ΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ.

Οι πληροφορίες που δημοσίευσε η SWIFT σχετικά με τον συνολικό όγκο πληρωμών που έγιναν τον Φεβρουάριο του 2022 αποκαλύπτουν ότι, από άποψη αξίας, το δολάριο είναι το νόμισμα που χρησιμοποιείται στο 38,85 % των καταγεγραμμένων παγκόσμιων συναλλαγών, ακολουθούμενο από το ευρώ (37,79 %), τη λίρα στερλίνα ( 6,76 %), το γιεν Ιαπωνίας (2,71 %) και το γιουάν (2,23 %).

 

Το ρούβλι, από μόνο του, είναι σχεδόν ανύπαρκτο, άρα δεν θεωρείται στρατηγική απειλή από τον Θείο Σαμ, παρά την προσπάθεια του Πούτιν να το συνδέσει έμμεσα με τον χρυσό και το φυσικό αέριο. Θα αλλάξουν δραματικά τα ποσοστά αν καταφέρει ο Πούτιν να το κάνει μέρος του ψηφιακού "αντιδολαριου" συναλλαγών του οικονομικού νότου με την ζώνη της Ευρασίας-Ρωσιας-Κινας-Ινδιας. (Αλλα και Ιραν, Τουρκιας, Καζακστάν κλπ). Αυτό είναι η πραγματική απειλή επιβίωσης του δολαρίου και του ευρώ στην συμβατική μη-ψηφιακη οικονομία.

 

Η στρατηγική απειλή του δολαρίου ήταν πάντα το ευρώ, αφού αυτό βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής στο να το εκτοπίσει από την μονοκρατορία του παγκόσμιου αποθετικού νομίσματος που του έδωσε ένα colpo grosso του Νίξον το 71.

 

Μέχρι που αυτή η απειλή ανατράπηκε με τις κυρώσεις στον Πούτιν, που ουσιαστικά λειτουργούν ως κυρώσεις κατά του ευρώ. Έχασε μόλις μέσα σε τρεις μήνες το 25% της αξίας του ως προς το δολάριο, την θέση του ως κύριο αποθετικό νόμισμα κεντρικών Τραπεζών, όπως πχ του Ισραήλ, έναντι του γουάν και τίποτα δεν φαίνεται ότι μπορεί να ανακόψει την κατρακύλα της φήμης (δηλαδή της γεωπολιτικής του ισχύος) μέσα σε ένα πληθωρισμό της τάξης του 7% και με την Ευρώπη προς ύφεση μεγάλης διάρκειας. Στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, χειρότερης και από τις γυναικείες αντίστοιχες στις ταινίες του Αλμοδόβαρ.

 

Μέσα σε αυτό το επικίνδυνο, και για την ειρήνη, σκηνικό, αναμένεται από μία ζαλισμένη ακόμα Ευρωπαϊκή Αναγέννηση να την πάρει στην πλάτη της, μπας και σωθεί από την διάλυση, που θα την γυρίσει πίσω στα χαρακώματα. Όπως πριν τον Ευρωπαϊκό Εμφύλιο, αυτόν που ονομάστηκε Πρώτος Παγκόσμιος.

 

Η στόχευση της "Ομάδας Σπινέλι" προς μια ΕΕ επί της Κοινωνικής Σύγκλισης είναι, κατά βάση, σωστή προς τούτο. Αλλά ελλιπής, όσο ακόμα απουσιάζει ΚΑΙ ένα ευρώ συμβατό με αυτόν τον στόχο, που θα ικανοποιεί τις ανάγκες των τοπικών κοινοτήτων της Ένωσης και των οικονομιών τους. Το σημερινό ευρώ έχει σχεδιαστεί για να διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, όχι την κοινωνική σύγκλιση.

 

Οι Ευρωπαίοι νεοφιλελέ με μπλε, ρόζ ή πράσινους κόκκους αποδείχτηκαν ως και οι Χρήσιμοι Ηλίθιοι σε ότι "πέτυχαν" επί αυτών μέχρι σήμερα. Έπαιξαν την Ευρώπη στα ζάρια του χρηματοπιστωτικού τζόγου και έχασαν. Για να μην χάσουν οι αντίστοιχες "4 Τράπεζες και 10 οικογένειες" σε όλη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο, αυτοί δηλαδή που ενδιαφέρονται μόνο για τα παιχνίδια εκτός της πραγματικής οικονομίας ή για γρήγορες "αρπαχτές", όπως οι εδώ πιο υπανάπτυκτοι.

 

Αυτή η αλήθεια δεν αλλάζει μέσα από συνέδρια μαριονετών των επικοινωνιολόγων ή εσωτερικά δημοψηφίσματα αλλαγής ονόματος, από κόμματα καταχρεωμένα σε Τράπεζες.

 

Υ.Γ Δεν γίνεται να αποδώσω πιο συμπυκνωμένα με το πιο πάνω εξαιρετικές αναλύσεις που οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα. (Μια χαρακτηριστική επί του "τι πραγματικά παίζει" ΕΔΩ. Βάλτε google translate και μπείτε στον πραγματικό κόσμο, τον έξω από το Matrix της ένθεν κακείθεν προπαγάνδας).

 

Μια ενωμένη Ευρώπη είναι ενάντια στα συμφέροντα των ΗΠΑ και του δολαρίου Μια ενωμένη Ευρώπη έχοντας αγαστές σχέσεις με την Ρωσία σε ένα είδος ανοικτής συνομοσπονδίας είναι ο εφιάλτης των ΗΠΑ . 

 

Δυστυχώς όταν συγκρούεται η οικονομία με την γεωστρατηγική πάντα η δεύτερη υπερισχύει. Μια Ευρώπη που δεν μπόρεσαν οι ηγέτες της να φτάσουν στην πλήρη ένωση όχι λόγω αδυναμιών αλλά λόγω των συμφερόντων που αναφέρουμε στην τελευταία παράγραφο . Είναι πλέον αργά για την υλοποίηση της πλήρης ένωσης της Ευρώπης, φοβάμαι ότι θα γίνει το εξιλαστήριο θύμα στον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη.