ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, ΚΑΤΙ ΝΕΕΣ ΑΣΥΜΕΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, ΚΑΤΙ ΝΕΕΣ ΑΣΥΜΕΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Που οδηγεί μεσο- μακροπρόθεσμα μετά την κατάρρευση της παγκοσμιοποίησης η σύγκρουση μιας ζώνης ενός "Πράσινου Καπιταλισμού" της Δύσης με την νέα ζώνη του "Κόκκινου Καπιταλισμού" στην Ανατολή στα φυσικά πεδία αντιπαράθεσης τους;; Αλλά και επί του "Ψηφιακού Καπιταλισμού", όπως αυτός εξελίσσεται ως μια νέα φεουδαρχία.

 

Δηλαδή όλα αυτά τα τελείως "μακρινά" που συμβαίνουν εκεί έξω, και που νομίζεις ότι δεν σε αφορούν ή σε επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα...

 

Απ' όσα διαβάζω, όλα αυτά έχουν σχέση με την ανατροπή που φέρνουν 10+1 μεγάλες αλλαγές, που οδηγούν και στην ανάγκη επανακαθορισμού και των πολιτικών, (με την έννοια της επίλυσης των νέων προβλημάτων) που ξεβολεύουν πολλούς. Και τους πολιτικούς που δεν θέλουν να τις κατανοήσουν.

 

Αυτές περιλαμβάνουν τα πιο κάτω:

 

#1

Από το "αγόρασε από όπου βρεις το φθηνότερο ή το πιο "πράσινο"

προς στην δημιουργία περισσότερης αυτάρκειας σε τοπικό επίπεδο. Και προς την αναζήτηση του ασφαλέστερου και πιο σίγουρου να παραδοθεί στην ώρα του προϊόντος.

 

#2

Από την εργασία, όπως την ξέραμε, και την δημιουργία κοινωνικών τάξεων σε σχέση με τους ρόλους ως προς αυτήν και την εκμετάλλευση της

στην εισαγωγή και κυριαρχία ρομποτικών συστημάτων παραγωγής και υπηρεσιών, χωρίς σχεδόν καμία ανθρώπινη φυσική παρουσία στον κύκλο τους. Αλλά και στην υβριδική εργασία (και εκπαίδευση) όσων δραστηριοτήτων δεν ρομποτοποιούνται και προσφοράς της με 2 κλικ υπολογιστή προς οπουδήποτε. Από εκεί που υπάρχει διατροφική και ενεργειακή ασφάλεια προς τα εκεί που απαιτείται. Δηλαδή στην αντιστροφή της προηγούμενης ασυμμετρίας #1.

 

#3

Από την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων οπουδήποτε με 2 κλικ του υπολογιστή προς τα εκεί που ήταν η πιο φτηνή τοπικά περιορισμένη εργασία (την βασική ασυμμετρία της προηγούμενης παγκόσμιοποίησης)

στον περιορισμό κίνησης των κεφαλαίων για επενδύσεις εντός κρατών ή περιοχών των δύο ζωνών της μετα- παγκοσμιοποίησης (τώρα αυτό επιδιώκεται και με την επιβολή δασμών χωρίς προηγούμενο). 

 

#4

Από την μία φορά παραγωγή υπεραξίας από την εργασία για την πώληση της πολλές φορές

στην άπειρη παραγωγή υπεραξίας, αφού τα data είναι εργασία για πώληση της άπειρες φορές από αυτόν που θα τα ελέγχει.

 

#5

Από την περιχαράκωση της δημιουργίας νέας γνώσης εντός κλειστών συστημάτων πατεντών και συστημάτων διοίκησης της

προς τις ανοιχτές πατέντες και τα συστήματα "ανοιχτού κώδικα".

 

#6

Από το μονοπώλιο της ανεξέλεγκτης παραγωγής νέου χρήματος από τις εμπορικές τράπεζες, με βάση τα δάνεια, και την μονοκρατορία του δολλαρίου (ή του γουάν+ρουβλι+εμπορεύματα ως ψηφιακού του αντικαταστάτη)

Σε ένα ίδιο σύστημα παραγωγής, αλλά με ψηφιακό χρήμα που θα ελέγχεται κεντρικά από το σκιώδες παρατραπεζικό σύστημα των funds

Ή εναλλακτικά

Στο λεγόμενο Decentralized Finance, με ψηφιακό χρήμα που το έχουν παράγει τοπικές κοινότητες ή ομάδες παραγωγών, που θα αντικρίζεται με κάποιον άλλο δείκτη της πραγματικής οικονομίας.

(Αυτό το "ή εναλλακτικά" θα είναι, κατά την γνώμη μου, η νέα μεγάλη ασυμμετρία ως συνισταμένη όλων των προηγούμενων συγκρούσεων των τάσεων).

 

#7

Από τα ιεραρχικά δίκτυα εξόρυξης ή παραγωγής ενέργειας κάπου, για να παραδοθεί μόνο το 3% εκεί που χρειάζεται μέσω ιεραρχικών συστημάτων παραγωγής-επεξεργασιας- διανομής της

προς τα έξυπνα διαδίκτυα ενέργειας τοπικών ομάδων παραγωγων-ιδιοπαραγωγών -καταναλωτών τη

 

#8

Από το "ο χρόνος είναι χρήμα"

Στο "χρήμα ως ο ελεύθερος χρόνος" που δαπανήθηκε για επικοινωνία και διασκέδαση.

 

#9

Από την κεντρική παραγωγή και διανομή ειδήσεων για χειραγώγηση πολιτικών συνειδήσεων

Στα συστήματα παραγωγής και διανομής ειδήσεων (ή άλλου ψηφιακού περιεχομένου) χωρίς μεσάζοντες.

 

#10

Από το κλασσικό δίλημμα του 20ου αιώνα "λειτουργία της ελεύθερης αγοράς, με τους νόμους της χειραγώγησης των πάντων από μερικά ολιγοπώλια ή τον κεντρικό σχεδιασμό της"

Στο πισωγύρισμα από τον καπιταλισμό προς μια νέα φεουδαρχία με το πρόθεμα "τεχνο-"

Ή εναλλακτικά 

 

Σε μια αγορά ανταμοιβής των καταναλωτών ή των ιδιοπαραγωγών με βάση την συμμετοχή τους στην διαμόρφωση κοινών αξιών, με πλήρη έλεγχο των προσωπικών και των παραγόμενων data από τον παραγωγό τους.

Οι συγκρούσεις που ήδη προκαλούνται από τις πιο πάνω τάσεις και στις τρεις αυτές διακριτές ζώνες (των δύο γεωγραφικών ζωνών του καπιταλισμού και του ατοπικού ψηφιακού), δεν είναι πάντα ορατές. Θα διαρκέσουν ίσως αρκετά χρόνια ακόμα, πριν ανάδειξουν και νέες ανισορροπίες ή νέες αντιφάσεις.

 

Αυτές που θα μας οδηγήσουν από την μετα-παγκοσμιοποιηση 

 

είτε πίσω στην φεουδαρχία

ή προς μια "Glocalοποίηση". Δηλαδή στο "δράσε τοπικά με τον νου σου στο παγκόσμιο", χωρίς όμως τα βαρίδια κάποιου νεοφιλελευθερισμού. Είτε του αποτυχημένου ήδη ως ver1.0, που τελείωσε στον μισό πλανήτη με την κατάρρευση της παγκοσμιοποίησης είτε ενός πολύ πιο άγριου ver2.0 που "χτίζεται" τώρα στην "Δύση" από ακροδεξιούς τύπου Τραμπ και Musk.

 

Σε αυτές τις εξέλιξεις τα πιο πάνω κεντρικά διακυβεύματα και στο που θα καταλήξουν, θα καθοριστούν και από το:

 

#11

Από τον ορισμό της πολιτικής ως "η τέχνη του να κρατάς τον κόσμο μακριά από την επίλυση των προβλημάτων του", όπως επιβλήθηκε ως όρος για να λειτουργήσει η προηγούμενη παγκοσμιοποίηση (αυτή που μας τελείωσε)

 

Στο ακριβώς αντίθετο! 

 

Η πολιτική του να εμπλέκεις (και να επιβραβεύεται) την συμμετοχή του κόσμου στην συνολική διαδικασία επίλυσης και ελέγχου της εφαρμογής λύσεων επί των (μικρών ή μεγάλων) προβλημάτων που θα γεννήσουν οι νέες αντιθέσεις. Όπως αυτές που δημιουργούνται από τις 10 αλλαγές που σημείωσα πιο πάνω.

 

Επανακαθορίζεται έτσι και η έννοια "δημοκρατία" ως η αναγκαία και ικανή συνθήκη επίλυσης των προβλημάτων προς όφελος των συντριπτικά περισσότερων, και όχι πλέον ως μια "αξία πολυτελείας" ή όρος κενός περιεχομένου. Αλλά ως μια πραγματική ανάγκη για να μην καταλήξουν οι πιο πάνω νέες τάσεις, συγκρούσεις, αντιφάσεις και νέες ασυμμετρίες σε μία νέα, πολύ πιο άγρια φεουδαρχία.

 

Φυσικά όλα αυτά ισχύουν μόνο αν θα έχουμε ως είδος την ευφυΐα και την συλλογική γνώση στο να διαχειριστούμε αποτελεσματικά τον λίγο χρόνο που μας διατίθεται βιολογικά. Αλλά και τον λιγότερο που μένει σε αυτόν τον πλανήτη, πριν καταρρεύσουν όλα, από τις αθροιστικές αρνητικές συνέπειες της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης μαζί με αυτές που θα παράγουν οι πιο πάνω νέες συγκρούσεις και αντιθέσεις.

 

Τα σημειώνω εδώ επιγραμματικά κυρίως για να μην τα ξεχάσω. Αλλά και για να μπορούν να υποστούν την συμπλήρωση σας σε ότι εσείς θεωρείτε ως σημαντικό που μου διέφυγε. 

 

Μετά της καλημέρας μου.

 

Αφορμή για το πιο πάνω "σεντόνι " μου έδωσε αυτό το άρθρο της σημερινής Καθημερινής, που θέλει να παίζει με τις λέξεις και κάτι παλιούς ορισμούς για να μην απολογηθεί για όσα απέτυχαν από τις προηγούμενες συνταγές της.