Γιατί το ακαταδίωκτο αντί για λύτρωση θα γίνει η μεγαλύτερη κατάρα τους;;

  

(Στην φώτο βλέπουμε την υπερπαραγωγή του Netflix...Οι Ακαταδίωκτοι.)

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Γιατί το ακαταδίωκτο αντί για λύτρωση θα γίνει η μεγαλύτερη κατάρα τους;;

 

Γιατί αν τυχόν διώκονταν και με βεβαιότητα είτε ο Εισαγγελέας, είτε το Συμβούλιο,, είτε το Δικαστήριο θα τους αθώωνε, εφόσον είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθεί η όποια ποινική ευθύνη, ιδιαίτερα στο ιατρικό λάθος, και με την τεράστια υπάρχουσα επιστημονική διχογνωμία ώστε να αποδειχθεί τελικά ποιό θα ήταν το σωστό και ποιό το σφάλμα. 

 

Άρα θα είναι πρακτικά αδύνατον να αποδειχθεί δόλος ή αμέλεια, οπότε επειδή η αμφιβολία δρα πάντα υπέρ του κατηγορούμενου, θα καθάριζαν με την όποια ποινική ευθύνη τους απέναντι στην κοινωνία και στον νόμο. Με το ακαταδίωκτο όμως θα τους μείνει μια ρετσινιά, του βέβαιου ενόχου στην συνείδηση του κόσμου, η οποία θα τους ακολουθεί για το υπόλοιπο της ζωής τους και πάντα θα κοιτούν πίσω από την πλάτη τους μην τους την φέρει κάποιος σαλταρισμένος.

 

Οι πολιτικοί ουσιαστικά με αυτό το φτηνό κόλπο, ενοχοποίησαν τους λοιμωξιολόγους για τα δικά τους εγκλήματα και τους καταδίκασαν ισόβια ως ενόχους στην συνείδηση της κοινωνίας.

Κάτι που πλέον στο ποινικό δίκαιο δεν διορθώνεται ακόμα και αν αύριο με νεότερο νόμο καταργηθεί το ψηφισμένο και ήδη νομοθετημένο ακαταδίωκτο. Πάντα θα εφαρμόζεται ο ευνοϊκότερος νόμος, έστω και αν αυτός κριθεί διαπιστωτικά αντισυνταγματικός, σύμφωνα με το άρθρο 7.1 Σ και το άρθρο 2 του ΠΚ.

 

Πότε στήθηκε η παγίδα; Μα την στιγμή που δημοσιοποιήθηκαν πρακτικά των επιτροπών και αποδεικνύεται ότι τα περισσότερα από τα μέτρα τα επέβαλαν κυβερνητικοί και όχι επιστήμονες

Θα ήθελα να τους λυπηθώ, αλλά δεν μπορώ. Γιατί η ανοησία, και η ματαιοδοξία τους, τους καταδίκασε

Αντί να ξεσηκωθούν οι ίδιοι μόλις έμαθαν την μεθόδευση αυτή της κυβέρνησης και να καταδικάσουν τυχόν ψήφιση για το ακαταδίωκτο της επιστημονικής τους θέσης αλλά και ορθής και άδολης πεποίθησης τους, σιώπησαν και το αποδέχθηκαν σαν να παραδέχονται την όποια ενοχή ήθελε να τους καταλογίσει ο καθένας.

 

Είναι λοιπόν άξιοι της μοίρας τους να ζήσουν με αυτό.

 

"όταν ο θεός ήθελε να τιμωρήσει το μυρμήγκι, του έδωσε φτερά"