ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :
Το ανθρώπινο σώμα είναι ο πιο αργός οργανισμός στον πλανήτη. Θα γίνει μόνο αυτό που θέλετε να γίνει. Δηλαδή, αν θέλετε το σώμα σας να είναι δυνατό, πρέπει να το εκθέσετε σε προπόνηση δύναμης. Αν θέλετε να είναι γρήγορο, πρέπει να το εκπαιδεύσετε για να είναι γρήγορο. Εάν θέλετε να μην είστε τίποτα, τότε εκθέστε το σώμα σας στο τίποτα. Εάν θέλετε οι στρατιώτες σας να είναι θανατηφόροι με το οπλικό τους σύστημα στη μάχη, τότε πρέπει να τους υποβάλετε σε αληθινή μάχη με στρεσογόνους παράγοντες ενώ αναπτύσσετε την ικανότητα τους στο να πυροβολούν.
Ας μιλήσουμε όμως για την "Τακτική Ακρίβεια". Είναι η ακρίβεια εκείνη που μπορεί να επιτευχθεί από τον χειριστή σε δεδομένες τακτικές καταστάσεις. Δηλαδή κυρίαρχος παράγοντας είναι ο χειριστής και το πώς επηρεάζεται αυτός από την τακτική κατάσταση. Σε αντιδιαστολή με την εγγενή ακρίβεια που είναι παράγωγη του συνδυασμού τυφέκιο/πυρομαχικό, και ενδεχομένως και του παράγοντα χειριστή υπό ιδανικές συνθήκες.
Δηλαδή το τι μπορεί να κάνει ένα τυφέκιο/πυρομαχικό σε θεωρητικό επίπεδο είναι διαφορετικό από τι μπορεί να πετύχει ένας χειριστής με αυτά στο πεδίο της μάχης κλπ. Παράγοντες σε μια ενδεχόμενη τακτική κατάσταση που επηρεάζουν την τακτική ακρίβεια είναι, ανάμεσα σε άλλα, το όπλο αυτό καθεαυτό (π.χ. ευκολία χειρισμού, ανάκρουση, βάρος κλπ), η χρήση ή όχι σκοπευτικών και άλλων βοηθημάτων (π.χ. διόπτρες και τι είδος, λαβές, αορτήρες κλπ), ........το επίπεδο εκπαιδεύσεως του χειριστή (π.χ. συχνότητα και ποιότητα βολών, το ρεαλιστικό περιβάλλον εκπαίδευσης, ικανότητα ταχείας εκτίμησης της απόστασης κλπ), η σωματική και ψυχική κατάσταση του χειριστή (π.χ. κούραση, αϋπνία, φόβος θανάτου, στρες κλπ), ....η θέση βάλλοντος (π.χ. ασταθής, σε κίνηση, πρόχειρη/εναλλακτική κλπ), το περιβάλλον (π.χ. συνθήκες φωτισμού, κρύο, βροχή, ορατότητα, απόσταση, άνεμος κλπ), και η δράση του εχθρού (π.χ. βολές από ΠΒ και λοιπά βαρέα όπλα, κατασταλτικά πυρά, κίνηση, απόκρυψη, κάλυψη κλπ).
Είναι εύκολα αντιληπτό ότι οι αποστάσεις που μπορεί ένας χειριστής να είναι αποτελεσματικός διαφέρουν από το τι μπορεί να πετύχει σε ένα πεδίο βολής. Ως γενικός «κανόνας» μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: ...η απόσταση στην οποία ο σκοπευτής μπορεί να πετύχει 100% ευστοχία διαιρούμενη διά του 3. Π.χ. αν ο σκοπευτής μπορεί να έχει 100% στα 600μ τότε σε συνθήκες μάχης η τακτική του ακρίβεια πρέπει να θεωρείται ότι εξαντλείται στα 200μ.
“War makes extremely heavy demands on the soldier's strength and nerves. For this reason, make heavy demands on your men in peacetime exercises.”
- Erwin Rommel
Οι στρατιώτες πρέπει να εκτίθενται σε καταστάσεις που αναπαράγουν τη νευρική απόκριση που εμφανίζεται όταν το σώμα τοποθετείται σε απειλητικό περιβάλλον. Η προπόνηση πρέπει να δημιουργήσει μια απόκριση «μάχης ή πτήσης», έτσι ώστε το συμπαθητικό νευρικό σύστημα του σώματος να αναλάβει, ενεργοποιώντας τους μύες και τους αδένες που απελευθερώνουν ορμόνες στη ροή του αίματος που αυξάνει τον καρδιακό και αναπνευστικό ρυθμό.
Το συμπέρασμα είναι ότι πρέπει να αλλάξουμε τις μεθόδους εκπαίδευσης. Μια ξεκούραστη και χαλαρή εκπαίδευση δεν δίνει σε έναν εκπαιδευμένο μαχητή το πιθανό άγχος της μάχης και δεν τον εκπαιδεύει να κερδίσει στο πεδίο της μάχης. Πρέπει να υπάρξει ένας τρόπος εκπαίδευσης που να προετοιμάζει τον στρατιώτη να υπερέχει όταν θα έρθει η "κόκκινη" ώρα που νευρολογικά θα βιώσουν στην μάχη. Η σωστή εκπαίδευση των μαχητών εν καιρώ ειρήνης με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσει την μειωμένη θνησιμότητα και αυξημένες πιθανότητες επιβίωσης όταν έρθει η ώρα της μάχης.
2 σχόλια:
Καλό απόγευμα , σίγουρα και από την δική σου εμπειρία , εμείς μόνο ότι βλέπουμε σε ταινίες και ντοκυμαντέρ . Πάντως η ρεαλιστική εξάσκηση είναι βασική για το muscle memory και όπως τα ΟΥΚ και τα ΕΚΑΜ για σενάρια του τι μπορεί να σου τύχει την ώρα που σε πυροβολούν και πως να αντιδράσεις (ή πχ προπαγιδευμένα σημεία την ώρα που σε αφήνουν να κάνεις προέλαση) . Για εμάς τους απέξω είναι πολύ δύσκολο σε τέτοιες συνθήκες να έχουμε σωστές αντιδράσεις . Πέρα από τις ασκήσεις του στρατού και της αστυνομίας δεν ξέρω αν γίνονται ασκήσεις κάπου (πχ ΕΥΠ) σαν αυτά που βλέπαμε στο Alias και στο παλιό Nikita που τους πυροβολούσαν με αληθοφανή πόνου βλήματα για να μην παραλύουν όταν τους τύχει από σοκ , ή προσομοίωση χτυπήματος με taser σε κατοικημένο περιβάλλον για να προλάβουν να περιορίσουν την επίδραση του . Ή σε περίπτωση απαγωγής , όπως πχ στον Έβρο εξάσκηση αντίληψης κίνησης και προσανατολισμού με κουκούλα αν έχουν απαχθεί (εκτός το σχολείο αιχμαλώτων) ή κρυμμένα αντικείμενα στα ρούχα μαχαίρι ζώνης ή στα άρβυλα κάπου κλειδί χειροπέδων κτλ να τα χρησιμοποιήσουν αν προλάβουν . Σε αυτά που λέμε βάζω και τον παράγοντα κόστος μια που έχουν επίτηδες τον στρατό άφραγκο σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες .
Νόμιζα ότι ήταν κάτι λιγότερο από το 1/2 η ευστοχία υπό πυρά . Εκεί που γράφεις μάχης ή πτήσης μπερδεύτηκα , νομίζω μάχης ή φυγής καλύτερα αν και στο αγγλικό είναι το fight or flight . Να είσαι καλά .
Καλό βράδυ φίλε Νικόλα , πολύ σωστές οι επισημάνσεις σου.
Δημοσίευση σχολίου