ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. (10)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. (10) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

1)  Σπάθες με βιά ανακρούονται και στίλβουν στον αέρα! Μαχαίρια , κουταλοπήρουνα κουνούν, ζητωκραυγάζουν. Μήνα στο Χάνι πολεμούν, μήνα στο Μεσολόγγι; Ουδέ στο Χάνι πολεμούν μηδέ στο Μεσολλόγι. Διασπάθισις λέγεται αυτό το χαροκόπι. Διασπάθισις  νέου δημοσίου χρήματος, ωρέ κλεφτόπουλα!  

2) Κι ο διάβολος ακόμα χάνει τα λόγια του μπροστά στον διαβολικό άνθρωπο. Βλέπει κι αυτή την παπαδίστικη αγάπη, μια παρά φύσιν αγκαλιά και συνουσία με τον τρόμο, την δειλία, την υποκρισία και την εθνοπροδοσία. Μιλάμε για ΤΟ σκάνδαλον!

3) Μηδέν διαρροή πάντως. Θου, Boss, φυλακήν των στόματί των.  Είναι πολλά, πολλά τα άτιμα λεφτά.  Πάντως άλλο δοτική αγάπη και άλλο ενδοτική. Αυτό διδάσκει η διάκρισις κι επικροτεί η αλήθεια, η ηθική και η λογική.

4) Όχι όμως και οι άγιοι αδιάκριτοι, οι σεβάσμιοι αγαπούληδες, για να πουλάνε αδιακρίτως αγάπη -αέρα στα ευλαβή ζωντανά. Οίτινες αθεόφοβοι όντες και δια το γενέσθαι  πιστευτοί βάνουν και τον τριγωνικό θεό, Υιό, Πατέρα και Πνευματικό, φαρδιά πλατειά να υπογράφει.  Όπου, ως φαίνεται, το μαύρο κέρδος γαμάει  ντροπή δεν πατάει.   

5) Όταν κρούσης τη θύραν του Ποτέ  ουδείς θα σου ανοίξει. Δεν αποκρίνονται τα φαντάσματα. Κι όταν ανοίξεις μόνος σου, θ’ αντικρύσεις μόνο το παγερό κενό της σκηνοθεσίας.  Αέρας αι τράπεζαι του μεταφυσικού. Ανεξαργύρωτοι, παραπεταμέναι στον βρόντο όλαι οι επιταγαί των προσευχών.

6) Ο θεός επιφυλάσσει μια κόλασι για τους βιαστικούς υποκριτάς που την κτίζουν μόνοι των.  Ο βλέπων τα πράγματα στατικά, παρόν και μόνο, εγκλωβίζεται στην ψευδή εικόνα. Ζη στο στο πουθενά.

7) Ο βλέπων όμως τα πράγματα χρονικώς ολοκληρωμένα βλέπει το ακίνητο ον, το ιερό πραγματικό, την θεά αλήθεια που δεν χαρίζεται σε κανένα και χαρίζει σε όλους τις πιο πλούσιες ελπίδες και την πιο θαρραλέα πίστι.

8)) Η τρέλα δεν πάει στα βουνά. Οι τρελοί την πάνε εκεί ν’ αγιάσει.  Έλεος! Αλλά και στα τηλεμονάστηρα ίδια γεύσις. Αναπαραγωγή δοξαστική βαρετή των εκάστοτε ηχηρών πορδών των διασημοτήτων. Κροίσοι πορνοδεσπόται, ματαιόδοξοι μέχρι ευεργεσίας και θρονοκόλλητοι μέχρι δευτέρας παρουσίας.

9) Ηπόρει κι αυτός μετά δια το τίς ιππεύει την μακρυτέραν κάλαμον, ο νεόπλουτος ή ο νεοπρωτευουσιάνος. Αλλά εάν δεν γίνης δούλος της αρετής σου, θα γίνης σύντομα δούλος του υπηρέτου σου και του εχθρού σου.

10) Εις τον ουράνιον θρόνο της αχράντου εθνικής ιδέας θεός μόνον επικαθήσθαι επιτρεπτόν. Δεν φοβούμεθα προφανώς μίαν ενδεχομένως ηχηράν πτώσιν. Την ρωμαϊκήν και βυζαντινήν, την υπνωτιστικήν και ανεπαίσθητον  διολίσθησιν φοβούμεθα.

 11) Κι εσύ φίλε, μη φίλει τοσούτον τιμάς και αξιώματα. Πολλαί μεν αι των επιβατών θέσεις, ελάχισται δε των οδηγών. Εξάλλου ματαοδοξίας αίμα πολύ, προδοσία, αδικία, προσκυνήματα αλλά και όχλησις, φθόνος και μίσος ανταγωνιστικό  κρύβεται, κατά κανόνα, όπισθεν της επιδιώξεως αυτών.

12) Γεγήρασαν και δεν  έμαθαν πώς ό,τι στην ζωή όντως αξίζει  εβραίικος υπολογισμός δεν το γνωρίζει. μήτε και η θρησκεία κάν το διαφημίζει. Το  ακόρεστο κυνήγι των λαμπρών και ανουσίων πραγμάτων θέλει τους ολίγους τυχερούς αλαζόνες τε και απλήστους. τους δε πολλύς άτυχους ανικανοποιήτους και μονίμως απογοητευμένους.  

13) Διό και στο πίσω μέρος του μυαλού τούτο μας χρη πάντοτε έχειν: Το μη ποτέ παύσαι μας άνθρωποι είναι και παραμείναι.  Ό,τι καλό και κακό γαρ επιτελούμεν, εν λόγω ή πράξει, επιστρέφει συν τω χρόμω ανατοκισμένο στον πομπόν του. Νομοτέλεια.

14) Και όποιος θεοποιεί τον φόβο έχει ήδη θυσιάσει μισό πνεύμα και ψυχή του πριν ή οι πονηροί αυτόκλητοι σωτήρες του υφαρπάσωσι και την άλλη μισή. Πρόκειται για ούς προσχηματίζονται αναιδώς τους προστάτες  του λαού για να βιάζουν την βασιλεία.

15) Ώστε και συ λοιπόν τέκνον, δημοκρατικέ Βρούτε;  Κι εσύ ήρας τας πύλας προ των λαθροπολιτών; Αυτά είναι κακά νέα. Υπερήφανος κι εσύ γι αυτό το ανώμαλο τουρλομπούκι των φυλών και των φύλων;  Όταν η πάσα απόπειρα επιστροφής στην λογική και την φυσικότητα καταγγέλλεται ως ρατσιστική και αντιδημοκρατική!

16) Τελετάρχα  σύ του δικαιωματιστικού εθνοφυλετικού αυτοχειριασμού; Δηλαδή μόνο το εβραϊκό ολοκαύτωμα του χρήματος σε συγκινεί και όχι το άυλο κάψιμο της Ρώμης; Ει και πιστεύεις θεό, υιοθέτησον ένα ελληνικό νησί ίνα συγχωρεθής. Σοβεί εισέτι απολλώνειον ίαμα εκεί.

 17) Πεπήραμε το μάθημα, αν και πολύ αργά:  Μας αφαιρούν την γη πατρίδα κάτω απ’ τα πόδια μας και το ουρανό μέσα απ’ τα μάτια μας. Οι μεν αυξάνονται ζωωδώς και πληθύνονται, οι δε συρρικνούνται και εκθηλύνονται. Ζώμεν εις τον αστερισμόν της Κίρκης.  

18) Ελλάς, Δύσις, πολιτισμός, εάλωσαν; Η κολοβή κομοπολίτις αλώπηξ επέβαλε τους πονηρούς νόμους της. Αποκοπή δημοκρατική της ιστορικής ουράς των εθνών. Και δεν είναι η τυραννία της ομοιομορφίας και της κανονικότητος έναντι της διαφορετικότητος το πρόβλημα. ο βιασμός του κατά φύσιν είναι από το παρά φύσιν και διεστραμμένον.        

19) Σοφόν και ευδαίμονα δεν σε κάνουν το γήρας ή τα αξιώματα αλλά μόνον ο ενάρετος χαρακτήρ και βίος. Η σκληρότης του σοφού επικάθηται πάνω από τόσα στρώματα ευαισθησίας όσα και του βλακός αναισθησίας.

20) Υπάρχει ουσία και υποκρισία πραγμάτων και γραμμάτων. Αυτούς που ατενίζουν τα υψηλά και στοχάζονται τα αιώνια ανακουφίζουν αι ζωογόνοι και ευφρρόσυνοι  πνοαί μιας ευγενούς εγκαρτερήσεως. αι χρυσαί ανταύγειαι μιας μακαρίας αιθερίας μεθέξεως.