ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Είναι σχετικό με αυτά που λέγαμε εδώ και εδώ. Για κάθε ένα σχέδιο-όπλο-εφαρμογή που αποδεσμεύουν και δίνουν στην δημοσιότητα...υπάρχουν τουλάχιστον άλλα 10 που έχουν κρυφά και δεν τα γνωρίζεται.Γνωστοποιούν αυτά που θα κυκλοφορήσουν σύντομα...υπάρχει όμως και τεχνολογία....που δεν έχουν σκοπό να την μοιραστούν με τους "κοινούς θνητούς".!!
Στρατιώτες του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (ΗΠΑ)
δοκιμάζουν διόπτρες εφοδιασμένες με ένα σύστημα αναγνώρισης εικόνας που
μπορεί να εντοπίσει αυτόματα απειλές όπως άρματα μάχης και να
προειδοποιήσει την υπόλοιπη ομάδα – ή να μεταδώσει τα στοιχεία του
στόχου σε μια απομακρυσμένη συστοιχία πυραύλων ώστε να τον καταστρέψουν.
Ειναι η πολυαναμενόμενη πραγματικότητα της επιθυμίας να καταστήσει τον “κάθε στρατιώτης έναν αισθητήρα” που θα παρέχει πληροφορίες μέσω ασύρματων δικτύων στην υπόλοιπη δύναμη.
Ο εντοπισμός στόχου με την χρήση τεχνητής νοημοσύνης (AI) θα ειναι τμήμα του ενσωματωμένου συστήματος επαυξημένης όρασης (IVAS), για το οποίο η HoloLens της Microsoft κέρδισε σύμβαση διετούς διάρκειας αξίας $480 εκατομμυρίων στις αρχές της εβδομάδας. Έχω γράψει εκτενώς για τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του IVAS όταν ακόμα λέγονταν HUD 3.0. Ουσιαστικά ειναι η έκδοση πεζικού ενός απεικονιστή ορθής διόπτευσης (HUD) πιλότου μαχητικού αεροσκάφους, που συνδυάζει εξελιγμένη νυχτερινή όραση με τεχνολογία επαυξημένης πραγματικότητας (περίπου σαν τα Google Glass) για την τοποθέτηση του νηματόσταυρου -ασύρματα συνδεδεμένου στο όπλο του στρατιώτη ώστε να δείχνει που ακριβώς θα πυροβολήσει- και τακτικά δεδομένα στο οπτικό πεδίο του χειριστή. Άλλοι παράγοντες θα επιτηρούν την ιατρική κατάσταση του στρατιώτη και την καταγραφή των στοιχείων όπως την υπερπίεση απο τις ανατινάξεις των βομβών παραπλεύρως του δρόμου (roadside bomb) για να συνεισφέρει στην ιατρική περίθαλψη.
Αλλά αυτό ειναι το πρώτο που άκουσα σχετικά με το χαρακτηριστικό της αναγνώρισης εικόνας. Ο Υποστράτηγος Κρις Ντόναχιου -μέχρι προσφάτως διευθυντής της ομάδας εκσυγχρονισμού του Στρατού των ΗΠΑ- το ανέφερε σε μια συζήτηση για τα χαρακτηριστικά του IVAS λέγοντας: “Δεν ειναι σαφές αν θα ειναι ενσωματωμένο τμήμα του IVAS ή προσθαφαιρούμενο,» αν και είχε πει “ειναι στο κορμό,” το οποίο υπονοεί ότι υπάρχει κάποιου είδους κάμερα σώματος ή ένας συμπληρωματικός επεξεργαστής που δεν θα ειναι ενσωματωμένος μέσα στις διόπτρες.
Το δύσκολο μέρος που δεν κατανοήθηκε ακόμα, παραδέχθηκε ο Ντόναχιου, ειναι το πως θα μεταδοθούν τα στοιχεία από τους στρατιώτες στην πρώτη γραμμή στο απομακρυσμένο πυροβολικό. Όμως ο Στρατός διαθέτει δύο άλλες ομάδες εκσυγχρονισμού -για το δίκτυο και τα πυρά ακριβείας μεγάλης ισχύος (LRPF)- που ήδη εργάζονται σκληρά στο πως να διαμοιράζονται τα στοιχεία σκόπευσης: Από την στιγμή που θα βρουν μια λύση, το πεζικό απλά θα ειναι σε θέση να συνδεθεί.
Σκόπευση τεχνητής νοημοσύνης, με ακρίβεια
Ορίστε πως περιέγραψε ο Ντόναχιου την αυτόματη σκόπευση στη διάσκεψη Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) της AUSA.
“Φανταστείτε ότι πολεμάτε έναν εχθρό κάπου εκεί έξω και έχετε αποφασίσει οτι ο στόχος σας ειναι: Το πρωτο πράγμα που θέλετε να καταστρέψετε ειναι ένα SA-22, το δεύτερο πράγμα ειναι ένα S-300, το επόμενο πράγμα ειναι ένα S-400 (και τα τρία ειναι ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα, τα οποία το νέο δόγμα πολυχωρικής μάχης του Στρατού τα θέτει πρώτα στην ιεραρχία επικινδυνότητας και πρέπει να καταστραφούν, κατά προτίμηση με πυραυλους μεγάλου βεληνεκούς, ώστε η Πολεμική Αεροπορία να μπορεί να επιτεθεί ελεύθερα) και το τέταρτο πράγμα ειναι ένα άρμα T-90.”
“Λόγω της διδασκαλίας του μηχανήματος και της AI που ειναι ενσωματωμένη στο IVAS, αστραπιαία θα σαρώσει σε όλο το πεδίο μάχης και θα επιλέξει το SA-22. Γιατί; Επειδή διαθέτει τα στοιχειά, έχει δει χιλιάδες εικόνες του, πίσω στο cloud του, το οποίο πιθανόν να βρίσκεται στο πίσω μέρος του οχήματος.” Αυτό μπορεί να ειναι ένα Χαμερ, για παράδειγμα, ή ένα τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικου όπως το 8Χ8 Stryker ή το ερπυστριοφόρο Bradley. Αυτη η προσέγγιση ειναι ένα παράδειγμα του Στρατού που απομακρύνεται από τους κεντρικούς σέρβερς ή τις σταθερές βάσεις και και αντ ‘αυτού ωθεί την υπολογιστική ισχύ στα μεμονωμένα οχήματα ή ακόμα και στους πεζοπόρους στρατιώτες στο πεδίο της μάχης.
“Με το κατάλληλο δίκτυο… τότε εκτελεί πυρά μέσω αυτού του μεμονωμένου ατόμου, πηγαίνει πίσω, πηγαίνει στο LRPF (συστοιχία πυραύλων). Πιθανόν άνθρωποι ενός του κυκλώματος. Πιέζουν ένα κουμπί, το LRPF βάλλει και εξοντώνει το SA-22.” Η πολιτική του Πενταγώνου απαιτεί η λήψη όλων των αποφάσεων για την χρήση φονικών όπλων να γίνεται από άνθρωπο, αν και ένας λιγότερο ευσυνείδητος αντίπαλος μπορεί να κερδίσει πολύτιμα δευτερόλεπτα με την αυτοματοποίηση της απόφασης βολής. Λαμβάνοντας υπόψη πόσο συχνά ακόμα και η αναγνώριση εικόνας προηγμένης τεχνολογίας AI κάνει λάθη, ωστόσο, φαίνεται σαν μια πολύ καλή ιδέα να υπάρχουν εκπαιδευμένοι άνθρωποι που θα ελέγχουν αν πραγματικά ο στόχος ειναι ένα εχθρικό άρμα κι όχι, ας πούμε, ένα φιλικό ή ένα σχολικό λεωφορείο γεμάτο ορφανά.
“Καθώς ο στρατιώτης συνεχίζει να σαρώνει προς τα αριστερά, βλέπει ένα άρμα μάχης T-90. Αμέσως σκουντάει το άτομο στην ομάδα του που χειρίζεται το Javelin (αντιαρματικό πύραυλο), εκτοξεύουν το Javelin, καταστρέφουν το T-90.” Ξανά, ο Ντόναχιου μιλάει για την αυτόματη προειδοποίηση της AI προς τον άνθρωπο, ο οποίος μετέπειτα αποφασίζει αν θα πυροβολήσει. Δεδομένου ότι τα υπόλοιπα στοιχεία του IVAS έχουν ήδη περιγραφεί, ειναι πιθανόν ότι αυτή η προειδοποίηση θα αποτελειται απο κάποιου είδους αναδυόμενες κόκκινες εικόνες μέσα στις διόπτρες επαυξημένης πραγματικότητας κάθε στρατιώτη μέσα στην ομάδα, πιθανόν κάποιου τύπου βέλος που θα καταδεικνύει προς τον στόχο.
Αυτό μπορεί να ακούγεται εξαιρετικά ενοχλητικό το οποίο διασπά την συγκέντρωση, αλλά ειναι πολύ καλύτερο από το να τραβήξουν το βλέμμα τους οι στρατιώτες απο την μάχη για να κοιτάξουν κάτω σε ένα τροποποιημένο έξυπνο κινητό για τακτικές ενημερώσεις, καθώς το υφιστάμενο σύστημα Nett Warrior «τρέχει» την εφαρμογή (app) Android Tactical Assault Kit (ATAK). Χρόνια έρευνας στη “διαχείριση συγκέντρωσης” με πιλότους αεροσκαφών έδειξαν ότι οι άνθρωποι κατά την μάχη εστιάζουν υπερβολικά επί μιας απειλής μπροστά τους και σταματούν να ελέγχουν τις ενδείξεις στις οθόνες – το οποίο ειναι αυτό που θέλεις να κανουν, αντί να περιφέρονται στην μάχη κοιτάζοντας κάτω σε μια οθόνη όπως ένας εθισμένος στα κινητά που πρόκειται να περπατήσει μέσα απο ένα ανοιχτό φρεάτιο.
Οπότε στις δοκιμές του Στρατού, οι στρατιώτες επιλεγούν με διαφορά την προσέγγιση IVAR που προβάλλει ζωτικής αξίας δεδομένα μπροστά στο οπτικό πεδίο τους. Στην πραγματικότητα, οι νέοι στρατιώτες επιζητούν περισσότερα στοιχεία απ’οτι αρχικά πίστευαν οι ανώτεροι τους οτι μπορούσαν να διαχειριστούν, δήλωσε ενας Ταξίαρχος του Στρατού των ΗΠΑ. “Αυτό που ζητάνε ειναι περισσότερα στοιχεία, όχι λιγότερα, ακριβώς επειδή ειναι άνετα, επειδή ειναι ο τρόπος που έχουν μεγαλώσει, με οθόνες και ηλεκτρονικά παιχνίδια,” δήλωσε ο Ταξίαρχος Τζοζεφ ΜακΓκί, επικεφαλής της ομάδας εργασίας διαχείρισης ταλέντων του Στρατού. “Στο πείραμα με τα HUD, τους δώσαμε μόνο ένα ή δύο μέρη στοιχείων, και οι στρατιώτες γύρισαν και είπαν, ‘δεν θέλω ένα ή δύο, θέλω 10 και 15 διαφορετικές ροές στοιχείων να έρχονται.”
Ειναι επίσης σημαντικό να επισημανθεί οτι ο Στρατός των ΗΠΑ δεν μιλάει για την προειδοποίηση AI στους στρατιώτες οι οποίοι την φοράνε. Ίσως να φαίνεται αντιφατικό, αλλά με δεδομένο οτι ο ανθρωπινός οφθαλμός και εγκέφαλός ειναι ακόμη πολύ πιο ακριβείς απο την ηλεκτρονική αναγνώριση εικόνας, ο χειριστής μπορεί πιθανόν να έχει δει νωρίτερα ο,τι θα έχει εντοπίσει το IVAS.
Πόσο έτοιμη ειναι αυτή η τεχνολογία; “Τη δουλεύουμε ήδη. Ειναι εδώ,” δήλωσε ο Ντόναχιου. “Τώρα, πως θα κατασκευάσεις την υποδομή από πίσω για να το πράξεις αυτό, δεν βρισκόμαστε εκεί.” Πιθανόν ο Ντόναχιου να αναφέρονταν στην μετάδοση των στοιχείων σκόπευσης μέσω ασυρμάτου δικτύου στις πυροβολαρχίες πυροβολικού πολλά χιλιόμετρα μακριά. Ίσως, επίσης, να αναφέρεται στη διευρυνόμενη βάση δεδομένων εικόνων που απαιτείται στη διδασκαλία της AI για την αναγνώριση ενός άρματος μάχης ή αντιαεροπορικού πυραύλου.
“Πιθανόν κάνεις δεν ειναι εκεί,” πρόσθεσε ο Ντόναχιου. “Πρέπει να το δημιουργήσουμε. Ειναι ένας αγώνας.”
Sydney J. Freedberg Jr.
ΠΗΓΗ
Ειναι η πολυαναμενόμενη πραγματικότητα της επιθυμίας να καταστήσει τον “κάθε στρατιώτης έναν αισθητήρα” που θα παρέχει πληροφορίες μέσω ασύρματων δικτύων στην υπόλοιπη δύναμη.
Ο εντοπισμός στόχου με την χρήση τεχνητής νοημοσύνης (AI) θα ειναι τμήμα του ενσωματωμένου συστήματος επαυξημένης όρασης (IVAS), για το οποίο η HoloLens της Microsoft κέρδισε σύμβαση διετούς διάρκειας αξίας $480 εκατομμυρίων στις αρχές της εβδομάδας. Έχω γράψει εκτενώς για τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του IVAS όταν ακόμα λέγονταν HUD 3.0. Ουσιαστικά ειναι η έκδοση πεζικού ενός απεικονιστή ορθής διόπτευσης (HUD) πιλότου μαχητικού αεροσκάφους, που συνδυάζει εξελιγμένη νυχτερινή όραση με τεχνολογία επαυξημένης πραγματικότητας (περίπου σαν τα Google Glass) για την τοποθέτηση του νηματόσταυρου -ασύρματα συνδεδεμένου στο όπλο του στρατιώτη ώστε να δείχνει που ακριβώς θα πυροβολήσει- και τακτικά δεδομένα στο οπτικό πεδίο του χειριστή. Άλλοι παράγοντες θα επιτηρούν την ιατρική κατάσταση του στρατιώτη και την καταγραφή των στοιχείων όπως την υπερπίεση απο τις ανατινάξεις των βομβών παραπλεύρως του δρόμου (roadside bomb) για να συνεισφέρει στην ιατρική περίθαλψη.
Αλλά αυτό ειναι το πρώτο που άκουσα σχετικά με το χαρακτηριστικό της αναγνώρισης εικόνας. Ο Υποστράτηγος Κρις Ντόναχιου -μέχρι προσφάτως διευθυντής της ομάδας εκσυγχρονισμού του Στρατού των ΗΠΑ- το ανέφερε σε μια συζήτηση για τα χαρακτηριστικά του IVAS λέγοντας: “Δεν ειναι σαφές αν θα ειναι ενσωματωμένο τμήμα του IVAS ή προσθαφαιρούμενο,» αν και είχε πει “ειναι στο κορμό,” το οποίο υπονοεί ότι υπάρχει κάποιου είδους κάμερα σώματος ή ένας συμπληρωματικός επεξεργαστής που δεν θα ειναι ενσωματωμένος μέσα στις διόπτρες.
Το δύσκολο μέρος που δεν κατανοήθηκε ακόμα, παραδέχθηκε ο Ντόναχιου, ειναι το πως θα μεταδοθούν τα στοιχεία από τους στρατιώτες στην πρώτη γραμμή στο απομακρυσμένο πυροβολικό. Όμως ο Στρατός διαθέτει δύο άλλες ομάδες εκσυγχρονισμού -για το δίκτυο και τα πυρά ακριβείας μεγάλης ισχύος (LRPF)- που ήδη εργάζονται σκληρά στο πως να διαμοιράζονται τα στοιχεία σκόπευσης: Από την στιγμή που θα βρουν μια λύση, το πεζικό απλά θα ειναι σε θέση να συνδεθεί.
Ρωσικό ερπυστριοφόρο αντιαεροπορικό σύστημα Pantsir S1 (SA-22 Greyhound)
Ορίστε πως περιέγραψε ο Ντόναχιου την αυτόματη σκόπευση στη διάσκεψη Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) της AUSA.
“Φανταστείτε ότι πολεμάτε έναν εχθρό κάπου εκεί έξω και έχετε αποφασίσει οτι ο στόχος σας ειναι: Το πρωτο πράγμα που θέλετε να καταστρέψετε ειναι ένα SA-22, το δεύτερο πράγμα ειναι ένα S-300, το επόμενο πράγμα ειναι ένα S-400 (και τα τρία ειναι ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα, τα οποία το νέο δόγμα πολυχωρικής μάχης του Στρατού τα θέτει πρώτα στην ιεραρχία επικινδυνότητας και πρέπει να καταστραφούν, κατά προτίμηση με πυραυλους μεγάλου βεληνεκούς, ώστε η Πολεμική Αεροπορία να μπορεί να επιτεθεί ελεύθερα) και το τέταρτο πράγμα ειναι ένα άρμα T-90.”
“Λόγω της διδασκαλίας του μηχανήματος και της AI που ειναι ενσωματωμένη στο IVAS, αστραπιαία θα σαρώσει σε όλο το πεδίο μάχης και θα επιλέξει το SA-22. Γιατί; Επειδή διαθέτει τα στοιχειά, έχει δει χιλιάδες εικόνες του, πίσω στο cloud του, το οποίο πιθανόν να βρίσκεται στο πίσω μέρος του οχήματος.” Αυτό μπορεί να ειναι ένα Χαμερ, για παράδειγμα, ή ένα τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικου όπως το 8Χ8 Stryker ή το ερπυστριοφόρο Bradley. Αυτη η προσέγγιση ειναι ένα παράδειγμα του Στρατού που απομακρύνεται από τους κεντρικούς σέρβερς ή τις σταθερές βάσεις και και αντ ‘αυτού ωθεί την υπολογιστική ισχύ στα μεμονωμένα οχήματα ή ακόμα και στους πεζοπόρους στρατιώτες στο πεδίο της μάχης.
“Με το κατάλληλο δίκτυο… τότε εκτελεί πυρά μέσω αυτού του μεμονωμένου ατόμου, πηγαίνει πίσω, πηγαίνει στο LRPF (συστοιχία πυραύλων). Πιθανόν άνθρωποι ενός του κυκλώματος. Πιέζουν ένα κουμπί, το LRPF βάλλει και εξοντώνει το SA-22.” Η πολιτική του Πενταγώνου απαιτεί η λήψη όλων των αποφάσεων για την χρήση φονικών όπλων να γίνεται από άνθρωπο, αν και ένας λιγότερο ευσυνείδητος αντίπαλος μπορεί να κερδίσει πολύτιμα δευτερόλεπτα με την αυτοματοποίηση της απόφασης βολής. Λαμβάνοντας υπόψη πόσο συχνά ακόμα και η αναγνώριση εικόνας προηγμένης τεχνολογίας AI κάνει λάθη, ωστόσο, φαίνεται σαν μια πολύ καλή ιδέα να υπάρχουν εκπαιδευμένοι άνθρωποι που θα ελέγχουν αν πραγματικά ο στόχος ειναι ένα εχθρικό άρμα κι όχι, ας πούμε, ένα φιλικό ή ένα σχολικό λεωφορείο γεμάτο ορφανά.
“Καθώς ο στρατιώτης συνεχίζει να σαρώνει προς τα αριστερά, βλέπει ένα άρμα μάχης T-90. Αμέσως σκουντάει το άτομο στην ομάδα του που χειρίζεται το Javelin (αντιαρματικό πύραυλο), εκτοξεύουν το Javelin, καταστρέφουν το T-90.” Ξανά, ο Ντόναχιου μιλάει για την αυτόματη προειδοποίηση της AI προς τον άνθρωπο, ο οποίος μετέπειτα αποφασίζει αν θα πυροβολήσει. Δεδομένου ότι τα υπόλοιπα στοιχεία του IVAS έχουν ήδη περιγραφεί, ειναι πιθανόν ότι αυτή η προειδοποίηση θα αποτελειται απο κάποιου είδους αναδυόμενες κόκκινες εικόνες μέσα στις διόπτρες επαυξημένης πραγματικότητας κάθε στρατιώτη μέσα στην ομάδα, πιθανόν κάποιου τύπου βέλος που θα καταδεικνύει προς τον στόχο.
Αυτό μπορεί να ακούγεται εξαιρετικά ενοχλητικό το οποίο διασπά την συγκέντρωση, αλλά ειναι πολύ καλύτερο από το να τραβήξουν το βλέμμα τους οι στρατιώτες απο την μάχη για να κοιτάξουν κάτω σε ένα τροποποιημένο έξυπνο κινητό για τακτικές ενημερώσεις, καθώς το υφιστάμενο σύστημα Nett Warrior «τρέχει» την εφαρμογή (app) Android Tactical Assault Kit (ATAK). Χρόνια έρευνας στη “διαχείριση συγκέντρωσης” με πιλότους αεροσκαφών έδειξαν ότι οι άνθρωποι κατά την μάχη εστιάζουν υπερβολικά επί μιας απειλής μπροστά τους και σταματούν να ελέγχουν τις ενδείξεις στις οθόνες – το οποίο ειναι αυτό που θέλεις να κανουν, αντί να περιφέρονται στην μάχη κοιτάζοντας κάτω σε μια οθόνη όπως ένας εθισμένος στα κινητά που πρόκειται να περπατήσει μέσα απο ένα ανοιχτό φρεάτιο.
Οπότε στις δοκιμές του Στρατού, οι στρατιώτες επιλεγούν με διαφορά την προσέγγιση IVAR που προβάλλει ζωτικής αξίας δεδομένα μπροστά στο οπτικό πεδίο τους. Στην πραγματικότητα, οι νέοι στρατιώτες επιζητούν περισσότερα στοιχεία απ’οτι αρχικά πίστευαν οι ανώτεροι τους οτι μπορούσαν να διαχειριστούν, δήλωσε ενας Ταξίαρχος του Στρατού των ΗΠΑ. “Αυτό που ζητάνε ειναι περισσότερα στοιχεία, όχι λιγότερα, ακριβώς επειδή ειναι άνετα, επειδή ειναι ο τρόπος που έχουν μεγαλώσει, με οθόνες και ηλεκτρονικά παιχνίδια,” δήλωσε ο Ταξίαρχος Τζοζεφ ΜακΓκί, επικεφαλής της ομάδας εργασίας διαχείρισης ταλέντων του Στρατού. “Στο πείραμα με τα HUD, τους δώσαμε μόνο ένα ή δύο μέρη στοιχείων, και οι στρατιώτες γύρισαν και είπαν, ‘δεν θέλω ένα ή δύο, θέλω 10 και 15 διαφορετικές ροές στοιχείων να έρχονται.”
Ειναι επίσης σημαντικό να επισημανθεί οτι ο Στρατός των ΗΠΑ δεν μιλάει για την προειδοποίηση AI στους στρατιώτες οι οποίοι την φοράνε. Ίσως να φαίνεται αντιφατικό, αλλά με δεδομένο οτι ο ανθρωπινός οφθαλμός και εγκέφαλός ειναι ακόμη πολύ πιο ακριβείς απο την ηλεκτρονική αναγνώριση εικόνας, ο χειριστής μπορεί πιθανόν να έχει δει νωρίτερα ο,τι θα έχει εντοπίσει το IVAS.
Πόσο έτοιμη ειναι αυτή η τεχνολογία; “Τη δουλεύουμε ήδη. Ειναι εδώ,” δήλωσε ο Ντόναχιου. “Τώρα, πως θα κατασκευάσεις την υποδομή από πίσω για να το πράξεις αυτό, δεν βρισκόμαστε εκεί.” Πιθανόν ο Ντόναχιου να αναφέρονταν στην μετάδοση των στοιχείων σκόπευσης μέσω ασυρμάτου δικτύου στις πυροβολαρχίες πυροβολικού πολλά χιλιόμετρα μακριά. Ίσως, επίσης, να αναφέρεται στη διευρυνόμενη βάση δεδομένων εικόνων που απαιτείται στη διδασκαλία της AI για την αναγνώριση ενός άρματος μάχης ή αντιαεροπορικού πυραύλου.
“Πιθανόν κάνεις δεν ειναι εκεί,” πρόσθεσε ο Ντόναχιου. “Πρέπει να το δημιουργήσουμε. Ειναι ένας αγώνας.”
Sydney J. Freedberg Jr.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου