ZEYΣ ΕΛΑΥΝΩΝ


Κυριακή 4 Μαρτίου 2018

ΕΒΡΟΣ 19 Δεκεμβρίου του 1986.

 Διαβάζοντας όλα όσα έχουν γραφτεί σχετικά με την κράτηση  των δυο Ελλήνων στρατιωτικών από τους Τούρκους , βλέπουμε ότι ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ οι Τούρκοι συμπεριφέρονται ακριβώς με τον τρόπο που ξέρουν....δεν ήταν κάτι που θα έπρεπε να μας παραξενέψει, ούτε να μην το περιμένουμε. Έχουν συμβεί ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ περιστατικά κατά το παρελθών και θα έπρεπε ΗΔΗ να  είχαμε κάνει άμεση σήμανση της (χερσαίας) μεθορίου, κατ αρχήν της Ε/Τ και εν συνεχεία και όλης της υπόλοιπης, έστω και με απλούς σιδηροπασάλους ύψους 1 μέτρου και ένα απλό σύρμα, ώστε να μην είναι δυνατόν να ξανασυμβεί κάτι ανάλογο....και κάθε μεραρχία να βάλει τα παραπάνω σημάδια στον τομέα της και σε 1 μήνα θα είχαν τελειώσει.Επίσης ΟΛΑ τα σχέδια, κανονικά σχέδια και σχέδια ΔΜ, πρέπει τώρα να αλλάξουν, όχι μόνο στον Έβρο, αλλά παντού. 

Η ιστορία έχει ως εξής: Ο μακαρίτης Καραγώγος  είχε τοποθετηθεί αρχικά στο 535 Τάγμα Προκαλύψεως με έδρα το Πέπλο Φερών.Είχε τοποθετηθεί εθελοντικά στη φρουρά του τότε ΕΦ Φερών (νυν ανενεργό ΕΦ Καραγώγου). Εκείνη την ημέρα ήταν πεζή περίπολος με έναν ακόμη στρ και επικεφαλή εφ. Λχια. Σταμάτησαν έναντι του Τ/Κ παρατηρητηρίου για ανάπαυση στην περιοχή του κτήματος Τσιρώζη. Ο καραγώγος είχε πράγματι συναλλαγές (παράνομα) με τον Τούρκο σκοπό βάσεως και δέχτηκε απρόκλητα εντος του ελληνικού εδάφους καταιγισμό πυρών από Τουρκική ενέδρα με αποτέλεσμα να δεχθεί πάνω απο 15 σφαίρες. Παρ΄όλα αυτά ξεψύχησε στο ασθενοφόρο από αιμοραγία. Πυρά δέχθηκαν και οι άλλοι δύο της περιπόλου με αποτέλεσμα τον τραυματισμό στο χέρι του στρατιώτη ο οποίος έδωσε το όπλο του (που δε θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει με ένα χέρι) στον συμπτωματικά διερχόμενο αγροφύλακα Ζαπάρτα, ενώ αυτός έτρεξε (περίπου 3,5χλμ) και ειδοποίησε τον αρχιφύλακα του Φυλακίου ΔΕΑ Καρανάκη.

 Ο Καρανάκης ενημέρωσε το Τάγμα και έσπευσε αμέσως στο σημείο με μια διμοιρία. Στο μεταξύ ο Λχίας και ο αγροφύλακας επί μία σχεδόν ώρα μαχόταν μόνοι τους με τους Τούρκους και δεν τους επέτρεψαν να τραβήξουν τον Καραγώγο εντός Τουρκικού εδάφους. Ο Καρανάκης χρησιμοποιώντας πολύ σωστά το έδαφος έταξε τους άνδρες του πίσω από το ανάχωμα που τότε ήταν ψηλότερο απο το αντίστοιχο τουρκικό, με αποτέλεσμα να αποκτήσει αμέσως το πλεονέκτημα και υπό την κάλυψη των πυρών κατάφερε μαζί με τον αγροφύλακα και τον Λχία (που ώς τότε είχε παραμείνει μέσα στο Τσιρώζη) να πάρει τον ετοιμοθάνατο Καραγώγο. Εν τω μεταξύ στο σημείο είχαν σπεύσει ο Υδκτης του 535 και το 2ο Γρ του 31 ΣΠ. Οι Τούρκοι γύρω στη 1:30 επιτέθηκαν με περίπου 70 άνδρες, καθηλώθηκαν όμως από τα φονικά πυρά των Ελλήνων που είχαν σαν αποτέλεσμα το θάνατο ενός Υπλγου και έξι στρατιωτών σύμφωνα με τους Τούρκους, ενώ οι δικοί μας αυτόπτες μάρτυρες ισχυρίζονται ότι οι απώλειες των Τούρκων ήταν πολύ περισσότερες. Από εκεί και έπειτα οι δυνάμεις ενισχύονται χωρίς να υπάρξει κάποια σημαντική εμπλοκή ενώ το απόγευμα το επεισόδιο λήγει μετά από συμφωνία των ΥπΕξ των δύο χωρών. Οι Τούρκοι πήραν ένα καλό μάθημα εκείνη τη μέρα. Οτι οι Έλληνες στρατιώτες μαζί με τους ακρίτες Εβρίτες είναι ένα και το αυτό. Κάτι που δεν ισχύει στη δική τους πλευρά. Ο νοών νοείτο...

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ 1: Τον χτύπησαν μπαμπέσικα οι μογγόλοι.ΑΝΙΚΑΝΟΙ όταν έχουν μπροστά τους αποφασισμένα άτομα.... Και αν δεν είχαμε ΠΡΟΔΟΤΕΣ και τον ΕΧΘΡΟ να μας κυβερνά ,αυτά τα τομάρια της μίζας ,της συμφοράς και της προδοσίας, θα είχαμε ....ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΕΙ.
Οι τούρκοι εκείνη την μέρα είχαν ...8 νεκρούς.!!

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ 2: Σχετικά με  τα ελληνοτουρκικά "συμβάντα", υπήρξε και η συμπλοκή στη γέφυρα των Κήπων, με τρεις Τούρκους νεκρούς όταν προσπάθησαν να κατεβάσουν την ελληνική σημαία. Ένα  δικό μας παλικάρι  τους ξάπλωνε έναν έναν από τα εκατόν πενήντα μέτρα... Τότε το συμβάν δικαιολόγησαν οι Τούρκοι λέγοντας οτι ο αξιωματικός τους που κατέβασε τη σημαία και συνάντησε πρώτος το Μωάμεθ, είχε ψυχολογικά προβλήματα.



Δεν υπάρχουν σχόλια: