ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ (Οι γεωπολιτικές αναταράξεις από τις "Πράσινες" πολιτικές, χωρίς παρωπίδες ).
Δύσκολο να κατανοηθούν πολλά τρέχοντα διεθνή συμβάντα, όπως αυτά τώρα στην Ουκρανία, ότι προηγήθηκε πριν λίγες εβδομάδες στο Καζακστάν, την σχεδόν εχθρική ψυχρότητα στις σχέσεις ΗΠΑ- Σαουδικής Αραβίας ή την ανέλπιστη χείρα "βοήθειας" στην καταρρέουσα Τουρκική οικονομία από τον ορκισμένο εχθρό της, τα ΗΑΕ. Πόσο μάλλον να διαβλέψεις και τις εξελίξεις που κυοφορούνται στην Συρία και τις χώρες του Μαγκρεμπ ή λίγο πιο κάτω στην ζώνη του Σαχελ στο αμέσως επόμενο διάστημα, ή στο Αιγαίο και περί την Κύπρο. Και πόσο ΟΛΑ αυτά, όχι μόνο τα τελευταία, μας επηρεάζουν.
Όλα δείχνουν, και συμφωνούν πλέον και δια της απλής παρατήρησης, ότι οδηγούμαστε προς ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο με την μετατόπιση του στοχευμένου ενδιαφέροντος των ΗΠΑ προς τα Ανατολικά, τον Ινδικό Ωκεανό και την Άπω Ανατολή.
Οι αντίπαλοι (προς το παρόν) :
- Μία εμπορική ζώνη "Πράσινου Καπιταλισμού" εναντίον
- Μιας νέας ζώνης υπό την Κίνα, που εκτείνεται προς τα δυτικά μέσω της εξέλιξης του στρατηγικού της σχεδίου 'Νέος Δρόμος του Μεταξιού" (ΟΒR initiative) που ήδη φτάνει μέχρι την Αργεντινή. Ας την πούμε "Κόκκινου Καπιταλισμού" χάριν συντομίας, για να συνεννοούμαστε.
Τα επίδικα διακυβεύματα των νέων συγκρούσεων:
- Ο έλεγχος της ροής του νέου στρατηγικού καυσίμου, που ότι και να λένε τα πράσινα παπαγαλάκια, θα είναι για τα επόμενα 30-40 χρόνια το φυσικό αέριο (το πετρέλαιο, που καθόρισε την έκβαση του προηγούμενου ψυχρού πολέμου, περιορίζεται σταδιακά μόνο προς εφαρμογές πέτροχημείας) και
- Ο έλεγχος της ροής του χρήματος για να κινείται το ενδοζωνικό εμπόριο και των big data που αυτό το εμπόριο παράγει.
Ας μην ξαναγράψω σε αυτό το σεντόνι όσα αφορούν τον πόλεμο επί του ψηφιακού μετασχηματισμού των πάντων και την σημασία των νέων ψηφιακών μέσων συναλλαγών που θα κυριαρχήσουν πάνω σε τεχνολογίες αποκέντρωσης (decentralization) όπως οι blockchain.
Θα επικεντρώσω εδώ στις γεωπολιτικές αλλαγές και ανατροπές που δημιουργούνται ήδη στα μέτωπα λόγω του Πράσινου μετασχηματισμού προς την εποχή του υδρογόνου, του καυσίμου που θα έχει κυριαρχήσει ως το επόμενο στρατηγικό καύσιμο του πλανήτη μέχρι το 2050-60.
Το στοίχημα και στις δύο ζώνες που ήδη έχουν διαμορφωθεί είναι η ενεργειακή απεξάρτηση τους από τον OPEC και τους υδρογονάνθρακες με την παραγωγή τοπικά του "πράσινου υδρογόνου" από νερό και ηλεκτρισμό από ΑΠΕ.
Όμως για μερικές ακόμα δεκαετίες θα υπάρχουν μερικά ανυπέρβλητα προβλήματα, ακόμα άλυτα, όπως:
- Τα στρατηγικά σπάνια μέταλλα που απαιτούν οι τεχνολογίες της λεγόμενης πράσινης ενέργειας. Δεν επαρκούν και τα στρατηγικά αποθέματα που δεν έχουν εξορυχθεί ακόμα, ενώ βρίσκονται σχεδόν όλα πάνω στην πορεία του Δρόμου του Μεταξιού προς την Δύση ή την Αφρική, και ορισμένα στην Νότιο Αμερική. Ούτε φτάνουν αυτά από την κοστοβόρα ανακύκλωση όσων ήδη χρησιμοποιούνται σε άλλες, παλιότερες εφαρμογές. Χρειαζόμαστε σπάνια μέταλλα από 2-3 ακόμα πλανήτες σαν την Γη.
- Το πραγματικό κόστος επενδύσεων και μετά αποσβέσεων των φαραωνικου μεγέθους κατασκευών που απαιτούνται είναι μη ρεαλιστικά διαχειρίσιμο. Μπορεί μεν να δείχνει αυτή η στρατηγική ως μονόδρομος για να συντηρηθεί, όσο γίνεται, το παλιό Τραπεζικό σύστημα και οι ελιτ που άνθισαν κατά την προηγούμενη παγκοσμιοποίηση, αλλά όλοι ξέρουν (και ας μην το ομολογούν) ότι αυτή η πορεία έχει ημερομηνία λήξης.
Και στο σημείο αυτό εμπλέκεται η άλλη μεγάλη στρατηγική, της ψηφιοποίησης των πάντων και της κυριαρχίας των BigTech πολυεθνικών ως εργαλείων επαναφοράς του μεταλλαγμένου νεοφιλελευθερισμού ver2.0
- Εξειδικευμένα τεχνικά θέματα που σχετίζονται και με την οικονομική βιωσιμότητα του πράσινου υδρογόνου, που δεν θα σας ζαλίσω εδώ (ένα εκπαιδευτικό παράδειγμα επί αυτών ΕΔΩ. για όποιον/α ενδιαφέρεται για τους μύθους των "όλα από ΑΠΕ" από τις οποίες παράγεται).Η στοιχειώδης αριθμητική που κρύβουν πίσω από μύθους εδώ (για ντιπ μη ειδικούς).
Τα μπαλαντέρ σε αυτό το "παίγνιο" :
- Η Ρωσία και η Ινδία. Στο που θα στραφούν τελικά, θα καθορίσει και την πλάστιγγα της έκβασης του νέου αυτού Ψυχρού, που προς το παρόν υπερισχύει η Κόκκινη ζώνη τεχνολογικά, πληθυσμιακά και οργανωτικά.
Η Ινδία ως ανερχόμενη τεχνολογικά (!) νέα υπερδύναμη, η Ρωσία ως προμηθευτής ενέργειας και στους δύο εμπόλεμους σύμφωνα με τον χάρτη της Rosneft (στο σχόλιο #3) που αντανακλά το δόγμα και της τρέχουσας εξωτερικής της πολιτικής.
- Η Αφρική και δευτερευόντως η Νότια Αμερική ως παραγωγοί τροφής και πρώτων υλών, κρίσιμων για την ενεργειακή μετάβαση. Ιδιαίτερα κρίσιμος ο ρόλος τους μιας και απομένουν μόνο 50-55 σοδιες στα αποσαθρωμένα από την εντατική εκμετάλλευση χωράφια της Ευρώπης, της Κίνας και των ΗΠΑ.
- Οι αραβικές και άλλες ισλαμικές κυρίως χώρες του OPEC, που όσο παραμένουν ανοιχτές οι πιο πάνω αντιφάσεις της ενεργειακής μετάβασης, ευελπιστούν να συνεχίσουν να προμηθεύουν τις αγορές τους μέσω των σημερινών υποδομών των αγωγών με μείγματα μπλε υδρογόνου (παράγεται από φυσικό αέριο) και φυσικού αερίου ως ρεαλιστικού καυσίμου μετάβασης.
Γύρω από αυτά τα νέα δεδομένα εξελίχθηκε το προηγούμενο διάστημα ένας πόλεμος εξαγορών, που θα ενταθεί και άλλο. Η Κίνα πχ ήδη, μέσω κοινοπραξίας φίλιων της εταιριών, εξαγόρασε ήδη το 49% του Σαουδαραβικού γίγαντα ΑRAMCO, που επενδύει σοβαρά στο μπλέ υδρογόνο. Mε άμεσο έπαθλο την προσέγγιση της Σαουδικής Αραβίας και των χωρών που επηρεάζει με την Κίνα και δευτερευόντως με το Ιραν, που ήδη έχει υπογράψει 20ετη στρατηγική συνεργασία με το Πεκίνο. Πέρασε, επίσης πχ, στα ψιλά η εξαγορά του μεγαλύτερου ορυχείου κοβαλτίου στον κόσμο στο Σουδάν, πάλι από την Κίνα. Ή το δίκτυο οπτικών ινών της Αφρικής, που την ενώνουν με την Ασία κυρίως, από την Ινδία. Και άλλα τέτοια "ανούσια'...
Έτσι, όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα πχ για την Μέση Ανατολή και τις ενδο-ισλαμικές διαμάχες, απότοκες του προηγούμενου ψυχρού πολέμου 1950-90, πρέπει να αναθεωρηθούν! Πόσο μάλλον όταν φαίνεται να διαμορφώνεται ήδη μια άτυπη ακόμα τρίτη οικονομική ζώνη, ανάμεσα στην Πράσινη και την Κόκκινη, που στηριγμένη και σε τοπικά ψηφιακά μέσα συναλλαγών, όπως το amber των ΗΑΕ, μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην έκβαση του νέου Ψυχρού Πολέμου. Σε αυτήν, με πυρήνα τις διασυνοριακές συναλλαγές Σ.Αραβιας-ΗΑΕ, εφαρμόζονται ήδη τεχνολογίες επί ψηφιακών "νομισμάτων" εκτός της ισχύος του διατραπεζικού συστήματος SWIFT ή του πολύ πιο σύγχρονου κινεζικού αντίστοιχου.
Η γεωγραφική έκταση αυτής της ζώνης φιλοδοξεί να ξεκινάει από όλη την Αφρική, να επεκτείνεται μέχρι την Τουρκία, (που δεν μπορεί πλέον να έχει πρώτο ρόλο ως επικεφαλής κάποιας νεο-Οθωμανικης αυτοκρατορίας), και στα ανατολικά μέχρι τα σύνορα του Πακιστάν με την Ινδία, ενώ έχει και βλέψεις επέκτασης και μέχρι και την Ινδονησία.
Αυτό το Παναραβικό όραμα, που εμπεριέχει και μη αραβικές χώρες, όπως πχ το Ιράν ή το Πακιστάν, δείχνει πάλι επίκαιρο, όντας πλέον στηριγμένο και στην μεγάλη οικονομική διείσδυση αραβικών κεφαλαίων σε μεγάλες ή στρατηγικές εταιρίες και επενδύσεις στην ΕΕ και την Αφρική, άλλοτε ανταγωνιστικών και άλλοτε συμπληρωματικών της Κίνας.
Η νέα στρατιωτική συμμαχία AUKUS ως το νεο ΝΑΤΟ της Ασίας, αλλά χωρίς το ΝΑΤΟ και τους βραδυκίνητους Ευρωπαίους, διαμορφώθηκε για την επιτήρηση ακριβώς αυτού του "μέσου χώρου" που επεκτείνει ακόμα περισσότερο τον αντίστοιχο της Rosneft που είπαμε πιο πάνω.
Οι κανόνες του νέου Ψυχρού πολέμου:
Δεν υπάρχουν!
Μετά την κατάρρευση του νεοφιλελευθερισμού, που άνθισε μόνο μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας και του προηγούμενου Ψυχρού Πολέμου λόγω της παντοκρατοριας του δολαρίου, τα πάντα είναι ανοιχτά! Και διαπλέκονται και με όσα τώρα συμβαίνουν και σε μία ζώνη ακόμα, που καλύπτει όλες τις πιο πάνω γεωγραφικά προσδιορισμένες ζώνες.
Το διαδίκτυο, το πιο κρίσιμο πεδίο μαχών από όλα.
Ανοιχτά όλα τα πιθανά ενδεχόμενα για ένα όμως μικρό χρονικό διάστημα, αφού στις νέες "εμπόλεμες' συνθήκες το μέγα θύμα μπορεί να είναι η ήδη λαβωμένη δημοκρατία και οι θεσμοί της από τις ποικίλες συγκρούσεις συμφερόντων στις 3+1 αυτές ζώνες που διαμορφώνουν την αρχιτεκτονική της νέας Παγκοσμιοποίησης.
Εμείς τι να κάνουμε;;
Η θέση μας στον χάρτη και η ιστορία μας, μας επιβάλλουν ένα τριπλό ρόλο :
1- Του θύλακα-θεματοφύλακα της Δημοκρατίας, αφού λέει είναι δική μας ανακάλυψη,
2- Του συνεχιστή του Διαφωτισμού και παράγοντα της Ειρήνης.
3- Του κόμβου μεταφοράς ενέργειας και πρώτων υλών προς την ζώνη όπου ανήκουμε γεωγραφικά και ιστορικά πάνω σε σημαντικά σταυροδρόμια που περνάνε από εδώ.
Ως εκ τούτου, κάθε νέο κοινωνικό συμβόλαιο, που θα πρέπει να αντικαταστήσει το παλιό του 74/81, με το οποίο πορευτήκαμε μέχρι σήμερα εντός του προηγούμενου Ψυχρού Πολέμου και της περιόδου του νεοφιλελευθερισμού που ακολούθησε, θα πρέπει να δει τον κόσμο ανάποδα!
Από τα έξω προς τα μέσα και με βάση μια ανάλυση κοινής αποδοχής επί των πιο πάνω, με εξωστρέφεια, χωρίς φόβο, από την εφαρμογή των αποτελεσμάτων της!
Διαφορετικά σε κάθε άλλη περίπτωση, όλα θα είναι ψυχρά και ανάποδα αν παραμείνουμε ουραγοί της ήδη ουραγού ΕΕ, που τώρα θα κινδυνεύει, πέραν των άλλων, και από τις εξαγορές των φραγκάτων Αράβων εκτός από την Κίνα (που μπλοκάρεται μόνο με πολιτικές αποφάσεις πλέον) και με τις ηγεσίες της απλούς θεατές των τεκταινόμενων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου