ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Στις μικρές ειδησούλες της ημέρας φέρεται να τσίμπησε μια 400-500αρού εκ η Σύμβαση για την Καλαμάτα παραπάνω. Γιατί "συναλλαγματικές ισοτιμίες" και ίσως η πρόταση ήταν αρχικά σε ελβετικό φράγκο. Μετά βγαίνουν οι "πατριώτες" και τα ΕΠΟΠια των σόσιαλ μίντια και μας λένε "διχαστικούς" και ηττοπαθείς"...200 χρόνια μπουρδέλο κι αυτοί κατηγορούν εμάς. Όχι το ίδιο το μπουρδέλο.
Το “Έλληνες και Ισραηλινοί” αντί του Elbit Systems και υπουργείο Εθνικής Άμυνας, επιλέχθηκε, καθώς η όλη συμφωνία τελεί υπό σαφή “(γεω)πολιτική σκέπη“. Οι κυβερνήσεις των δυο χωρών τη στηρίζουν με κάθε τρόπο έχοντας εκφράσει την πολιτική βούληση για ένταξή της στο στρατηγικό πλαίσιο σύσφιξης των διμερών σχέσεων, οι οποίες με τη σειρά τους εντάσσονται στην υπό ανάδυση αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ανατολικής Μεσογείου.
Οι πληροφορίες του DP αναφέρουν ότι μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης, οι διαδικασίες προωθήθηκαν με γρήγορο ρυθμό. Στη διαπραγμάτευση με τους Ισραηλινούς, η ελληνική πλευρά φέρεται να έχει εξασφαλίσει κάποια επιπλέον ανταλλάγματα σε ώρες πτήσης σε αεροσκάφη και στους εξομοιωτές (simulators), ακόμα και σε προγραμματισμένες συνεκπαιδεύσεις με την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία (IAF: Israeli Air Force),
Η σύμβαση εγκρίθηκε από το Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο (ΑΑΣ) και το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ). Εν συνεχεία το θέμα παραπέμφθηκε στη ΓΔΑΕΕ η οποία έχει την αρμοδιότητα να το εγκρίνει και αν το στείλει στον υπουργό Εθνικής Άμυνας, ο οποίος θα ζητήσει την έγκρισή της από το ΚΥΣΕΑ για να δοθεί το πράσινο φως για την υπογραφή της.
Ωστόσο, πληροφορίες που έχουν κυκλοφορήσει τις τελευταίες ημέρες, θέλουν τη σύμβαση να πέρασε ξανά από την Κεντρική Γνωμοδοτική Επιτροπή Προμηθειών (ΚΓΕΠ). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προέκυψε κάποια σημαντική αλλαγή από τη διαπραγμάτευση της σύμβασης, σε σχέση με όσα είχαν διαρρεύσει όταν η ισραηλινή Elbit Systems ανακοινώθηκε πως επεκράτησε της καναδικής CAE στη σχετική διαγωνιστική -κι εδώ “αλά γκρέκα“, δηλαδή “στο γόνατο“- διαδικασία.
Παρότι το DP κατέβαλε προσπάθειες διευκρίνισης του θέματος με τον πιο επίσημο τρόπο, συνάντησε κλειστές πόρτες. Οι πληροφορίες που υπάρχουν και χρήζουν σχολιασμού από την πλευρά του ΥΠΕΘΑ, θέλουν να έχει σημειωθεί αύξηση του συμβατικού τιμήματος.
Από το 1,375 δισ. ευρώ που είχε ανακοινωθεί, θα κινηθεί γύρω στο 1,8 δισ. ευρώ. Ο λόγος είναι ότι μετά από περίοδο χάριτος πέντε ετών, υπάρχει μια “τιθμαριθμική προσαρμογή” ύψους 3,5%. Αυτό δεν είναι περίεργο με βάση τα διεθνή δεδομένα, όταν οι συμβάσεις είναι πολυετείς. Ο δε “συναλλαγματικός κίνδυνος”, η ισοτιμία ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ, επιβαρύνει την ελληνική πλευρά.
Η διαδικασία που έχει ακολουθήσει το ΥΠΕΘΑ είναι αυτή που για μια ακόμη φορά οδηγεί σε σύγχυση περί του αν αυτό το επιπλέον κόστος συμπεριλαμβανόταν ή όχι στις τελικές προσφορές των υποψηφίων. Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι δεν συμπεριλαμβανόταν και μένει να διευκρινιστεί κι επισήμως ποιο θα είναι το τελικό ύψος της σύμβασης.
Αυτό το ζήτημα, θεωρητικά αιτιολογεί εκ νέου εξέταση της σύμβασης από την ΚΓΕΠ. Οι ίδιες πληροφορίες θέλουν να σημειώθηκαν διαφωνίες σε κάποιο σημείο της διαδικασίας, οι οποίες έχουν καταγραφεί με τη μορφή σχολίων επί του τελικού κειμένου. Κάτι σαν τους… “αστερίσκους” που έμπαιναν στα κοινά ανακοινωθέντα του ΝΑΤΟ, με τα οποία η Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου διαχώριζε τη θέση της αλλά τελικώς συμβάδιζε με τους υπόλοιπους.
Μένει να αποδειχθεί εάν κάπου στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας θα συγκληθεί το ΚΥΣΕΑ για το θέμα ώστε να ληφθεί η τελική απόφαση και να προχωρήσει η υπογραφή της σύμβασης ανάμεσα στην Ελλάδα και το Ισραήλ. Αυτό που έχει τονίσει κατ’ επανάληψη το DP και άλλοι συνάδελφοι, είναι η ζημιά που γίνεται στην εικόνα της χώρας από τη μνημειώδη θεσμική “τσαπατσουλιά” που τη χαρακτηρίζει διαχρονικά.
Εάν την υπόθεση δεν την χειριζόταν η χώρα όπως και τον “διαγωνισμό” για τις φρεγάτες, όπου πηγαινοέρχονται πρεσβευτές με φακέλους που περιέχουν προτάσεις στη μασχάλη για το δικό του photo opportunity με τον υπουργό, θα ήταν απολύτως ξεκάθαρα τα ερωτήματα στα οποία θα καλούνταν να απαντήσουν οι υποψήφιοι και κανένα λάθος δεν θα δικαιολογούνταν.
Δεν θα γελοιοποιούμασταν με το να αναρωτιόμαστε εάν στις προσφορές των CAE και Elbit η τιμαριθμική αναπροσαρμογή του 3,5% ήταν ή όχι ενσωματωμένη στην τελική προσφορά! Το τι θα ίσχυε θα προέκυπτε με σαφήνεια από το τι θα είχε ΔΙΑΤΑΞΕΙ το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και θα αφορούσε κάθε επίδοξο προμηθευτή.
Η συνηθισμένη πλέον και επί Νέας Δημοκρατίας πλημμελής – “πολιτική” αντιμετώπιση των κάθε λογής εξοπλιστικών προγραμμάτων, οδηγεί σε προβληματικές καταστάσεις. Αυτές με τη σειρά τους πλήττουν, άνευ λόγου και αιτίας, μια διμερή στρατηγική συνεργασία, εν προκειμένω με το Ισραήλ, που ήταν λογικό να επεκταθεί κατά προτεραιότητα στον αμυντικό τομέα.
Η ελληνική πλευρά αδυνατεί συστηματικά να κατανοήσει την ανάγκη να βρεθεί τρόπος να τηρούνται οι διαδικασίες που θεσπίζονται, καθώς δεν μπορεί να είναι διακοσμητικές. Εξ ου και τα τραγελαφικά με τον νέο νόμο περί εξοπλισμών ο οποίος… “μπασταρδεύτηκε” τελικά, μετά από χρόνια που “κοιμόταν” στα συρτάρια του ΥΠΕΘΑ. Ή μήπως όχι;
Μήπως υπήρχαν πρόσωπα που αγωνιούσαν για τους δικούς τους λόγους να συγκαλυφθεί η παταγώδης αποτυχία του “Νόμου Βενιζέλου”, παρά τις αγαθές προθέσεις περί διαφάνειες που τον συνόδευαν; Αποδείχθηκε στην πράξη εξοντωτικός για τις Ένοπλες Δυνάμεις και έπληξε το αξιόμαχό τους. Αυτά όμως ποσώς ενδιαφέρουν τους Έλληνες… αριστεροδεξιούς πολιτικούς της χώρας.
“Φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και ιστορία οι παρέες“… Διακομματικός πολιτικός “κύκλος” με έδρα τη συμπρωτεύουσα (ακούγονται συγκεκριμένα ονόματα πολιτικών, νυν και τέως αξιωματούχων), φέρεται να έπαιξε παρασκηνιακό ρόλο στον νέο νόμο περί προμηθειών!
Οι πληροφορίες θέλουν το “κύκλο” να χειρίστηκε παρανόμως και αντιθεσμικά (τι έκπληξη!) το νομοσχέδιο και το αποτέλεσμα της απαράδεκτης και σκανδαλώδους διαδικασίας -που ανέχθηκε η σημερινή πολιτική ηγεσία- οδήγησε στις τροπολογίες που “νόθευσαν” το αποτέλεσμα. Το οποίο δεν έχει βέβαια και μεγάλη σημασία, αφού όπως ειπώθηκε, οι νόμοι στην Ελλάδα φαίνεται πως… υπάρχουν για να υπάρχουν.
Εκτιμάται, ότι αργά ή γρήγορα, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας θα προχωρήσει σε ανακοινώσεις, ώστε να πληροφορηθούμε τι ισχύει και τι όχι, ώστε να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Επιμένουμε όμως, ότι το πραγματικά σκανδαλώδες είναι ο διαχρονικός τρόπος χειρισμού των προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η “αλλεργία” του πολιτικού συστήματος (πρόκειται για υπόθεση που δεν εμπλέκει μία μόνο κυβέρνηση) στις “νοικοκυρεμένες δουλειές“, στην ψήφιση και απαρέγκλιτη τήρηση των νόμων, είναι ένα φαινόμενο που θα απασχολήσει τον… ιστορικό του μέλλοντος. Ο οποίος με τη σειρά του θα… συμβουλευθεί τον συνάδελφο του παρελθόντος και κάπου εκεί θα προκύψει η προσβλητική -εθνικά- διάσταση σε αυτό που ονομάζεται “συνέχεια του Ελληνισμού”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου