Ήταν εκείνη η νυχτιά...που φύσαγε ο Βαρδάρης....
Τα τζάμια όλα τρίζανε ..κι έσταζε η σκεπή....
Το τζάκι μόνο στη γωνιά... ήταν γεμάτο στάχτη...
Απόσπασμα από την ποιητική συλλογή.... "όταν έκλασε ο Κικίλιας"....Κυκλοφορεί σε εκδόσεις Ντάλτον....και Μαύρο Δάκρυ.
Αν ζούσε ο Χάρρυ Κλυνν ...θα έλεγε....Και...κλάάάάμα η κυρία
4 σχόλια:
Είσαι υπουργός,έχεις ματσ-μανευ,έχεις κύρος,δημοσιότητα, είσαι σχετικά εμφανίσιμος και σου έχει έρθει έντονα η επιθυμία να νυμφευτείς βρε παιδί μου.
Οι πρώτες σκέψεις είναι να βρεις μια όμορφη γυναίκα, νεότερη (δεν το συζητάω) και οπωσδήποτε από σπίτι που λένε....
Αλλά δια μαγείας σου προκύπτουν άλλες προδιαγραφές και θα μου πεις, τυχερά είναι όλα μωρέ στη ζωή, αυτή ήταν να πάρει ο άνθρωπος, αυτή και πήρε. Θα συμφωνήσω ότι αυτή ήταν να πάρει,αλλά εδώ μπαίνει και η ένσταση , πως τα συγκεκριμένα άτομα δεν κινούνται έτσι απλά στην τύχη. Και κάπου αρχίζει και πάει αλλού το θέμα-θέματα
Οι κακές γλώσσες φίλε Ατμέ λένε ότι παντρεύτηκε την συγκεκριμένη όχι διότι αυτή του την έδωσε και την γουστάρησε...αλλά γιατί ήταν η ιδανική για τον λόγο που έκανε αυτόν τον γάμο. Διότι με τον γάμο ήθελε να κρύψει κάτι άλλο.
Λοιπόν.... Το θέμα ίσως είναι βαθύτερο, διότι ο συγκεκριμένος μπορεί να είναι και κρυφό (πουλέν) , που θα διαδραματίσει γεγονότα και καταστάσεις στο μέλλον.
Συμφωνώ φίλε Ατμέ...το θέμα έχει από πίσω πολύ βάθος. Δεν είναι τυχαία και τα ψεύτικα θεατρινίστικα δάκρυα.
Δημοσίευση σχολίου