ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ (4)

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Γράφει ο ΛεξιΘήΡ :

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (4)

1-Άστρον, στερέωμα, άστυ, μοναστήρ(ι). Η συγγενική των σχέσις

2- Πύρρος, και Πύρρα πώς έγιναν Σπύρος και Σπυριδούλα.

3- Τείχος και τοίχος ή πώς η ορθογραφία κρύβει ουσίαν και σημασίαν .

4- Άθως (όρος) και αθώος. Υπάρχει μεταύ των εννοιολογκή σχέσις;

5- Άπειρος και ανάπηρος τί σημαίνουν;    

6- Τι κοινό έχουν ο όρκος και η ειρκτή-κάθειρξις;  

7- Εουσέμπιο, Φιοντόρ, Μπάιντεν, Τράμπ, Μπογδάνος, μεγαμπάιτ, φέισμπουκ, σενάριο, τι σχέσι έχουν με την ελληνική γλώσσα. .

8- Γιατί Πειραιεύς και πείρα είναι αντίθετα μεγέθη με το ήπειρος.  
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του συγγράψαντος;

1) το συμφ. σύμπλεγμα ΣΤ δηλοί στάσιν και σταθερότητα. Ούτω το ¨στερέωμα¨ είναι η επένδυσις του χάους που περιβάλλει τα σύμπαντα, το ¨άστρον¨ ίσταται εις το στερέωμα, το ΄άστυ¨ είναι η επί γης κοινωνική συνάθροισις των ανθρώπων καθ’ομοίωσιν του άστρου του αποτελείται από συγκέντρωσι-συμπύκνωσι της ουρανίας ύλης. Το μοναστήρι (μόνος αστήρ) των μοναχών όπως και το άστυ-μονή (ρ. μένω) των πολιτών.    

2).Πύρρος (βλ. Πύρρος Δήμας) < Πύρσος (πρβ. πυρσός) < (δι’αναγραμματισμού) Σπύρος > Σπυρίδων. Πύρρα < Πύρσα < (δι’ αναγραμματσμού) Σπύρα, Σπυριδούλα.

3)  Τ-εί-χος, το ΄ει΄ υπονοεί το μέγα αρχιτεκτόνημα (πρβ. τέ κτων, τέ χνη) ενώ ο  τ-οί-χος με ¨οι¨ το απλούν οί-κημα, την κατ-οι-κία.

4) αθώος (= ο άνευ τιμωρίας). α+ θωή (=πληγή, τιμωρία, ζημία) πρβ. θ-ύμα, θ-υσία.       Ο Άθως (επί του όρους μεταφορικώς) ο ακλόνητος, ο μη επιδεχόμενος ψόγον, ο άψογος, άμεμπτος.  

5)  ά- πειρος, ο μη έχων πείρα αλλά και πέρας (άπειρον), άρα ο μη τα βγάζων πέρα. Ανά-πηρος, κατά λέξιν ο έχων (επ)άνω, επ’ ώμου πήρα (όγκον, καμπούρα). Κατ’επέκτασιν ο κολοβωμένος, ακρωτηριασμένος, ο πεπηρωμένος ανάπηρος όπως και σήμερα.   

6) όρκος = ο στρογγυλός φράκτης, φράγμα, (βλ. ομηρ. έκφρασιν: έρκος οδόντων, ειρκτή = φυλακή, αποκλεισμός). Άρα η σημερινή έννοια του όρκου ερμηνεύεται ως το ηθικόν φράγμα που ορίζει την δια ιερού λόγου δεύσμευσιν του ορκιζομένου για κάποια πράξι και εμποδίζει την παράβασιν του λόγου αυτού.

7)    Εουσέμπιο = (Πορτ.) Ευσέβιος, Φιοντόρ+ (Ρωσ.) Θεόδωρος,  (Αγγλ.) Μπάιντεν+ Παγώνης, Τραμπ+ Θρίαμβος  (πρβ. γαλλ. Triumph),  Μπογδάνος = (σλαβ.) Θεόδωρος (Μπόγ+ θεός, ύψος, νεοελλ. μπόι (το)) και λατ. Donum=δώρο),  μεγαμπάιτ=μεγαβυτίο, φέισμπουκ= προσωπολόγιο, σενάριο= σκηνάριο.

8)      Πειραιεύς και πείρα δια τους έχοντας και ευρίσκοντας περάσματα-λύσεις. Ήπειρος < Εί-(πη-ρος, πρβ. ουσ. η πήρα ) και δι’ αναγραμματισμού Ή-πει-ρος  απέραστος, ο μη βατός και προσπελάσιμος όγκος ξηράς.

  (Ευχαριστίαι εις τον Κίμωνα δια την ευγενή συνεργασίαν).