Οι τελευταίες κινήσεις στην σκακιέρα και ένας χρήσιμος ηλίθιος.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Οι τελευταίες κινήσεις στην σκακιέρα και ένας χρήσιμος ηλίθιος. 

-Το Ισραήλ, μετά τις συμφωνίες του με τα ΗΑΕ και το Μπαχρέιν για στρατηγική συνεργασία για ένα νέο αγωγό, που καταργεί αυτόν που ήθελε ο Ερντογάν με τους χρηματοδότες του στο Κατάρ, του αφαίρεσε και άλλον ένα σύμμαχο, το Σουδάν των εκεί Αδελφών Μουσουλμάνων.

 

-Οι δύο αντιμαχόμενοι στην Λιβυη συμφώνησαν εκεχειρία και ακύρωση του Τουρκολυβικού συμφώνου. Μετά από αυτά, η επήρεια του Ερντογάν στην Αφρική περιορίζεται σε στρατιωτική παρουσία μέσω ομάδων τζιχαντιστών μόνο στο Μαλι (για κάτι κοιτάσματα ουράνιου απ όπου, μαζί με της Λιβυής, κινεί η Γαλλία τα πυρηνικά της) και... στην Μοζαμβίκη. Εύλογη η κόντρα Μακρόν-Ερντογάν που ίσως εκτραχύνει τις διπλωματικές τους σχέσεις, αφού αυτές οι περιοχές θεωρούνται ακόμα η πίσω αυλή της Γαλλίας. 

 

-Ο νέος αζέρικος αγωγός (ΤΑΝΑΡ) μέσω Τουρκίας, απ όπου ελπίζει η ΕΕ να καλύψει το 15% των αναγκών της σε φυσικό αέριο μέσω του έτοιμου στην Ελλάδα ΤΑΡ, παραμένει "εκτός νόμου". Εκτός του Τραμπ, πλέον εχθρικός είναι και ο Πουτιν (που πάντα μπορεί να τον διακόψει καταστρέφοντας τμήμα του μόλις 12χιλ από τα σύνορα της Αρμενίας), μετά το χώσιμο του Ερντογάν στην δική του αυλή. Τον Καύκασο. 

 

-Στην ίδια κατάσταση STOP είναι και ο αγωγός Nordstream2 στην Βαλτική, δημιουργώντας εφιάλτες στην Μερκελ για την ενεργειακή της ασφάλεια. Η ΕΕ χρειάζεται περίπου 564δισ κυβικά μέτρα φυσικού αερίου τον χρόνο, πάνω από το μισό από αυτό το χρειάζεται η Γερμανία. Το 35% η ΕΕ το προμηθεύεται από τον Πουτιν από παλιότερους αγωγούς μέσω κρατών της Ανατολικής Ευρώπης. Με δεδομένη την διακοπή και του αερίου από την Νορβηγία το 23 (εξάντληση κοιτασμάτων) και της Β. Θάλασσας (λόγω Brexit) οδηγούν στο να καλύπτεται το κενό με ακριβό LNG. Κυρίως από τις ΗΠΑ, Κατάρ, Αίγυπτο και Αλγερία. Η χαρά των Ελλήνων πλοιοκτητών πλοίων μεταφοράς του...

 

Έτσι, μετά από αυτά, το βάρος ξαναπέφτει στον EastMed απ όπου αναμένει να καλύψει η ΕΕ το 12% των αναγκών της μέχρι το 2040. Ποσοστό που μπορεί να φτάσει στο 22%, αν στον EastMed πέσει και το αέριο από ΗΑΕ και Σ. Αραβία via Ισραήλ.

 

Γιατί μας ενδιαφέρουν όλα αυτά;;

 

Μα γιατί η διαπραγμάτευση του  νέου ένοικου του Λευκού Οίκου με την Μερκελ και τον Πουτιν για το μέλλον της ενεργειακής εξάρτησης της ΕΕ, το βάρος των δύο τελευταίων θα πέσει εδώ. Με διαφορετικούς στόχους ο καθένας, θα μας παίξουν το "καλός μπάτσος" (Πουτιν δια του Λαβροφ) - "κακός μπάτσος" (Μερκελ δια του Ερντογάν). Και ότι κερδίσουν, και στα γρήγορα. 

 

Που θα λήξει η παρτίδα;;

 

Μάλλον σε ισοπαλία ανάμεσα στους κύριους παίκτες (ξεμπλοκ Nordstream2 και επιτάχυνση του ΕastMed) μετά από την θυσία δύο πιονιών.

Το ένα είναι σίγουρα ο Ερντογαν, ο ίδιος πλέον παίζει τα ρέστα του (κυριολεκτικά). Και μετράει ήδη βδομάδες μέχρι την δίκη (του) για μια Halkbank, για λαθρεμπόριο ιρανικού αερίου, τον Απρίλη.

Το άλλο πιόνι;; Δες εσύ την σκακιέρα και πες ποιος είναι ο επόμενος "χρήσιμος ηλίθιος". Έφτασε  σε σημείο υπουργός του να αμφισβητεί το δικαίωμα στα 12μιλια, προκαλώντας και εσωκομματική δημόσια κόντρα! Λουφάζοντας μέχρι να υποθηκεύσει τα πάντα, κατά το πως το θέλει η Μέρκελ για να έχει να διαπραγματεύεται, δεν σώζεται! Είχε ελπίδες μόνο με ένα γερμανικό ματ. Γι αυτό και επισπεύδει άγαρμπα τον πτωχευτικό, χάρισμα δανείων μεγαλοημετέρων, κλπ.

 

Αναζητείται αξιόπιστο και ολοκληρωμένο σχέδιο για την πατριωτική μη νεοφιλελε διαχείρισης της επόμενης ημέρα. ASAP.

 

Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Ο Ερντογαν που έπαιξε αγαπούλες με τον Τραμπ μέχρι αυτός να κάνει την δουλειά του Ισραήλ, να μην ελπίζει πλέον σε Μπαιντεν. Διότι έχουν συμβεί τεράστιες αλλαγές, και στο Δημοκρατικό κόμμα λόγω Μπερνι, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο επιστροφής στην εποχή της Χιλαρυ, και στις πολιτικές της που τον έκαναν παίκτη.

  

Αν αναρωτιέται κανένας γιατί η Ε.Ε. είναι τόσο πλαδαρή και πολιτικά ασθενής, εκτός από την προφανή σωστή απάντηση που σχετίζεται με την πολιτική επικυριαρχία του βλακώδη νεοφιλελευθερισμου που την κυβερνά, σκάβοντας βαθύτερα ίσως ανακαλύψει και την γεωπολιτικά κρίσιμη ενεργειακή της εξάρτηση από τις πρώην δυο μεγάλες υπερδυνάμεις.

Η πολιτική τους για το σήμερα φαίνεται ότι επικυρώθηκε στην σύνοδο της Ζυρίχης "περί αφοπλισμού" του 86 ανάμεσα στον Ρηγκαν και τον Γκορμπατσόφ. Και εδώ κρύβεται μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία (πηγή: αρχείο Ιδρύματος Μ. Θάτσερ):

 

Ο Γκορμπυ, συνειδητοποιώντας τι θα γινόταν 5 χρόνια αργότερα, φαίνεται ότι προσπάθησε να κατευνάσει σε εκείνη την σύνοδο το επερχόμενο ξέσκισμα της Σοβιετιας δίνοντας στην Δύση πρόσβαση σε μια απόρρητη Σοβιετική τεχνολογία του 60(!) με την ονομασία TOKAMAK. Αυτή υπόσχονταν καθαρή ενέργεια από την σύντηξη πυρήνων ατόμων υδρογόνου με την δημιουργία συνθηκών όπως αυτές στην κορώνα του ήλιου (εκατομμύρια βαθμοί Κελσίου σε υπερβολικά ισχυρά μαγνητικά πεδία). Θεωρητικά εφικτή αν μπορεί να ελεγχθεί η σχετική διαδικασία. Της έδωσαν την ονομασία Θερμή Σύντηξη.

 

Κλείστηκε αργότερα η συμφωνία και δημιουργήθηκε το διακρατικό consortium ITER, με έδρα την Μασσαλία και με την ΕΕ να κατέχει (και να πληρώνει) το 46% του κόστους μιας διάταξης που μέχρι σήμερα της έχει κοστίσει πάνω από 20δις € (οι άλλοι εταίροι ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία πήραν από 9% πριν από την αποχώρηση του Καναδά).

 

Μέχρι τώρα τα ερευνητικά αποτελέσματα είναι θεωρητικά μεν ενδιαφέροντα αλλα πρακτικά φτωχά:

Η στρατηγική του brutal force για να πέσει το κάστρο/φράγμα του Cοulomb ("τα ομώνυμα απωθούνται") για να επιτευχθεί παραγωγή καθαρής (χωρίς ραδιενέργεια) ενέργειας από σύντηξη πυρήνων υδρογόνου, σκοντάφτει συνέχεια σε τεράστια πρακτικά προβλήματα αντοχής υλικών! Αποτέλεσμα, καθε δεκαετία να ανανεώνεται για 50 χρόνια η πρόβλεψη ολοκλήρωσης της κατασκευής της πρώτης πειραματικής μονάδας στην Μασσαλία. 

 

Και η ΕΕ συνεχίζει να πληρώνει έτσι πανάκριβα την συνέχιση της ενεργειακής της εξάρτησης, αποστερώντας πολύτιμους πόρους, κυρίως ανθρώπινους, από άλλες περιοχές έρευνας. Όπως για τις τεχνολογίες των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και του υδρογόνου ως βασικού καύσιμου, για να αντικαταστήσει τις ενώσεις του άνθρακα, όπου είναι πλέον ουραγός.

 

Τώρα ξαναθυμήθηκαν το ίδιο success story μπας και αναπτερωθεί το φρόνημα (και εν όψη μοιράσματος πακέτων πράσινης ανάπτυξης) που θα τα διανέμουν πάλι τα ίδια δογματικά ιερατεία της ακαδημαϊκής κοινότητας για να έχουν λόγο να αναπαράγονται στο διηνεκές. Οι φωνές που λένε "πάρτο αλλιώς μάστορα, έτσι δεν πέφτει" αντιμετωπίζονται ως περίπου γραφικές. Και η ζωή συνεχίζεται...η βλακεία είναι η πιο ανίκητη δύναμη σε αυτή την Γη. Ίσως μεγαλύτερη ακόμα και από την δύναμη του Coulomb...