ΑΙΓΑΙΟ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ (μέρος 8): «THA KRATHSOUME TO NHSI»

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Η συνέχεια του εξαιρετικά ενδιαφέροντος σεναρίου. Πλοίο χωρίς ανθυποβρυχιακο εξοπλισμό δεν στέλνεται στο Καστελόριζο. Γενικά κανένα πλοίο. Το 1996 στείλαμε ελικόπτερο και δεν μας έφτασε. Τώρα θα στείλουμε και κορβέτα. Στο μεταξύ τα υποβρύχια τι στον μπούτσο κάνουν;; Στο Καστελόριζο μόνο αυτά μπορούν να δράσουν. Ότι άλλο πάει τον ήπιε.

 Δείτε το 1ο μέρος της αφήγησης εδώ, το 2ο εδώ, το 3ο εδώ, το 4ο εδώ, το 5ο εδώ, το 6ο εδώ και το 7ο εδώ.

Καστελόριζο, 26 Ιουλίου, Ώρα 17:49: Ένα μαύρο φουσκωτό των καταδρομέων και δυο τρία βαρκάκια των ντόπιων περιπλέουν το σημείο της βύθισης της πυραυλακάτου “Ξένος”. Ένας άνδρας της Ζ’ ΜΑΚ που έχει βουτήξει με φιάλη βγαίνει στην επιφάνεια δίπλα στο φουσκωτό. Κάνει νόημα με το κεφάλι του στους άλλους δύο: Αρνητικό. Δεν υπάρχουν επιζώντες εκεί κάτω. Ξαναβουτάει παρ’ όλα αυτά. Το φουσκωτό πλησιάζει αργά τον ιστό του πλοίου και ένας καταδρομέας κόβει το σχοινί και μαζεύει τη σημαία.

Ο συνταγματάρχης Καραγιάννης που παρακολουθούσε από το λιμάνι κατεβάζει τα κιάλια του. Προσπαθεί εδώ και ώρα να επικοινωνήσει με τον διοικητή Παπαβασιλείου αλλά δεν βρίσκει κανέναν στο διοικητήριο. Τί κάνουν εκεί πάνω; «Πάμε στη ΔΑΝ» λέει στον άνδρα της Ζ’ ΜΑΚ που τον ακολουθεί παντού. Οι δυο τους μπαίνουν στο τζιπ που είχαν αφήσει όπως όπως λίγο πιο πίσω και αναστρέφουν βιαστικά. Κάποιοι νησιώτες που στέκονται στην προβλήτα σαστισμένοι, κάνουν αμέσως στην άκρη για να περάσει το στρατιωτικό όχημα.

26 Ιουλίου, Ώρα 17:51: Στο στρατόπεδο της ΔΑΝ ο διοικητής Παπαβασιλείου είναι φανερά αναστατωμένος. «Πού είναι οι διαβιβάσεις μου!; Πώς γίνεται να μην μπορείτε να επικοινωνήσετε ακόμα με  την ΑΔΤΕ κύριε αντισυνταγματάρχα!;».

Ο υποδιοικητής προσπαθεί να του εξηγήσει πως όλα τα μέσα επικοινωνίας δέχονται πρωτοφανούς ισχύος παρεμβολές. Μάταια όμως. Ο ταξίαρχος είναι αναψοκοκκινισμένος και περπατάει πάνω κάτω χωρίς να ακούει. Παρά τον υπερβολικά υψηλό βαθμό του για αυτή τη διοίκηση, είχε έρθει στο νησί ελπίζοντας πως δεν θα αποστρατευτεί στις επόμενες κρίσεις αξιωματικών. Τουλάχιστον, αποφάσισε να διατάξει διασπορά, έστω την ύστατη ώρα. Όμως…
«Συγκεντρώστε έξω το τάγμα, τις διαβιβάσεις, το πυροβολικό, όποιους είναι κοντά. Έχουμε πόλεμο. Θα μιλήσω στους άνδρες πριν αποχωρήσουν».

26 Ιουλίου, Ώρα 17:56: Μόλις βγήκε από το λιμάνι το τζιπ μπαίνει με μεγάλη ταχύτητα στον μοναδικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο του νησιού που οδηγεί στο αεροδρόμιο. Σε 1-2 λεπτά θα είναι στη ΔΑΝ. Εκείνη τη στιγμή ο συνταγματάρχης ακούει κρότους από μακριά. Είναι από τον βορρά, πολλοί και συνεχόμενοι. Αμέσως μετά… εκρήξεις. Το νησί βομβαρδίζεται από πυροβολικό! Οι δυνατές εκρήξεις φαίνεται πως είναι πίσω από την επόμενη αριστερή στροφή του δρόμου. Εκεί που είναι το στρατόπεδο.
«Συνέχισε» λέει στον οδηγό.

Μόλις στρίβουν αντικρύζουν ένα φρικτό θέαμα. Το στρατόπεδο με το διοικητήριο, τους θαλάμους, τα οχήματα, τις αποθήκες, έχει παραδοθεί σε μια κόλαση από τεράστιες εκρήξεις, χώμα, πέτρες, υλικά και φορτηγά που εκτινάσσονται στον αέρα από τη μανία των οβίδων μεγάλου διαμετρήματος. Μόλις 300 μέτρα χωρίζουν αυτή τη ζώνη θανάτου από τα πρώτα σπίτια της πόλης. Η γη κάτω από τα πόδια τους τραντάζεται. Ορισμένες οβίδες σκάνε επικίνδυνα κοντά, άλλες στις πλαγιές, οι περισσότερες όμως είναι εύστοχες, εντός της περιμέτρου. Πρέπει να φύγουν από το δρόμο.

Αφήνουν το τζιπ στην άκρη και ανεβαίνουν την πλαγιά για να πάρουν κάποια απόσταση ασφαλείας. Δένουν τα μαντήλια τους στα πρόσωπά τους καθώς η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική, το χώμα στον αέρα έχει κρύψει τον ήλιο. Εκεί που ήταν το στρατόπεδο δεν υπάρχει τίποτα, μόνο κρατήρες – κι’ όμως ο βομβαρδισμός συνεχίζεται. Οι νέες εκρήξεις ξανασηκώνουν στον αέρα το χώμα και τα μπάζα από τα διαλυμένα κτίρια, ανακατεύουν ξανά και ξανά την καταστροφή και το θάνατο. Ένα φορτηγό της ΔΑΝ εμφανίζεται στο δρόμο με κατεύθυνση προς το στρατόπεδο. Σταματάει στο σημείο που ο Καραγιάννης και ο καταδρομέας άφησαν το τζιπ. Δύο φαντάροι βγαίνουν έξω και κοιτάζουν με τρόμο μπροστά. Έχουν παγώσει. Ο Καραγιάννης τους φωνάζει από ψηλά «φύγετε από το δρόμο!» αλλά δεν ακούνε. Ο ήχος των εκρήξεων είναι εκκωφαντικός και συνεχόμενος. Ο καταδρομέας που συνοδεύει τον συνταγματάρχη κατεβαίνει τρέχοντας την πλαγιά για να τους ειδοποιήσει. Σύντομα ανεβαίνει πάλι την πλαγιά με τους δύο εθνοφύλακες. Δεν μιλούν.

Οι εκρήξεις επιτέλους σταματούν. Ο συνταγματάρχης αμέσως τους ρωτά αν ξέρουν πόσοι βρίσκονταν στο στρατόπεδο. Τα έχουν χαμένα. Όποιος δεν έχει ξαναδεί καταιγισμό πυροβολικού των 155 χιλ. δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφικής του ισχύος. Ο Καραγιάννης επιμένει: «Από πού ερχόσασταν;».

Οι δύο εθνοφύλακες συνέρχονται κάπως και εξηγούν πως ήταν στο εργοστάσιο της ΔΕΗ όταν άκουσαν την έκρηξη από το λιμάνι. Λίγο μετά διατάχθηκαν να επιστρέψουν στο στρατόπεδο. Όλα τα οχήματα που ήταν εκτός έπρεπε να επιστρέψουν άμεσα γιατί θα επακολουθούσε πλήρης επάνδρωση των θέσεων διασποράς. Ναι, ο διοικητής ήταν στη ΔΑΝ εκείνη την ώρα, εκείνος έδωσε την εντολή να επιστρέψουν όλοι! Ο Καραγιάννης συνειδητοποιεί πως σχεδόν όλο το τάγμα εκτός από κάποιους άνδρες στις απομακρυσμένες σκοπιές και τα φυλάκια πρέπει να βρισκόταν στο στρατόπεδο. Το ίδιο και ο ταξίαρχος. Οι απώλειες των 42 ναυτικών του “Ξένος” είναι ελάχιστες μπροστά σε αυτή τη σφαγή. Πρέπει να μαζέψει τους επιζώντες εθνοφύλακες. Πρέπει να αποκαταστήσει κάπως την επικοινωνία με την 95 ΑΔΤΕ στη Ρόδο, ή έστω με την ΑΣΔΕΝ στην Αθήνα. Πρέπει να οργανώσει την άμυνα της πόλης και των φυλακίων. Και όλα αυτά σε μόλις 2,5 ώρες που απομένουν μέχρι να νυχτώσει.

Ένα TELEX

Πεντάγωνο, 26 Ιουλίου, Ώρα 18:17: Στο πολεμικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός ενημερώνεται για την απώλεια επικοινωνίας με το Καστελόριζο. «Συγγνώμη, μου λέτε πως δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε με κανένα τρόπο; Δεν ξέρει κανείς σας τί έχει συμβεί σε ένα ολόκληρο νησί;».
Αρχηγός ΓΕΣ: «Όλα τα κανάλια μας έχουν απωλέσει επαφή με τις εκεί μονάδες μας κύριε πρωθυπουργέ. Δεν έχουμε απάντηση ούτε από στρατιωτικά μέσα, ούτε οι τηλεφωνικές συνδέσεις με το νησί δουλεύουν, ούτε οι κεραίες κινητής».
Αρχηγός ΓΕΝ: «Και εμείς έχουμε χάσει επικοινωνία με το σκάφος μας κύριε πρωθυπουργέ».
Πρωθυπουργός: «Καλά, κανείς στο νησί δεν έχει ένα τέτοιο;» (δείχνει το δορυφορικό του τηλέφωνο). Ο ίδιος θυμάται αμυδρά κάποια εισήγηση αύξησης των κονδυλίων για ασφαλείς τηλεπικοινωνίες μέσω δορυφόρου που είχε απορρίψει στο παρελθόν. «Καλά, καλά. Τα μαχητικά μας;».
Αρχηγός ΓΕΑ: «Δύο F-16 απογειώνονται από στιγμή σε στιγμή από τη Σούδα για οπτική αναγνώριση κύριε πρωθυπουργέ. Έχουμε όμως το δεύτερο S-400 κοντά και πρέπει να πετούν πολύ χαμηλά».
Πρωθυπουργός: «Σε πόση ώρα θα έχουμε εικόνα;».
Αρχηγός ΓΕΑ: «Σε περίπου 25 λεπτά θα βρίσκονται πάνω από το νησί».

Πρωθυπουργός: «Και αν μας πούνε δηλαδή ότι γίνεται απόβαση, τότε θα αποφασίσουμε να στείλουμε ενισχύσεις; Τί μπορούμε να στείλουμε άμεσα; Ελικόπτερα; Πλοία;».
Υπουργός Άμυνας: «Κύριε πρωθυπουργέ, πρέπει να υποθέσουμε πως το νησί δέχεται επίθεση. Όμως, είναι πολύ επικίνδυνο να στείλουμε Chinook γεμάτα στρατιώτες χωρίς αναγνώριση πρώτα. Μπορεί να καταρριφθούν μέχρις ενός καθώς προσεγγίζουν. Είτε από τον εχθρό αν βρίσκεται ήδη στο νησί, είτε από τους αμυνόμενους αν δεν τα αναγνωρίσουν μέσα στο σκοτάδι».
Πρωθυπουργός: «Και τί προτείνεις Γιώργο; Να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια;».
Υπουργός Άμυνας: «Στην περιοχή βρίσκεται ο “Παπανικολής”. Όμως αν του ζητήσουμε να ανέλθει θα χάσει κάθε πλεονέκτημα απόκρυψης που έχει αυτή τη στιγμή. Έχουμε στη Σούδα την κορβέτα “Νίκη”, έτοιμη για απόπλου».
Πρωθυπουργός: «Σε πόση ώρα θα φτάσει;».
Αρχηγός ΓΕΝ: «Σε περίπου 12 ώρες κύριε πρωθυπουργέ».

Πρωθυπουργός (εκνευρισμένα): «Συγγνώμη, η υπερσύγχρονη κορβέτα μας θέλει 12 ώρες για να φτάσει από τη Σούδα στο Καστελόριζο; Δηλαδή τα παλιά πλοία πόσο ήθελαν, μια μέρα; Σε 12 ώρες θα έχουν τελειώσει όλα. Τί άλλο έχουμε; Κύριε Αρχηγέ (ΓΕΑ), τα αεροσκάφη σας πόση ώρα μπορούν να μείνουν πάνω από το Καστελόριζο;».
Αρχηγός ΓΕΑ: «Το πολύ 30 λεπτά κύριε πρωθυπουργέ. Μόλις απογειωθούν ετοιμάζεται το επόμενο ζεύγος που θα απογειωθεί 15 λεπτά αργότερα και θα ακολουθήσει».
Αρχηγός ΓΕΕΘΑ: «Κύριε πρωθυπουργέ. Έχουμε επιχειρησιακά σχέδια για την ενίσχυση της νήσου. Για να τα θέσουμε σε εφαρμογή χρειάζονται κάποιες ώρες. Αυτή τη στιγμή οι μονάδες δεν έχουν αυτές τις εντολές. Αν δώσετε το σήμα για εφαρμογή του Σχεδίου Έψιλον, σε λίγη ώρα θα είμαστε έτοιμοι να πράξουμε πολύ περισσότερα. Να χτυπήσουμε τις θέσεις του εχθρού, να βγάλουμε από τη μέση το S-400 που μας εμποδίζει…».
Ο πρωθυπουργός τον διακόπτει: «Ξέρω τί σημαίνει να πάμε σε πόλεμο κύριε αρχηγέ. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε επιβεβαίωση επίθεσης στο νησί».
Αρχηγός ΓΕΣ: «Κύριε πρωθυπουργέ, ακόμα και αν οι Τούρκοι όντως χτύπησαν το Καστελόριζο έχουμε ισχυρές δυνάμεις εκεί, δεν πρόκειται να πέσει η άμυνα του νησιού τόσο γρήγορα. Είναι πιθανό απλώς να δέχονται επίθεση ηλεκτρονικών παρεμβολών».

Εκείνη τη στιγμή χτυπάει η πόρτα και ένας υπάλληλος ανοίγει βιαστικά: «Με συγχωρείτε, μόλις λάβαμε αυτό το σήμα από την CdE (Commandement de l’Espace, Γαλλική Διαστημική Διοίκηση)». Ο υπάλληλος παραδίδει στον αρχηγό ΓΕΑ ένα χαρτί με τυπωμένους λατινικούς χαρακτήρες αλλά με ελληνική εκφορά.

Πρωθυπουργός: «Τί είναι αυτό; Φαξ;».
Ο υπουργός Αμύνης το κοιτάζει για μια στιγμή και το αναγνωρίζει. «Όχι κύριε πρωθυπουργέ, είναι… TELEX».
Ο πρωθυπουργός τον κοιτάζει απορημένα. Έχει να ακούσει αυτή τη λέξη από παιδί. Η Γαλλική διαστημική διοίκηση στέλνει TELEX το 2029;

Ο υπουργός εξηγεί πως οι άνδρες των ειδικών δυνάμεων που υπηρέτησαν στις αχανείς εκτάσεις του Σαχέλ είχαν λάβει από τους Γάλλους μικρά τερματικά δορυφορικής επικοινωνίας που κολλούσαν με Velcro στα χέρια τους. Το σύστημα μπορούσε να μεταδώσει και να λάβει σήματα μέσω δορυφόρου, μόνο χαρακτήρες κειμένου, αλλά ασφαλή και από σχεδόν οπουδήποτε στη γη. Επειδή θύμιζε τα παλιά TELEX, το πρωτόκολλο επικοινωνίας είχε ονομαστεί για νοσταλγικούς λόγους SAT-TELEX. Με αυτό επικοινωνούσαν με τον τακτικό διοικητή τους όταν βρισκόντουσαν για εβδομάδες στην έρημο με κλειστές όλες τις ηλεκτρομαγνητικές εκπομπές τους. Η Αθήνα λάμβανε επίσης αντίγραφα αυτών των επικοινωνιών SAT-TELEX.

Το τυπωμένο μήνυμα γράφει:
———————————————————————————————-
SAT_TEL TRMSN: #XY19ZA99EC89ZTZF88DK12SSBX3
TEMPS DE TRMSN: 16:11:05 ZULU
SATELLITE: SYRACUSE IV
EMPLACEMENT DE TRMSN: LAT 36°09’01  LON 29°35’32
———————————————————————————————–
PROS: ASDEN
APO: SXHS (KD) KARAGIANNHS (GANYMIDHS 1GF54XCON)
TPK KSENOS TORPILISTHKE ENTOS LIMENA KASTELORIZOU STIS 17:40.
STRATOPEDO DAN KAI DEH MEGISTHS DEXTHKAN PYRA PYROBOLIKOY APO BORRA STIS 17:56.
EPIKOINWNIES KAI HLEKTRODOTHSH EKTOS LEITOYRGIAS.
AMYNTIKES DYNAMEIS: 300 ANDRES KATADROMWN + 30-50 PEZIKOY.
ANAMENOUME AERAPOBATIKES ENERGEIES.
THA KRATHSOUME TO NHSI. APOSTEILATE ENISXYSEIS.
————————————————————————————————-
EOF

Θα κάνει τα πάντα

Βρυξέλλες, 26 Ιουλίου, Ώρα (Ελλάδος) 18:35: Βγαίνοντας από το γραφείο του προέδρου, η υπουργός Εξωτερικών μιλάει με τον πρωθυπουργό. Ζήτησε να διακόψουν τη σύσκεψη για να ενημερωθεί, καθώς υπάρχουν σημαντικές εξελίξεις.

Πρωθυπουργός: «Ο πόλεμος έχει ξεκινήσει Ειρήνη. Βομβάρδισαν το Καστελόριζο και ετοιμάζουν απόβαση. Στέλνουμε σήμα προς όλες τις μονάδες για ενεργοποίηση του Σχεδίου Έψιλον».
Υπουργός Εξωτερικών: «Ακούστε με κύριε πρωθυπουργέ. Καταλαβαίνω τη σοβαρότητα, πρέπει να αμυνθούμε σε όλα τα μέτωπα. Όμως να ΜΗΝ επιτεθούμε σε τουρκικό έδαφος ακόμη. Αυτό θα αλλάξει τα δεδομένα. Δεν θα υπάρχει επιστροφή μετά».
Πρωθυπουργός: «Ειρήνη τι λες; Πώς θα αμυνθούμε αν δεν εξουδετερώσουμε τα αντιαεροπορικά και τα πυροβόλα τους που βρίσκονται απέναντι από τα νησιά μας; Οι στρατηγοί πιέζουν πολλή ώρα, πρέπει να μπουν σε εφαρμογή τα σχέδια πολέμου, δεν μπορώ να κρατάω τα χέρια τους δεμένα. Έτσι συρόμαστε πίσω από τις πρωτοβουλίες της Τουρκίας».
Υπουργός Εξωτερικών: «Μα αυτό κάνουμε από το πρωί, παίζουμε το παιχνίδι της Τουρκίας! Κάθε κλιμάκωσή τους, που νομιμοποιούμε με τις αντιδράσεις μας, κάνει πιο δύσκολη τη διπλωματική επίλυση. Στόχος μας είναι να κάτσουμε στο τραπέζι νωρίτερα, όχι αργότερα!».
Πρωθυπουργός: «Στόχος μας είναι να μην κάτσουμε στο τραπέζι χωρίς το Καστελόριζο Ειρήνη».
Υπουργός Εξωτερικών: «Τότε ενισχύστε το! Έχουμε πάει πολύ καλά, ανέλπιστα καλά εδώ. Χρειάζομαι λίγο χρόνο ακόμη!».
Πρωθυπουργός: «Το ξέρω. Συνέχισε εσύ εκεί. Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ τίποτα».

Η υπουργός κλείνει το τηλέφωνο και επιστρέφει στην αίθουσα. Είναι ταραγμένη και δεν θέλει να το κρύψει. Θα εξηγήσει σε δραματικό τόνο στους Ευρωπαίους πως η χώρα της αυτή τη στιγμή δέχεται επίθεση, βομβαρδίζεται, Έλληνες σκοτώνονται και δεν έχει καμία διάθεση για τις χρονοτριβές τους. Θα εκλιπαρήσει. Θα εκβιάσει. Θα κάνει τα πάντα.

Ο πρόεδρος Barreozo στην καρέκλα του και οι άλλοι τρεις άνδρες στις μεγάλες οθόνες την περιμένουν. Κάθεται και παίρνει μια βαθιά αναπνοή πριν ξεκινήσει. Εκείνη τη στιγμή χτυπάει η πόρτα πίσω της. Μια από τις γραμματείς του προέδρου τον πλησιάζει βιαστικά και του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί. Ο πρόεδρος της Κομισιόν περιμένει να αποχωρήσει η κάπως ευτραφής γυναίκα από την αίθουσα. Στη συνέχεια, ενημερώνει τους υπόλοιπους:
«Ο πρόεδρος των ΗΠΑ ζητά να συμμετάσχει στη σύσκεψη…».

Νοτιοανατολικό Αιγαίο, 26 Ιουλίου, Ώρα 18:59: Στη φρεγάτα Göksu ο αντιπλοίαρχος Bozkurt επιστρέφει στη γέφυρα από το ιατρείο του πλοίου. Οι οκτώ Τούρκοι ναυτικοί που περισυνέλλεξε ζωντανούς έχουν σοβαρά εγκαύματα και παλεύουν να κρατηθούν στη ζωή. Άλλα δώδεκα πτώματα βρίσκονται κλεισμένα σε σάκους στο υπόστεγο του ελικοπτέρου. Πριν από μια ώρα, όταν πλέον βεβαιώθηκε πως δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορεί να κάνει, διέταξε ανατολική πλεύση. Είχε διαταχθεί να το κάνει έξι ώρες νωρίτερα. Το πλοίο του έχει ζημιές στο ραντάρ επιφανείας και σε άλλους αισθητήρες από τα συντρίμμια του Yavuz που έπεσαν πάνω του. Το πλήρωμα παλεύει να τις αποκαταστήσει. Ο ίδιος σκέφτεται αν πρέπει να προφασιστεί και λόγους ασφαλείας όταν θα απολογηθεί για την καθυστέρηση απόπλου.

Ένας υπαξιωματικός ανεβαίνει στη γέφυρα, τον χαιρετάει και του παραδίδει ένα σήμα που μόλις ήρθε από το ναυαρχείο σε απάντηση του δικού του που ενημέρωνε για τον απόπλου και τους τραυματίες που μεταφέρει. Το διαβάζει.
Η φρεγάτα του διατάσσεται να πλεύσει στην περιοχή νοτίως του νησιού Meis.
Θα περιπολεί εκεί μαζί με τη φρεγάτα Gokova (F-496) μέχρι την άφιξη της νότιας Ομάδας Μάχης Επιφανείας από το Αιγαίο.
Στη συνέχεια θα συνενωθεί με την ΟΜΕ και θα συμμετάσχει στο πλήρη ναυτικό αποκλεισμό του νησιού.

Στο τυπωμένο χαρτί η παράγραφος με τις εντολές για το πλοίο τελειώνει και ακολουθεί μια δεύτερη. Ο αντιπλοίαρχος Bozkurt, μόλις φτάσει στην περιοχή θα έρθει σε επαφή αμέσως με τη φρεγάτα Gökova. Ο ύπαρχός της, αντιπλοίαρχος Demirel, θα επιβιβαστεί στην Göksu και θα αναλάβει κυβερνήτης, απαλλάσσοντας τον Bozkurt από τα καθήκοντά του.

Καστελόριζο, 26 Ιουλίου, Ώρα 19:45: Ο ένας από τους δύο μοναχούς του Αγίου Γεωργίου του Βουνού κρούει αργά και ρυθμικά την καμπάνα του ναού του Αγίου Χαραλάμπους. Ο άλλος περιμένει δίπλα στην ξύλινη πόρτα της εισόδου του μοναστηριού. Μια μακριά ουρά από ανθρώπινες σιλουέτες πλησιάζει το μοναστήρι υπό το φως του ηλίου που βυθίζεται προς τα δυτικά. Προς την Ελλάδα. Οι περισσότεροι από τους 200 κατοίκους του Καστελόριζου εκκένωσαν την πόλη τους προς το μοναστήρι με προτροπή του νέου στρατιωτικού διοικητή του νησιού συνταγματάρχη Καραγιάννη. Μετά τη βύθιση του “Ξένος” και τον βομβαρδισμό του στρατοπέδου είχαν συγκεντρωθεί όλοι στο προαύλιο του σχολείου. Ο συνταγματάρχης τους εξήγησε πως πρόκειται να γίνουν μάχες, πιθανόν και άλλοι βομβαρδισμοί, και πως δεν θα είναι ασφαλείς εδώ.

Γρήγορα μάζεψαν ο καθένας λίγες προμήθειες από τα σπίτια τους και συγκεντρώθηκαν έξω από το ναό του Αγίου Σπυρίδωνα για να ξεκινήσουν. Οι περισσότεροι είναι ηλικιωμένοι αλλά υπάρχουν και κάποιες μητέρες με παιδιά. Την πομπή, που θύμιζε επιτάφιο, οδηγούσαν ο δήμαρχος και ο πατήρ Αντώνιος συνοδεία τριών εθνοφυλάκων. Μόνο που αυτή τη φορά δεν οδήγησαν την πομπή σε περιφορά μέσα στα στενά της πόλης. Ξεκίνησαν να ανεβαίνουν τα 401 απότομα σκαλιά που οδηγούν ψηλά πάνω από την πόλη στο δρόμο προς το μοναστήρι. Η απόσταση ήταν λίγο παραπάνω από ένα χιλιόμετρο. Με τόσους ηλικιωμένους όμως, η δύσκολη ανάβαση ύψους 180 μέτρων είχε διαρκέσει σχεδόν μια ώρα.

Η ηλεκτροδότηση του νησιού έχει διακοπεί, καθώς ταυτόχρονα με το στρατόπεδο βομβαρδίστηκε και το εργοστάσιο της ΔΕΗ. Το μοναστήρι φωτίζεται από τα δεκάδες φαναράκια στον περίβολο, όπως κάθε βράδυ άλλωστε. Ο πατήρ Αντώνιος φτάνει πρώτος και συνεννοείται με τον γέροντα στην είσοδο. Τα φανάρια θα πρέπει να σβήσουν. Δεν είναι σίγουρο πως το μοναστήρι είναι ασφαλές από βομβαρδισμούς, κι’ ας βρίσκεται στη μέση του πουθενά. Το ασφαλέστερο σημείο είναι η κατακόμβη κάτω από την πανάρχαια βασιλική. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει κάπως να χωρέσουν εκεί.

Λήμνος, 26 Ιουλίου, Ώρα 20:09: Κρυμμένος καλά μέσα στις φυλλωσιές, ο Τούρκος επικεφαλής της ομάδας 20 καταδρομέων των Bordo Bereliler, των πλέον επίλεκτων Τούρκων κομάντο, παρακολουθεί μέσα από τη μικρή διόπτρα ενίσχυσης φωτός. Οι άνδρες του είναι ακροβολισμένοι γύρω από το στόχο και περιμένουν εντολές. Πριν τρία βράδια που δεν είχε φεγγάρι, ένα τουρκικό υποβρύχιο αναδύθηκε 3 ν.μ. ανατολικά της Λήμνου και οι 20 Τούρκοι κομάντος ξεκίνησαν με τα φουσκωτά τους σιωπηλά προς την ελληνική ακτή. Διένυσαν σχεδόν 20 χλμ. με βραδινές πορείες, ενώ την ημέρα παρέμεναν καλά κρυμμένοι. Έχουν φτάσει στο στόχο τους, το σημείο στο οποίο οι τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών θεωρούσαν ότι θα αναπτυχθεί η πυροβολαρχία Exocet του ναυτικού των Ελλήνων. Είχαν πέσει μέσα. Πριν μια ώρα οι Έλληνες έφτασαν εδώ και ξεκίνησαν την ανάπτυξη. Οι ναύτες συνοδεύονται από 20 στρατιώτες που περιπολούν αδιάκοπα. Κρατούν M4, πρέπει να είναι καταδρομείς. Ο Τούρκος επικεφαλής θα περιμένει την ευκαιρία του μέσα στη νύχτα όταν οι σκοποί θα μειωθούν.

Ένα φορτηγό πλησιάζει με αναμμένα φώτα καθώς το φως της ημέρας είναι πλέον λιγοστό. Σταματάει και από το πίσω μέρος βγαίνουν δυο άνδρες με σκύλους. «Αυτό δεν είναι καθόλου καλό» σκέφτεται ο Τούρκος επικεφαλής. Το ελαφρό αεράκι που έρχεται από τη μεριά της θάλασσας περνάει πάνω από τα κεφάλια των ανδρών του. Θα μεταφέρει τη μυρωδιά τους στους σκύλους.

Ο Γερμανικός ποιμενικός κοιτάζει με τα αυτιά τεντωμένα προς τη συστάδα δένδρων 50 μέτρα πιο πέρα. Αρχίζει να γαυγίζει δυνατά. Ο φρουρός τον κρατάει από το λουρί με δυσκολία, ο σκύλος είναι εξαγριωμένος. Αμέσως έρχεται ένας αξιωματικός και κοιτάζει με διόπτρα προς τα δέντρα. Οι Έλληνες καταδρομείς συμπτύσσονται και καλύπτονται. Ο αξιωματικός μιλάει στον ασύρματο. Ο Τούρκος ξέρει πως τους ανακάλυψαν. Σε λίγο θα έρθουν ενισχύσεις. Πρέπει να ματαιώσει την αποστολή και να αποχωρήσουν άμεσα.

Ώρα 20:00: Οι επάκτιες πυροβολαρχίες Γλαύκη (Λέσβος) και Ακταία (Λήμνος) έχουν αναπτυχθεί στις θέσεις βολής τους. Η Γλαύκη φέρει βλήματα Exocet MM-40 βεληνεκούς 70χλμ. H Ακταία παλαιότερου τύπου MM-38 που αφαιρέθηκαν από παροπλισμένες πυραυλακάτους του Π.Ν., εμβέλειας 40 χλμ.

Λέσβος, 26 Ιουλίου, Ώρα 20:21: Η Λέσβος είναι μεγάλο και ορεινό νησί. Οι αποστάσεις καλύπτονται δύσκολα. Το αίτημα για φρουρά συνοδείας στο πλήρωμα της πυροβολαρχίας Γλαύκη είχε φτάσει εγκαίρως στον παρακείμενο λόχο ΠΖ, όμως ο διοικητής δεν διέθετε αρκετά οχήματα εκείνη τη στιγμή. Ο διοικητής της πυροβολαρχίας απευθύνθηκε τότε στην 98 ΑΔΤΕ η οποία επικεντρώνεται όμως στην άμυνα του νότιου τμήματος του νησιού που απειλείται άμεσα από τη μεγάλη συγκέντρωση αποβατικών δυνάμεων των Τούρκων στη Φώκαια, μόλις 20 ν.μ. νοτιότερα. Η απάντηση που πήρε είναι πως το άγημα περιφρούρησης θα προσεγγίσει τη θέση τους περίπου στις 21:30. Εκείνος έπρεπε ωστόσο να αναπτύξει την πυροβολαρχία στις 20:00, όπως είχε διαταχθεί. Και το έκανε.

Τώρα, κείτεται νεκρός σε μια λίμνη αίματος μαζί με τέσσερις από τους άνδρες του. Άλλοι τρεις ναύτες στέκονται ο ένας δίπλα στον άλλο με τα χέρια τους στο κεφάλι. Τρομοκρατημένοι βλέπουν τους Τούρκους κομάντο να βγαίνουν από το σκοτάδι αθόρυβα, με βαμμένα πρόσωπα και σκονισμένες στολές. Τους σημαδεύουν προτεταμένα MP-5 με σιγαστήρες, ενώ βαρύτερα τυφέκια εφόδου κρέμονται από τις πλάτες τους. Δύο Τούρκοι κομάντος τοποθετούν πλαστικά εκρηκτικά στους πυραύλους και συνδέουν τους πυροκροτητές τους. Μόλις είναι έτοιμοι, κάνουν ένα νεύμα στον επικεφαλής τους και αυτός με τη σειρά του στους άνδρες που σημαδεύουν τους άοπλους ναύτες. Με τρεις σύντομες ριπές των 9 χιλ. οι ναύτες σωριάζονται νεκροί. Οι Τούρκοι εξαφανίζονται στο σκοτάδι. Λίγο αργότερα μια έκρηξη φωτίζει την ερημική πλαγιά. Η πυροβολαρχία Γλαύκη και το πλήρωμά της δεν υπάρχουν πια.

Συνεχίζεται αύριο στις 20.50

ΠΗΓΗ