Εν αρχή ήταν το Μηδέν και το Μηδέν είπε: ας δημιουργηθώ κι ας δημιουργήσω, αφού έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχω, ας αποκτήσω ύπαρξη.
Και το Μηδέν συνειδητοποίησε τον μη εαυτό του κι έγινε ένα με το μη ον. Το κενό άρχισε να πυκνώνει και η ύλη να αναβράζει στο κενό που κοχλάζει σαν Ντεπόν. Το ασυνείδητο Εν απλώθηκε στο κβαντικό κενό σαν supernova, σαν τα πλοκάμια του Κθούλου απλώθηκε με την εντροπία στις εσχατιές του εκπυρωμένου σύμπαντος κόσμου. Όταν άρχισε κάπως να σταθεροποιείται το εκπυρωμένο σύμπαν, το Ενα συνειδητοποίησε τον εαυτό του χώρια απ' το πλήθος και έγινε Δύο, έπαθε δηλαδή μία διαπολική διαταραχή που εξελίχθηκε μετά σε ψυχασθένεια διαταραγμένης ταυτότητας, αφ' ότου εκδηλώθηκε σε πολλούς θεούς.
Αυτοί οι θεοί αποτελούν τον ζωδιακό κύκλο, τα όρια του σύμπαντος κόσμου. Όλα τα υπόλοιπα που φαίνονται έξω από τον ζωδιακό αποτελούν ψευδαίσθηση και πλάνη των αισθήσεων, έτσι υπάρχει μόνο ότι υπάρχει μέσα στο στεφάνι του ζωδιακού, όπου ο ζωδιακός είναι τα όρια του σύμπαντος που καθορίζουν την μοίρα των αστέρων και των γαλαξιών αστρολογικά, το αν δηλαδή θα γίνει ένας αστέρας καινοφανής ή αστέρας νετρονίων ή λευκός νάνος, αυτό εξαρτάται καθαρά απ'το μήνα που γεννήθηκε, σε πιο ζώδιο βρισκόταν το νεφέλωμα όταν δημιουργήθηκε. Στο κέντρο του ζωδιακού κύκλου βρίσκεται το τριπλό αστρικό σύστημα του Σειρίου, που λειτουργεί σαν μοτεράκι του σύμπαντος. Ουσιαστικά ο Σείριος "κλέβει" την ενέργεια της εντροπίας χωρίς καν να την ρωτήσει από ντροπή και μόνο.
Στη συνέχεια, την ενέργεια αυτή τη διοχετεύει μέσα στα αστρικά συστήματα αφού την μεταλλάξει σε κβαντοδυναμική, σαν χαμστεράκι που τρέχει μέσα στη ρόδα. Ο Σείριος Α είναι η γεννήτρια, ο Β είναι ένας υπέρπυκνος πόλος ο οποίος και δημιουργεί αντίσταση στην Εντροπία και ο Γ' είναι το φασματικό άστρο καταλύτης, που λειτουργεί σαν προτζέκτορας του δυναμικού Ολογραφικού Σύμπαντος 11⁰n διαστάσεων. Καμιά φορά κολλάει το σύστημα και μπαίνει σε λειτουργία ο αντισταθερο-ποιητής Ε, στο 0 Ηριδανού Γαλαξία (Milkyway), με σύστημα ανα- τροφοδοσίας τη Γη, τον Ήλιο και την Σελήνη. Ο ήλιος είναι αντανάκλαση του Σειρίου Α στο ηλιακό μας σύστημα, η Σελήνη αντανάκλαση του Β και η γη αντανάκλαση του Γ, γμτα. Για αυτό το λόγο ο Ήλιος είναι πηγή ενέργειας και πολύ πιο μεγάλος, ενώ αναλογικά η σελήνη πολύ μικρή σαν τον Σείριο Β. Η Γη δεν είναι όπως την αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, στην πραγματικότητα έχει χρώμα πουάζ, μια μίξη πουά τιρκουάζ. Όλο το παιχνίδι της κοσμολογίας παίζεται στη γη, δεν μας νοιάζει τι παίζει με τις μαύρες τρύπες και τα κβάζαρ, εμείς είμαστε το κέντρο του σύμπαντος, η γη αντισταθμίζει το ενδιαφέρον για το υπόλοιπο σύμπαν, κάθε άλλη κοσμολογική σκέψη θα ήτο άχρηστη πληροφορία. Πχ τι μας ενδιαφέρει πριν πόσα χρόνια δημιουργήθηκε η τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας ή σε πόσα χρόνια ο γαλαξίας της Ανδρομέδας θα συναντηθεί με τον δικό μας. Παρεμπιπτόντως, την μέρα εκείνη όλοι θα γίνουμε Ανδρομέδειοι και σε κάθε σπίτι θα κυματίζει πάλι περήφανη η Ανδρομέδεια πελασγική σημαία, κάτι το οποίο μάλλον θα προκαλέσει την οργή της Λέσχης Φίλων των Ερπετοειδών.
Τότε όμως θα είναι πολύ αργά, όπως τώρα είναι πολύ νωρίς. Η γη δεν είναι ούτε σφαιρική, ούτε επίπεδη. Είναι καπακοειδής, έχει δηλαδή το σχήμα από ένα καπάκι μπύρας, γι αυτό και από εκεί βγαίνει η λέξη καπατσοσύνη, τουτέστιν καππαδόκεια. Από έξω είναι λεία λόγω της ατμόσφαιρας, ενώ από μέσα είναι κούφια, σαν το κεφάλι μερικών. Πότε μπατάρει από τη μία πλευρά και πότε πάει από την άλλη, γιατί υπόκειται στην αρχή διατήρησης της διττότητας των όντων. Στο εσωτερικό κοίλο μέρος βρίσκεται η θρυλική Αντιχθών, ένα μέρος που κατοικούν τα μυθικά πλάσματα της φαντασίας κι οι θεοί άλλων αρχαίων πολιτισμών που εκδιώχθηκαν από τον Χριστιανισμό. Η Σελήνη μοιάζει με μικρό ασημένιο κουφέτο, καθώς είναι μέταλ και λαξευμένη στη φωτιά με σίδηρο κ ατσάλι από τον ίδιο τον Ήφαιστο, με την βοήθεια του Λόκι και της Ινάννα. Χρησιμεύει επίσης κι ως Παρατηρητήριο των Αρχαίων Μεγάλων Θεών, αλλά και των Μελλοντικών Μικρών Ημίθεων.
Χρησιμεύει επίσης σαν αναμεταδότης προς τα τριτοκοσμικά κβάζαρ, αλλά και κοσμοσκάφος, για να εγκαταλείψουμε τον πλανήτη κατά την έσχατη στιγμή. Όλοι οι υπόλοιποι πλανήτες παίζουν δευτερεύοντα ρόλο σαν κομπάρσοι. Ο Άρης πχ αποτελείται από καυτή λάβα που μοιάζει με κρεμ καραμελέ από μακριά, όπως μπορούμε να δούμε και στη φωτογραφία. Η Βίνα (κωδικό όνομα της Αφροδίτης) μοιάζει από μακριά με άγγελο, γι αυτό την έλεγαν από παλιά Εωσφόρο.Ο Δίας μοιάζει με κουκουνάρι όπως βλέπουμε, λόγω του πλήθους των πάρα πολλών δορυφόρων του (ορατών και μη). Ο Κρόνος μοιάζει με σιλοτέιπ υποκαινοφανούς μεθανίου. Όπως βλέπουμε στη φώτο, ο Ερμής είναι κοσμοσκάφος, χρησιμεύει σαν γεννήτρια που αντλεί πυρηνική ενέργεια από τον ήλιο. Η ανθρωπεότης ζει εγκλωβισμένη στον υλικό κόσμο των 3 διαστάσεων και αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μέσα από την αρχή της διττότητας. Έτσι εξηγούνται όλα, καθώς τα όντα είναι νοητά και ανόητα. Τα νοητά όντα είναι οι δυνάμεις της φύσης και αφορούν τους συμπαντικούς νόμους και την κοσμική έννομη τάξη. Ο κόσμος των ανόητων όντων χωρίζεται σε 3 υποεπίπεδα: -Το μικροκοσμικό που κβαντοικούν τα quark, τα μη-όνια ιόντα, τα ηλεκτροποζιτρόνια κι άλλα cool ά-τομα.
-Το μακροκοσμικό όπου κατοικούν οι μακάριοι θεοί αστέρες και υπέρθεοι γαλαξίες κτλ κτλ.
- Τέλος το υποκοσμικό επίπεδο, στο οποίο ζει η ανθρωπεότης, μαζί με όλα τα όντα του υποκόσμου που μαζί υπόκεινται στα όρια της ακτινοβολίας του τριτοκοσμικού υποβάθρου 3Κ, γνωστού μας ορατού σύμπαντος. Κάποτε το μηδέν θα επιστρέψει. Μέχρι τότε εμείς αδύναμα όντα στην απεραντότητα του κόσμου ελπίζουμε, φοβόμαστε και ευχόμαστε μαζικά:
"Λευτεριά στα Όντα!"
Από το χειρόγραφο Γρημόριο μου "Χαοσοφία",τόμος "Απόκρυφα Δυσαγγέλια", κεφάλαιο "Η Επιστροφή του Μηδενός", σελίδα δεν γράφει.
Δεν εκδόθηκε ποτέ και τυπώθηκε σε μηδέν⁰ αντίτυπα. Διατίθεται σε μορφή Γρημορίου χειρόγραφου γραμμένου πάνω σε πάπυρο της Νεκρής Θαλάσσης, αν πληρώσει κανείς κάτι παραπάνω φυσικά. Δωρεάν τα μεταφορικά.
Τιμή: 10.000.000€, μόνο σοβαρές προτάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου