ΠΝ – Φρεγάτες: Οι πληροφορίες για την LOA των ΗΠΑ αφήνουν κενά…

 ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : ΔΕΝ ΒΡΕΧΕΙ....ΜΑΣ ΦΤΥΝΟΥΝ.!!!!!

Παγωμάρα δείχνει να επικρατεί στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας μετά την παράδοση της αμερικανικής πρότασης για τις φρεγάτες. Η πρόταση φέρεται να μην καλύπτει τίποτα περισσότερο από τη ναυπήγηση τεσσάρων φρεγατών MMSC της εταιρίας Lockheed Martin, με την προσθήκη κάποιων αναφορών στην εμπλοκή της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας στο έργο. Την πρόταση παρέδωσαν στον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Νίκο Παναγιωτόπουλο, ο πρεσβευτής Τζέφρι Πάιατ και ο υποναύαρχος Φράνσις Μόρλεϊ, αναπληρωτής βοηθός υπουργός Ναυτικού των ΗΠΑ.

Άλλη μια διαρροή που έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον εάν επαληθευθεί, είναι ότι οι Αμερικανοί σκοπεύουν να επανέλθουν με πιο ολοκληρωμένη πρόταση… το φθινόπωρο! Πρόκειται πραγματικά για μια εξαιρετικά περίεργη αναφορά που χρήζει πολλαπλών ερμηνειών…

Αρχικά, η μη αναφορά στην αμερικανική πρόταση οποιασδήποτε “ενδιάμεσης λύσης“, δίνει την αίσθηση ότι συνδέεται με την πρόσφατη αναφορά από τον ΥΕΘΑ περί του ενδεχομένου αποσύνδεσης της υποχρέωσης των υποψήφιων προμηθευτών να προσφέρουν ενδιάμεση λύση και της κάλυψης της ανάγκης αυτόνομα από το Πολεμικό Ναυτικό.

Υπήρξαν μάλιστα τις τελευταίες μέρες και αναφορές για την προοπτική απόκτησης των δύο φρεγατών “M”, τύπου Karel Doorman του ολλανδικού Ναυτικού. Το αν ο ΥΕΘΑ σκοπίμως προέβη στη συγκεκριμένη αναφορά λίγο προ της άφιξης της αμερικανικής απαντητικής LOA που δεν περιέχει πρόταση για “ενδιάμεση λύση”, είναι κάτι που μπορεί να εξηγήσει μόνον ο ίδιος.

Δεύτερη παρατήρηση που μπορεί σε αυτή τη φάση να γίνει, είναι ότι η πληροφορία περί νέας πιο ολοκληρωμένης πρότασης από την πλευρά των Αμερικανών το ερχόμενο φθινόπωρο, συμπίπτει χρονικά με την εκτίμηση περί ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για την ανανέωση της διμερούς αμυντικής συμφωνίας Ελλάδας – Ηνωμένων Πολιτειών (MDCA).

Με απλά λόγια, η υποψία που δημιουργείται είναι ότι το ενδεχόμενο συνεργασίας των δυο χωρών και στον ναυπηγικό τομέα, είναι ενταγμένο στο ευρύτερο “πακέτο” της διμερούς αμυντικής συνεργασίας. Εάν αυτό ισχύει, τότε είναι πιθανό η ικανοποίηση κάποιων αμερικανικών αιτημάτων να “ξεκλειδώνουν” ανταλλάγματα υψηλής αξίας για την ελληνική πλευρά.

Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι το αίτημα διμερούς δωρεάν στρατιωτικής βοήθειας από αμερικανικής πλευράς δεν έχει φύγει από το τραπέζι, αλλά θα μπορούσε η ικανοποίησή του από τους Αμερικανούς να συνδέεται με την αποδοχή της πρότασης της Lockheed Martin για τις MMSC.

Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και για την τύχη της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας, όπου βέβαια πέραν των διακηρύξεων και της πολιτικής ρητορικής, η ελληνική πλευρά έχει αντιληφθεί τη ζημιά που έχουν προκαλέσει οι εγκληματικές επιλογές δεκαετιών που έχουν οδηγήσει σε τρομακτικά αδιέξοδα.

Όσον αφορά τη ναυπηγική βιομηχανία, οι εκκρεμότητες στο ιδιοκτησιακό είναι δυσεπίλυτες, ενώ το σενάριο της αποτυχίας και του νέου διαγωνισμού που αναμένεται για τον Σκαραμαγκά που θα ανοίξει τον δρόμο για τη διάθεση του ναυπηγείου από την κυβέρνηση σε… πρόθυμο επενδυτή, συζητιέται ολοένα και περισσότερο. Η τύχη της υπερχρεωμένης Ελευσίνας επίσης θα φανεί το φθινόπωρο ποια θα είναι…

Ερμηνεύουν άραγε τα ανωτέρω την “ατελή” πρόταση που κατατέθηκε από αμερικανικής πλευράς; Σε κάθε περίπτωση, αυτό το “irresistible” που είχε υποσχεθεί ο κ. Πάιατ για την πρόταση, δηλαδή ακαταμάχητη… που να μην μπορείς να της αντισταθείς στον πειρασμό, προς το παρόν παραμένει ως ένα πικρό ανέκδοτο.

Το χειρότερο όλων είναι όμως η ορατή προοπτική να μείνει χωρίς φρεγάτες το Πολεμικό Ναυτικό επειδή η κυβέρνηση αποφάσισε να κρατήσει “πολλά καρπούζια κάτω από μία μασχάλη”. Κι αν υποτεθεί ότι σε περίπτωση εξασφάλισης των ολλανδικών “M” ανοίγει ο δρόμος της ενίσχυσης του Κλάδου, έστω και με καθυστέρηση μιας δεκαετίας, το μέγα ερώτημα είναι τι θα γίνει με τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών MEKO 200.

Διότι όπως το πάνε, στο τέλος μάλλον θα συζητήσουμε για μια… “γενική επισκευή και πέταμα” κατά το κοινώς λεγόμενο. Κι επειδή η αύξηση του κονδυλίου για πραγματικό εκσυγχρονισμό τους στα 400-500 εκατ. ευρώ προέκυψε μετά την εμπλοκή των Αμερικανών στο πρόγραμμα των φρεγατών, μένει να αποδειχθεί εάν ξαφνικά θα θυμηθούν κάποιοι τις προτάσεις -μη- εκσυγχρονισμού από 100-170 εκατ. ευρώ που προωθούνταν στο παρελθόν…

Δυστυχώς, η χώρα έχει τσακωθεί με τη σοβαρότητα. Το χειρότερο είναι ότι “το μάρμαρο” θα το πληρώσει η εθνική άμυνα για μια ακόμη φορά. Και όταν η τραγωδία έρθει και μας χτυπήσει ξανά την πόρτα, θα ψάχνουν να βρουν στρατηγούς για αποδιοπομπαίους τράγους.

Κι αυτό στο παιχνίδι είναι, εφόσον αρκετοί από το συνάφι των στρατιωτικών… πολιτικοποιήθηκαν έντονα στη δύση της καριέρας τους και παίζουν ρόλους στα παρασκήνια. Ας φροντίσει το Πολεμικό Ναυτικό να πει κάποια στιγμή τα πράγματα με το όνομά τους.

Και θα διαπιστώσουμε όλοι στην πράξη τι σκοπεύει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση που δεν φαίνεται να έχει και απόλυτο έλεγχο της υπόθεσης. Ας πρόσεχε με τον τρόπο που διεξήγαγε τη διαδικασία. Προειδοποιήσεις για τον ολισθηρό δρόμο που ακολουθούσε υπήρξαν πολλές, με τις απαντητικές διαρροές στα φιλικά ΜΜΕ να είναι και ανόητες και υπερφίαλες.

Σε τελική ανάλυση και μόνο από ένστικτο πολιτικής επιβίωσης, θα έπρεπε στην κυβέρνηση να αντιλαμβάνονταν ότι το πολιτικό ακροατήριο της δεξιάς πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας από όπου σημειώνονται οι περισσότερες διαρροές κατά τις δημοσκοπήσεις, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στα θέματα της άμυνας.

Να μην ξυπνήσουν μια ωραία -εκλογική- πρωία και διαπιστώσουν πόσο άσχημα προσελήφθη η κυβερνητική τακτική από το πεζοδρόμιο. Στο χέρι τους είναι να κάνουν τις κινήσεις που πρέπει για να ενισχύσουν το συντομότερο δυνατό το Πολεμικό Ναυτικό. Διότι καλά τα… συμμαχιλίκια και η γεωπολιτική, αλλά ας έχουμε καλυμμένα τα νώτα μας για την κακιά την ώρα.

ΠΗΓΗ