ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Μπορεί να είναι ένα από τα πληρέστερα και ρεαλιστικότερα άρθρα που γράφτηκαν για το συγκεκριμένο θέμα των φρεγατών. Είναι αθέμιτο και παράλογο από την ελληνική πλευρά ακόμη και να συζητά δαπάνη της τάξης των 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τέσσερα πλοία, με δυνατότητες που άλλα κράτη έχουν αγοράσει στη μισή τιμή στην κυριολεξία.!! Να πάρουν τις αλουμινο_τράτες να τις πάνε να "ψαρέψουν" πελάτες σε άλλα ύδατα..το deal αξίζει μόνο με Arleigh Burke. Οτιδήποτε άλλο = σκάνδαλο επιπέδου εθνικής προδοσίας. Δεν φωνάζει τζάμπα όλος ο κόσμος!
Ένα από τα καλά της παγκοσμιοποίησης, όπως ίσως την εννοούν πολλοί, είναι η αξιοποίηση του διαδικτύου ως πηγή πληροφόρησης. Οι ειδήσεις πλέον κυκλοφορούν ταυτόχρονα σχεδόν σε όλο τον πλανήτη. Και αυτό εμείς, όπως και πλήθος άλλων ιστότοπων, το εκμεταλλευόμαστε στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Συνδέοντας πολλές φορές γεγονότα και καταστάσεις με την ελληνική πραγματικότητα και τις… ιδιαιτερότητές της.
Η θέση μας σχετικά με τα σκάφη LCS (Littoral Combat Ships) της κλάσης Freedom και το MMSC που είναι παράγωγο, προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τη μελέτη των αναγραφομένων σε αξιόπιστα μέσα ενημέρωσης, η πλειοψηφία των οποίων μάλιστα τυγχάνει να είναι και αμερικανικά. Και λέμε “σε μεγάλο βαθμό” γιατί φυσικά λαμβάνουμε υπόψη, όπως άλλωστε οφείλουμε και τα ελληνικά δεδομένα. Τα οποία δεν μπορεί να είναι άλλα από τις επιχειρησιακές ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, όπως αυτές έχουν από το ίδιο περιγραφεί.
Το Πολεμικό Ναυτικό λοιπόν με λίγα λόγια και ξεκάθαρα είχε καταλήξει πριν από τις Belharra HN, πριν δηλαδή από αρκετά χρόνια, στη FREMM. Από την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα… Στην ίδια λύση κατέληξαν (FFG-X) πριν από λίγο καιρό και οι ΗΠΑ, μετά από το αποτυχημένο πρόγραμμα των LCS που τελεί υπό εγκατάλειψη, παραδοχή που έχει κάνει το ίδιο το USN και έχουν καταγράψει πολλά μέσα ενημέρωσης. Δηλαδή, οι ίδιες οι ΗΠΑ επιλέγουν ευρωπαϊκή σχεδίαση, καθώς η δική τους απόπειρα δεν στέφθηκε από επιτυχία.
Η φίλη και σύμμαχος χώρα αποφάσισε από τα 55 πλοία LCS των κλάσεων Freedom και Independence που αρχικά σχεδίαζε να ναυπηγήσει, να περικόψει τον αριθμό τους σε 32 (!) με μία πιθανότητα να υφίσταται για 35 τελικά κατόπιν πολιτικών πιέσεων… Στόχος φυσικά είναι να ανακατευθυνθούν πολύτιμα κονδύλια στο πρόγραμμα FFG(X).
Προσοχή… Δεν τα βγάλαμε από το κεφάλι μας όλα αυτά. Τα λέει το “The drive”, τα γράφει και το “defensenews“, τα αναφέρουν και πολλοί άλλοι ιστοχώροι. Τα δε τεχνικά προβλήματα ιδίως των σκαφών της κλάσης Freedom, σε συνδυασμό με σημαντικές υπερβάσεις κόστους του προγράμματος LCS και για τις δύο κλάσεις, οδήγησαν τελικά το Ναυτικό των ΗΠΑ στην απόφαση απόσυρσης των τεσσάρων πρώτων LCS της κλάσης Freedom, παρά το γεγονός ότι επιδιώκεται η δημιουργία στόλου συνολικής δύναμης 355 πλοίων… ή 500 με την συμπερίληψη και των μη επανδρωμένων.
Η πρόσφατη ακινητοποίηση του USS Detroit (LCS 7), αποδεικνύει ότι τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τα πλοία της κλάσης αυτής, δεν έχουν επιλυθεί… Εν κατακλείδι, πράγματα που δημοσιεύονται από σοβαρούς και αξιόπιστους ιστοχώρους των ΗΠΑ, δεν μπορούμε να τα αποκρύπτουμε εμείς στο DP ή οποιοσδήποτε άλλος, αλλά και να καταγράφονται οι απόψεις των υπερμάχων αυτής της πρότασης.
Σε αμερικάνικο δημοσίευμα είχαμε επίσης βασιστεί, για να στηρίξουμε τις θέσεις μας σχετικά με την προμήθεια των ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων MH-60R. Και αυτά έπεσαν θύμα της της περικοπής του αριθμού των σκαφών LCS και των δύο κλάσεων. Το USN βρέθηκε με πλεόνασμα 35 τουλάχιστον τέτοιων ελικοπτέρων, τα οποία έπρεπε κάπου να τα πουλήσει.
Όπως αναφέρεται στο ανωτέρω δημοσίευμα που παραθέτουμε, δεν συνέφερε οικονομικά η διακοπή ή η ματαίωση της παραγωγής. Για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν θα έχει στο μέλλον στη διάθεσή του τα πλοία από τα οποία θα αξιοποιούσε αυτά τα ελικόπτερα… Καμία αντίρρηση, να βοηθήσουμε την κατάσταση. Όχι να απορροφήσουμε εμείς τη αμερικανική “χασούρα” πληρώνοντας το 100% της αξίας τους. Διότι Μέρος αυτού του πλεονάσματος (7) θα έρθει στην Ελλάδα…
Τα ελικόπτερα βέβαια είναι μία σημαντικά διαφορετική ιστορία, σε σχέση με τα MMSC. Δεν γράψαμε ποτέ ότι τo ΜΗ-60R με τον εξοπλισμό αποστολής και τα συστήματα που φέρει, δεν καλύπτει απόλυτα τις ελληνικές επιχειρησιακές ανάγκες. Γράψαμε ότι η παραγγελία τους (όπως και αυτή του εκσυγχρονισμού των P-3B…) δεν συνοδεύεται από όπλα.
Γράψαμε επίσης ότι δεν είναι προτεραιότητα, υπονοώντας ότι αφού τα παίρνουμε νωρίτερα για να εξυπηρετήσουμε καταστάσεις στην αμερικανική βιομηχανία, ας αναγνωριστεί εμπράκτως το ότι η προμήθεια αυτή ανέβηκε αιφνιδιαστικά στην κορυφή των προτεραιοτήτων. Δίκαιο ή άδικο;
Δεν ήταν προτεραιότητα όχι μόνο για το Πολεμικό Ναυτικό, τα υποβρύχια Τype 214 του οποίου ακόμη δεν έχουν σύγχρονες τορπίλες και συστήματα αυτοπροστασίας (!), αλλά γενικά για τις ένοπλες δυνάμεις. Αυτή είναι η άποψή μας και τη στηρίξαμε με επιχειρήματα. Θέλετε κι άλλα;
Με τα 600 εκατομμύρια δολάρια που θα στοιχίσει η προμήθεια των εφτά MH-60R (αργά ή γρήγορα θα παραγγελθούν και τα υπόλοιπα τρία…), το Ναυτικό θα μπορούσε να εκσυγχρονήσει τις τέσσερις φρεγάτες ΜΕΚΟ 200 αλλά και να προμηθευτεί τις δυο φρεγάτες “M” των Ολλανδών. Για τις οποίες οι πληροφορίες επιμένουν ότι είναι διαθέσιμες άμεσα και μάλιστα σε ποσό που ίσως “σπάσει” καθοδικά τα 200 εκατ. ευρώ, συν χρηματοδότηση για μια δεκαετία; Πώς είπατε; Ποια είναι λοιπόν μεγαλύτερη προτεραιότητα; Η ελληνική “θυσία” έτυχε αναγνώρισης;
Εναλλακτικά κι επειδή εμείς βλέπουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις ως σύνολο, εκσυγχρονίζονται τα 32 F-16C/D Block 30 και τα 38 Block 50 στο επίπεδο Block 50+ Advanced! Μιλάμε για 70 αξιόμαχα μαχητικά, που έχουμε απόλυτη ανάγκη. Τώρα και στο μέλλον. Κόστος 800 περίπου εκατομμυρίων δολαρίων έχει εκτιμηθεί (και προϋπολογιστεί μέσω της ελληνικής LOR για τον εκσυγχρονισμό των F-16 στο επίπεδο – V) για την αναβάθμιση των 38 F-16C/D Block 50, σε F-16V Block 70!
Εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι η επιστροφή της επένδυσης θα είναι μεγαλύτερη επιχειρησιακά με τη λύση που επελέγη; Με βάση τα στοιχεία λοιπόν και τα δημοσιεύματα που έχουμε στη διάθεσή μας, επιχειρηματολογούμε. Δεν αδικούμε κανέναν. Τουλάχιστον το προσπαθούμε.
Τα στοιχεία λοιπόν αποκαλύπτουν ότι η πώληση του έκδοχου της κλάσης Freedom, MMSC, που προωθήθηκε για την κάλυψη των αναγκών του Ναυτικού της Σαουδικής Αραβίας, επιδιώχθηκε προκειμένου να καλυφθεί μέρος της ζημιάς που προκλήθηκε στην Lockheed Martin από τις περικοπές του προγράμματος LCS του USN.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Είναι απόλυτα θεμιτό και απόλυτα λογικό μία εταιρεία να επιδιώκει την εξαγωγή της σχεδίασής της. Και είναι επίσης απόλυτα λογικό η σχεδίαση αυτή με τα συστήματα αποστολής και τον οπλισμό που φέρει, να καλύπτει τις ανάγκες μίας ναυτικής δύναμης όπως αυτή της Σαουδικής Αραβίας. Μίας ναυτικής δύναμης που δεν έχει καμία σχέση με το Πολεμικό Ναυτικό…
Για να ακριβολογούμε δεν έχει τις ίδιες ανάγκες να καλύψει και τις ίδιες δουλειές να κάνει… Επιχειρεί σε τελείως διαφορετικό περιβάλλον, σε τελείως διαφορετικά νερά. Δεν έχουμε στοιχεία και, όπως όλοι, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν τα προβλήματα της κλάσης Freedom θα ταλαιπωρήσουν και τα σαουδαραβικά MMSC. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι στην επιλογή τους ήταν επίσης πασιφανής ο (γεω)πολιτικός παράγοντας. Εκεί υπάρχει όμως επαρκής ρευστότητα για τέτοιες επιλογές. Εδώ υποτίθεται μετράμε και το ευρώ…
Αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι τα πλοία αυτά δεν μπορούν να καλύψουν ικανοποιητικά δύο βασικούς και ζωτικής σημασίας ρόλους για το ΠΝ. Τον ανθυποβρυχιακό και αυτόν της αεράμυνας περιοχής. Τα δε μειονεκτήματά τους δεν περιορίζονται μόνο εκεί… Έχουμε αναλυτικά αναφερθεί σε αυτά, πολύ πριν προκληθεί όλος αυτός ο θόρυβος σχετικά με την ακαταλληλότητα των ΜΜSC για την κάλυψη των ελληνικών αναγκών.
Είναι θεμιτό και λογικό λοιπόν από την πλευρά της Lockheed Martin να προωθείται η φρεγάτα MMSC (με την υπόσχεση – προοπτική πρότασης πλοίου εκτοπίσματος 4.200 τόνων) στην Ελλάδα. Είναι αθέμιτο και παράλογο από την ελληνική πλευρά ακόμη και να συζητά δαπάνη της τάξης των 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τέσσερα πλοία, με δυνατότητες που άλλα κράτη έχουν αγοράσει στη μισή τιμή στην κυριολεξία.
Για την ενδιάμεση λύση πολλά ακούγονται. Όταν υπάρξει επίσημη τοποθέτηση της προσφοράς των ΗΠΑ για την κάλυψη της ανάγκης, φυσικά θα τοποθετηθούμε ξανά. Διότι άλλο δυο από τα προς απόσυρση LCS, άλλο τα καταδρομικά Ticonderoga και άλλο τα αντιτορπιλικά κατευθυνομένων βλημάτων τύπου Arleigh Burke. Κάνουμε λάθος;
Με την ευκαιρία, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε στους κρατούντες, ότι σε περίπτωση που χρειαστεί να προασπίσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και την ίδια την ύπαρξή μας (θα γίνει αργά η γρήγορα όσο και αν το αποφεύγουν…), θα πρέπει να το πράξουμε μόνοι μας. Το γνωρίζουν και μόνοι τους. Και δυστυχώς δεν θα πάρουμε εμείς την απόφαση αν θα ξεσπάσει σύγκρουση στην περιοχή.
Θα αντισταθούμε με όπλα και συστήματα που θα κάνουν τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου για τα παιδιά που θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή. Οι αμερικανικές “εγγυήσεις” δεν θα έχουν λειτουργήσει από τη στιγμή που θα κελαηδήσουν τα κανόνια… Για τον απλό λόγο ότι η Τουρκία δεν ελέγχεται από τις ΗΠΑ, όπως άλλοτε.
Ας τα σκεφτούν με ψυχραιμία. Ενέσεις ισχύος στην εθνική μας άμυνα χρειαζόμαστε, με τον πιο αποδοτικό οικονομικά τρόπο, όχι ενέσεις ρευστότητας σε ξένες εταιρίες, από οπουδήποτε κι αν προέρχονται.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου