ΟΤΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ ΕΦΟΡΕΣΑΝ ΜΑΥΡΑ

ΑΡΡΙΩΝ ο Συγγράφων :

(Σωκρατίδης, Πολύδωρος.)

ΣΩ:Βλέπεις εκείνους τους εξελθόντας…

ΠΟ: Απ’ το ΚΚΕ των γερόντων; 

ΠΟ: Απ’ το κατάστημα της θρησκευτικής αδελφότητος υποθέτω. Τι ΚΚΕ;   

ΣΩ: Μη χολοσκάς. Δεν υπάρχει διαφορά. 

ΣΩ: Μα αυτοί είναι με το κόμμα του θεού! 

ΣΩ: Τον θεό του πελατειακού συστήματος εκπροσωπούν όλες οι πολιτικές ή θρησκευτικές οργανώσεις-κόμματα.

ΠΟ: Σωτήρες οι άνθρωποι ζητούν. Αν δεν έχεις νύχια να ξυστής…

ΣΩ: Προστάτες λέγε καλύτερα. Αλλά καμιά δουλεία, παράδοσι και εξάρτησι δεν σώζει τελικά. Τα δε πρόβατα στο τσιγκέλι καταλήγουν μαζικά του κρεοπώλη μια μέρα. Νομοτέλεια. 

ΠΟ: Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από καθοδήγησι. Κακό είναι;      

ΣΩ: Από νόμους σωστούς και ισονομία έχει ανάγκη και μια ανάλογο πολιτική και θρησκευτκή αγωγή, πρότυπα και παιδεία. Και κυρίως από σοφούς νομοθέτας. Για παράδειγμα δια νόμου υποχρεωτικές στους μαθητές επισκέψεις, μια φορά το έτος, σε νοσοκομεία, γηροκομεία, ΑΜΕΑ, κοιμητήρια, τοπικά μουσεία και βιβλιοθήκες. Για να έχουν μια γεύσι-μύησι του τί περιλαμβάνει ο κύκλος της ζωής και να προβληματίζονται και αντιδρούν ώριμα, ορθολογικά και ψύχραιμα στις δυσκολίες της.       

ΠΟ; Ου μην αλλά και έκθεσι κάθε φορά την άλλη μέρα με το σχετικό θέμα και πανελλήνιος διαγωνισμός και βραβεία επ’ αυτού άμα λάχοι.

ΣΩ: Α΄ γειά σου.

ΠΟ: Τώρα σώθηκες! Δεν προάγουν και παράγουν ψήφους και συνδικαλισμούς του πελατειακού συστήματος αυτά.ούτε φροντιστήρια και παραπαιδείες.  

ΣΩ:Αν από μικρός έχεις γαλουχηθή από γονέα προσκυνημένο, μαθητής-φοιτητής από  συνδικαλιστή, και γερόντιο από ιερέα τρομοκράτη... Κομμουνιστής δηλαδή αγελαίος υπήκοος- πελάτης γεννήθηκες, κομμουνιστής-πελάτης θα πεθάνης.

ΠΟ: Αστυνομικό κράτος; 

ΣΩ: Αστυνομία παντού. Πολιτική τοιαύτη επί γης και μεταφυσική εν ουρανοίς. 

ΠΟ: Και μετά παραπονούνται για μοναξιά, χα, χα!

ΣΩ: Για ελευθερία έπρεπε. Όσο υψηλότερες δημόσιες θέσεις τόσο μεγαλύτερη πνευματική περιτομή, διαστροφή και ανικανότης.Το σύστημα δίνει αξιώματα βάσει αυστηρών εξετάσεων.

ΠΟ: Και ο ελληνισμός τί προτείνει.Οι αρχαίοι πρόγονοι ήταν πάνσοφοι είπαμε. 

ΣΩ: Η δημοκρατία το τελειότερο πολίτευμα, έτσι δεν νομίζομε; .Αυτόματος πιλότος. Ή όχι;  

ΠΟ:  Όλοι πάντως και όλα εδώ πρωτοέγιναν και πρωτοξεκίνησαν. Φεύγουν κι επιστρέφουν αιώνια σ’ αυτόν τον τόπο χωρίς σταματημό.

ΣΩ: Η ελληνική συνείδησι είναι η αποκορύφωσι της ανθρωπίνης αυτογνωσίας. Ελληνισμός σημαίνει ολοκληρωμένος πολίτης με εθνική συνείδησι και ταυτότητα πολιτισμού και ελευθερίας. Στον αντίποδα ο απεθνικοποιημένος απρόσωπος κτηνώδης μαζάνθρωπος. 

ΠΟ: Κάτι σαν μισθοφόρος δημόσιος υπάλληλος και συνταξιούχος αυτός ο τελευταίος δηλαδή. 

ΣΩ: Τον κομματικό δημοσιοϋπαλληλικό στρατό της δημοκρατίας εννοείς;

ΠΟ: Τί άλλο;

ΣΩ; Θεός της δημοκρατίας ο εργοδότης, το δημόσιο. Και θρησκεία της η μισθοδοσία.

ΠΟ: Κοίτα, κοίτα. Βγαίνουν κι άλλοι. Κι άλλες. Αυτές οι ξυνές ανοργασμικές γραιοφατσούλες.

να χαρώ. Το βάδισμα της πάπιας. Χμ Άραγε να χωράνε στη συζήτησί μας; 

ΣΩ: Η γνώσι πληγώνει και η αλήθεια θανατώνει. Η μοίρα των εκλεκτών και των ηρώων.

ΠΟ: Η αντιγνώσι των φυτούκλων, όμως δίνει θέσεις εργασίας.

ΣΩ: Ουκ επ’ άρτω μόνο… δεν λένε αι Γραφαί; Αλλά άλλο γνώσι, πνευματικός άρτος και άλλο αντιγνώσι χοιροειδής, το πνευματικό δηλητήριο.

ΠΟ:Κοίτα. Κι άλλοι. Σιγοψέλνουν.

ΣΩ: Κ.Κ.Ε. των γερόντων. Ή Νηπιαγωγείο της τρίτης ηλικίας..

ΠΟ: Και οι απόφοιτοι των στοών;

ΣΩ: Το Κ.Κ.Ε. των αρχόντων. Η μεγάλη Σχολή των πολιτικών απατεώνων, συνωμοτών και  δοσιλόγων.

ΠΟ: Κ.Κ.Ε. παντού λοιπόν.

ΣΩ: ¨Κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδος¨. Και όχι ¨ελληνικό κομμουνιστικό κόμμα¨.

ΠΟ: Και όπως ¨Εκκλησία της Ελλάδος¨. Και όχι ¨ελληνική εκκλησία¨.

ΣΩ; Λέμε όχι λοιπόν στην τυραννία και τα κόμματα όλων των τάξεων και ηλικιών.

ΠΟ: Τι εστί τούτο;

ΣΩ: Ζήτω η Ελληνοτροπία.

ΠΟ: Δηλαδή;

ΣΩ: Ζήτω ο ελεύθερος πολίτης και μη πελάτης, ο ανένταχτος εις παν πολιτικόν ή θρησκευτικό κόμμα και σύστημα. Ούτος θεωρητέος ο μικρός ήρως των μικρών ημών καιρών.

ΠΟ: Και όμως αι θρησκείαι υπάρχουν. Ζουν και βασιλεύουν. Και αι δημοκρατίαι. Οι  ήρωες όμως είδος προς εξαφάνισιν.

ΣΩ: Κι απέ; Και ο καρκίνος υπάρχει. Θριαμβεύει κι αυτός απούσης της υγείας και υποκαθιστών αυτήν. Η φύσις απεχθάνεται τα κενά. 

ΠΟ: Και επί του προκειμένου;

ΣΩ: Πολιτικά, θρησκευτικά κόμματα ήσαν εκτός νόμου στην αρχαιοελληνική όπως και την αθηναϊκή δημοκρατία. Ούτε εκλογές εγίνοντο. Είχαν εκκλησία (καθολικής των πολιτών συμμετοχής  συνέλευσι-βουλή), όχι της προσευχητικής παπαγαλίας φυσικά αλλά του δήμου, Αυτή, η εκκλησία του δήμου, είναι η φυσική, δημοκρατική οργάνωσις των ελευθέρων πολιτών που καταργεί τις παρασιτικές οργανώσεις, τα πολιτικά και θρησκευτικα κόμματα καρκινώματα του κράτους.  

ΠΟ: Και τότε, τί στον κόρακα δημοκρατία έχομε εμείς τώρα; Τι μάς μαθαίνουνε στα σχολεία;

ΣΩ; Μη σού είπω τί. Την τύφλα μας. Τα μάτια μας τα βγαλμένα μαθαίνουε. Έτσι μας θέλει το σύστημα. Η ξενοκρατία και η φαυλοκρατία θέλει τους χειρότερους δοσιλόγους διοικείν και αποφασίζειν για  τους καλύτερους και πατριώτας    

ΠΟ; Και το αίμα, το γονίδιο;

ΣΩ: Η εθνοφυλετική συνείδησις, το πνευματικόν αίμα είναι το παν. Αν το καλοψάξης, Έλληνες είναι σχεδόν όλοι οι πληθυσμοί της τουρκοκρατουμένης σήμερον μικράς Ασίας, πιθανόν και όλης της λευκής ανθρωπότητος, εκ της αυτής μεσογειακής κοιτίδος, κατά διαστήματα, ορμηθέντες και εξαπλωθέντες. Και όμως φανατικότεροι μισέλληνες των τουρκογενιτσάρων δεν υπάρχουν στον πλανήτη. Εξάλλου και εντός Ελλάδος αρκετοί καίτοι γονιδιακά Έλληνες δεν αισθάνονται και δεν ψηφίζουν πατριωτικά ως Έλληνες. Το ίδιο και σ’ όλα τα εθνικά κράτη αυτό συμβαίνει.  

ΠΟ: Εξ ού και οι εμφύλιοι πόλεμοι.

ΣΩ; Ο άνθρωπος είναι εν δυνάμει θεός και η ελευθερία του πνεύματός του είναι όρος απαράβατος για την εξελικτική του αυτή προοπτική. Όχι μόνο έθνος αλλά και θεό μπορεί ν’  αλλάξη και να επιλέξη. 

ΠΟ: Έστω. Και το Ισλάμ;

ΣΩ: Θρησκευτικό κόμμα. Η ίδια βαρβαρική γεύσις.

ΠΟ: Πιο πρωτόγονο πάντως το Ισλάμ..

ΣΩ: Ομογάλακτος πάντως ως αβρααμικής μισαλλοδόξου κοπής, όπως και ο ημέτερος χριστιανισμός. ¨Ένας ο θεός¨ όπως ¨ένα και το κόμμα¨ ως λέγουσι και οι ημέτεροι κομμουνισταί.

ΠΟ: Ομογάλακτος αλλά όχι το ίδιο.  

ΣΩ: Επειδή και για να γίνη κοινωνικά αποδεκτός ο χριστιανισμός αυτός αναγκάσθηκε συμβιβασθή με τον κοσμικό, τον ελληνογενή δυτικό πολιτισμό και εκσυγχρονισθή με αργούς ρυθμούς βέβαια.  

ΠΟ: Έτσι. 

ΣΩ: Οι καθυστερημένοι αφρασιατικοί του Ισλάμ λαοί, (και εν πολλοίς δυστυχώς  και η ημετέρα οθωμανοϊσλαμόδουλος ορθοδοξία), αντίθετα με την Δύσι, δεν ξεπέρασαν ποτέ το μεσαιωνικό επίπεδο της εποχής που η θρησκεία τους, το Ισλάμ, ανδρώθηκε και επεκράτησε στις κοινωνίες των. Το ως έχει, μεσαιωνικό και ολοκληρωτκό, Ισλάμ έχει πολύ δρόμο ακόμα για να συγχρονισθή με τον παγκοσμιοποιημένο σήμερα δυτικό πολιτισμό και τις πολιτικές και νομικές αξίες.του.  

ΠΟ: Πάντως για την νέα Τάξι πραγμάτων πολλοί ευλόγως υποστηρίζουν προωθεί το Ισλάμ, πληθυσμιακά  και κοινωνικά, ως Δούρειο ίππο για την άλωσι-εκβαρβαρισμό του δυτικού πολιτισμού.Η μάστιγξ του θεού άλλως πώς. 

ΣΩ: Ορθώς λέγεται αυτό. Και όντως αποτελέ μία απ’ τις πολλές κεφαλές της Λερναίας ύδρας του συστήματος, ή πιο απειλητική αν και όχι και η μόνη. .  

ΠΟ: Και το ελληνικό πνεύμα πώς παίζει αυτόθι: Και πώς αντιδρά σ’ αυτήν την πολιτισμική κρίσι;    

ΣΩ: Ο Έλλην είναι πρότυπον και ιδέα, ο κατά φύσιν και ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος που διακρίνεται για το έμφυτο πάθος του για γνώσι, αλήθεια και ελευθερία. Αυτό το πάθος καθαίρει και εξευγενίζει όχι μόνο το ίδιο τον Έλληνα αλλά και όποιον άλλον μιμείται και ακολουθεί τον  φωτεινό δρόμο του. Και αυτό είναι το αιώνιο δώρο της Ελλάδος στην ανθρωπότητα, η ευγενής πίστι στον άνθρωπο, στον θεό του ελευθέρου ανθρώπου και στο κάλλος της δημιουργίας. Ο απαράμιλλος δε ιστορικός του βίος και πολιτεία είναι και ο αδιάψευστος μάρτυς αυτού. 

ΠΟ: Χριστιανισμός ¨Αγαπάτε αλλήλους,¨ Μαρξισμός ¨ Προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθήτε.¨  Γαλλοεπαναστατικό ¨ Ισότης, αδελφότης, δικαιοσύνη¨, Το αντίστοιχο ελληνικό;    

ΣΩ: Το ¨ Μήτε δούλος μηδέ τύραννος έστω ουδείς ουδενός¨.

ΠΟ: Πολύ σοφό. Το οποίο και ως ορισμός της μεγαλοψυχίας ακούγεται.

ΣΩ: Της ελληνικής μεγαλοψυχίας, της μόνης που τιμά τον άνθρωπο εξίσου με το θεό. Η ελληνική φυλή και ψυχή, χωρίς υπερβάλλειν, είναι ο ιστορικός και πνευματικός αποδέκτης-χώρος-υιός του θεού επί γης, θείον πρότυπον και εκπαιδευτικόν παράδειγμα προς μίμησιν, φωτεινός οδηγός της ανθρωπότητος. Αποδεδειγμένη ιστορική αλήθεια είναι αυτό. Όσοι δε, το ένιωσαν αυτό  μετεμορφώθησαν κι αναγεννήθηκαν ψυχικά, πνευματικά και εθνικά,  ευγνωμονούντες αιωνίως τους Έλληνες γι αυτό.

ΠΟ: Αλλά ο κόσμος σήμερα κοιτάζει αλλού. θαυμάζει τα αξιώματα και τον πλούτο της αδικίας.

ΣΩ: Πλην όμως, τα μεν αναγκαία ολίγα των δικαίων, καθαρά και επαρκή εισίν, τα δε πολλά των αδίκων, ακάθαρτα και ανεπαρκή,

ΠΟ: Χρησμόν εξετόξευσες, δάσκαλέ μου, και ουχί πτερουγίζοντα λόγον. Και κάτι άλλο:  Πότε θα αναστηθή ο ελληνισμός;

ΣΩ: Χα!: Μα όταν οι ναοί γίνωσι βιβλιοθήκαι και αναγνωστήρια, αι δε μοναί αστεροσκοπεία.

ΠΟ: Πάλι χρησμός. Ο οποίος χάνεται στο βαθύ χρυσό μέλλον. Η θρησκεία πάντως δεν συμβιβάζεται με την αλήθεια της ελευθέρας ερεύνης και γνώσεως.

ΣΩ: Η θρησκεία είναι δυστυχώς, και ως έχει σήμερα, το βαρίδι του πολιτισμού, εάν μη η επιδημική πνευματική του νόσος. Ο αυθεντικός όμως Έλλην, ένθεος ών, ένεκα κοσμοθεωρίας, βιοθεωρίας και τρόπου ζωής του, δεν έχει ανάγκη μαζικοποιημένης τυπολατρικής θρησκείας ούτε και θρησκευτικής πίστεως ει μη χάριν παιδιάς, καλλιτεχνικότητος και κοινωνικότητος.

ΠΟ: Ανατρεπτικό αυτό. Άθεο ίσως, ανησυχητικό και προκλητικό για πολλούς.

ΣΩ: Καλά δεν εβγάλαμε δα και τα ακέρατα του Πανός  Αλλά η αλήθεια είναι επαναστατική. Ή αλλιώς υποκριτική. Μέση οδός δεν υπάρχει. Η θρησκευτική πίστις είναι το είδωλον-υποκατάστατον της γνώσεως και της μνήμης. Τοίς βαρβάροις ίσως είναι αναγκαία αυτή αλλά δια τους Έλληνας ουχί. Ο Έλλην αποκτά την θρησκευτικήν βεβαιότητα δια της ιστορικής και επιστημονικής γνώσεως, μιας γνώσεως που ακολουθεί ερευνητικά τα ίχνη της μνήμης τα οδηγούντα εις την αυτογνωσίαν και θεογνωσίαν, την μεταμορφωτικήν και αποθεωτικήν αλήθειαν.  Πρόκειται για ένα ανοικτό σύστημα σκέψεως που προυποθέτει ελευθερία πολιτικοκοινωνική, εθνική, ατομική. Οι βάρβαροι όμως ακολουθούν τον εύκολο δρόμο της αυθαιρέτου και ανεπιβεβαιώτου γνώμης που παρουσιάζεται ως απόλυτον θεολογικόν δόγμα και επιβάλλεται βίαια και ανελεύθερα όχι δια της φιλοσοφικής πειθούς αλλά δια της υποτακτικής πίστεως.   Η μέρα με την νύκτα δηλονότι.

ΠΟ: Αμβροσία τροφή δια σκέψιν αυτό. Βαρειά ευθύνη το πιστεύειν τοιούτον τι. Και εις τι συνίσταται λοιπόν, αγαπητέ μου, η ιστορική αποστολή του Έλληνος;

ΣΩ: Να εμψυχώνει και ελευθερώνει, αδόλως και φιλανθρώπως,  δια της φιλοσοφίας όσους  ο εχθρός του ανθρώπου τρομοκρατεί και σκλαβώνει δια της πονηράς ωργανωμένης εξουσιαστικής θρησκείας. Διότι η τελευταία αυτή αποκρύπτει μάλλον ή αποκαλύπτει τον θεόν ταυτίζουσα τα θεία με τα ιδικά της οικονομικοπολιτικά μέσα και συμφέροντα. 

ΠΟ: Ισχύει αυτόι. 

ΣΩ: Γι αυτό και όλοι οι λαοί είχαν και έχουν θρησκείες χιλιάδες, ιστορίαν όμως και φιλοσοφίαν ήτοι πνευματικήν αυτοθρησκείαν, μόνον οι Έλληνες ηξιώθησαν πρώτοι αναπτύξαι. .

ΠΟ: Αλλά υπάρχει και ο φόβος του θανάτου. Εδώ αι θρησκείαι αλωνίζουν, παίζουν μόναι και σχεδόν άνευ αντιπάλου... 

ΣΩ: Ναι, αφού εφρόντισαν προηγουμένως κατασφάξαι και εξαφανίσαι αυτούς τους αντιπάλους όπως τους Ίνκας και τους Αζτέκους, κ.λ.π. κ.λ.π. .

ΠΟ: Πράγματι. Αλλά δεν είμαστε και κοινωνία αγγέλων.

ΣΩ: Τέλος πάντων. Αυτός ο φόβος του θανάτου πάντως επιτελεί θείον έργον. Χωρίζει την ήρα απ’ το στάχυ. Και εξηγούμαι: Όσοι έχουν ευγενικήν, υψηλόφρονα και μεγαλόψυχον φύσιν, διακατέχονται δε από  αγαθά αισθήματα προσφοράς και ευεργεσίας προς τον συνάνθρωπο και την πατρίδα, ως και από έρωτα για γνώσι, αλήθεια και ελευθερία, μισούν δε την αδικία, την τυραννία  και την σκλαβιά και αγωνίζονται εξαλείψαι αυτές από προσώπου γης. Λοιπόν, αυτούς δεν εγγίζει ούτε διακατέχει και νικά κανείς εμμονικός φόβος θανάτου γιατί έχουν πιο άμεσα,  ζωντανά και ενδιαφέροντα πράγματα να ασχοληθούν, να χάσουν και να υπερασπισθούν.

ΠΟ; Λογικό ακούγεται αυτό.

ΣΩ: Φοβούνται μόνο όσοι έχουν νωθρό πνεύμα, οκνό σώμα και άνανδρη, πονηρή ψυχή και ζούνε παρασιτικά εις βάρος των άλλων. Αυτοί που καταλήγουν είναι ή τύραννοι ή δούλοι των άλλων,

ΠΟ: Και οι τελείως άβουλοι νομίζω. Οι, μη κύριοι ούτε της ζωής μήτε της ψυχής των.  

ΣΩ: Ουκ έχω αντειπείν. Ο ατρόμητος όμως, ο γενναίος, δίκαιος και γεμάτος θεό και αθανασία, ο μεγαλόψυχος άνθρωπος μόνο την σκλαβιά και την ατίμωσι του ιδίου και των οικείων του όσον και των συμπατριωτών και συναθρώπων του φοβάται. Δεν υπολογίζει ακόμα και τον θάνατο προκειμένου υπερασπίση την τιμή και αξιοπρέπεια του ιδίου αλλά και των προσφιλών του προσώπων  γιατί η ζωή είναι ανυπόφορη και ο θάνατος κέρδος προκειμένου του ζην μέσα στην σκλαβιά, την κατάθλιψι, την δυστυχία και την ατίμωσι.  

ΠΟ; Ο ένας φόβος δηλαδή νικά τον άλλον. 

ΣΩ: Αλλά ο μεν γενναίος ελέγχει τον φόβο του, ο δειλός, προσκυνημένος και συμβιβασμένος όμως υποτάσσεται σ’ αυτόν. Ο φόβος γίνεται ο σκοτεινός θεός του,

ΠΟ: Η τιμωρητική του θεία δίκη, τρόπον τινα. . 

ΣΩ: Πράγματι. Αφού δεν αναζήτησε να βρη ποτέ  τα ηθικά αντισώματα της αρετής, τα ηθικά εφόδια, που ακυρώνουν τον τυραννικό αυτό φόβο του θανάτου.

ΠΟ: Σε κατάστασι πανικού γατζώνεται απ’ την πρώτη θρησκεία που θα εύρη μπροστά του. Νομίζει.ότι πιστεύοντας σε μια θρησκεία κι ένα θεό είναι αρκετό, λύνει το πρόβλημα, αυτομάτως και μαγικά, του υπαρξιακού του κενού και του ηθικού του ελλείμματος. . .

ΣΩ: Το οποίον όμως λύνεται μόνο ενεργοποιούμενος ηθικά και δραστηριοποιούμενος πνευματικά, φιλοσοφικά.

ΠΟ: Έτσι είναι. 

ΣΩ: Εξαπατά έτσι αυτός εαυτόν πρώτα και την θρησκεία μετά καταφεύγων πονηρώς σ’ αυτήν όπως και η θρησκεία εξαπατά εξίσου και χωρίς τύψεις τον απατεώνα αυτόν προσφέροντας αυτό που στην ουσία κι αυτός ζητά, μια ψευδή, υποκριτική πίστι! Γι αυτό δένονται και αλληλεξαρτώνται τελικά οι δυο πλευρές τόσο αδελφικά και φανατικά. Επειδή καθώς ο ένας στηρίζει την ψευδαίσθησι του άλλου, αν καταρρεύση η μια πλευρά συμπαρασύρει στην πτώσι της και την άλλη που στηρίζεται ηθικά εξ ολοκλήρου σ’ αυτή. Και γι αυτό αι θρησκείαι έχουν τόσο φανατικό σκληρό πυρήνα πιστών και τόσο μακροχρόνια διάρκεια όσο κανείς άλλος κοινωνικός θεσμός, παρ’ ότι στο βάθος του μυαλού τους ,και οι μεν και οι δε, ξέρουν ότι είναι δούλοι μιας τραγικής ψευδαισθήσεως που όμως έχει απορροφήσει και αφομοιώσει στα μέτρα της την ίδια την πραγματικότητα!  .

ΠΟ: Εκπληκτικό! Αριστουργηματικά περιέγραψες, δάσκαλε, την αμοιβαία σχέσι ψευδαπάτης και συνενοχής ήτις συνδέει τους πωλούντας θρησκευτικά τον θεό με τους αγοράζοντας θρησκευτικά αυτόν. Αποκαλύπτομαι. 

ΣΩ: Να προσθέσω κι αυτό. Η ένταξι σε μια πολιιτκή ή θρησκευτκή οργάνωσι προσφέρει αρχικά μια αίσθησι συναδελφώσεως, δυνάμεως και κοινωνικότητος. Τελικά όμως γίνεται φυλακή απ’ όπου δύσκολα θ’ αποδράσεις. Γιατί κάθε οργάνωσι είναι, φανερά ή κρυφά, ολιγότερο ή περισσότερο,  εγκληματική και συνωμοτική. Αναπτύσσει γαρ πολιτικάς φιλοδοξίας. Και τους πρώτους που απειλεί και τρομοκρατεί για να μην αποχωρήσουν είναι τα ίδια τα μέλη της ίσως επειδή γνωρίζουν θανάσιμα και μη κοινοποιήσιμα μυστικά.

ΠΟ: Άσε που και να φύγουν απ’ την οργάνωσι ποιος τους εμπιστεύεται πια;  Καλύτερα να σου βγη τα μάτι παρά το όνομα δεν λένε; Αλλά για τον φόβο του θανάτου είχαμε αναφερθή.

ΣΩ: Όσοι παραδίδονται στον φόβο του θανάτου αυτό σημαίνει ελάχιστο έως καθόλου θεό μέσα τους έχειν.  Επειδή όπου γενναιότης και ηθική δύναμι και ελευθερία εκεί και θεός. Κανείς θεός όμως δεν έχει θέσι στην βλακεία, την δειλία και την σκλαβιά.     

ΠΟ: Και τί  πιστεύουν τότε οι πιστοί των δουλοφρόνων και δουλοποιών θρησκειών;

ΣΩ: Φανατικοί ναι,  πιστοί όχι.

ΠΟ: Και τι είναι φανατισμός;

ΣΩ; Ένας ιδεολόγος εγωισμός, υστερικός και μισαλλόδοξος. Μια φαντασιακή, ψευδαισθησιακή πίστι είναι.Το ψευδές υποκατάσττο της πραγματικής. Το ίδιο όπως ο ποδοσφαιρικός οπαδισμός.

ΠΟ: Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερος, πιο ακραίος και αρρωστημένος εγωισμός απ’ τον θρησκευτικό έτσι; 

ΣΩ: Όχι. Γι αυτό τα μεγαλύτερα εγκλήματα απορρέουν απ’ τον θεό αυτού του θρησκευτικού εγωισμού που εξαγιάζοντας δικαιώνει, κολακεύει κι απελευθερώνει τα πιο άγρια κατώτερα, κτηνώδη  ένστικτα της ανθρώπινης ψυχής. 

ΠΟ: Αλλά είναι θεός κατάλληλος για σώφρονα άνθρωπο αυτός;  

ΣΩ; Δύσκολα μού βάζεις. Αλλά κι όταν λέει ο θεός αυτός ¨αγάπα χωρίς όρια¨ είναι σοβαρός; 

ΠΟ:Τώρα εσύ ρωτάς δύσκολα. 

ΣΩ: Αν αγαπά ο δούλος τον τύραννό του, - εύκολο αυτό γιατί το αντίθετο θέλει αρετή και τόλμη - αλλά ως έχει το πράγμα είναι υγιής και φυσιολογική συμπεριφορά ανθρώπου αυτή; Ή απλά είναι αρρωστημένος μαζοχισμός; 

ΠΟ: Κι αυτό αλλά και μηδενισμός καθαρός. Εκμηδένισι της ανθρωπίνης προσωπικότητος και εξανδραποδισμός της συνειδήσεως. Μετατροπή του ανθρώπου σε ρομπότ-εργατομηχανή. Πλην όμως υπάρχει τόση απελπισία και απόγνωσις στον κόσμο. Οι αυθεντικοί  Έλληνες και οι θεοί των λάμπουν δια της απουσίας των. Μας εγκατέλειψαν; Και η διικαιοσύνη πόσο πολύ αργεί! 

ΣΩ: Και όμως. Κάπως έτσι λειτουργεί η υψηλή δικαιοσύνη. Και μόνο έτσι δοκιμάζεται και εκπαιδεύεται πραγματικά ο ελεύθερος και θεοειδής άνθρωπος. Εάν το κακό και άδικο ετιμωρείτο πάραυτα και άμεσα, οι άνθρωποι θα ήσαν δίκαιοι κι ενάρετοι, εκβιαστικά και ανελεύθερα, κατ’ ανάγκην, λόγω φόβου ή και συμφέροντος και όχι λόγω σοφίας και ελευθέρας επιλογής. 

ΠΟ: Προσωπικά πάντως εγώ προτιμώ τους Έλληνες ανθρώπους και θεούς. Με εγγίζουν πιο βαθιά από όλους τους άλλους. Γιατί υπήρξαν, είτε καλοί είτε κακοί, ειλικρινείς και αληθινοί.

ΣΩ; Μα κι ένα τυφλός το νιώθει ότι είναι οι καλύτεροι του είδους των. Θεοί περικαλλείς, χάρμα οφθαλμών, πρότυπα τελειότητος και καλαισθησίας. 

ΠΟ: Το κάλλος αποτελεί την γλώσσα των θεών.   

ΣΩ: Και οι ιδέες το πνεύμα τους.

ΠΟ: Δεν φαίνονται όμως επί του παρόντος πουθενά.

ΣΩ: Και δεν χαίρεσαι; Ποιος θεός της προκοπής, θεός σεβόμενος τον εαυτό του, θα εδέχετο είναι θεός για το χειρότερο δείγμα ανθρώπου όπως ο σημερινός; Εγώ θα ντρεπόμουν,αν ήμουν στην θέσι των.Χα, χα:   

ΠΟ: Μόνο ένας διαολοθεός.

ΣΩ: Ψέματα; Έτσι οι θεοί εφόρεσαν μαύρα. Και αι τράπεζαι αγίασαν. 

ΠΟ: Η θρησκεία κρύβει τον θεό για να πάρη την θέσι και τα κέρδη του.Όλα είναι χρήμα και πολιτική, είπε ένας σοφός.

ΣΩ: Αλλά οσάκις χρήμα και πολιτική γίνεται θρησκεία, ο θεός πεθαίνει και ο άνθρωπος υποβιβάζεται στην κόλασι. 

ΠΟ: Και η θρησκεία παλαιόθεν χρήμα είναι πολύ κι αυτή, κυβέρνησις κι αντιπολίτευσις μαζί, μέγα μέρος ούσα και ιερόν πλυντήριο του κακού.

ΣΩ: Δυστυχώς οι μικροί ήρωες είμαστε μόνοι. Πάντα ήμασταν. Αλλά αυτό που υπηρετούμε και λατρεύομε είναι το μέγιστο. Κι αυτό μας γεμίζει ακράδαντο πίστι και θεία δύναμι.

ΠΟ: Η πορνεία όμως και το ψεύδος κάνει το χρήμα και κυκλοφορεί. Παράγει και εξοδεύει χρήμα, Η τιμιότης είναι αντιπαραγωγική και αντικαταναλωτική. Όπως και η αλήθεια.

ΣΩ; Πελεκά όμως το κλαδί που κάθεται. Το χρήμα ανακυκλώνει την ηθική έκλυσι και αποχαλίνωσι, την εκπόρνευσι των συνειδήσεων και την ψυχοφθόρο διαφθορά..Ο φαύλος κύκλος του κακού εμπεριέχει την αυτοκαταστροφή του. Εντελέχεια. Χωρίς ηθικό αξιακό  σύστημα το τέλος του κύκλου αυτού καταλήγει στον αλληλοφαγικό γκρεμό.  

ΠΟ: Διέξοδος υπάρχει; 

ΣΩ: Δια της ελληνικότητος και μόνο η ανθρωπότης θα κατακτήσει την αυτογνωσιακή της τελειότητα. Ο αυτόθρησκος και ένθεος Έλλην ήρως είναι μια θρησκεία μόνος του. Αυτό  σημαίνει δεν αναζητεί έτοιμες δια της θρησκείας λύσεις – κάθε άνθρωπος είναι ειδική περίπτωσι - αλλά εφευρίσκει αυτές καλλιεργών την θείαν του πνευματικότητα Η θρησκεία απλά εμπορεύεται την ηθικοπνευματική οκνηρία και ανεπάρκεια των ανθρώπων. Και εν όσω ο άνθρωπος έχει την εξαρτησικήν ανάγκην αυτής και δεν αυτενεργεί πνευματικά, θα παραμένει στάσιμος, αβέλτερος και ανελεύθερος . Η θρησκεία του αυτό ακριβώς δηλοί. Το ελλειμματικό ηθικοπνευματικό του επίπεδο. 

ΠΟ: Κεραυνούς εξαπολύεις ολυμπίους, διδάσκαλε, και νέα επικίνδυνα δαιμόνια εισάγεις. Βαρύ το όνομα και η ένθεος παράδοσις των Ελλήνων, Βαρύ κι σήκωτο σαν ιστορία, φιλοσοφία και θρησκεία.  Υπάρχουν άραγε σήμερα Έλληνες άξιοι να το σηκώσουν; .

ΣΩ: Δυο χιλιάδες χρόνια παλεύουν πάντως για να μην το ξεχάσουν τουλάχιστον. Δυο χιλιάδες χρόνια, συστηματικώς και ψευδώς, συκοφαντούμενοι, αδικούμενοι, γενοκτονούμενοι και πνευματικώς περιτεμνόμενοι. Ποιοι; Αυτοί οι άδολοι διαχρονικοί αιμοδόται και πνευματοδόται ευργέται της ανθρωπότητος! Αλλά ήγγικεν ο καιρός της αποκαλύψεως, καιρός της ευλογημένης όσο και απηγορευμένης ελληνικής αυτογνωσίας,

ΠΟ: Η αλήθεια είναι ότι δεν το βάζομε ποτέ κάτω.

ΣΩ: Καθόλου. Κυρίως τώρα. Εβδομήντα συναπτά έτη μεταπολεμικής ειρήνης και ραγδαίας και πρωτοφανούς επιστημονικής εξελίξεως, έστω και υπό αποικιοκρατικόν καθεστώς δημοκρατικής σήψεως, ποτέ δεν είχαν οι Έλληνες. Ουδέν γαρ κακόν αμιγές καλού. Ο θεός θέλει τον Έλληνα πρωταγωνιστή της αλήθειας. Και η αλήθεια θέλει την ελληνικήν ψυχήν και φυλήν ιστορικόν υιόν των θεών, άξιον συνεχιστήν  και μεταλαμπαδευτήν του εκπολιτιστικού απελευθερωτικού έργου των ουρανίων προγόνων του. Έργου το οποίον συνίσταται εις το ελευθερώσαι δια της αληθούς φιλοσοφίας την ανθρωπότητα εκ του πονηρού θρησκευτικού ζυγού των καταπιεστών και εκμεταλλευτών της.

ΠΟ: Αλλά γιατί αργήσαμε και εδυστυχήσαμε τόσο;

ΣΩ: Κατά την ελληνιστικήν εποχήν δυστυχώς, ως άφρονες νεόπλουτοι διασπαρέντες εις όλον τον γνωστόν ανατολικόν τότε ελληνιστικόν κόσμον  απωλέσαμε συν τω χρόνω την φυλετικήν μας ομοιογένειαν, ως και την φιλοσοφικήν, πολιτικήν και πολεμικήν μας  αρετήν. Την τελευταίαν κυρίως αρετήν της οποίας αναλαμπάς, εκπληκτικάς και πολλά υποσχομένας πάντως, από καιρού εις καιρόν (ως έθνος έκτοτε 1821, 1912, 1940) επεδείξαμεν.Νικήσαντες γαρ τότε, επί διαδόχων Μ. Αλεξάνδρου,  ηττηθήκαμε στην ουσία και εξεφυλίσθημεν από το σαρωτικόν ρεύμα τόσον του τυχοδιωκτικού και απάτριδος κοσμοπολιτισμού, όσον  και του ανατολικού μοιρολατρικού μυστικισμού και αναχωρητισμού.

ΠΟ: Καθάπερ ζωγράφος δεινός, λεπτολόγος αλλά και απέριττος, έχεις, ώ διδάσκαλε,  αναπαραστήσας το καταλυτικόν και μοιραίον, το αρχαίον εθνικόν μας πάθος ούτινος τα δυσβάστακτα χρέη, έως και σήμερον ακόμα φαίνεταί μας αίρειν, ως την υδρόγειον φέρων  Άτλας, και εξοφλείν! .