Τουρκία: Υπάρχουν μήπως… “αφανείς επενδυτές” στις χρυσές συμφωνίες της με το Κατάρ;

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Ο Ερντογάν είναι μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας , που αυτή η αδελφότητα είναι μια βρετανική υπηρεσία πληροφοριών (a British intelligence creation) . Πολλοί πιστεύουν ότι η βρετανική αυτοκρατορία πέθανε. Δεν είναι ακριβώς έτσι...Έγινε Αγγλοαμερικανική αυτοκρατορία. Η πόλη του Λονδίνου συνέχισε να κυβερνά τον κόσμο από τις ΗΠΑ (η υπερδύναμη μετά το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο). Έφτιαξαν τις ΗΠΑ την υπερδύναμη και την κατέστρεψαν (τώρα με αυτά που γίνονται).  Με τον ίδιο τρόπο κατέστρεψαν την Κίνα (με τον Μάο που ήταν ο δικός  τους) και την έχουν ξαναχτίσει από τη δεκαετία του 1970 καταστρέφοντας τις δυτικές βιομηχανίες ενώ χτίζουν κινεζικές βιομηχανίες. Είναι ένας κύκλος. Ίδιοι άνθρωποι, ίδιος τρόπος, διαφορετικό μέρος-χώρα κάθε φορά. Ένας Κινέζος που ονομάζεται Song Hongbing έγραψε και ένα βιβλίο για αυτό.." Currency wars.".
Δεν ξέρω αν ο Song ξέρει ότι οι ίδιοι τραπεζίτες του City of London κατέστρεψαν και ανοικοδόμησαν τη χώρα του. Οι "αφανείς" επενδυτές είναι οι Κινέζοι, και πίσω από τους Κινέζους είναι το βαθύ κράτος. Οι τραπεζίτες της πόλης του Λονδίνου. Όχι το Λονδίνο, αλλά η πόλη του Λονδίνου που βρίσκεται μέσα στο Λονδίνο. Ανεξάρτητη, χωρίς κανόνες και κανονισμούς. Με έμβλημα τους δύο Δράκους ή DER-AKO . Είναι μέρος ενός μακροχρόνιου σχεδίου. Χρηματοδοτούν πάντα και τις δύο πλευρές, για να είναι σίγουροι ότι θα κερδίσουν. Για αυτό και οι καλές σχέσεις του Ερντογάν με τους Άγγλους, και την ΒP.

 “Ο Ερντογάν ξεπουλάει την Τουρκία σε τιμή ευκαιρίας στο Κατάρ”, είναι ένας γενικός τίτλος που περιγράφει τα δημοσιεύματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αναφορικά με για τις τελευταίες συμφωνίες της Άγκυρας με το πλούσιο Εμιράτο του Κόλπου. Όποιος δίνει χρήματα, το κάνει με κάποιο χειροπιαστό αντάλλαγμα. Αυτό πολύ συχνά, εάν όχι συστηματικά, το ξεχνούμε στην Ελλάδα, παρότι είναι μια κοινά παραδεκτή αρχή στις οικονομικές δοσοληψίες κρατών και ιδιωτών. Ωστόσο, στην περίπτωση της Τουρκίας και με βάση ενδιαφέρουσες πληροφορίες που κυκλοφορούν, εγείρονται ερωτήματα, σχετικά με το αν αγοραστής στις συμφωνίες με το Κατάρ είναι αποκλειστικά το Εμιράτο…

Στο παρελθόν έχουμε αναφερθεί σε πληροφορίες που θέλουν την “εφοπλιστική” οικογένεια Ερντογάν να διατηρεί συμφέροντα σε πέντε πλοία μεταφοράς LNG (Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο), συνολικής αξίας 3 δισ. δολαρίων, νηολογημένα στο Κατάρ. Αναφορές έχουν γίνει και στις αποκαλύψεις για τις παράνομες δραστηριότητες της “πρώτης φαμίλιας” της Τουρκίας, από τα κάθε λογής “Papers”, του Παναμά, της Μάλτας, κ.λπ.

Διεθνείς “παρατηρητές” -πώς αλλιώς να τους πούμε…- διακινούν πλέον πληροφορίες και εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις οποίες τα προαναφερθέντα πλοία LNG ως μέρος της οικογενειακής περιουσίας του “σουλτάνου”, δεν μπορούν καν να περιγραφούν ούτε με εκφράσεις του τύπου “κορυφή του παγόβουνου”, ή ως “κερασάκι στην τούρτα”. Εάν η αξία τους αντιμετωπιστεί ως ποσοστό επί ενός -πραγματικού- συνόλου.

Οι πληροφορίες στις οποίες αναφερόμαστε, επιμένουν ότι τα δισεκατομμύρια που έχουν κλαπεί από την Τουρκία ανέρχονται σε αρκετές εκατοντάδες. Τα ποσά στην κυριολεξία ζαλίζουν. Και μάλιστα χωρίς να έχουν υπολογιστεί τα “δωράκια” που φέρονται να έχουν εξασφαλίσει για λογαριασμό τους οι “ισλαμο-πραιτωριανοί” του ισλαμοφασιστικού καθεστώτος.

Τούτων λεχθέντων και σε σχέση με το ερώτημα της εισαγωγικής παραγράφου, η υποψία που εγείρεται είναι ξεκάθαρη. Μήπως “επενδυτής” δεν είναι μόνο το Εμιράτο και το επενδυτικό του ταμείο (sovereign fund), αλλά συμμετέχει ως συνεταίρος στην εξαγορά των “ασημικών” της Τουρκίας (σ.σ. αποφεύγουμε το “χρυσαφικών” όσο μένει ανοικτή στις ΗΠΑ η υπόθεση λαθρεμπορίου με το Ιράν…) ο ίδιος ο Τούρκος ηγέτης;

Υπό την προϋπόθεση ότι οι πληροφορίες που διακινούνται ισχύουν, πράγμα πιθανό δεδομένης της έκτασης της τεκμηριωμένης καθεστωτικής διαφθοράς στη γειτονική χώρα, τότε οι υποψίες ξεφεύγουν από το επίπεδο της απόπειρας προσωπικού – οικογενειακού και επεκτείνονται και σε άλλο, πραγματικά επικίνδυνο για την περιφερειακή και παγκόσμια ασφάλεια επίπεδο.

Αφορά την ιδιότητα Ερντογάν ως του πολιτικού ηγέτη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, σε συνδυασμό με το Εμιράτο του Κατάρ που αποτελεί τον χρηματοδότη της οργάνωσης σε εποχές δύσκολες. Σε αυτή την περίπτωση, οι “επενδύσεις” αυτές δίνουν την αίσθηση απόπειρας εξασφάλισης του πολιτικού ρόλου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας σε μια “χώρα αναφοράς” όπως η Τουρκία, ακόμα κι όταν ο ίδιος ο Ερντογάν απομακρυνθεί με οποιονδήποτε τρόπο από το προσκήνιο.

Τούτων λεχθέντων, αυτό που είναι στην κυριολεξία αποκαρδιωτικό, είναι ο αμοραλισμός της διεθνούς πολιτικής. Διότι εάν τέτοιες πληροφορίες διακινούνται από αξιόπιστες πηγές και φτάνουν στα δικά μας αυτιά, είναι απολύτως αδύνατο να μην έχουν αλιευθεί, διασταυρωθεί και αξιοποιηθεί από τις μυστικές υπηρεσίες πλειάδας χωρών. Χώρες έχουν λόγους να ανησυχούν για τις επιπτώσεις στη διεθνή ισορροπία και την ασφάλεια των χωρών που εκπροσωπούν, από την ανεξέλεγκτη και κρατικά επιχορηγούμενη υλοποίηση της ατζέντας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Κατά συνέπεια, η λογική θα υπαγόρευε πως όχι μόνο δεν θα έπρεπε να επιτρεπόταν στην Τουρκία να συμπεριφέρεται με τον γνωστό τρόπο σε ένα κράτος-μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπως η Ελλάδα, αλλά ο ηγέτης της δεν θα έπρεπε να μπορεί να κυκλοφορεί εκτός της χώρας του χωρίς κίνδυνο σύλληψης.

Όχι να είναι ομοτράπεζος ηγετών του δυτικού τουλάχιστον κόσμου και να ανέχονται τους διαρκείς εκβιασμούς του χωρίς να τολμούν να επιχειρήσουν να φρενάρουν τη συμπεριφορά του. Κι εντός της Τουρκίας θα έπρεπε κανονικά να αντιμετωπίζει πρόβλημα, αλλά αυτό είναι θέμα των Τούρκων που τον ψηφίζουν και αδιαφορούν…

ΠΗΓΗ