Ο ΦΥΓΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ (2)

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΙΙ - EPISODE II : ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΠΕΔΙΑ.

Το ημερολόγιο γράφει 11.11.2011 και το Όσλο είναι παγωμένο. Ο Dr. Heisenberg πίνει λίγο αγχωμένος το τσάϊ του, σε λίγη ώρα είναι η απονομή. Έχει ένα κακό προαίσθημα και την αίσθηση ότι κάποιος τον παρακολουθεί. Με γρήγορα βήματα μπαίνει στην αίθουσα και χάνεται ανάμεσα στο πλήθος. Η ασφάλεια του όχλου είναι μεγάλο αβαντάζ. Ετοιμάζει τις σημειώσεις του και κοιτάζει συνεχώς το ρολόι του. Καθώς γράφει, τον σκουντάει μια γυναίκα που κάθεται δίπλα του, του δίνει ένα φάκελο, σηκώνεται και φεύγει. Ο Δόκτωρ βγαίνει έξω από την αίθουσα, μάταια όμως, η μυστηριώδης γυναίκα μόλις έμπαινε σε ένα ταξί κι έφευγε. Γύρισε απορημένος πίσω και κάθισε ξανά στη θέση του. 

 

Όταν χαμήλωσαν τα φώτα της αίθουσας, άνοιξε διακριτικά τον φάκελο και διάβασε το σημείωμα που είχε:"Δόκτορ, η ζωή σας βρίσκεται σε κίνδυνο! Αμέσως μετά την απονομή των Νόμπελ να πάτε αμέσως στο αεροδρόμιο και να γυρίσετε με την επόμενη πτήση στην Ελβετία. Σαφώς έχω μεριμνήσει για την ασφάλεια σας μέχρι το αεροδρόμιο. Στο Όσλο δεν είστε ασφαλής!"

 

Ξεροκατάπιε κι άρχισε να κοιτάζει τριγύρω του με βλέμμα εξεταστικό, γεμάτο αμηχανία. Η αδρεναλίνη του είχε χτυπήσει κόκκινο, στη σημαντικότερη μέρα της ζωής του, όπου είχε την τιμή να βραβευτεί με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής, τίτλος σπάνιος και μοναδικός. Την ίδια στιγμή βρισκόταν σε θανάσιμο κίνδυνο. Τα αντανακλαστικά του ήταν σε εγρήγορση κι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο, τον ηρεμούσε το γεγονός ότι κατάφερε να φτάσει ως εκεί. Πήρε βαθιά ανάσα και σταμάτησε τις σκέψεις του, παρακολουθώντας την εκδήλωση. Όταν ανακοίνωσαν το όνομα του δάκρυσε από την συγκίνηση, σκούπισε το μάτι του και σηκώθηκε με δυνατό χτυποκάρδι να ανέβει στη σκηνή. 

 

Απεύθυνε έναν λόγο άμεσο κι εγκάρδιο, αφού δήλωσε βαθύτατα συγκινημένος. Παρέλαβε το Νόμπελ και μία τιμητική πλακέτα, για την προσφορά του στην σύγχρονη επιστήμη, με τη Θεωρία των Πεδίων του, σύμφωνα με την οποία, το σύμπαν διαδραματίζεται θα λέγαμε σε δύο ή και περισσότερα πεδία ταυτόχρονα, ένα αισθητό όπως το αντιλαμβάνονται οι ανθρώπινες αισθήσεις κι ένα νοητό όπως το περιγράφουν οι θετικές επιστήμες, μάλλον ένα σύμπαν μαθηματικό, που συμπεριφέρεται και προσεγγίζεται με μαθηματικούς όρους. Αναφέρθηκε στις συνάψεις των δύο πεδίων και όρισε το επιστημονικά αποδεδειγμένο Πεδίο Ρίμαν, πάνω στο οποίο δόμησε και ο Μινκόφσκι το δικό του Μαθηματικό Πεδίο. Ο Δόκτωρ Heisenberg ένωσε τα δύο πεδία σε ένα ενιαίο μαθηματικά δομημένο σύστημα και γι'αυτό βραβεύτηκε με βραβείο Νομπέλ. 

 

Όταν τελείωσε η απονομή, έφυγε κατευθείαν από την αίθουσα και βγήκε στο δρόμο, πήγε στο περιπολικό που ήταν σταματημένο μπροστά από την αίθουσα, άνοιξε την πόρτα και μπήκε. Ζήτησε συγγνώμη στους 2 αστυνομικούς και τους είπε ότι η ζωή του βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο. Τους έδωσε το σημείωμα και τους παρακάλεσε να τον μεταφέρουν αεροδρόμιο. Το περιπολικό άναψε αμέσως τις σειρήνες, ενημέρωσε το κέντρο και τον πήγε απευθείας στο αεροδρόμιο. Στο δρόμο του καναν πολλές ερωτήσεις,τύπου ποιος θα ήθελε το κακό του και τους είπε ότι δεν έχει ιδέα, πρώτη φορά έρχεται στη Νορβηγία και δε γνωρίζει κανένα στη χώρα. Ίσως είναι μια κακόγουστη φάρσα, τους είπε, κάποιου που από κόμπλεξ θέλησε να χαλάσει την φιέστα της απονομής Νόμπελ. 

 

Το θεώρησαν λογικό και τον συνόδεψαν μέχρι στις πύλες, ψάχνοντας κάποιον ύποπτο. Δεν φάνηκε κάποια ύποπτη κίνηση, τότε έβγαλε εισιτήριο με την επόμενη πτήση για Γενεύη, ευχαρίστησε τους αστυνομικούς και πέρασε τις πύλες. Μετά τον έλεγχο αποσκευών πήγε στην αίθουσα αναμονής, όπου με μεγάλη του έκπληξη τον περίμενε εκείνη η μυστηριώδης γυναίκα που του έδωσε το σημείωμα στην αίθουσα απονομής. -Ποια είσαι τέλος πάντων; τη ρώτησε και εκείνη του απάντησε γερμανικά: wir werden die ganze Zeit es alles abzudecken haben, ich fliege auch nach Berlin, έχουμε όλο το χρόνο να τα διευκρινίσουμε, πετάω κι εγώ για Βερολίνο. -Wohin? Was Berlin!? της είπε με έκπληξη. Του κράτησε το χέρι να τον ηρεμήσει, είμαι μαζί σου, του είπε. Όλα θα πάνε καλά. Έκαναν check in κι αποβιβάστηκαν στο αεροπλάνο. Φόρεσαν τις ζώνες τους και το αεροπλάνο άρχισε να αναπτύσσει μεγάλη ταχύτητα. Καθώς ανυψωνόταν από το έδαφος ένιωθε μεγαλύτερη ασφάλεια. Τι παράδοξο...! 

 

( συνεχίζεται)