Προ των πυλών ο νέος αμερικανικός εμφύλιος – Προσεχώς γουέστερν;

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Η Αμερική ολόκληρη θα γίνει ...Αμέρικαν Μπάρ . Πως βλέπουμε σε κάτι ταινίες γουέστερν με τον Τζών Γουέστ....άλλωστε το είχαμε πει παλαιότερα πρώτοι από όλους. Ας πρόσεχε ο φιλότουρκος Τραμπ....αυτούς που σε βγάζουν Πρόεδρο των ΗΠΑ δεν τους απολύεις.!! Όλη η προεκλογική εκστρατεία του Τράμπ, την πρώτη φορά τότε που βγήκε πρόεδρος, στηρίχθηκε σε έναν ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ άνθρωπο, τον Ρέϊνς (Ηρακλής) Πρίμους. Με καταγωγή από την Λέσβο ο άνθρωπος αυτός κατάφερε μαζί με το επιτελείο του και κέρδισαν και έτσι έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ ο Τράμπας. Και τι έκανε μετά ο ΗΛΙΘΙΟΣ Τράμπ;;; Τον απέλυσε...όπως απέλυσε και όλους όσους ήταν ελληνικής καταγωγής. Ο Τράμπ είναι και ΧΑΖΟΣ και ΑΡΓΟΣ και κανείς από τους συμβούλους που είχε τώρα δίπλα του στις εκλογές (αφού απέλυσε τον Ηρακλή ο μαλάκας) δεν είχε τις ψυχικές και πνευματικές ικανότητες να κατανοήσει την απειλή.! Ο Μπάιντεν είναι εξίσου κακός ή ακόμα χειρότερος από τον Τράμπ, στην κατανόηση των πολιτικών ζητημάτων, αλλά είχε και έχει δίπλα του πολύ εξυπνότερους ανθρώπους.

«Οι εκλογές του 2020 επιβεβαίωσαν ότι οι ΗΠΑ παραμένουν μια βαθιά διχασμένη χώρα, που είναι αντιμέτωπη με διαρκώς μεγαλύτερες προκλήσεις που απειλούν τόσο αυτή, όσο και τις μελλοντικές γενιές», γράφει στο εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του στους Financial Times ο Μοχάμεντ Ελ Εριάν πρόεδρος του Κουίνς Κόλετζ του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.

Και υπογραμμίζει: «Η δραματική κατάσταση των ΗΠΑ είναι προβληματική και για την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία αναμένεται να γίνει ακόμα πιο άνιση και αβέβαιη. Οι εσωτερικές διαιρέσεις των ΗΠΑ θα τις εμποδίσουν να αναλάβουν γρήγορα τον παραδοσιακό τους ρόλο στο να προωθούν, να επηρεάζουν και ορισμένες φορές να επιβάλλουν αποτελέσματα στα πολυμερή οικονομικά φόρουμ. Θα αυξήσουν επίσης τον κίνδυνο της αποπαγκοσμιοποίησης και της περαιτέρω οπλοποίησης των οικονομικών και επενδυτικών εργαλείων».

Όταν, λοιπόν, ο Τραμπ έχει υπονομεύσει σοβαρά τον ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου) εμποδίζοντας τον διορισμό νέων δικαστών στην επιτροπή προσφυγών του, καθιστώντας έτσι τον μηχανισμό επίλυσης διαφορών μη λειτουργικό, τότε μιλάμε για αναρχία στην παγκόσμια οικονομία. Κι αυτό διότι ο ΠΟΕ, με τις 164 χώρες-μέλη του, αντιπροσωπεύει το 96,4% του παγκόσμιου εμπορίου και το 96,7% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Κεντρικό σημείο αυτής της επιτυχίας ήταν η ανάπτυξη και η απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου, η οποία κατέστη δυνατή υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, στη δημιουργία και διαχείριση ενός ανοικτού πολυμερούς εμπορικού συστήματος.

Σε όλα αυτά οφείλουμε να προσθέσουμε και να υπογραμμίσουμε την πολιτική συμπεριφορά του Τραμπ, που απειλεί ανοιχτά και συνεχώς, πως δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, θεωρώντας τις επιστολικές ψήφους παράνομες! Οι επιστολικές ψήφοι, θεσμός του αμερικανικού εκλογικού συστήματος, ήταν πάντα νόμιμες και αποδεκτές και από τον Τραμπ όταν νίκησε την Χίλαρι Κλίντον το 2016!

Κι αυτό ίσως είναι το λιγότερο, καθώς οι οπλισμένες ομάδες λευκών φανατικών οπαδών του, απείλησαν να αντιδράσουν δυναμικά για να επιβάλουν με το ζόρι την εκλογική νίκη του απερχόμενου προέδρου! Θεωρούν την Αμερική δική τους και όλους τους άλλους, απλά φιλοξενούμενους! "Αμερικανικός εμφύλιος νούμερο δύο" θα είναι σίγουρα ο τίτλος μιας νέας ταινίας του Χόλιγουντ προσεχώς.

Ο διχασμός των ΗΠΑ δεν είναι μόνο ή κυρίως φυλετικός. Είναι και επικίνδυνα γεωγραφικός με τη "Μέση Αμερική" να αποδέχεται και να στηρίζει τις αυταρχικές αντιλήψεις του Τραμπ σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής. Ακριβώς το ίδιο που συνέβη στη Βρετανία στο δημοψήφισμα για το Brexit και εξήγησε αριστουργηματικά στο περίφημο βιβλίο του ο Τζόναθαν Κόου με τον τίτλο "Η Μέση Αγγλία". Και όταν ένας τόσο οξύς πολιτικός διχασμός είναι και γεωγραφικός, οι πιθανότητες ρήξης και διασπάσεων πολλαπλασιάζονται, όπως συνέβη στον αμερικανικό εμφύλιο στα μέσα του 19ου αιώνα.

Τραμπ και αμερικανικό σύστημα

Το βαθύ αμερικανικό σύστημα, που ξοδεύει δισεκατομμύρια για να ελέγχει τις παγκόσμιες εξελίξεις κατά τα συμφέροντά του, πιάστηκε στον ύπνο από έναν λαϊκιστή. Αυτός εκμεταλλεύτηκε με τον δικό του θρασύ λόγο τις ανισότητες στην αμερικανική κοινωνία που διαχρονικά δεν αντιμετωπίστηκαν. Υποσχέθηκε πράγματα, που δεν μπορούσε να πραγματοποιήσει.

Για παράδειγμα: Η μεγάλη εταιρεία αθλητικών ειδών NIKE, δεν έχει ούτε ένα εργοστάσιο παραγωγής των προϊόντων της στις ΗΠΑ. Κατά κύριο λόγο παράγει στην Κίνα και στο Βιετνάμ. Αν ο Τραμπ την υποχρεώσει να μεταφέρει το σύνολο της παραγωγής της στις ΗΠΑ, ενώ την ίδια στιγμή η γερμανική Adidas συνεχίσει να παράγει στην Ασία, τότε τα προϊόντα της αμερικανικής εταιρείας δεν θα μπορούν να σταθούν, με ανταγωνιστικές τιμές στη διεθνή αγορά.

Πλην, όμως, οι γίγαντες των αμερικανικών επιχειρήσεων και κυρίως των νέων τεχνολογιών, ελάχιστα νοιάστηκαν για τις ισορροπίες της εργασίας στις ΗΠΑ. Οι ερημοποιήσεις μεγάλων βιομηχανικών κέντρων, όπως για παράδειγμα του Ντιτρόιτ, υποτιμήθηκαν από όλους, που δεν έκαναν καμία προσπάθεια για να αντιμετωπίσουν τις μεταβολές στην παραγωγική εργασία. Εκεί ακριβώς πάτησε ο Τραμπ.

Παράλληλα, αναθεώρησε ριζικά την διαχρονική εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, η οποία πρότασσε την λογική συμμαχιών με την Ευρώπη με σκοπό την απομόνωση της Ρωσίας. Και μετά, από κοινού αντιμετώπιση της Κίνας που απειλούσε την παγκόσμια ηγεμονία τους σε όλα τα επίπεδα. Ο Τραμπ τα αντέστρεψε. Συμμαχία με τον Πούτιν, εμπορικός πόλεμος με την Ευρώπη, περιορισμός του ΝΑΤΟ, μερική αποχώρηση από τη Μέση Ανατολή όπου άνοιξαν το δρόμο για να "εισβάλει" η Ρωσία και η Τουρκία!

Αλλά, πόσο νόημα έχουν όλα αυτά, όταν η παράδοση της εξουσίας στον –σύμφωνα με την καταμέτρηση των ψήφων– νικητή Μπάιντεν, πρόκειται να γίνει μετά από δύο μήνες; Ποιος μπορεί να προβλέψει που μπορεί να φτάσει ο νυν πρόεδρος και που μπορεί να σταματήσουν οι φανατικοί οπαδοί του; Είναι σε θέση το ξεδοντιασμένο βαθύ Ρεπουμπλικανικό σύστημα, που βολεύτηκε την περίοδο Τραμπ, να σταματήσει τώρα την εκτροπή; Προσεχώς γουέστερν…

ΠΗΓΗ