Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (177)
1) ζαβός και ζαβολιά: Παραφθορά ενός κακού επιθέτου είναι.
2) Τα ¨συντροφικά μαχαιρώματα¨ πώς λέγονται αρχαιοπρεπώς;
3) Πώς λέγεται η δια πλοίου οδήγησι;
4) ουσ. παράτασι (η), και (μτχ. μέσου παρακ.) παρατεταμένος, -η, -ο τίνος ρήματος είναι;
5) ¨βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος.¨ Ποια τα συνθετικά και η ερμηνεία του επιθ. ¨απανδόκευτος.¨
6) Ποιο το αντίθετο του επιθ. Αυτοκίνητος (ο,η);
7) αυθόρμητος: τα συνθετικά και η ερμηνεία του.
8) επιθ. αμετροεπής (ο,η): τα συνθετικά και η σημασία του.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (176) ΕΔΩ.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.
1) ζαβός < ζαβολιάρης < ζαβολιά < διαολιά.
2) ¨εξ οικείων τα βέλη.¨
3) πλοήγησις.
4) παράτασι < παρατείνω. παρατεταμένος, -η, -ο < παρατείνομαι.
5) (οδός) απανδόκευτος < απανδόχευτος < α(νευ) + πανδοχείου-ξενοδοχείου στάσεως.
6) αυτοκίνητος – ετεροκίνητος.
7) αυθόρμητος < αυτός + ρ. ορμώ, ορμώμαι = ο εξ ιδίας πρωτοβουλίας ορμώμενος, επιχειρών τι.
8) αμετροεπής < α(νευ) + μέτρον + έπος (πρβ. ρ. είπα) = ο έχων ακράτεια και άνευ μέτρου λόγο, ο φλύαρος, αθυρόστομος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου