σε πρώτη φάσι, στον εξανθρωπισμό της ανθρωπότητος που ήδη συντελείται, και ακολούθως την θέωσί της προς τον κατ’ εικόνα και ομοίωσι ουράνια πατρική φυλή-θεό της.

ΚΑΛ: Ανήκουστα, τα πιστεύεις όλα αυτά δάσκαλε.  

ΣΩ: Καθ’ όσον υγιαίνω, σκέπτομαι και σωφρονώ.;

ΚΑΛ: Σε μακάριο κόσμο ζης και ανατρέχεις. Αλλά να σκεφτώ λίγο. Α! Και λοιπόν; Τι κάνομε από δω και πέρα; Μένουμε στο κλασικό τρίπτυχο,  πατρίς, θρησκεία, οικογένεια;

ΣΩ: Πατρίς, φιλοσοφία, γένος-οικογένεια.  

ΚΑΛ: Εκτός άρα θρησκεία και θεός;  

ΣΩ: Ουδόλως.

ΚΑΛ: Πώς ουδόλως;

ΣΩ: Η φιλοσοφία ή ελευθέρα σκέψις είναι η φυσική του σκεπτομένου ανθρώπου θρησκεία.

ΚΑΛ: Καλά η θρησκεία των φιλοσόφων. Την θρησκεία των ιερέων πού την βάζεις;

ΣΩ: Είναι απλά η φιλοσοφία του εκπεπτωκότος, του ξεπεσμένου ηθικοπνευματικά,  σημερινού ανθρώπου. Ητων φιλοσόφων γαρ διδάσκει το κατάλληλον, το υγιές μέτρον της θρησκευτικότητος Αντίθετα η βιομηχανοποιημένη θρησκεία και το υπαλληλικό προσωπικό της απλά ανακυκλώνει παπαγαλιστί κούφια θεατρικά λόγια.

ΚΑΛ: Ναι αλλά πιστεύει στο θεό.

ΣΩ: Τί να το κάνεις, αν παράλληλα δεν πιστεύεις στον άνθρωπο, τον ελεύθερο άνθρωπο αλλά μόνο στον άνθρωπο δούλο και υποχείριό σου;    

ΚΑΛ: Σ’ αυτό η θρησκεία σηκώνει τα χέρια ψηλά. Μόνο τα μεσαιωνικά βασανιστήρια μπορούν να δώσουν θεολογική απάντησι.  

ΣΩ: Κοίτα: Όταν  ο θεός εποίησε την ουσία, τας αξίας και την φιλοσοφία  ο αντιθεός τι αντεποίησε;

ΚΑΛ: Τι;

ΣΩ: Αντεποίησε αντιστοίχως την εξουσία, τα αξιώματα και την θρησκεία.

ΚΑΛ: Πάλι δεν καταλαβαίνω.

ΣΩ: Είναι, ή δεν είναι, η φιλοσοφία μια τέχνη, πνευματική ικανότης αξιολογήσεως των ηθικοπνευματικών μεγεθών, ιδεολογιών αλλά και πράξεων και γεγονότων που βοηθά τον άνθρωπο στην ορθή και ωφέλιμο επιλογή των εκάστοτε πράξεών του;

ΚΑΛ: Είναι. Πώς όχι;

ΣΩ: Και αυτή η ικανότης ορθής επιλογής δεν προϋποθέτει και απαιτεί ηθική καθαρότητα και πνευματική διαύγεια; Δεν χρειάζεται κάθαρσι τη ψυχής από ψυχοφθόρα και καταστροφικά πάθη, εσωτερική ειρήνη, φιλοθεϊα, φιλανθρωπία, ευδαιμονία και ευγενή έρωτα προς την σοφία, τα υψηλά και θεία;

ΚΑΛ:  Φυσικά. Αλλά πώς κατακτάται αυτή η σοφία;

ΣΩ: Τα είπαμε. Ανθρωπογνωσία, εθνογνωσία, ανθρωπογνωσία ή αυτογνωσία.  

ΚΑΛ: Περίμενε. Ανθρωπογνωσία είπες;

ΣΩ: Τί εστί άνθρωπος, ανθρωπίνη φύσις, τί δαίμονες, τί θεοί και ποιες οι δυνατότητες και τα όρια εκάστων. Και ακόμα πώς ο άνθρωπος αυτός κατατάσσεται, ισορροπεί και εναρμονίζεται μέσα στο φυσικό αλλά και πνευματικό και μεταφυσικό περιβάλλον του.

ΚΑΛ: Πιο συγκεκριμένα γίνεται;

ΣΩ:  Κοίτα. Μια ακραία υπερτροφική θρησκεία και θρησκευτικότης όπως θρησκοληψία, θρησκευτικός μυστικισμός και μοναχισμός δεν συνάδουν ούτε με το ¨πατρίς¨ ούτε και το ¨οικογένεια¨ του τριπτύχου που λέγαμε. Αφού όχι μόνο απομονώνουν το άτομο από οικογένεια, κοινωνία και πατρίδα αλλά το στρέφουν και εναντίον αυτών.   

ΚΑΛ: Και λοιπόν;

ΣΩ: Η θρησκεία δεν θέλει και δεν προάγει κανενός είδους πραγματική γνώσι που απελευθερώνει τον άνθρωπο τον οποίο αυτή θέλει αποκλειστικά θρησκευτικό και πολιτικό πελάτη, σκλάβο της. Λειτουργεί γαρ ως μια ιδιωτική εμπορική επιχείρησις-βιομηχανία που βλέπει τον άνθρωπο ως πελάτη, εμπόρευμα και κέρδος.  Όσο πιο φανατικοί και ακραία ξετρελαμένοι μαζί της, τόσο και πιο αφοσιωμένοι και επικερδώς δουλικοί σ’ αυτήν οι οπαδοί-χρήστες-πιστοί της.

ΚΑΛ: Η βαρειά βιομηχανία σωτηρίας των ψυχών εννοείς όπως λέμε μμμ, μια καπνοβιομηχανία;

ΣΩ: Το ίδιο, γλυκόπιοτα πνευματικά δηλητήρια πωλεί κι αυτή. Το ότι έχει πέρασι αυτό δεν λέει τίποτα. Και το τσιγάρο και τα σχετικά πέρασι έχει και νομιμοποιημένο είναι αλλά δεν παύει να είναι αργός θάνατος. Την αλήθεια ποτέ δεν θα μάθεις απ’ αυτόν που πωλεί τα ψέματα για αλήθειες. Κι έπειτα όποιος δεν παινεύει το σπίτι του… βλέπεις πόσο σκληρός, ανελέητος εμπορικός ανταγωνισμός και πόλεμος υπάρχει εκεί έξω, κυρίως μεταξύ των θρησκειών…

ΚΑΛ: Την αλήθεια; Και ποιος θα την τολμήσει αυτή; ¨Και τι ζωή χωρίς αυτή θα κάνεις;¨  που λέει και ο ποιητής.

ΣΩ: Εσύ ο ίδιος ο ελευθέρως  φιλοσοφών, ποιος άλλος θες;

ΚΑΛ: Φιλοσοφία, ποίησις, ποιος; Υπάρχει ακόμα αυτό το φρούτο;

ΣΩ: Δίκαιο έχεις. Απηγορευμένος καρπός κατήντησε. Πανεπιστημιακώς και ακαδημαϊκώς ταριχευμένος εν πολλοίς σαν αιγυπτιακή μομία. Ωστόσο υπάρχει.

ΚΑΛ: Και πού ευδκιμεί αυτός, παρακαλώ;

ΣΩ:  Στην αρχαιοελληνική γραματεία αφθονεί πάντως.              

ΚΑΛ: Ελληνική Μυθολογία;

ΣΩ: Κωδικοποιημένη επίτομος πανεπιστήμη, θησαυρισμένη θεία γνώσις και σοφία  Μακάριοι οι μεμυημένοι λύται ελληνοκωδίκων.  

ΚΑΛ: Και γιατί κρύβεται αυτή η γνώσις;

ΣΩ: Αφ’ ότου οι ελευθερόφρονες  Έλληνες εξέλιπον από το ιστορικό προσκήνιο, η δε εξουσία εγένετο θρησκεία καθάπερ και η θρησκεία εξουσία, μοιραία και η γνώσις, ούσα δύναμις επειδής, ετέθη υπό προκρούστειον εξουσιαστικόν έλεγχον. Εννοείς;

ΚΑΛ: Παντού Έλληνες λοιπόν. Ακόμα και δια της απουσίας των λάμπουσι.

ΣΩ: Ο Έλλην ενσαρκώνει το πνεύμα της ελευθερίας.

ΚΑΛ: Και το πνεύμα πόθεν έρχεται;

ΣΩ: Το πνεύμα είναι ΟΥΡΑΝΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Είμαστε ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ θεοί αλλά καιΙ ΕΝΕΡΓΕΊΑ κοινοί θνητοί που θα έχουν πάντα ανάγκη την μητρική αγκαλιά και θαλπωρή μιας πατρίδας όπως και μια οικογένειας. Πατρίδα, εστί το καταφύγιο και ο ναός της ελευθερίας του ανθρώπου.

ΚΑΛ: Πατρίς, φυσική ανάγκη άρα ή τεχνητή;  

ΣΩ: Θεός, θρησκεία και παράδεισος μαζί του ελευθέρου ανθρώπου είναι η πατρίδα. Χωρίς αίσθημα προς αυτήν δεν νοείσαι άνθρωπος. Η ελληνική ιδίως πατρίς είναι η πατρίς των πατρίδων, προικισμένη με το άριστον ατμοσφαιρικόν και ηθικοπνευματικό κλίμα αυτό που γεννά ήρωες και θεούς.

ΚΑΛ: Ποιητικολογείς;   

ΣΩ: Ο ουρανός θεός της.

ΚΑΛ: Και τί ιδιαίτερο έχει ο ελληνκός ουρανός;  

ΣΩ: Ο ουρανός είναι γη αραιωμένη και η γη ουρανός συμπυκνωμένος.

ΚΑΛ: Ωραίο ακούγεται, μα τους προγόνους. Παρακάτω.

ΣΩ: Η γη μητέρα, (Δή-μήτηρ, Δήμητρα) γεννά θαύματα και ο ουρανός πατήρ τα συντηρεί.   

ΚΑΛ: Τί θαύματα;

ΣΩ: Όλα τα έμβια, και μη, επίγεια όντα.

ΚΑΛ: Συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου φυσικά.  

ΣΩ: Γιατί όχι;

ΚΑΛ: Γεννά η γη σαν γυναίκα;

ΣΩ: Η γυναίκα γεννά κατ’ εικόνα  και ομοίωσιν της γης.

ΚΑΛ: Και ο άνδρας εικόνα και ομοίωσι τίνος;

ΣΩ: Του ουρανού και της γης πάλι. Η οποία γη τυγχάνει ερμαφρόδιτος;

ΚΑΛ: Δηλαδή πώς;

ΣΩ: Απαντά η ίδια η ελληνική γλώσσα που ομιλείται παντού στο ελληνικό σύμπαν, στις κοινωνίες των αγαθών θεών και ανθρώπων.   

ΚΑΛ: Έστω. Και λοιπόν;

ΣΩ: Είναι η τέλεια γλώσσα η ελληνική προερχομένη εξ αγαθών ουρανίων θεϊκών όντων,  θεϊκών όντων που κατέχουν την τέλεια ηθικοπνευματική αρετή και ως εκ τούτου και την τέλεια επιστημονική γνώσι και τον αληθή λόγον.

ΚΑΛ: Έστω.

ΣΩ: Έστω το ώστε σου. Δι αυτής της γλώσσης των λοιπόν οι θεοί έδωσαν, χωρίς υπολογισμό και ιδιοτέλεια, τα αληθή στα πράγματα και της δικής μας γης ονόματα όπως και την ακριβή, αληθή γνώσιν στον Έλληνα άνθρωπον. Δεδομένου ότι κάθε ελληνική λέξι κομίζει γνωσιακό,  επιστημονικώς εξηκριβωμένο, περιεχόμενο, λειτουργεί δε εκάστη δια της μαθήσεως της ως ο μίτος της Αριάδνης που σε βγάζει, ετυμολογικά και συνειρμικά, όπως τον Μα-Θησέα, Μα-ΘΗτή απ’ τον Λαβύρινθο της άγνοιας εις την ελευθερίαν της αληθούς γνώσεως και την γνώσιν της αληθείας.

ΚΑΛ: Σε παρακολουθώ ¨μετά ζέσεως¨ και σε ακούω ¨μεθ’ ορέξεως¨ που λένε.

ΣΩ: Ας ετυμολογήσωμεν λοιπόν την λέξι ¨άνδρας¨ πρώτα.  Τι λες;

ΚΑΛ: Σύμφωνοι. Ενδιαφέρον παιχνίδι ακούγεται.

ΣΩ: Ο ανήρ-άνδρας είναι ο αρδ-εύων (όμβρος, ύδωρ, υ-ετός) εκ των ¨αν-ω¨ όπως ο ουρανός την γη. Όστις ουρανός καταβιβάζει το ύδωρ της βροχής δια των ορ-έων της γης, τούτων αποτελούντων τους οιονεί ανδρικούς όρ-χεις  εξ ών κατάγεται το ουράνιον και ανδρικόν σπέρμα.

ΚΑΛ: Όρχεις είπες. Και το ανδρικόν μόριον;

ΣΩ: Μη βιάζου, ανυπόμονε, του εκσπερματίσαι!

ΚΑΛ: Χα, χα!

ΣΩ: Να και το μόριον. Το ανδρικόν π-έος είναι κατ’ εικόνα του π-οταμού (ποσίμου υγράς μονάδος) του οποίου το ρεύμα πηγάζει και κατέρχεται εκ των ορέων όπως το ανδρικόν σπέρμα εκ των όρχεων ποτίζον και γονιμοποιούν την πεδιάδα-γη.

ΚΑΛ: Και ο λούτσος χυδαϊστί εκ του πέους κι αυτός;  

ΣΩ: Προφανώς και όχι λούτσος αλλά μπούτσος επί το ορθότερον όπως το αποκαλούσε και ο αθυρόστομος εθνικός ήρως Καραϊσκάκης.

ΚΑΛ: Και γιατί ορθότερον;

ΣΩ: Επειδή μπούτσος εμφαίνει τον ε-μ-ποτιστήν (εν-ποτίζω) αλλά και μπαίνει (εισχωρεί, χώνεται)  μέσα που είναι ανδρική ιδιότης και ειδικότης. Σωστά;   

ΚΑΛ: Χα! Έχω πολλά σεξουαλικά να μάθω σήμερα φαίνεται. Ειπέ μοι κι άλλα…

ΣΩ: Δεν θα μας έφθαναν δέκα ζωές. Τόσο πλούτο αληθείας και σοφίας ενέχει η ελληνική γλώσσα και σκέψι. Και δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι όποτε η ελληνική γλώσσα γίνει πλανητική όπως υπήρξε στο παρελθόν, στην ιστορική αλλά και την μυθική αρχαιότητα, οι άνθρωποι θα γίνουν χρυσοί θεοί όπως οι διδάσκαλοί των γιατί θα έχουν κατακτήσει, ομιλούντες ελληνικά και ετυμολογώντας τα εν είδει ψυχαγωγικού και πνευματικού παιγνίου, την αληθινή γνώσι και σοφία.   

ΚΑΛ: Πώ πώ! Και πώς θα γίνη αυτό;

ΣΩ: Όταν ο έρως της μαθήσεως κατανικήσει κάθε άλλο ταπεινό και ανήθικο έρωτα.

ΚΑΛ; Ένα παράδειγμα μόνο;

ΣΩ: Εξ όνυχος τον λέοντα λες. Έστω. Η λέξις ήλιος με ήτα δασυνόμενο (γι αυτό κατήργησαν προσφάτως οι ελληνοκλάσται πλανητικοί επικυρίαρχοι του κακού στην Ελλάδα τα πνεύματα της ελλ. γλώσσης) κρυπτογραφεί ολόκληρο την αστρονομική ηλιοκεντρική θεωρία.

ΚΑΛ: Τι λες;

ΣΩ; Αυτό που λέω. Ήλιος δεν σημαίνει καρφί;

ΚΑΛ: Ναι. ¨επί τον τύπον των ήλων¨καθάπερ λέγει και η ιερά Γραφή. Εξ ού και το ρήμα καθ-ηλώνω (αλλιώς θα ήταν κατ-ηλώνω) ίσον προσηλώνομαι, προσήλωσι ήτοι έχω καρφωμένα, μάτι και σκέψι κάπου. Άρα και ο ήλιος ως καρφί ή καρφωμένος στο ουράνιο στερέωμα  είναι ακίνητος, οι δε πλανήται του περιφερόμενοι πέριξ αυτού όπως και η γη, και όχι όπως ήθελε η γαιοκεντρική θεωρία, γη ακίνητος και ήλιος πέριξ αυτού κινούμενος.

ΚΑΛ: Χμ! Ο Γαλιλαίος δηλαδή ήξερε ελληνικά μάλλον ενώ ο Πάπας γρι; Μάλιστα. Το άγιο τριαδικό πνεύμα δεν εγγυάται ως φαίνεται πάντα και την αλήθεια.        

(συνεχίζεται)