ΟΙ ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ. (152)
(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Και ήταν όπως τότε, το θεληματικό εμβληματικό ιππικό της Επαγγελίας.
Τα τελετουργικά των ονείρων, αι θρυλικαί νηοπομπαί των θεών.
Ποίησις ωσάν φρέσκια μαγεία, τα διαμπερή της ελευθερίας.
Έφυγαν τα είδωλα κι ήρθαν τα φαντάσματα, κακά τα πράγματα.
Αγάπη δεν την λες την αλληλεγγύη των συνωμοτών για σκοπό κακό.
Ο χιλιομετρητής της σκέψεως θα κρίνει τα βραβεία.
Παράθυρ’ ακατοίκητα απ’ τον καιρό προδομένα.
Αν ο ανθρώπινος βίος ναρκοπέδιο, το γυναικείον κάλλος δυναμίτης.
Και η πιο καλή μονοτονία δεν νικά την ανία.
Υπέφεραν είπε από χρόνια κατάχρησι θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου