ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :
ΕΊΝΑΙ ΔΥΝΑΤΉ ΜΙΑ ΆΛΛΗ ΕΥΡΏΠΗ, ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΣΎΓΚΛΗΣΗ, ΜΕ ΈΝΑ ΤΈΤΟΙΟ ΕΥΡΏ;;
Η αρχιτεκτονική του ευρώ σχεδιάστηκε από τους νεοφιλελέ, δεξιούς και Σοσιαλδημοκρατες της φυλής Σημιτη. Παράγεται, όπως όλα τα άλλα νομίσματα από το 71 και μετά, από κάποιο πρωτογενές δάνειο, κρατικό ή ιδιωτικό αδιάφορο, και αναπαράγεται μετά ανεξέλεγκτα μέσω πολύπλοκων διατραπεζικων δανείων που δημιουργούν γκρι πολλαπλάσια ευρώ. Τα τοξικά παράγωγα, απ όπου σήμερα και τα πιο σημαντικά κέρδη των ελίτ του χρήματος.
Η συνθήκη της Λισσαβόνας έβαλε τους κανόνες ως προς τα κρατικά δάνεια μόνο. Τα ιδιωτικά και τα διατραπεζικά ελεύθερα να φουσκώνουν όσο θέλουν, θα τα ρύθμιζε λέει αυτά κάποιο αόρατο μαγικό χέρι των αγορών. Έτσι δεν μπορούν, λέει, τα κράτη να δανείζονται όσο θέλουν και πάνω από το 60% του ΑΕΠ πχ για να στηρίξουν το ΕΣΥ τους ή το κοινωνικό τους κράτος, γιατί έτσι, πάλι λέει, σταματάει η ανάπτυξη. Οι περίφημοι δημοσιονομικοί κανόνες που πρέπει να ακολουθεί και η ΕκΤ, ευθυγραμμισμενη με όλα τα πιο πάνω.
Αναπόδεικτες θεωρίες κομμένες και ραμμένες για να χωρούν στο κουστουμάκι του νεοφιλελευθερισμού, για να δικαιολογούν και τις πολιτικές πρακτικές αντίστοιχα που στοχεύουν στα 2/3 της κοινωνίας. Το 1/3 που περισσεύει, ας διασωθεί με ατομική του ευθύνη. Θεωρίες που, όπως αποδείχτηκε με την πανδημία, δεν, "δουλεύουν" σε συνθήκες οποιασδήποτε κρίσης. Όπως εκείνη που προκλήθηκε το 08 με την Leman Brothers ή με την τρέχουσα κρίση προσφοράς και ζήτησης του 18, που φούντωσε λόγω κορονοιου. Και τότε τρέχα να κάνεις πάλι κρατικά δάνεια για να μην σκάσουν τα ιδιωτικά και η φούσκα των παραγώγων τους, μαζί με τις Τράπεζες.
Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί σήμερα ότι δεν θα έχουμε στο εγγύς μέλλον αντίστοιχες επαναλήψεις. Είτε με νέα σκασίματα της τραπεζικής φούσκας των παραγώγων είτε λόγω νέων υγειονομικών κρίσεων.
Πολύ σωστά τέθηκε από κάποιους, σαν λογική αντιμετώπισης των κοινωνικών κρίσεων που προκαλούνται από όλα τα πάνω, η διόρθωση των ευρωπαϊκών συνθηκών με την αντικατάσταση των πολιτικών "δημοσιονομικής πειθαρχίας" που απέτυχαν, με πολιτικές "κοινωνικής σύγκλησης". Για να μην διαλυθεί τελείως το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα και ξαναγυρίσουμε πάλι πίσω στα χαρακώματα του Α Παγκόσμιου Πολέμου, σε μάχες εθνικισμών.
Η πρόταση αυτή αποκτά και άλλη βαρύτητα λόγω της πολύ πιθανής αλλαγής φρουράς στο τιμόνι της Γερμανίας τον Σεπτέμβρη, με την κυριαρχία τότε πολιτικών που είναι πιο κοντά σε αυτές του Μπάϊντεν, που μόνο νεοφιλελε δεν μπορείς να τις πεις.Όμως η πρόταση είναι ελλιπής αν δεν συνοδεύεται και από άλλους κανόνες παραγωγής του ευρώ ως κοινού νομίσματος!
Δεν αρκούν οι μικρορυθμίσεις στους τραπεζικούς δημοσιονομικούς κανόνες δια της ΕκΤ, όπως πολύ λάθος ισχυρίζεται στο Σχέδιο Προγράμματος ο Σταθακης, όπως δεν αρκεί και η ψηφιακή του ρεπλικα, το κρυπτό-ευρώ, αν αυτό συνεχίσει να παράγεται και να αναπαράγεται με τον ίδιο τρόπο.
Και αυτή η αντίφαση, δείχνει να είναι καθοριστικής σημασίας και στο να δημιουργηθούν νέες πολιτικές συμμαχίες αλλά και ισχυρά κοινωνικά ρεύματα για να στηρίξουν τις κοινωνικές συγκλησεις που απαιτούνται.
Μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου ή του λανθασμένου της υπόθεσης, θα συνεχίζω να ισχυρίζομαι ότι η βασική μεταρρύθμιση που απαιτείται σήμερα στην ΕΕ, από την οπτική της ενίσχυσης της εργασίας και της κοινωνικής σύγκλησης, ότι πρέπει να στηρίζεται στην Καθολική μείωση, έως και στο μισό, του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας χωρίς μειώσεις αποδοχών ή δικαιωμάτων.
ΚΑΙ
η χρηματοδότηση αυτής της μεταρρύθμισης με νέα ψηφιακά ΕΞΩΤΡΠΕΖΙΚΑ μέσα συναλλαγών, με ψηφιακά πάγια τεχνολογίας blockchain δηλαδή, που θα παράγονται αντικρυσμένα με το 50% της αξίας εργασίας που δημιουργείται από αυτήν την μείωση του χρόνου εργασίας.
Τι θα είναι, τότε, το ευρώ στο βαθος του χρόνου;;
Κάτι σαν το ECU για την διευκόλυνση των συναλλαγών των κοινωνιών της ΕΕ μεταξύ τους με τα ψηφιακά πάγια που παράγει η εργασία τους, για την επίτευξη της ζητούμενης κοινωνικής τους σύγκλησης. Και τίποτα άλλο.
Όπερ, έχουμε τώρα μια ευκαιρία για να τελειώσουμε τα κάθε λογής γεράκια της ΕκΤ πριν μας τελειώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου