ΟΙ ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ. (154)
(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Η επιδερμίς του επιτυχημένος, βαθειά όμως μέσα του χαμένος.
Κλούβια μυαλά εις έτη πολλά.
Πολιτικοί οι βούλονται γενέσθαι ιεράρχαι και ιεράρχαι πολιτικοί. Θεάνθρωποι.
Τα ίδια και τα ίδια και στον ουρανό ακρίβεια.
Στην γιορτή του παραλόγου κι ο θεός ένα σχήμα λόγου.
Τα κάστρα σαπίζουν από μέσα.
Ψήφοι που δεν έχουν ψυχή, βγάζουν όμως κυβέρνησι.
Φωνή μεν Ισραήλ, χείρες δε Ρώμης.
Οίκοι θεών και τείχη μοναστηριών αι πιο ασφαλείς τράπεζαι.
Άμυνα καλυτέρα η επίθεσις, χειροτέρα το διεθνές δίκαιον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου