Η αιρετική σκέψη της βδομάδας

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Η ΤΗΛΕ-ΕΡΓΑΣΙΑ μΚ
(Η ΓΙΑΤΊ ΤΑ DATA EINAI ΕΡΓΑΣΊΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΙΣΩΣ ΧΡΕΙΑΖΌΜΑΣΤΕ ΚΑΙ DATA-UNIONS)

O Covid19 επιτάχυνε πολύ αυτό που ήταν ο μείχιος πόθος της εργοδοσίας τις προηγούμενες δεκαετίες για πάρα πολλά επαγγέλματα, , κυρίως του τριτογενή τομέα: την δημιουργία ενός υβριδικού μοντέλου εργασίας με συνδυασμό εργασίας με φυσική παρουσία και τηλεεργασια. Η τελευταία είτε παρεχόμενη από το σπίτι είτε από οπουδήποτε. Μοντέλο που είναι βέβαιο ότι θα παραμείνει και μετά την λήξη της πανδημίας.
Η τηλεεργασια αποκάλυψε όμως ότι ένα μέρος της εργασίας είναι (συμπίπτει) με τα παραγόμενα από τον εργαζόμενο κάθε λογής Data , και που η αξία τους ενσωματώνεται στο τελικό παραγόμενο προϊόν ή υπηρεσία. Με λίγα λόγια ΤΑ DATA ΕΊΝΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ!

Και ακριβώς εδώ αρχίζουν τα όμορφα :

1. Σε αντίθεση με την παραδοσιακή εργασία, τα data έχουν ένα πρόσθετο χαρακτηριστικό. Είναι επαναχρησιμοποιήσιμα πολλές φορές! Άρα η πληρωμή τους άπαξ (μέσω του χρόνου που αναλώθηκε για να παραχθούν ή με το κομμάτι) εμπεριέχει ένα ισχυρότατο βαθμό εκμετάλλευσης της εργασίας, πολλαπλάσιο της Κλασσικής εργασίας , που δεν αμείβεται ανάλογα. Ακριβώς γι αυτό η τηλεεργασια ήταν μειχιος πόθος της εργοδοσίας και όχι τόσο λόγω των μικρότερων λειτουργικών αναγκών της, σε σχέση με την εργασία της φυσικής παρουσίας.

2. Τα παραδοσιακά εργατικά συνδικάτα, άρχισαν να οργανώνονται πριν από ενάμιση περίπου αιώνα γύρω από την ιδέα της συλλογικής υπεράσπισης των δικαιωμάτων που απορρέουν από την φυσική εργασία που παράγει μια κοινότητα. Αντίστοιχη οργάνωση για τα data ως εργασία όμως δεν έχουμε ακόμη!

Και ενώ αυτός ο γρίφος με απασχολούσε εδώ και δεκαετίες, και πιο σοβαρά τις τελευταίες με την εμφάνιση των Big Data κολοσσών του διαδικτύου που τείνουν να είναι η κινητήρια δύναμη του καπιταλιστικού συστήματος, δεν είχα δει μέχρι τώρα κάποιον προβληματισμό από τα εργατικά συνδικάτα ή τους παραδοσιακούς φυσικούς πολιτικούς τους συμμάχους, τα κόμματα της Αριστεράς, να προτείνουν κάτι σχετικό για την συλλογική εκπροσώπηση της εργασίας (ως data) για:

-Νομική εκπροσώπηση των παραγωγών τους σε περιπτώσεις που γίνεται κατάχρηση της νομοθεσίας (πχ η GDBR για την προστασία των προσωπικών δεδομένων) είτε καταχρηστική χρήση των δεδομένων (και των συνδιαστικων meta data) χωρίς να αμείβονται ανάλογα οι παραγωγοί τους.

-Για την παραγωγή πολιτικών που υπερασπίζονται την εργασία ως data

-Για την παραγωγή προτύπων ή και τεχνολογιών που επιτρέπουν την δικαιότερη κατανομή των δικαιωμάτων ανάμεσα στα παραγωγικά υποκείμενα και τους καταναλωτές μέσω και μηχανισμών διαβούλευσης και διαιτησίας διαφόρων.

Και σκάει πριν δύο βδομάδες μύτη μια διαρροή εγγράφου του Οκτωβρίου του 20 ως σχέδιο πολιτικών της ΕΕ , το Data Governance Act (DGA), που στα άρθρα 26 και 27 προτείνει κατά λέξη :

26) An emerging variant are data cooperatives or data unions that seek to achieve a number of objectives…

(27) …data cooperatives as intermediaries between data subjects and potential data users in the economy.

Πόσο έτοιμη είναι άραγε η πληροφοριακά ημιμαθής έως και καθυστερημένη εργατική μας ηγεσία (αλλά και τα κόμματα της Αριστεράς) για να αντιληφθούν τι σημαίνει αυτό το νέο φρούτο των εργατικών Data συνδικάτων για την υπεράσπιση της αντίστοιχης εργασίας;; Και πως θα το οργανώσουν ιδρύοντας αυτά τα data-συνδικάτα, που δεν έχουν μόνο σχέση με τους επαγγελματίες του χώρου της πληροφορικής ;; Δεν ρωτάω αν συμμετείχαν στην διαμόρφωση του σχεδίου κειμενου της DGA...

Μέχρι τότε, εγώ θα συνεχίζω να προσπαθώ να κάνω τέτοια θέματα πενηνταράκια. Και για την κατανόηση αλλά και για την προετοιμασία των κατάλληλων επαγγελματικών εργαλείων που θα απαιτηθούν, έτσι που και τα data-ως-εργασία θα οργανώνονται όσο το δυνατό και πιο πολύ σε μη ιεραρχικές δομές ελεγχόμενες από άλλες ιεραρχικές δομές, τις big Data εταιρίες. Αλλά σε οριζόντια δίκτυα διαμοιραζόμενου κύρους όλο και περισσότερο . Αυτήν την οργάνωση που παράγουν οι τεχνολογίες που λέγονται τώρα blockchain δηλαδή.

Kαι να επιμένω, ως γραφικός, ότι η ουσιαστικότερη μεταρρύθμιση σε αυτή την φάση, είναι αυτή της μείωσης του εργάσιμου χρόνου χωρίς μειώσεις αποδοχών.
ΚΑΙ
η χρηματοδότηση της από μη τραπεζικά ψηφιακά πάγια-μέσα συναλλαγών,
για ένα ακόμη λόγο :

Είναι η καλύτερη μέθοδος για μια ακόμα ουσιαστική τομή που δημιουργούν, που σχετίζεται άμεσα και με τα πιο πάνω αφού τα ψηφιακά αυτά μέσα συναλλαγών (παρακαλώ να μην τα λέμε κρυπτονομίσματα, αφού είναι μεν υποστηριζόμενα για λόγους ασφαλείας με μεθόδους κρυπτογράφησης αλλά δεν είναι χρήμα-παραγόμενο από δάνεια)
ΕΙΝΑΙ ο καλύτερος τρόπος για να αντικριστεί η αξία τους με τον πιο πραγματικό δείκτη της οικονομίας:
Την εργασία!

Τι δεν καταλαβαίνεις;; Το ξυπνάτε ζώα μου αργά, πήρε φωτιά η φάρμα που έλεγε ο Μαχαιριτσας;;