ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. (Μέρος ¨θ¨ 8 )
(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Τι λες καλέ μου; Για ποιο δεκατριοωράριο εργασίας μου λες ότι ψήφισε η Βουλή, και ποια Βουλή, η διαΒουλή; Εδώ καίγεται το σύμπαν. Αφού είμαστε υπό ζυγόν σε γενικές γραμμές από ρωμαϊκής κατακτήσεως και εντεύθεν. Δύο χιλιετίες και. Κακά τα ψέματα.
Γιατί μόνο οι Έλληνες ξέρουν καλά τι σημαίνει ελευθερία και τι όχι. Ελευθερία είναι ό,τι έρχεται από μέσα κι όχι απ’ έξω. Απ’ έξω μπαίνει μόνο η σκλαβιά. Και η χειρότερη σκλαβιά είναι της ξενοκρατίας που ενδύεται δημοκρατική προβιά και εξουσιάζει ύπουλα και αθέατα δια γηγενών αντιπροσώπων.
Χρέη επί χρεών κσι ο εθνικός πλούτος εκτός ημών. Δικαιοσύνη, θρησκεία πάντα με τους ισχυρούς και το χρήμα. και λαός το αιώνιο υποζύγιο. Κρατά ανέκαθεν, δυστυχώς αυτή η κολόνια. Αφ’ ότου η θρησκεία συνεκρούσθη με την φιλοσοφία, το ελεύθερο πνεύμα δηλαδή, έχασε ο ουρανός την γη και η γη τον ουρανό.
Επειδή η αρετή κουράζει και η αλήθεια πληγώνει. Και οι πολλοί προτιμούν αποκοιμίζειν τον εαυτών νουν θρησκευτικώς παρά το αξιοποιείν αυτόν φιλοσοφικώς. Φτωχά και στείρα τα λόγια που δεν παράγουν έργα. Θλιβερόν δε το κερδίζειν στα λόγια και ζημιούσθαι στα έργα.
2. Όλα τα ‘χε η Μαργιωρή ο προσωπικό αριθμός τηε έλειπε, το ηλεκτρονικό φακέλωμα και η τραπεζική δικτατορία. Ή κάθεσαι όμορφα ή σού κόβομε το μισθό. Τέτοια πεθώ. Σφάξιμο με δημοκρατικό βάμβακα. Γι αυτό σε βάζομε να μας ψηφίζεις. Για να είναι νόμιμος ο βιασμός σου.
Διακομματική συμπαιγνία λέγεται άλλως πώς. Έτσι. Ψηφίζεις όπως βγάνεις τα μάτια σου. ‘Εχομε και υστερόγραφα. τεχνητή, ρομποτική νοημοσύνη άμα λάχοι. Και τα ατροφικά μυαλά αχρείαστα, εις δημοκρατικήν απόσυρσιν. Σαν τα παλιά ρυπογόνα αυτοκίνητα.
Ρώτησε το ρομπότ τον διάβολο τί δουλειά κάνει. Δουλειά δεν είχε ο διάολος γιόρταζε κάθε μέρα. ¨Αι ψυχαί των ανθρώπων εσοδεία μου και οι ναοί των τα πρακτορεία μου.¨
Αλλά μόνο η τέχνη της καλαισθησίας μας σώνει. Φυλάς και θρησκεύματα δια του θαυμασμού του ωραίου και χαρούμενου αυτή και μόνο ενώνει. Καλαισθησία η άτυπος θρησκεία του ιδανικού πολιτισμού των ευγενών συνειδήσεων.
Επειδή από γηίνη αστρόσκονη πλασμένοι εσμέν, την τέφραν του αναγεννωμένου Φοίνικος. Και όπως η γη η βλαστάνουσα ανάμεικτα καλά και κακά, ήμερα και άγρια, χρείαν καλλιέργειας έχει, το ίδιο και τα τέκνα της οι άνθρωποι καλλιέργειαν χρειάζονται ψυχής, τακτικά και δια βίου.
3. Η ζωή σιχαίνεται την δειλία που προσχηματίζεται μια φοβική θεοσέβεια. Οπλίζου λοιπόν κι εσύ, αρχαίος πολίτης οπλίτης και έβγα στο πολεμικό μέτωπο του καθημερινού. Αν εσύ πρώτος δεν βιάσεις την ζωή σου, θα σε βιάσει ατιμωτικά, εξευτελιστικά αυτή. Πες το μαρασμό, μανία, άνοια, παράνοια, όπως θες. Τώρα ξέρεις.
Θεός σου αληθινός και λόγος του η φωνή του αίματος της φυλής σου. Βράσε λοιπόν τις νερόβραστες θρησκείες με τις ηττοπαθείς μοιρολατρίες. Οι θρησκείες, αργά ή γρήγορα κι αυτές αλλάζουν κάποτε λόγω ανωτέρας βίας όπως οι εξουσίες. Μόδα είναι πολιτική, περαστική, αν και μακροβιότερη εξ όλων.
Η φυλή όμως δεν αλλάζεις ποτέ γιατί δεν ξαναγεννιέσαι. Είναι η ανεξίτηλος σφραγίς του δημιουργού θεού σου. Αλλά αν έχεις οπωσδήποτε ανάγκη μια θρησκεία για να νιώσης θεάνθρωπος, τότε μη γίνεσαι στρουθοκάμηλος που χώνει το κεφάλι της στην άμμο για να μη βλέπη τον εχθρό και να πνίξη τον φόβο της.
Απλά τίμα και φύλαττε άφοβα την φυλή σου, την πατρίδα σου, την εθνική σου παράδοσι. Και όχι τυφλά την εξουσία που έγινε θρησκεία και την θρησκεία που έγινε εξουσία όπως οι βάρβαροι. Είναι η πιο τίμια, ορθή και σοφή επιλογή αυτή, ουράνια επιλογή που σέβεται την αλήθεια και τον ελεύθερο άνθρωπο.
Και άγια πρότυπά σου έχε όχι τους προβεβλημένους δίκην εμπορικού προϊόντος θαυματοποιούς μάγους της θρησκείας αλλά τις μεγαλοφυίες των τεχνών, γραμμάτων και επιστημών, τον ζώντα λόγγο της θεότητος. και τους ήρωες που έπεσαν μαχόμενοι υπέρ του πιο ιερού ανθρωπιστικού καθήκοντος, της εθνικής ελευθερίας.
4. Κι αν μπορείς τίμα και λάτρευε ακόμα και τους ήρωες τους αφανείς. Είναι γαρ οι πιο πολλοί αυτοί και γι αυτό καθόλου ευκαταφρόνητοι. Αν και στην ηρωική ψυχή δεν λέει τίποτα μια επίγεια ή ουράνια λατρεία ή ανταμοιβή. Και γα τα έχει ήδη νιώσει και κατακτήσει αυτή επάξια εν ζωήι.
Ισάξιοι πάλι θαυμασμού και λατρείας οι δημοφιλείς καλλιτέχναι και λαϊκοί διασκεδασταί. Όπως όλοι οι εκλεκτοί της θεάς φήμης έχουν κι αυτοί μέσα των, κάτι απ’ το ιερό κύρος της μαγείας των θεών που σαγηνεύει, ενθουσιάζει και οιστρηλατεί το κοινό των. Η αμβροσία της μακαριότητος. η ανάσα της αθανασίας;
Λέγονται και ιερά τέρατα, ιερά είδωλα. Που όμως ζαλισμένοι οι πιο πολλοί τους, παθιασμένοι από την δόξα δοκιμάζουν κάθε μορφή διαστροφής για να νιώσουν σαν θεοί, πράγματα που ούτε να φαντασθούν καν μπορούν οι κοινοί θνητοί παρά, και γι αυτό, μέσω της μεθυστικής λατρείας αυτών των ειδώλων των.
Σκανδαλώδης και έκλυτος βίος που για μη διάσημους και δημοφιλείς θα ήταν καταδικαστέος και ασυγχώρητος. Αντλούν όμως μέσω αυτών την δαιμόνια ενεργειακή των επαναγόμωσι και έμπνευσι εις αντικατάστασι της λόγω του επαγγέλματος των εξαντληθείσης.
Γι αυτό συγχωρούνται για τας ακολασίας των τόσο από τους θαυμαστάς των όσο και από τους θεούς. Επί προθεσμία πάντως και μέχρι λήξεως της χάριτος... Γιατί μέχρι τότε, αν δεν συμμορφωθούν, αναλαμβάνει καθήκοντα, ενεργοποιείται αυτόματα η τιμωρός της Ύβρεως τόσο ανδρών όσο και θεών Όπις και Τίσις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου