ZEYΣ ΕΛΑΥΝΩΝ


Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022

ΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ Η ΓΙΑΔΙΚΙΑΡΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΉ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΞΙ ΣΤΟ ΝΤΑΒΟΣ.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ Η ΓΙΑΔΙΚΙΑΡΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΉ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΞΙ ΣΤΟ ΝΤΑΒΟΣ.

Η διαδικτυακή ειδική ομιλία του Προέδρου Xi Jinping στην Ατζέντα του Νταβός 2022 του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ παρουσιάζει όλα τα στοιχεία ενός γρίφου μέσα σε ένα αίνιγμα.
 
Στην αρχή, σίγουρα θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως ένα ταυτόχρονο μήνυμα προς την Αυτοκρατορία του Χάους και προς την παγκόσμια κοινή γνώμη.
 
Πολύ περισσότερο από το να συνταγογραφεί «αποτελεσματικές δόσεις ενάντια στη μονομερή δράση, την αποσύνδεση και τον ιδεολογικό ανταγωνισμό» –όχι και τόσο λεπτές νύξεις στους συνήθεις ύποπτους– ο Xi τοποθέτησε πάνω από όλα την Κίνα ως τον απαραίτητο μοχλό της Παγκοσμιοποίησης 2.0.
 
Η ομιλία ήταν ταυτόχρονη με την ανακοίνωση της αύξησης του ΑΕΠ της Κίνας κατά 8,1% το 2021 και των εμπορικών της πλεονασμάτων, που έφτασαν σε νέα υψηλά. Το κέντρο της παγκόσμιας μεταποίησης είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο για 8η συνεχή χρονιά.
 
Η εφαρμογή της μεγαλύτερης ζώνης ελεύθερων συναλλαγών της Περιφερειακής Συνολικής Οικονομικής Συνεργασίας (RCEP) σε όλη την Ασία-Ειρηνικό, απλώς θα ενισχύσει την τάση κυριαρχίας της Κίνας πάνω στο διεθνές εμπόριο..
 
Το εμπόριο με τις δεκάδες πλέον χώρες-εταίρους της Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI) αυξήθηκε κατά 23,6% – και αυτό ουσιαστικά σημαίνει αύξηση του παγκόσμιου εμπορίου του "Νότου". Οι άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ) στην Κίνα αυξήθηκαν κατά 20,2% σε όρους δολαρίου: για άλλη μια φορά, όπως και το 2020, η Κίνα ήταν ο κορυφαίος προορισμός ΑΞΕ στον πλανήτη.
 
Το ολόκληρο τοπίο του εμπορίου/εμπορίου θα πρέπει ακόμη και να βελτιωθεί το 2022 όταν επικυρωθεί πλήρως η Συνολική Συμφωνία Επενδύσεων Κίνας-ΕΕ (CAI). Η Γαλλία, που προεδρεύει επί του παρόντος στο Συμβούλιο της ΕΕ, είναι προφανώς υπέρ. Το ίδιο και η Γερμανία που λειτούργησε ως επισπεύδουσα στο κενό ανάμεσα στις Διοικήσεις Τραμπ και Μπάιντεν, που σπεύδει τώρα να την ακυρώσει με κάθε τρόπο.
 
Συνδυάζοντας τις τάσεις, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Κίνας έφτασε τα 12.551 δολάρια, πολύ πάνω από την περιβόητη «παγίδα του μεσαίου εισοδήματος». πάνω από τον παγκόσμιο μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ· και τώρα εισέρχονται στην επικράτεια της «χώρας υψηλού εισοδήματος», όπως ορίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα.
 
Το βασικό μήνυμα του Xi, όταν πρόκειται να απευθυνθεί στο Davos – το σήμα κατατεθέν του WEF – ήταν αναμφισβήτητο: η Κίνα είναι και θα συνεχίσει να παραμένει ο ασφαλέστερος παράδεισος για το παγκόσμιο κεφάλαιο. Οι Masters of the Universe – οι Τράπεζες από την BlackRock και κάτω – έγνεψαν δεόντως την επιδοκιμασία τους γι αυτό.(Αυτοί φυσικά δυνάμωσαν την Κίνα).
 
Στη συνέχεια, όμως, υπάρχουν «αντιρεύματα». Και αυτή η δυσοίωνη, επικείμενη παγκόσμια οικονομική κρίση.
 
Πάμε με στο ποτάμι.
 
Τώρα μπαίνουμε στο βαθύτερο αίνιγμα του πόσο αλληλοδιείσδυση μπορεί να είναι ή όχι το όραμα του Xi και η ατζέντα του Νταβός.
 
Το κύριο θέμα του Xi είναι η πολυμερής προσέγγιση. Και αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο εισήγαγε την πλούσια μεταφορά του «αντιρεύματα». Ο Xi de facto κράτησε τη συλλογική Δύση ως «αντίροπη» στον ποταμό της Ιστορίας – ανίκανη να σταματήσει την αδυσώπητη ροή της προς τη θάλασσα.
 
Ωστόσο, αυτά τα «αντίροπα», όπως τα ορίζει ο Xi, δεν προσπαθούν απλώς να σταματήσουν τη ροή της οικονομικής παγκοσμιοποίησης ver2.0 με κινεζικές, αυτή την φορά, προδιαγραφές. Το αφήνει διακριτικά υπονοούμενο ότι προσπαθούν να σταματήσουν τη ροή της Παγκοσμιοποίησης 2.0 με επικεφαλής την Κίνα: μια πολύ ισχυρή οικονομία που λειτουργεί παράλληλα με μια αναμφισβήτητα επιτυχημένη πολιτική «μηδενικού Covid».
 
Δεν χρειάστηκε καν να αναφερθεί στη Δύση ο Xi. Έπρεπε απλώς να υποδείξει ότι η Κίνα επινόησε τον δικό της τρόπο για να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες προκλήσεις. Και ο κινεζικός τρόπος κερδίζει αυτόν της Δύσης.
 
Η παγκόσμια οικονομία έρχεται αντιμέτωπη, σε γενικές γραμμές, με ελλείψεις ανθρώπινου δυναμικού – από εργάτες θερισμού μέχρι οδηγούς φορτηγών μέχρι ταμίες σούπερ μάρκετ. Το κόστος για τα πάντα, από τις πρώτες ύλες έως τη μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων, ξεπέρασε την κάθε επιτρεπτή οροφή. Οι αλυσίδες ανεφοδιασμού είναι φρικτά υπερβολικά εκτεταμένες και σε πολλές περιπτώσεις σπασμένες, ανίκανες από τον αρχικό σχεδιασμό τους να προσαρμοστούν στις νέες μεταβαλλόμενες ανάγκες. Και η ενεργειακή κρίση, κυρίως αυτή που προκάλεσε η μυωπική ΕΕ, χειροτερεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
 
Η ηγεμονική αφήγηση του Xi κατηγορεί αποκλειστικά τις διάφορες παραλλαγές του Covid-19 για την πολύ πραγματική πιθανότητα να προκληθεί η μητέρα όλων των βλαβών της εφοδιαστικής αλυσίδας που μπορεί να πλήξουν το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη το 2022.
 
Αντίθετα, παραλλαγές της αντισυμβατικής οικονομικής ανάλυσης υποστηρίζουν ότι η παγκόσμια οικονομία οδηγείται σκόπιμα προς τον γκρεμό. Η διάσπαση της εφοδιαστικής αλυσίδας διευκολύνεται από τον «πόλεμο κατά του Covid» πολλαπλών περιορισμών – ο οποίος ανατρέπει άμεσα την παραγωγή, το εμπόριο και τις υπηρεσίες.
 
Το Global Capital δεν θα επέτρεπε όμως ποτέ μια περιεκτική δημόσια συζήτηση για τον τοξικό ρόλο του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε αυτό το "προς τον γκρεμό" – ενός χρηματοπιστωτικού συστήματος το οποίο παραμένει υπό τεχνητή αναπνοή από το 2008, με τις κεντρικές τράπεζες να εξαπολύουν καταιγίδες χρημάτων από ελικόπτερα, να διογκώνουν τις πραγματικές κρατικές αγορές και τα χρέη, να φουσκώνουν, τις μετοχές, τις τιμές των πολύτιμων μετάλλων εν μέσω ύφεσης και να εξαϋλώνουν, παράλληλα, σχεδόν παντού τους μικρομεσαίους μέσα σε έλλειψη ρευστότητας τους. Στην πραγματική ζωή, αυτό που είναι σχεδόν αναπόφευκτο έτσι στη συνέχεια στον ορίζοντα, είναι το σκάσιμο μιας τεράστιας φούσκας μετοχών και ακινήτων σε όλη τη Δύση!
 
Μια de facto κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας θα παρείχε την απόλυτη «ευκαιρία» (ορολογία του Klaus Schwab) για τη Μεγάλη Επαναφορά (Global Reset) του WEF – η οποία παραμένει η πραγματική ατζέντα του Νταβός. Αλλά σύμφωνα με το ηγεμονικό ευαγγέλιο επικοινωνίας που έχει επιβληθεί παντού, αυτό θα συνέβαινε λόγω του Covid – όχι λόγω της κατάρρευσης του χρηματοοικονομικού καζίνο.
 
Για σχεδόν δύο χρόνια, ζούμε μέσα από την προοδευτική κατοχύρωση και κυριαρχία της τεχνοφεουδαρχίας.
 
Με ταχύτητα αστραπής, ο ιός της τεχνοφεουδαρχίας μεταστάθηκε σε μια ακόμα πιο θανατηφόρα παραλλαγή της ερημιάς των κατόπτρων, με την κουλτούρα ακύρωσης που επιβάλλεται από τις Big Tech εταιρίες σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας και με την επιστήμη να υποβαθμίζεται τακτικά ως "ψεύτικες ειδήσεις" στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
 
Ο μέσος πολίτης παραμένει έτσι αποσυμπιεσμένος σε σημείο λοβοτομής. Ο Giorgio Agamben όρισε την όλη διαδικασία ως τον "νέο ολοκληρωτισμό" όλο αυτό που συμβαίνει τώρα.
 
 Τι πραγματικά θέλει το Κεφάλαιο;;
 
Είναι ανοιχτό για συζήτηση κατά πόσον ο Xi υποστηρίζει στην πραγματικότητα την απόλυτη «ευκαιρία» που προσφέρει ο Covid-19: για μια Μεγάλη Επαναφορά που ουσιαστικά αναφέρεται στην αντικατάσταση μιας φθίνουσας παραγωγικής βάσης από τον αυτοματισμό, σε συνδυασμό με την επαναφορά του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε κάποιον νέο ενάρετο κύκλο μέσω ενός νέου μεγακύκλου δανεισμού για την περίφημη "πράσινη μετάβαση".
 
Ο συνακόλουθος ευσεβής πόθος οραματίζεται μια παγκόσμια οικονομία που θα «πλησιάσει πιο κοντά σε ένα καθαρότερο καπιταλιστικό μοντέλο», μακριά από τα λάθη και τις αποτυχίες της προηγούμενης Παγκοσμιοποίησης.
 
Εναπόκειται το να τεθεί το κρίσιμο ερώτημα: Θα καταρρεύσει η Federal Reserve τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές ως μέσο για την εφαρμογή της «μεγάλης επαναφοράς» τους ή όχι;;
 
Ο Xi χρησιμοποιώντας το Νταβός ως μια βολική πλατφόρμα δημοσίων σχέσεων δεν σήμανε απαραίτητα ότι η Κίνα εγγράφεται στην Ατζέντα του Νταβός. Το Νταβός, άλλωστε, δεν έχει καμία σχέση με την πολυμέρεια που ευαγγελίζεται η επίσημη γραμμή του ΚΚ Κίνας.
 
Τον περασμένο Δεκέμβριο, το WEF ουσιαστικά ανέβαλε το Νταβός 2022 από τον Ιανουάριο για τις αρχές του καλοκαιριού. Μένει να δούμε αν αυτό μπορεί να έχει κάποια σχέση με την παγκόσμια άσκηση αντιμετώπισης κυβερνοεπιθέσεων Cyber ​​Polygon, μιας προσομοίωσης επιθέσεων στον κυβερνοχώρο που σχετίζεται με το WEF και έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2021 με στόχο την ανακοπή οποιασδήποτε προσπάθειας αμφισβήτησης του σημερινού κεντροποιημενου μοντέλου διαχείρισης των πληροφοριών και του internet web2.0.
 
Ο ίδιος ο κ. Schwab του WEF το όρισε ως «μια άσκηση απόκρουσης μιας συνολικής κυβερνοεπίθεσης που θα μπορούσε να σταματήσει πλήρως την παροχή ρεύματος, τις μεταφορές, τις νοσοκομειακές υπηρεσίες, την κοινωνία μας στο σύνολό της. Η κρίση του Covid-19 θα μπορούσε να θεωρηθεί από αυτή την άποψη ως μια μικρή αναστάτωση σε σύγκριση με μια τέτοια μεγάλη κυβερνοεπίθεση».
Έτσι, η τρέχουσα – παγκόσμια – δυσάρεστη κατάσταση μπορεί να είναι απλώς μια «μικρή αναστάτωση» σε σύγκριση με αυτό που ακολουθεί. Και έχει ήδη παιχτεί.
 
Κανείς, από τον Δία, τον Βούδα μέχρι και τον Σίβα, δεν ξέρει τι θα ακολουθήσει. Ωστόσο, είναι πολύ ενδεικτικό ότι η σαφής πιθανότητα ενός παγκόσμιου οικονομικού κραχ –ενώ ο Xi προωθεί την Παγκοσμιοποίηση 2.0 με επικεφαλής την Κίνα που πρωτοπορεί και ως προς την αποκέντρωση δημιουργώντας υποδομές ανάπτυξης των τεχνολογιών blockchain– συμβαίνει ταυτόχρονα το ΝΑΤΟ να προκαλεί τη Ρωσία σε πόλεμο και οι ΗΠΑ να δαιμονοποιούν την Κίνα.(τυχαίο;;δεν νομίζω).
 
Μια συλλογική Δύση που «οδηγείται» από ανείπωτες μετριότητες βλέπει τη στρατηγική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας σαν να ήταν κάτι σαν ένας δικέφαλος Αντίχριστος. Ο Xi, από την πλευρά του, φαίνεται να μην εντυπωσιάζεται από αυτό: βλέποντας το ποτάμι να κυλά, σαν ένας Ταοϊστής Μπομπ Ντίλαν, που μόλις απέρριψε αυτά τα «αντίροπα» με ένα κύμα του χεριού του. Έχει, βλέπεις, προνοήσει να εισάγει το ψηφιακό γουάν, ένα κρατικό κρυπτονόμισμα, που μπορεί να συνεχίσει να κινείται εξωτραπεζικα, ακόμα και αν όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα καταρρεύσει ηθελημένα ή από κάποιο "ατύχημα" μιας νέας Leman Brothers κάπου, οπουδήποτε, στον πλανήτη.
 
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν εκεί έξω, εμείς συνεχίζουμε να ζούμε στην καρακοσμάρα μας χαζεύοντας μία Γιαδικιάρογλου που κοιτάζει την Πετροβασίλη που κοιτάζει τώρα την αγωνία ενός Φίλη μη τυχόν βρεθεί σε ένα "αρχηγικό κόμμα", στην περίπτωση που τα μέλη του αφεθούν να συμμετέχουν, χωρίς την υψηλή καθοδήγηση κάποιων Illuminati από κούνια και εξ ορισμού τους, στην λήψη αποφάσεων σχετικών με την επιβίωση μας σε όλο το πιο πάνω διεθνές περιβάλλον.

Τι παίχτηκε πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας τον Ιούνιο...
 
Το θέμα είναι λίγο ποιο πολύπλοκο από μαύρο άσπρο. Στην πραγματικότητα ούτε η Κίνα θα μπορέσει να μείνει αλώβητη από μια κυοφορουμενη παγκόσμια κατάρρευση. Και το δικό της σύστημα είναι άμεσα εξαρτημένο από το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα που απειλείται. Έχουμε βρει το λάθος της Κίνας...την αχίλλειο φτέρνα της...όμως δεν θα το γράψουμε.
 
Απόλυτα σχετικό και αυτό ΕΔΩ....

Δεν υπάρχουν σχόλια: