ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ
Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (217)
1) Ουσ. αμβροσία (η): η ετυμολογία και η ακριβής ερμηνεία της.
2) Ουσ. νέκταρ (το): το αυτό ως ανωτέρω.
3) ουσ. αποχαλίνωσις (η): τα συνθετικά της και η κυριολεκτική και μεταφορική σημασία της.
4) επιρρ. ακροθιγώς: τα συνθετικά του και η σημασία του.
5) επιρρ. αύριον και ουσ. αυγή (η) τί το κοινό έχουν.
6) ουσ. δύσις και ουσ. βυθός ποια η κοινή των ρίζα.
7) η σόδα αρχαϊστί.
8) τα σαλιγκάρια αρχαϊστί.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (216) EΔΩ.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος
1) αμβροσία < αμ<αν(ευ) + ρ. βιβρώσκω = τρώγω (πρβ. ουσ. βρώσις, διά-βρωσις επιθ. βρώσιμος)+ ουσία = η μη βρώσιμος, όπως η των θνητών, διατροφική ουσία των αθανάτων όντων-θεών. (πιθανώς εισπνεόμενον…)
2) νέκταρ < νεκ- (πρβ. ουσ. νέκυς, επιθ. νεκ-ρ-ός (ο) ) + τρα ((πρβ. ρ. ανα-τρέπω, υποτακτ. παθ. αορ. υποτακτικής θέμα: π.χ. ¨ίνα ανα - τρα- πή¨) = το ανατρέπον, το νικών τον θάνατον.
3) αποχαλίνωσις < από + χαλινός, χαλινάρι = το αποτινάσσον τους χαλινούς όπως ο ίππος, μεταφ. ο εκφυλισμός, η ανηθικότης.
4) ακροθιγώς < άκρον + θίγω (πρβ. ουσ. ευθιξία, επιθ. άθικτος, κ.λ.π.) = το μη εις βάθος απτόμενον, μεταφ. το μη λεπτομερώς αναλυόμενο.
5) αύ-ριον, αυ-γή < ρίζα αυ- που δηλοί αύ-ξησιν και εανάληψιν , ούτως ώστε: αύριον = το εκ νέου ερχόμενον και αυγή = το αυξητικώς γιγνόμενον.
6) ρίζα δυ- < βυ- και άρα δύ-ομαι (πρβ. καταδύ-ομαι, δύ-σις ηλίου ) = κατά-βύθισις.
7) σόδα αρχαϊστί = νίτρον (πρβ. νιτρογλυκερίνη.)
8) σαλιγκάρι αρχαϊστί = κοχλίας (πρβ. κρητικιστί κοχλιός.)
3 σχόλια:
1) Ουσ. αμβροσία (η): η ετυμολογία και η ακριβής ερμηνεία της
Από αυτά που έχουμε διαβάσει όλοι η Αμβροσία μας λένε ότι ήταν/είναι η τροφή των θεών. Ναι όμως αφού για τους Έλληνες η λέξη θεοί σήμαινε πλανήτες τότε θα πρέπει να σκεφτεί κανείς ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που τους "τροφοδοτεί" και με ΤΙ;;
ΑΜΒΡΟΣΙΑ ...ΑΜ-ΒΡΟΣΗ είναι η τροφή του ΑΜ!!
Αλλά εδώ θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς "Ρε μάστορα ποιος είναι ο ΑΜ";;
Ο ΑΜ ήταν το όνομα της υπέρτατης θεότητας πριν από 100.000 χρόνια. Είναι ο Ήλιος που τροφοδοτεί τα παιδιά του (ανθρώπους και πλανήτες) με ζωική ενέργεια.
8) τα σαλιγκάρια αρχαϊστί.
Κοχλίας
6) ουσ. δύσις και ουσ. βυθός ποια η κοινή των ρίζα.
Η κοινή τους ρίζα είναι το δύω = βυθίζω, βουτώ
Δημοσίευση σχολίου