ΤΕΛΙΚΉ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ!

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΤΕΛΙΚΉ ΔΙΑΓΝΩΣΗ:  ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ!

Σχεδόν όλες οι αναλύσεις της ταυτότητας της τρέχουσας οικονομικής κρίσης που έχω διαβάσει (από δεξιούς ή αριστερούς, αδιάφορο) συμφωνούν ότι η τρέχουσα κρίση είναι πολύ διαφορετική από τις συνήθεις κυκλικές κρίσεις του καπιταλιστικού συστήματος και ως προς τις αιτίες και ως προς την ένταση και έκταση. Σχεδον όλες oι αναλύσεις εστιάζουν:

 

-Πρώτα απ’ όλα στο γεγονός ότι δεν είχαμε στο παρελθόν μια κρίση και προσφοράς και ζήτησης ταυτόχρονα, που εμφανίστηκε αρκετά έντονα μετά το 18, και που τα lockdowns την απογείωσε. Είχαμε ή το ένα ή το άλλο και άντε και μετά κάποια κρίση χρέους.

 

-Δεύτερον, το ότι η κρίση αυτή εκδηλώνεται σ’ ένα ιστορικό πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από την απορρύθμιση της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης και, προσφάτως, και το επίσημο τέλος, δια στόματος του προέδρου των ΗΠΑ στις δοξασίες των νεοφιλελεύθερων, επί των οποίων οικοδομήθηκε η προηγούμενη παγκόσμιοποίηση, που κατέρρευσε. 

 

-Τρίτον, ότι είναι μια κρίση που ξεσπάει σε μια ιστορική φάση, όπου έχει ισχυροποιηθεί η θέση της Κίνας, αλλά και άλλων νέων δυνάμεων στην οικονομία, την ίδια στιγμή που έγινε αντιληπτό ότι οι εθνοαπομονωτική βιομηχανική πολιτική του Τραμπ δεν είχε καταφέρει να αποδώσει κάποιο συγκριτικό αποτέλεσμα για τις ΗΠΑ. Τουναντίον, πρόσφερε χώρο και χρόνο για να εμφανιστεί μια νέα, τεράστια σε μέγεθος, εμπορική ζώνη περί την Κίνα με ανίσχυρα πλέον όλα τα κλασσικά εμπορικά μέτρα γα να περιορίσουν ή να ελέγξουν την ισχύ της. 

 

Αν και αυτές οι βασικές παρατηρήσεις επί της κρίσης είναι σωστές και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, δεν αναλύουν ούτε ερμηνεύουν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης! Τα τεμπέλικα μυαλά και οι δεξιοί νεοφιλελε τα φορτώνουν όλα στον κορονοϊό, αποκρύπτοντας ότι αυτή προϋπήρχε της εμφάνισης του,. Αλλά και ότι δεν εμφανίζεται με την ίδια ένταση σε όλον τον πλανήτη αλλά με ισχυρή ένταση μεγάλης διάρκειας ακριβώς σε εκείνες τις περιοχές όπου τα πολιτικά συστήματα απέτυχαν να διαχειριστούν, όπως στην Ανατολή, αποτελεσματικά την πανδημία.

 

Έτσι , αν θέλουμε να είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί, θα πρέπει να αναζητήσουμε τις ΑΙΤΙΕΣ της κρίσεις λίγο βαθύτεραΑυτές οι αιτίες μπορούμε να πούμε ότι εκδηλώνονται από την συνύπαρξη και διαπλοκή τεσσάρων ομάδων αντιθέσεων:

 

Πρώτον, με την όξυνση της αντίθεσης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, με όλη την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού που προηγήθηκε. Νέο στοιχείο, που θα παίξει σοβαρό ρόλο στα επερχόμενα: η τηλεεργασια (που θα απαιτήσει και νέες μεθόδους οργανώσεις του εργατικού κινήματος για να αποκρούσει τις επιθέσεις και μέσω απρόσωπων προγραμμάτων "τεχνητής ευφυίας" επί των Big Data, που φαίνεται ότι όλο και περισσότερο θα ελέγχουν τα πάντα. 

 

Δεύτερον, με μια αντίθεση που προϋπήρχε και την γνωρίζαμε, αλλά ίσως δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να πάρει τέτοια διάσταση. Την αντίθεση δηλαδή ανάμεσα στο χρηματηστηριακό/χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο με την πραγματική οικονομία και συνολικά την κοινωνία.

 

Τρίτον, την αντίθεση ανάμεσα στα συμφέροντα του δολαρίου και των ΗΠΑ γενικότερα, αλλά και τις ανάγκες της παγκόσμιας ανάπτυξης όπως αυτές τίθενται σήμερα,. Και που συνεχώς θα απαιτούν νέες, πρωτόγνωρες μεθόδους και μέσα συναλλαγών χωρίς φυσική επαφή των συναλλασσόμενων, αυτά που επιβάλλει το πρωτόγονο ηλεκτρονικό εμπόριο της προηγούμενης 30ετιας όπως αυτό μετασχηματίζεται σε ένα νέου μοντέλο. Το Social commerce που αναδύεται μέσα από τα λεγόμενα "κοινωνικά δίκτυα".

Τέταρτο, από την κλιματική κρίση, δείκτη του αλόγιστου τρόπου που εκμεταλλευόμαστε το περιβάλλον και τους διαθέσιμους πόρους του πλανήτη (και όχι μόνο σε ότι αφορά τα ορυκτά καύσιμα, όπως πολύ βολικά αφήνεται να εννοηθεί) . 

 

Κεντρικό ρόλο σε όλα αυτά το πλέγμα αντιθέσεων φαίνεται ότι, σε αυτήν την φάση, έχει η αυτονόμηση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που ήδη αγνοεί και υπερβαίνει τους όποιους εθνοαπομονωτισμούς και τα κοντόφθαλμα σύμφωνα σταθερότητας, λειτουργώντας εδώ και αρκετά χρόνια υπεράνω κάθε δημοκρατικού ελέγχου. Όλα δείχνουν ότι αυτή η αυτονόμηση είναι η κυρία αιτία που ευθύνεται και για την πρωτοφανή διπλή κρίση της προσφοράς και της ζήτησης!

 

Ο λόγος :

Όσα helicopter money και να ρίχνονται στην αγορά φουσκώνοντας έμμεσα ή άμεσα πάλι τα κρατικά χρέη, δεν καταλήγουν στην πραγματική οικονομία! Τα περισσότερα συνεχίζουν να χάνονται στις κερδοφόρες μη παραγωγικές δραστηριότητες του καζίνο-καπιταλισμού, φουσκώνοντας φούσκες τοξικών παραγώγων δανείων, αυτών που γεννούν και το "ορατό" χρήμα ! Μέγα θύμα αυτού του συστήματος, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κυριολεκτικά στεγνώσαν από ρευστό. 

 

Εντός αυτού του πλαισίου, θορώ προς πρέπει να αναζητηθούν και νέες συμμαχίες και νέες λύσεις υπέρβασης της κρίσης.

Οι νεοφιλελέ δεξιά και όση Σοσιαλδημοκρατια της έμεινε πιστή, δεν έχουν να προσφέρουν πλέον καμία λύση! Από εδώ και πέρα οι πολιτικοί οργανισμοί που υπηρέτησαν αυτήν την ιδεολογία θα ρέπουν, όλο και περισσότερο προς πρακτικές και ρητορική που στα προηγούμενα χρόνια ήταν copyright της άκρας δεξιάς. Κοινό τους γνώρισμα από δω και εμπρός: Για όλα φταίει ο Κορονοϊός και η επιστήμη που απέτυχε (δεν λένε στον μισό μόνο πλανήτη) να τον αντιμετωπίσει. Ο Μεσαίωνας σε πλήρες come back χωρίς πλέον καθόλου φιλελεύθερα φτιασίδια για καμουφλάζ. 

 

Οι κλασικές συνταγές των Κενσυανών, από την άλλη, αν και απαραίτητες για να συμμαζευτεί κάπως το μπάχαλο που αφήνει πίσω της η εποχή Τραμπ και η κοντόφθαλμη διαχείριση της Κομισιον υπό την Γερμανία, δείχνουν αμήχανες και με ισχύ περίπου σαν... ασπιρίνες για να δώσουν πραγματικές λύσεις στα προβλήματα του πιο πάνω πλέγματος των αντιθέσεων σε βάθος χρόνου... μετά από 12-24 μήνες. Η επινόηση της "Πράσινης Ανάπτυξης" και της καθολικής ψηφιοποίησης ως νέες Παγκόσμιες "μεγάλες ιδέες" , δεν φαίνεται ότι αρκούν για να δώσουν κάποια συνολική ώθηση προς ένα διέξοδο από την κρίση στην από εδώ πλευράς του πλανήτη., όταν στον άλλον μισό ήδη πορεύονται αποτελεσματικά και χωρίς αυτές. 

 

Έτσι, με αυτή την κατανόηση, τολμώ να ισχυρίζομαι ότι οι όποιες συνθέσεις, από την σκοπιά της προάσπισης της εργασίας, θα πρέπει να στηρίζονται σε δύο καινοτομίες:

Στην καθολική μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μειώσεις αποδοχών, και στην κατάργηση της επικίνδυνης αυτονομίας των dealers των χρηματοπιστωτικο αγορών. Με αφαίρεση από το σύστημα τους κάθε μονοπωλιακού εκδοτικού δικαιώματος νέου χρήματος που, πρέπει να σταματήσει να παράγεται από χρέη.

 

Όλα τα άλλα που θα απαιτηθούν, κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, νέα Κοινωνικά Συμβόλαια, νέα Σύμφωνα ανανέωσης της ΕΕ, πριν διαλυθεί κλπ, προκύπτουν φυσιολογικά.

Και θα συνεχίσω να το ισχυρίζομαι αυτό συχνά πυκνά ζαλίζοντας σας, μέχρι της αποδείξεως του αντιθέτου..