Θα επιμείνω και θα συνεχίσω να γράφω κάποιες αλήθειες, όπως κάνω εδώ και χρόνια στο χώρο του διαδικτύου, με απώτερο σκοπό να έχω ήσυχη την
συνείδηση μου σε αυτά που έρχονται.
ΜΕΡΟΣ Β΄
Είναι γραφικό το να πιστεύει κάποιος ότι υπάρχει έστω και ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός, η δικτάτορας που να μην άνηκε και να μην είχε την έγκριση τουλάχιστον 2 δυτικών δυνάμεων, για να κατέχει με τυπική ασφάλεια το αξίωμα του. Όλοι ήσαν και είναι άνθρωποι της δύσεως… αλλά όλοι είχαν κόκκινες γραμμές, εκτός του Ιωαννίδη που δάγκωσε γερά το δόλωμα με την Κύπρο… και του Αλέξη, που από ότι φαίνεται είναι ο πραγματικός άνθρωπος των τραπεζιτών, που διοικούν πραγματικά και το νεότερο Ελληνικό κράτος, τουλάχιστον ήδη από τον δανεισμό του 1824 και εντεύθεν.
Από ότι φαίνεται ο Αλέξης είναι ο άνθρωπος όπου υπό του πρίσματος του δήθεν ηγέτη, θα κλείσει και όλα τα εθνικά θέματα εις βάρος μας! Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος, προσπάθησε να αντισταθεί τουλάχιστον μετά το 1972 και εντεύθεν στα σχέδια των πραγματικά διεθνιστών τραπεζιτών, που κατά καιρούς προσπαθούν να υλοποιηθούν είτε μέσα από τον μανδύα πολιτικών συστημάτων όπως τον κομουνισμό, εθνικοσοσιαλισμό, τον καπιταλισμό, η επί των ημερών μας, τον νεοφιλελευθερισμό, είτε μέσα από τον μανδύα των συμφερόντων κρατών. Το διαχρονικό παράδειγμα με την περιοχή της Μακεδονίας αποτελεί ένα τέτοιο στοιχείο που έδρασε μέσα από την διεθνή σοσιαλιστική, τον εθνικοσοσιαλισμό και τον καπιταλισμό, πολιτικά συστήματα που σιτίζονταν και σιτίζονται από τους τραπεζίτες.
Βεβαίως η άνοδος και η πτώση του Παπαδόπουλου δεν ήταν κάτι που έτυχε, αυτοί που τον ανέβασαν, αυτοί τον έριξαν και μας έφεραν την λεγόμενη «δημοκρατία» μέσα από την μεταπολίτευση… αργότερα γνωρίζοντας τα ίδια ανθελληνικά σχέδια ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όπως δήλωσε και ο ίδιος από το Παρίσι στης 28/1/1973, μας έβαλε στην τότε Ε.Ο.Κ. (1979) για την αποτροπή της όποιας επιβουλής και περεταίρω ισχυροποίησης μας, επιτυγχάνοντας όμως έτσι δυο πράγματα, α) ναι μεν την καθυστέρηση των εξωτερικών επιβουλών, και β) την έναρξη εκ μέρους των Τευτόνων και Φράγκων της 5ης Σταυροφορίας στην ιστορία των Ελλήνων, που ουσιαστικά άλωσε εκ των έσω το νεότερο ελληνικό κράτος, με αποτέλεσμα την οικτρή (δήθεν ειρηνική) κατάσταση την οποία ζούμε. Αυτή η άλωση κράτησε 35 χρόνια… πλέον βρισκόμαστε στην πλήρη εσωτερική κατάρρευση, με εξωτερικές ταυτόχρονα επιβουλές!
Και κάπου εδώ απαντάται και το φιλοσοφικό ερώτημα του Κωνσταντίνου Καραμανλή όταν μονολογούσε: «Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο; Από το 1974 ο δικός τους άνθρωπος, Χάζαρος Ιωσήφ Μπροζ (Τίτο), σε κεντρική ομιλία στο Σεράγεβο έλεγε: …«Οι μεγάλες Δυνάμεις έχουν φτιάξει μια νέα Γιάλτα για τα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή»…. Περίπου τα ίδια αλλά ποιο τραγικά λόγια ακούστηκαν και στο διάγγελμα του προς τον Γιουγκοσλάβικο λαό, την Πρωτοχρονιά του 1975. Οπωσδήποτε όλα αυτά ήταν προμηνύματα της γεωπολιτικής καταιγίδας που θα έρχονταν αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενώσεως, αυτή η κατάρρευση σηματοδοτήθηκε από δυο γεγονότα που έλαβαν ενέργεια το 1979, α) τον σχεδιαζόμενο πόλεμο στο Αφγανιστάν, και β) την σχεδιαζόμενη με πολιτικές προεκτάσεις εξέγερση στα ναυπηγία της Πολωνίας στο Ντανσκ, με το συνδικάτο Αλληλεγγύη…..
ΜΕΡΟΣ Β΄
Είναι γραφικό το να πιστεύει κάποιος ότι υπάρχει έστω και ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός, η δικτάτορας που να μην άνηκε και να μην είχε την έγκριση τουλάχιστον 2 δυτικών δυνάμεων, για να κατέχει με τυπική ασφάλεια το αξίωμα του. Όλοι ήσαν και είναι άνθρωποι της δύσεως… αλλά όλοι είχαν κόκκινες γραμμές, εκτός του Ιωαννίδη που δάγκωσε γερά το δόλωμα με την Κύπρο… και του Αλέξη, που από ότι φαίνεται είναι ο πραγματικός άνθρωπος των τραπεζιτών, που διοικούν πραγματικά και το νεότερο Ελληνικό κράτος, τουλάχιστον ήδη από τον δανεισμό του 1824 και εντεύθεν.
Από ότι φαίνεται ο Αλέξης είναι ο άνθρωπος όπου υπό του πρίσματος του δήθεν ηγέτη, θα κλείσει και όλα τα εθνικά θέματα εις βάρος μας! Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος, προσπάθησε να αντισταθεί τουλάχιστον μετά το 1972 και εντεύθεν στα σχέδια των πραγματικά διεθνιστών τραπεζιτών, που κατά καιρούς προσπαθούν να υλοποιηθούν είτε μέσα από τον μανδύα πολιτικών συστημάτων όπως τον κομουνισμό, εθνικοσοσιαλισμό, τον καπιταλισμό, η επί των ημερών μας, τον νεοφιλελευθερισμό, είτε μέσα από τον μανδύα των συμφερόντων κρατών. Το διαχρονικό παράδειγμα με την περιοχή της Μακεδονίας αποτελεί ένα τέτοιο στοιχείο που έδρασε μέσα από την διεθνή σοσιαλιστική, τον εθνικοσοσιαλισμό και τον καπιταλισμό, πολιτικά συστήματα που σιτίζονταν και σιτίζονται από τους τραπεζίτες.
Βεβαίως η άνοδος και η πτώση του Παπαδόπουλου δεν ήταν κάτι που έτυχε, αυτοί που τον ανέβασαν, αυτοί τον έριξαν και μας έφεραν την λεγόμενη «δημοκρατία» μέσα από την μεταπολίτευση… αργότερα γνωρίζοντας τα ίδια ανθελληνικά σχέδια ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όπως δήλωσε και ο ίδιος από το Παρίσι στης 28/1/1973, μας έβαλε στην τότε Ε.Ο.Κ. (1979) για την αποτροπή της όποιας επιβουλής και περεταίρω ισχυροποίησης μας, επιτυγχάνοντας όμως έτσι δυο πράγματα, α) ναι μεν την καθυστέρηση των εξωτερικών επιβουλών, και β) την έναρξη εκ μέρους των Τευτόνων και Φράγκων της 5ης Σταυροφορίας στην ιστορία των Ελλήνων, που ουσιαστικά άλωσε εκ των έσω το νεότερο ελληνικό κράτος, με αποτέλεσμα την οικτρή (δήθεν ειρηνική) κατάσταση την οποία ζούμε. Αυτή η άλωση κράτησε 35 χρόνια… πλέον βρισκόμαστε στην πλήρη εσωτερική κατάρρευση, με εξωτερικές ταυτόχρονα επιβουλές!
Και κάπου εδώ απαντάται και το φιλοσοφικό ερώτημα του Κωνσταντίνου Καραμανλή όταν μονολογούσε: «Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο; Από το 1974 ο δικός τους άνθρωπος, Χάζαρος Ιωσήφ Μπροζ (Τίτο), σε κεντρική ομιλία στο Σεράγεβο έλεγε: …«Οι μεγάλες Δυνάμεις έχουν φτιάξει μια νέα Γιάλτα για τα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή»…. Περίπου τα ίδια αλλά ποιο τραγικά λόγια ακούστηκαν και στο διάγγελμα του προς τον Γιουγκοσλάβικο λαό, την Πρωτοχρονιά του 1975. Οπωσδήποτε όλα αυτά ήταν προμηνύματα της γεωπολιτικής καταιγίδας που θα έρχονταν αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενώσεως, αυτή η κατάρρευση σηματοδοτήθηκε από δυο γεγονότα που έλαβαν ενέργεια το 1979, α) τον σχεδιαζόμενο πόλεμο στο Αφγανιστάν, και β) την σχεδιαζόμενη με πολιτικές προεκτάσεις εξέγερση στα ναυπηγία της Πολωνίας στο Ντανσκ, με το συνδικάτο Αλληλεγγύη…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου