ΔΟΚΙΜΗ ΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ-ΕΙΣΕΡΧΕΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤO TO ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΕ ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΔΟΚΙΜΉ ΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ-ΕΙΣΕΡΧΕΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΕ ΑΤΟΜΙΚΉ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ

(Ή πως θα γίνουμε, επιτέλους, πιο συγκεκριμένοι στα θέματα που σχετίζονται με την χρηματοδότηση της Ανάπτυξης ΚΑΙ σε αυτά της απελευθέρωσης πατεντών σε κρίσιμους τομείς)

 

Με αφορμή την συζήτηση που άνοιξε για την άρση των πατεντών των εμβολίων, τολμάω να διακόψω την ροή σας με δύο σκέψεις για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε τώρα διαφορετικά:

Τα δεδομένα:

 

-Μόνο στις ΗΠΑ, η αξία των μη αξιοποιησιμων στοιχείων πνευματικής ιδιοκτησίας (ΙPs), στην πλειοψηφία τους αποτέλεσμα έρευνας που έχει παραχθεί στα Πανεπιστήμια ή σε δημόσια Ερευνητικά Κέντρα, φτάνει τα 5τρισ$. Από αυτά, λιγότερα από 400δισ έχουν μπει, με κάποιο τρόπο, στην παραγωγική διαδικασία. (Ας σημειώσουμε ότι από τις 500 μεγαλύτερες εταιρίες του Fortune500, οι μισές είναι εταιρίες εκμετάλλευσης εφαρμογών πνευματικής ιδιοκτησίας, κυρίως κλεμμένης από τα ΑΕΙ, χωρίς καμία άλλη παραγωγική δραστηριότητα... )

Τα αντίστοιχα μεγέθη στον κόσμο είναι ανάλογα. Περίπου 17τρισ το σύνολο των αξιών των σε αργία ΙPs, ποσό πάνω κάτω όσο τα νέα δημόσια χρέη που δημιουργήθηκαν λόγω του κορονοιου. Αλλιώς αν θέλετε για να γίνουν κατανοητά τα μεγέθη, σχεδόν το 1/5 του παγκόσμιου ΑΕΠ σκονίζεται στα συρτάρια του σημερινού βλακωδους, αναχρονιστικού και αντιαναπτυξιακού συστήματος "προστασίας πατεντών" .

 

-Η Κίνα φέτος πέρασε τις ΗΠΑ στον αριθμό των πατεντών που κατατίθενται για αναγνώριση /προστασία , με την Ινδία να ακολουθεί απειλητικά σε όλους τους κρίσιμους τομείς (φάρμακα, βιοτεχνολογία, 5G/τηλεπικοινωνιες, τεχνητή ευφυΐα, διαστημική τεχνολογία, παραγωγή και αποθήκευση ενέργειας κλπ). Η ΕΕ και εδώ ουραγός, παρά τα σημαντικά ποσά που διαθέτει από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για επιδότηση της έρευνας (που συνήθως δεν οδηγούν και σε καινοτόμα προϊόντα...) 

 

-Η "βιομηχανία πατεντών" συνήθως αναλώνεται είτε στην νομική διεκδίκηση δικαιωμάτων από ανταγωνιστές είτε στην απόκρουση των "trolls των πατεντών", των τυχοδιωκτικών συνήθως εταιριών που στρέφονται εναντίον ευρασιτεχνών ελπίζοντας σε ένα εξωδικαστικό συμβιβασμό έναντι αντιτίμου. Η χαρά των δικηγόρων δηλαδή, που είναι πάντα οι κερδισμένοι.

Οι χαμένοι : Οι πραγματικοί παραγωγοί νέων χρήσιμων πραγμάτων και η ανάπτυξη όλου του πλανήτη, που στερείται έτσι και πολύ κρίσιμων τεχνολογιών ή προϊόντων που σχετίζονται με την δημόσια υγεία ή την προστασία του περιβάλλοντος.

 

-Δεν υποφέρουν από αυτές τις παθολογίες οι πατέντες "ανοιχτού κώδικα", που ξεκίνησαν από την Πληροφορική με το Unix/Linux και με λίγα φάρμακα που παράγονται στην Κούβα. Όμως οι αντίστοιχες εφαρμογές ή προϊόντα δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε κεφάλαια για να αναπτυχθούν σοβαρά, περιοριζόμενα κυρίως σε εθελοντικές δωρεές ή την κρατική ενίσχυση (το. Αndroid, που είναι μια εξέλιξη του Linux αναπτύσσεται με κλειστό, πλέον, τρόπο από την Google). 

 

-Η συμμετοχή των ελληνικών δημοσίων ΑΕΙ και των δημοσίων ερευνητικών ινστιτούτων στην παραγωγή ΙPs είναι υψηλή, πολύ μεγαλύτερη από την αναλογία της Ελλάδας στο παγκόσμιο ΑΕΠ. Πολύ όμως μικρότερη και από το αντίστοιχο ποσοστό των ελληνικών ερευνητικών δημοσιεύσεων δημιουργίας νέας γνώσης, λόγω της παντελούς έλλειψης κονδυλίων για τον μετασχηματισμό τους σε πατέντες. 

 

Και ρωτάω με το χαζό μου το μυαλό :

 

Ποιος εμποδίζει την αντιστοίχηση αυτών των αξιολογημενων άυλων αξιών των IPs με κάποιο άυλο ψηφιακό πάγιο - μέσο συναλλαγών (αυτό που λέμε κοινώς παράλληλο κρυπτονόμισμα...) για:

 

- Την χρηματοδότηση με αυτό από τους συλλογικούς παραγωγούς των ΙPs την εφαρμογή τους στην πραγματική οικονομία, βάζοντας αμέσως τις πατέντες σε εφαρμογή χωρίς δάνεια, πωλήσεις δικαιωμάτων, δικαστήρια και τα συναφή? Με την υποχρέωση τους όμως τέτοιες ευρεσιτεχνίες/πατέντες που αντικρίζεται/εκδίδοντας ψηφιακά μέσα συναλλαγών/κεφαλαίων ανάπτυξης να γίνονται αυτόματα ελεύθερες/ανοικτές (!) 

 

- Την χρηματοδότηση της έρευνας και της δωρεάν εκπαίδευσης στα ΑΕΙ, δίνοντας τους και ουσιαστική έτσι αυτονομία από το σύμπλεγμα Τραπεζών δανείων σπουδών-Δημοσίων χρεών, που έχει φτάσει στα όρια του να σκάσει.

 

-Συναλλαγές και με αυτό τον τρόπο, των κατόχων αυτών των ψηφιακών μέσων συναλλαγών στην πραγματική οικονομία. Αυτά τα νέα ψηφιακά μέσα συναλλαγών που αντικρίζονται με την γνώση, είναι ο πραγματικός ανθρώπινος ανεξάντλητο χρυσός!

 

Η τιμή τους, προφανώς διαμορφούμενη από την προσφορά και ζήτηση αυτών των μέσων για συναλλαγές από όσους τα εμπιστεύονται. Έτσι μπαίνει τέλος στις εξαρτήσεις από δάνεια, τα μνημόνια ή τα κορονοϊοπακετα ανάπτυξης κατά εκεί που θέλουν άλλοι (και χωρίς να πρέπει σώνει και καλά να φύγουμε έτσι και από την ευρώ ζώνη υιοθετώντας τέτοια παράλληλα ή εναλλακτικά μέσα συναλλαγών). 

 

Και τότε θα με ρωτήσεις ίσως :

 

Κλέφτες θες να γίνουν οι Τράπεζες ρε φίλε και όσοι κερδίζουν από τα κλεμμένα και τις παραγόμενης φούσκες των δανείων που δημιουργούν, εκμεταλλευόμενοι την μη ανάπτυξη πάνω στην γνώση, το πραγματικό δηλαδή αποτέλεσμα αυτού του συστήματος προστασίας των αποτελεσμάτων της πνευματικής εργασίας και της δημιουργικότητας;;

 

Αναζητείται πολιτικός με φαντασία, πέραν αυτής των εύκολων ούτε-ούτε-δεν-δεν και των σταυρόλεξων, για να σκεφτεί έξω από αυτά με αντίστοιχες (αν όχι αυτή) χειροπιαστές και ρεαλιστικές λύσεις που να εμπνέουν.

 

Με τις συνταγές μόνο του Κέϋνς, που αντικαθιστούν τώρα πανηγυρικά τον χρεοκοπημένο νεοφιλελευθερισμό παντού, δεν θα πάμε και πάρα πολύ μακριά. Και αυτό το ξέρουμε, δεν χρειάζεται καμία νέα πατέντα επ αυτού.

 

Η αντίστοιχη εφαρμογή αντιστοίχισης των πνευματικών δικαιωμάτων επί έργων τέχνης με ανταλαξιμες ψηφιακές αξίες έχει γίνει ήδη mainstream μόδα στην Εσπερία....και

 

Ο χαμουλης .