ΜΕΙΔΙΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΙ
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ
(Σωκρατίδης Ευτυχίδης )
ΣΩ: Βλέπω ένα μέλλον και πέραν τούτου ένα τίποτα..
ΕΥΤ: Μάγος εί ή μαντείον τι καταπέπωκας;
ΣΩ: Χα! Μπα, θνητά, μάταια πράματα.
ΕΥΤ: Αλλά τί;
ΣΩ: Μεταφορά πρωτευούσης σε Θεσσαλονίκη.
ΕΥΤ: Θεσσαλονίκη; Χμ. Καθόλου άσχημο. Αλλά θα έχεις και τους λόγους σου φυσικά επ’ αυτού. Ακούω λοιπόν.
ΣΩ: Η σωτηρία της Ελλάδος και του ελληνισμού έρχεται αρχαιόθεν από Βορρά. Από εποχής της καθόδου των Δωριέων ισχύει αυτό. Και μετά με την εποποιία του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, την ενδοξοτέρα περίοδο του Ελληνισμού. Αλλά και οι νεώτεροι μακεδονικοί αγώνες των Βαλκανικών πολέμων δεν πάνε πίσω. Μέχρι τότε η νέα Ελλάς ήτο δις ημιτελής και θνησιγενής απ’ ότι σήμερα. Με την απελευθέρωσι της Μακεδονίας όμως έδεσε σαν κράτος και με λίγη τύχη, απελευθέρωσι Πόντου και Ιωνίας, ίσως είχε φτιάσει σε μια βυζαντινής δυναμικότητος περιφερειακή δύναμι. Όπερ ευχόμεθα και ευελπιστούμε προσεχώς συμβήναι και πάλιν, συν θεώ και τύχηι αγαθήι.
ΕΥΤ: Χα, ρομαντικό ακούγεται αυτό αν όχι και αδύνατο. Αν και άλλοι την Κωνσταντίνου πόλιν οραματίζονται ως ιδανικήν των Ελλήνων πρωτεύοσαν καίτοι προ πολλού αλωθείσαν.
ΣΩ: Ίσως. Αλλά οδηγόν δια μίαν μέλλουσαν ελληνικήν αναγέννησιν αυτός ο ελληνικός Βορράς και η πρωτεύουσα αυτού Θεσσαλονίκη πόλις αποτελείν δεν πρέπει, και λόγω αυτού του Αλεξανδρινού ενδόξου ιστορικού παρελθόντος;
ΕΥΤ: Η Αθήνα όμως έχει σήμερα, την απόλυτο ελληνική ηγεμονία, την παγκόσμια αναγνώρισι και τα των γραμμάτων πρωτεία.
ΣΩ; Δεν έχει όμως όμοιον Αλέξανδρον, τον απόλυτον Έλληνα και απαράμιλλον εθνικόν ηγέτην όπως η Μακεδονία. Άνευ του οποίου δεν θα υπήρχε σήμερον ελληνικός αλλά ούτε και παγκόσμιος ελληνογενής πολιτισμός. Και ο κόσμος θα ήτο Ασία ορδών και βαρβάρων όπως και πάλι απειλείται να γίνη σήμερα λόγω που οι λευκοί Ευρωπαίοι προτιμούν τους πνευματώδεις μεν αλλά πολιτικώς και εθνικώς ευάλωτους Αθηναίους και όχι τους βαρβαρομάχους Μακεδόνες. Διότι όπως η ψυχή συννοσεί σε σώμα μη υγιές το αυτό και ένα σκλαβωμένο έθνος νεκρώνει σταδιακά σε πνεύμα και πολιτισμό.
ΕΥΤ: Και όμως οι Αθηναίοι εκείνοι υπήρξαν σωτήρες της Ελλάδος κατά τους ελληνοπερσικούς πολέμους.
ΣΩ: Και άλλοι Έλληνες υπήρξαν. Αυτοί όμως ως οι ισχυρότεροι έλαβαν και την λεόντιον μερίδα της δόξης. Τελικά όμως επί δημοκρατίας υπέκυψαν στον πειρασμό του περσικού χρυσού και χρηματισθέντες διεφθάρησαν και πρωτοστάτησαν στους ελληνικούς εμφυλίους πολέμους, Πελοποννησιακός, Σαμιακός, Σικελική εκστρατεία κ.λ.π.
ΕΥΤ: Η δημοκρατία δυστυχώς καταστρέφει τελικά τα έθνη με την αναρχική και κοσμοπολιτική της δομή και νοοτροπία της όπως και σήμερα την αφρασιατικώς και ανεξελέγκτως κατακλυζόμένην υπογεννητικήν Ευρώπην.
ΣΩ: Δημοκρατική ευθανασία των εθνών η δημοκρατία, δυστυχώς.
ΕΥΤ: Πολύ εύστοχος χαρακτηρισμός σου.
ΣΩ: Όταν και όπου παραμελείται το κοινό αγαθό της πατρίδος και πρυτανεύει το πάσηι θυσία και παντί μέσωι κέρδος τότε η εθνική σύμπνοια και συνεργασία απόλλυται με αποτέλεσμα γενικό χάος, παράλυσι και διάλυσι.
ΕΥΤ: Είναι και ψυχολογικοί νομίζω οι λόγοι μεταφοράς της ελληνικής πρωτευούσης που λες. Το Ραγιαδιστάν τα εδωσε δημοκρατκότατα όλα πια. Πατώσαμε. Δεν έχει πιο κάτω. Επανεκκίνησι έθνους και κράτους. Γι αυτό επειγόμεθα.
ΣΩ: Απαιτείται όμως ένα νέο ολύμπιο όραμα. Το νεοελληνικόν κράτος θεωρείται εν γενικαίς γραμμαίς, από συστάσεώς του, σαθρό και αποτυχημένο διοικητικώς, εκπαιδευτικώς και πολιτικώς. Αποικοκρατούμενον και εμπαιζόμενο διαρκώς υπό των ξένων δυνάμεων.
ΕΥΤ: Ουδείς σώφρων Έλλην το αρνείται αυτό.
ΣΩ: Η δε Αθήνα άραγε ως πρωτεύουσα δεν συνδέεται μ’ αυτό το φαύλο καθεστώς, από θανάτου Καποδίστρια και μετά, την βαλκάνια αβελτερία και υπανάπτυξι, την πελατειακή και γραφειοκρατική πολιτική παράδσοσι, την συνταγματική ανεπάρκεια και εθνική κακοδαιμονία;
ΕΥΤ: Το πελατειακό πολιτικό σύστημα εννοείς. Λένε ότι οι Πελοποννήσιοι ως ελευθερωταί της παλαιάς λεγομένης Ελλάδος (Πελοπόννησος, Στερεά, Κυκλάδες) έχουν από συστάσεως του πρώτου νεοελληνικού κρατιδίου αναλάβει και πλαισιώσει την κρατική διοικητική μηχανή της πρωτευούσης και ως άγαν τοπικισταί επέβαλαν και το πελατειακό τους, τοπικιστικό και αναξιοκρατικό σύστημα εξουσίας ως βάσι της πολιτικής και διοικητικής λειτουργίας του κράτους μας.
ΣΩ: Εμείς σας ελευθερώσαμε, λένε, εμείς και διοικείν σας χρη. Πειράζει;
ΕΥΤ: Το ¨Τί Μπραϊμης, τί Ζαϊμης, δεν θυμίζει;
ΣΩ: Τα εμφυλιοδημοκρατικά μας χάλια θυμίζει αλλά τέλος πάντων. Βασιλικοί, βενιζελικοί, αριστεροί, δεξιοί, και Έλληνες ελλιπείς.
ΕΥΤ: Είναι κι αυτό.
ΣΩ: Λοιπόν ου μόνο Πελοποννήσιοι αλλά και Στερεοελλαδίται κυρίως, ως πρώται απελευθερωθείσαι περιοχαί, υπήρξαν συναπελευθερωταί της νέας και παλαιάς Ελλάδος. Οι πρώτοι δε εμφύλιοι της ελληνικής εθνεγερσίας μεταξύ αυτών πρωτοξεκίνησαν. Οι Πελοποννήσιοι ήθελαν, και τελικά επήραν, συμμαχήσαντες με τους επακτούς Φαναριώτας την μερίδα του λέοντος εις την νομήν εξουσίας. Οι δε Στερεοελλαδίται, Καραϊσκάκηδες και Κατσαντώνηδες, εξηρέθησαν και εδιώχθησαν εμπαθώς και σκαναδαλωδώς. Πλην όμως το άδικον ουκ ευλογείται. Εξ ού και τα σημερινά πολιτικά χάλια, η ακατάσχετος ευνοιοκρατία-ρουσφετολογία, του παραπαίοντος νεοελληνικού κοινοβουλευτισμού.
ΕΥΤ: Ουκ ευλογείται όντως.
ΣΩ; Μετά φυσικά το γλυκό έδεσε καθώς προσετέθησαν και οι κοσμοπολίται Φαναριώται, Μαυροκορδάτηδες και Κωλέττηδες, γόνοι της διεφθαρμένης υστεροβυζαντινής ολιγαρχίας, τα αγαπημένα εθελούσια όργανα του ραγιαδισμού και της ξενοκρατίας. Αυτό το τροπάριο όμως δεν πρέπει τελειώσει κάποτε;
ΕΥΤ: Θεσσαλονίκη και πάσης Ελλάδος λοιπόν;
ΣΩ: Αλλά δεν είναι μόνο το παρελθόν ο βασικότερος υποστηρικτικός λόγος που βαραίνει γι αυτήν την πρότασί μου. Υπάρχει σοβαρότερος, εθνικός λόγος.
ΕΥΤ: Ο οποίος;
ΣΩ: Τούτου γενομένου κόβεται, πάραυτα και άπαξ δια παντός, ο βήξ πάντων των επιβούλων βορείων γειτόνων και των ισχυρών υποστηρικτών των δια την απόσπασιν, είτε πολεμικήν είτε ειρηνικήν, της Μακεδονίας-Θράκης από τον εθνικόν κορμόν, διότι τούτο θα ισοδυναμούσε, λόγω Θεσσαλονίκης πρωτευούσης, με κατάλυσιν και ολοκλήρου του ελληνικού κράτους, πράγμα σχεδόν αδύνατον.
ΕΥΤ: Όντως Μακεδονία και Θράκη εισίν οι πνεύμονες και η βάσις της νέας Ελλάδος. Άνευ αυτών το έθνος καταδεδίκασται εις, οικονομικόν πρωτίστως μαρασμόν και θάνατον εξ ασφυξίας.
ΣΩ: Τα είπες όλα.
ΕΥΤ: Κι συ εξάλλου δεν είσαι - και δεν ομιλείς ως τοπικιστής - κάτοικος Μακεδονίας, άρα δεν υποκρύπτει ταπεινήν τινα ιδιοτέλειαν ή τυφλόν συναισθηματισμόν ο λόγος σου.
ΣΩ: Στερεοελλαδίτης, Ρουμελιώτης ειμί. Και αντικειμενικώς και ουδετέρως κρίνω και προκρίνω το πατριωτικόν γενικόν καλό.
ΕΥΤ: Παρεμπιπτόντως οι αρχαίοι Αιτωλοί δεν ήνοιξαν την κεντρική πύλη κατακτήσεως της αρχαίας Ελλάδος από την Ρώμη;
ΣΩ: Η φτώχεια φέρνει γκρίνια. Η περιοχή αυτή πάντα συμπιεζόταν, οικονομικά και στρατιωτικά, μεταξύ Νότου-Πελοποννήσου και Βορρά, Ηπείρου-Μακεδονίας. Ακόμα και σήμερα είναι από τις πιο παραμελημένες επενδυτικά περιοχές, οικονομικά και τουριστικά, ακόμα και πανεπιστημιακά, της Ελλάδος καίτοι διαθέτουσα πλούσια φυσικά προσόντα και κομβικήν γεωγραφική θέσιν. Είναι εις την μέσην, τον ζωστήρα της Ελλάδος, διάβολε! Και του λόγου φερομένου, ο ικανότατος αρχαίος Αιτωλός στρατηγός Σκόπας, άγνωστος σχεδόν παντελώς εις το ελληνικό φιλίστορ κοινό, ευρέθη περί τον 2ο π.Χ. αι. τότε επικεφαλής αιτωλικού εκστρατευτικού μισθοφορικού σώματος εις Αίγυπτον φιλοδοξών μιμηθήναι όπως και ο Πύρρος τον Μ. Αλέξανδρον. Όστις και κατήγαγε αρκετάς νίκας εκεί όπου και τελικώς ατυχήσας εφονεύθη. Και μετά Αιτωλική σιωπή.
ΕΥΤ: Αι Αθήναι όμως είναι Αθήναι.
ΣΩ: Δια τούτο και αι νέαι Αθήναι να μη φοβούνται ότι θα χάσουν κάτι ως μη πρωτεύουσα όπως η Νέα Υόρκη δεν μειούται εις αίγλην και ισχύν τι λόγω πρωτευούσης Ουασιγκτώνος . Η Ελλάς όμως έχει ωφεληθήναι εκ τούτου πολλά.
ΕΥΤ: Ούτε λόγος. Ίσα- ίσα που θα αποσυμφορηθή ως πόλις και θα εξευγενισθή λίαν.
ΣΩ: Εκτός του ότι λόγω της εις Βορράν μεταφοράς της πρωτευούσης αξιοποιείται γεωργικώς κατά μείζονα λόγον και η θεσσαλική πεδιάδα. Αι αποστάσεις άλλωστε εις την σημερινήν τεχνολογικήν εποχήν μας τείνουν πλέον του εκμηδενισθήηναι.
ΕΥΤ: Αι Αθήναι έχουν το εμβληματικόν γόητρον της δημοκρατίας. Όλοι οι δυτικοί ηγέται των δυτικών δυνάμεων τουλάχιστον υποκλίνονται εις αυτό και την πόλιν που την ανέδειξε.
ΣΩ: Καλά εδώ υπάρχει κι ένας μύθος. Ούτε αι σημεριναί δημοκρατίαι σχετίζονται εν πολλοίς με την αρχαίαν αθηναϊκήν δημοκρατίαν της εκκλησίας του δήμου, την Αθήνα των κληρωτών βουλευτικών αρχαιρεσιών του δήμου (μέτοικοι και λαθρέποικοι δούλοι και αιχμάλωτοι πολέμου ήτοι τα 4/5 του πληθυσμού εξαιρούντο ) και λοιπών δημοσίων αξιωμάτων, των λαϊκών δικαστηρίων της Ηλιαίας, ει μη μόνον κατά το φιλελεύθερον συντεταγμένον καθεστώς και την Βουλήν. Αλλά και αυτή η περίφημος κατά Θουκυδίδη Περίκλειος δημοκρατία ¨ενός ανδρός αρχή¨ ¨Τυραννίς¨ ήτο κατ’ ουσίαν. Προσέτι δε τα οικονομικά σκάνδαλα, βλέπε π.χ. την ίδρυσι του Παρθενώνος με τα υπεξαιρεθέντα χρήματα του συμμαχικού ταμείου (ελληνικό ΝΑΤΟ της τότε εποχής ) δεν εδημιουργήθησαν;
ΕΥΤ: Ορθά και ψύχραιμα αναλύεις, αγαπητέ μου, τα τότε και τα νυν πολιτικά πράγματα.
ΣΩ: Αι κλασσικαί Αθήναι αναμφισβητήτως υπήρξαν και έλαμψαν ως το σχολείον της Ελλάδος λόγω των νικηφόρων της περσικών πολέμων και της πνευματικής της ακτιννοβολίας και ανεκτικότητος . Μη λάθωμεν όμως ότι όπως και ο ίδιος ο Περικλής παρεδέχετο η αθηναϊκή δημοκρατία ήτο εν τη πράξει μια ¨τυραννίς¨ όχι όπως η βάρβαρος περσική βέβαια αλλά έχουσα συμμαχικού φόρου υποτελείς της χιλίας περίπου εις τον περιμεσογειακόν και παρευξείνιον χώρον ελληνικάς πόλεις. Παρά ταύτα ο περσικός χρυσός του Μαρδονίου όπως διέφθειρε και ήλωσε την σιδηράς πειθαρχείας Λυκούργειον Σπάρτην ολιγότερον εδυσκολεύθη του αλώσαι την δημοκρατικώς ¨ανοικτήν¨ πόλιν της Αθηνάς.
ΕΥΤ: Αν αυτό το ¨τυραννίς¨ συνήθως παραβλέπεται δια τον βιαστικόν και επιπόλαιον μελετητήν της ιστορίας.
ΣΩ: Δι’ ένα λοιπόν χρονικόν διάστημα, τριών γενεών, τον λεγόμενον χρυσούν 5ον αιώνα, συνεκέντρωσεν η Αθήνα όλην την προοδευτικήν πλην διωκομένην και εξόριστον πνευματικήν αντιπολίτευσιν των άλλων ελληνικών πόλεων-κρατών, διανοούμενοι οίτινες διωκόμενοι πολιτικώς από την γενέτειρά των εύρον (δια πολιτικούς λόγους και πάλι) φιλόξενον εκεί και καταφύγιον. Ήτο μια ευτυχής χρονική σύμπτωσις ειρηνικού πνευματικού συγχρωτισμού ήτις όμως λόγω της ηθικοπνευματικής ανεπάρκειας της ανθρωπίνης φύσεως δεν διαρκεί πολύ όπως και ούτε τότε διήρκεσε. Το σοφιστικό κίνημα ήτο εν τη γενέσει του αναρχομηδενιστικό και εθνοδιαλυτικό αφού ήταν γέννημα κοσμοπολιτών έως απάτριδων και νομαδικής- εμπορικής-εβραϊκής ψυχολογίας πολιτικών τυχοδιωκτών.
ΕΥΤ: Τους εστόλισε καλά μέσω πλατωνικών διαλόγων ο Σωκράτης του ¨πατρός τε και μητρός και των προγόνων απάντων τιμιώτερον εστί η πατρίς, και σεμνότερον και αγιώτερον…¨΄
ΣΩ: Ενδεικτικώς ο λίαν πεπροικισμένος πνευματικώς και μέγιστος των ρητόρων της αρχαιότητος, και όχι μόνο, ο Αθηναίος ρήτωρ και πολιτικός Δημοσθένης ήτο συγχρόνως τόσο φιλόδοξος και φιλοχρήματος ώστε εχρηματίζετο ασυστόλως υπό των Περσών ίνα βάλλη εναντίον του Μακεδόνος Φιλίππου, τοπικιστικά και ιδιοτελώς δρών, προτιμήσας τον αλλόφυλον εχθρόν υπηρετείν ή το όμαιμον και ομόφυλον Έλληνα Φίλιππον του οποίου έφθασεν μάλιστα να αρνείται ζηλότυπα μέχρι και την ελληνικότητα. Ο δε περίφημος Περικλής ως γνήσιος δημοκρατικός ουδένα αντιπερσικόν πόλεμον εποίησε όπως ο ελληνόφρων αριστοκρατικός του πολιτικός αντίπαλος, στατηγός Κίμων αλλά κατά Ελλήνων επολέμησε πρόθυμα. Οι οποίοι Πέρσαι σημειωτέον ουδέποτε έπαυσαν επιβουλεύεσθαι επεκτατικώς τα ελληνικά εδάφη τότε όπως και οι διάδοχοί των Τούρκοι σήμερον.
ΕΥΤ: Χμ! Πράγματι μόνον εμφυλίους έκαμεν αυτός, Πελοποννησιακός πόλεμος, Σαμιακός πόλεμος... Την δε Σικελικήν εκστρατείαν μόνον δεν έκαμεν, την αφήκε αυτήν δια τον άξιον διάδοχόν του Αλικβιάδην ίνα επιτύχη κάτι ανθελληνικόν και δημοκρατικόν κι αυτός!.
ΣΩ: Το βλέπεις κι εσύ. Η δημοκρατία, - ιστορικώς, διαχρονικώς, αποδεικνύεται αυτό - δεν έχει δυστυχώς εθνικάς ευαισθησίας έχουσα κομμουνιστικόν-διεθνιστικόν και άρα εθνοδιαλυτικόν τον πολιτικόν χαρακτήρα. Και ναι μεν η Αθήνα θεωρείται κοιτίς της δημοκρατίας πλην όμως ολίγοι αναλογίζονται ότι εάν αυτή η άναρχος διασπαστική, εμφυλιοπολεμική και παρακμιακή δημοκρατία ( πόλις-κράτος) , η κατά Πλάτωνα πυρέσσουσα και φλεγμαίνουσα πόλις, ηγείτο δια παντός των τότε ελληνικών πραγμάτων και ουχί οι σκληροτράχηλοι σοβαροί Μακεδόνες, ουδείς λαός Ελλήνων και μνημείον ελληνικόν διεσώζετο αν σήμερον αλλά ήθελε κατασφαγή και εκτοπισθή ολοκληρωτικώς το ελληνικόν φύλον και έθνος υπό των ασιατών βαρβάρων όπως ουκ ολίγας φοράς επεχειρήθη και επιχειρείται τούτο εις τον μακραίωνα ιστορικόν του βίον με τραυματικά δια το γένος αποτελέσματα.
ΕΥΤ: Τόσο προπανάρχαιος, αυτοκρατορικός και ιστορικά λαός, πληθυσμό Κίνας και Ινδιών δεν έπρεπε λογικά σήμερον έχειν; Αλλά…
ΣΩ: Ας όψονται αι γενοκτονίαι και τα εμφύλια πάθη, ακόμα γαρ κι ο κομμουνιστικής και βαρβάρου υφής πρωτοχριστιανισμός τοιουτοτρόπως επεβλήθη εις τους αρχαίους μας προγόνους. Ένα αυτό και το άλλο, ο κομβικός γεωστρατηγικά ελληνικός χώρος,το μήλον της έριδος όλων των κατά καιρούς ασιατών και βορείων επιδρομέων όσο και των μεγάλων δυνάμεων της γης έως και σήμερα.
ΕΥΤ: Όντως όποιο έθνος εξουσιάζει την Ελλάδα είναι πλανητική υπερδύναμις και αντιστρόφως. Τυχαίο;
ΣΩ: Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ούτε και σύμπτωσι αποτελεί για την Ελλάδα το γεγονός του κινδυνεύει αφανισθήναι, νυν υπέρ ποτέ και άλλοτε, με παρόμοιον καθεστώς, το δημοκρατικό, καθεστώς ξέφρενης ασυδοσίας των πολιτικών κομμάτων, πρωθυπουργικής απολυταρχίας, εθνοαλλοιωτικού ανεξελέγκτου λαθρεποικισμού, εκφυλισμού και βαθυτάτης ηθικής σήψεως και παρακμής.
ΕΥΤ: Αχ, πόσο θα ήθελα σε διαψεύσαι αλλά ου δύναμαι!
ΣΩ: Σκέψου μόνο ότι πολιτικά τε και θρησκευτικά κόμματα επί αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας ήσαν απηγορευμένα αυστηρώς δια νόμου ως συνωμοτικά και ανατρεπτικά του δημοκρατικού(!) πολιτεύματος. Μέτοικοι δε και λαθραίοι, ¨τα άγρια που διώχνουν τα ήμερα, ¨ εστερούντο εκλογικών δικαιωμάτων και αθηναϊκής πολιτογραφήσεως. Ε ;
ΕΥΤ: Εμ! Δημοκρατία, δημοκρατία, σού λέει, αλλά όχι και τόσο βλάκες και εθνομειοδότες ώστε βγάνωμε λαθρομεταναστευτικώς τα δημοκρατικά και εθνικά μας μάτια!
ΣΩ: Χα! Εθνική αυτοκτονία θα ωνόμαζαν οι πρόγονοι την σημερινή λαθρολάγνο, εθνοδιαλυτκή και ηττοπαθή δυτική δημοκρατία.
ΕΥΤ: Τον ¨Τιτανικό¨ θυμίζει που προσέκρουσε ύφαλο και μπάζει πανταχόθεν νερά.
ΣΩ: Και η όρχήστρα έπαιζε εν τω μεταξύ στο σαλόνι το ρέκβιεμ-βαλς των μελλοθανάτων. Τι άλλο σου θυμίζει αυτή η ορχήστρα;
ΕΥΤ: Τι άλλο; Τα πληρωμένα δημοσιομέσα Μ.Μ.Ε., μού θυμίζει. ¨Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, αυτά άδουσι. ¨
ΣΩ: Έχεις δημιουργική φαντασία, χα, είσαι αναντικατάστατος φίλος!
ΕΥΤ: Απ’ την πρωτεύουσα ξεκινήσαμε, ποιος ξέρει πού θα καταλήξωμε!
ΣΩ: Χα, στον δρόμο είμαστε, δεν το νιώθεις; ΜΥΑΛΟ ΔΥΝΑΤΟ, ΨΥΧΗ ΚΑΘΑΡΗ, ΑΡΧΑΙΑ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ, χρειάζεται μόνο.
ΕΥΤ: Ούτε κόμματα ούτε εκλογές λοιπόν είχε η αρχαιοελληνική δημοκρατία. Πού βλέπουν την συγγένεια με την σημερινή; Μυστήριο.
ΣΩ: Μασωνικό μυστήριο σίγουρα.
ΕΥΤ: Δια κλήρου και εκ των παρόντων έβγαιναν οι βουλευταί. Και για θητεία ενός έτους. Μετά την θητεία τους μάλιστα ελέγχοντο για περίπτωσι παράνομου λόγω αξιώματος λαδώματος και πλουτισμού. Ούτε άλλωστε και αι γυναίκες εψήφιζαν.
ΣΩ: Ω.αι γυναίκαι! Μα κουτές ήσαν; Αφού ότι θέλουν αυτές ψηφίζουν οι γυναικόδουλοι, το πλείστον, άνδρες τους. Έπειτα στην εκκλησία-συνέλευσι του δήμου υπάγεις, πολιτική, ανδρική υπόθεσι, δεν πας για ¨δημοκρατικό καμάκι!¨
ΕΥΤ: Χα, χα. Και ώ της δημοκρατικής ευφορίας σου, του ακούειν εν τον ανιαρό ψευτορήτορα και συγχρόνως χουφτώνειν εξ επαφής το πλαϊνό σου φανατικό δημοκρατικό μανουλομάνουλο. ¨Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται¨ που λένε...
ΣΩ: Πωπώ Για φαντάσου! Και μετά τα πέρας της συνελεύσεως την εξέδρα γεμάτη αντί ψηφοδελτίων προφυλακτικά και ποικίλα άλλα ερωτικά αξεσουάρ!
ΕΥΤ: Άσε. Ευτυχώς υπήρχαν αι θρησκευτικαί εορταί γι αυτό. Μεγάλαι θηλυκοπαγίδες.
ΣΩ: Κόμματα, δια να σοβαρευθώμεν, εν αρχαιοελληνικήι δημοκρατία, γιοκ. Αφού λειτουργούν ως οικονομικές εταιρίες άρα για πάρτη τους και μόνο και κατ’ όνομα για το γενικό καλό και συμφέρον. Κίνδυνος θάνατος, σου λέει κόμματα πολιτικά και θρησκευτικά, όπως τα σημερινά για δημοκρατία και έθνος.
ΕΥΤ: Κάτι ήξεραν φαίνεται.
ΣΩ: Τα πάντα ήξεραν. Και ως ενάρετοι και ως διεφθαρμένοι οι Έλληνες ψέματα δεν έλεγαν όπως αργότερα οι μυστικοπαθείς περιούσιοι που θέλουν ένα θεό νταβατζή, σαδιστή και ψεύτη οπωσδήποτε, για να λειτουργήσουν την διεστραμμένην φύσι των και να τού φορτώσουν τις ανωμαλίες των.
ΕΥΤ: Τους λες την αλήθεια και σου λένε γιατί μου βρίζεις τον θεό μου, άει βρες άκρη.
ΣΩ: Αλλά και δημοκρατία-Τιτανικός είναι πάντως όπως προείπαμε. Αν η με τόσους αυστηρούς περιορισμούς εφαρμοσθείσα αρχαιοελληνική εκείνη δημοκρατία, χωρίς κόμματα και εκλογές, εν τούτοις ελειτούργησε γενικά τόσο παρακμιακά, διεφθαρμένα, ξενόδουλα και εθνοδιαλυτικά, πόσο μάλλον παρακμιακαί και εθνοεκφυλιστικαί δέον είναι και αι σημεριναί δημοκρατίαι των πολιτικών και συνδικαλιστικών κομμάτων; Και πόσο άσχημο και φρικτό πρέπει ως εκ τούτου είναι το μέλλον της σημερινής Ελλάδος αλλά και όλης της δημοκρατικά διεφθαρμένης και νεναρκωμένης δυτικής ανθρωπότητος;
ΕΥΤ; Μα το βλέπομε ήδη, δεν το βλέπομε; Μέσα σε μισόν αιώνα η Ευρώπη κατήντησε, λαθρεποικιστικά και ισλαμικά, αγνώριστη!. Ένα τζάνκι, ένας δημοκρατικός βόθρος.
ΣΩ: Φρικτά συμπτώματα. Ναρκωτικά, νομιμοποιημένη έκλυσις και ανωμαλία ερωτικών ηθών, αφρασιατική λαθροεισβολή, παγκοσμιοποιημένη οικονομική αναρχία, άτυπος και ανεξέλεγκτος τραπεζική δικτατορία η οποία ελέγχει παγκοσμιοποιητικώς και οικονομικώς κοινοβούλια και δημοσιομέσα. Τεχνολογικός ανθρωποφαγικός μεσαίων. Τι άλλο;
ΕΥΤ: Ελληνική Δημοκρατία σημαίνει εθνική ευθανασία.
ΣΩ: Αλλά για ποια δημοκρατία μιλάμε; Εναλλασσομένη τετραετής διακομματική δικτατορία είναι, ελέω ξενοκρατίας και εξωνημένων δημοσιομέσων. Εν ολίγοις σημαδεμένη κοινοβουλευτική τράπουλα.
ΕΥΤ: Θεωρούν ότι η ψήφος του λαού δίδει τους και το ελεύθερο του ΄γαμείν και δέρειν¨ του κλέπτειν νομίμως ου μην αλλά και διαπραγματεύεσθαι μέχρι και την εδαφική ακεραιότητα και εθνικήν ελευθερίαν τηης χώρας, ερήμην του λαού και του εθνους.
ΣΩ: Και κυρίως στην Ελλάδα, θεωρούν τιμήν μεγάλην και υπερηφανεύονται ως γάλοι για την δημοκρατία αυτήν, ΄Ελλάς η κοιτίδα της δημοκρατίας¨ και άλλα ηχηρά παρόμοια, Τρομάρα μας.
ΣΩ: Χμ! Μα όλα τα κράτη σήμερα έχουν δημοκρατία. Η παγκοσμιοποιημένη τραπεζική εκμετάλλευσι και δουλεία δεν κάνει αντιδημοκρατικάς διακρίσεις, δεν έχει σύνορα. Κι αυτό εμβάλλει εις σκέψεις μήπως υποκρύπτεται κάποιο δόλος και πονηρόν σχέδιον. Εάν ήτο κάτι καλό αυτή η δημοκρατία, είχεν αν τηλικαύτην διάδοσιν; Ή μήπως ¨κάποιο λάκκο έχει η φάβα.¨ ως λέγεται. Μέχρι και Αλβανία, πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. και Κίνα δημοκρατίαι σήμερα θεωρούνται είναι.
ΕΥΤ: ¨Κουτσοί, στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα.¨ αρκεί να κόβουν φοροεισιτήριο.
ΣΩ: Ένα θέατρο εξωνημένων πολιτικών ηθοποιών που εξαγοράζουν εκβιαστικά δια του πελατειακού συστήματος εξουσίας την λαϊκήν ψήφον-έγκρισιν και συνενοχήν.
ΕΥΤ: Οι οποίοι για άλλα ψηφίζονται και άλλα κάνουν.
ΣΩ: Ό,τι διατάξοι , η έσω και έξω πλουτοκρατική διεθνιστική ολιγαρχία, και τις πταίει; Αμ φυσικά εσείς που μας ψηφίσατε.
ΕΥΤ: Μα έχεις δημοκρατία, διάβολε! Δεν γίνεται να τα έχης όλα.
ΕΥΤ: Μεγάλη σου δημοκρατική κατάκτησις το έχειν το δικαίωμα του επιλέγειν τον δημοκρατικό βιαστή σου.
ΣΩ: Δημοκρατία, η πιο φθηνή και αποτελεσματική πολιτική μέθοδος του εξαπατάν τους λαούς;
ΕΥΤ: Αλίμονο. Ό,τι πληρώνεις έχεις. Αλλά να μην λάθωμεν και την πρωτεύουσα.
ΣΩ: Εμ, δεν μας αφήνει κι η δημοκρατία. Όλο μπροστά μας μπαίνει.
ΕΥΤ: Έχει αμαρτίες πολλές φαίνεται.
ΣΩ: Ίσως έχει την περιέργεια πότε θα την πάψωμε λοιδωρείν και ψέγειν.
ΕΥΤ: Το διατί ¨πρωτεύουσα η Θεσσαλονίκη¨ υπήρξε η αρχή και αφορμή του λόγου μας.
ΣΩ: Είπαμε το ελληνικόν μέτρον εθνικής λογικής και επιβιώσεως επιτάσσει το συντομότερον πρωτεύουσα Ελλάδος Θεσσαλονίκη. Ούτε εθνοδιαλυτικαί εμφυλιοπολεμικαί δημοκρατικαί Αθήναι αλλά μήτε και μιξοβάρβαρον θεοκρατικόν και μεσαιωνικόν Βυζάντιον:
ΕΥΤ: Κωνσταντίνου πόλις όχι;
ΣΩ: Κων/πόλις εστί Βυζάντιον, σημαίνει θεοκρατικός μεσαίων ήτοι θεοκρατικός κομμουνισμός –ολοκληρωτισμός. Η δε θρησκεία, ως εκ της φύσεώς της, είναι δίβουλος και διπρόσωπος.
ΕΥΤ: Τίνος φύσεως είναι δηλαδή;
ΣΩ: Πατριωτική και μη πατριωτική, εθνική και αντεθνική, ψεύδη και αλήθειες, δεινός κήρυξ, και προπαγανδιστής της ατομικής και εθνικής δουλείας και το μόνο σταθερό πάνω της είναι προσπάθεια διαιωνίσεώς της οικονομικοπολιτικής της δυνάμεως και εξουσίας.
ΕΥΤ: Ποιος στραβός δεν θέλει τα κυάλια του;
ΣΩ: Παντοιοτρόπως η επιδίωξι, κατοχή και διατήρησί της εξουσίας, ακόμα και δια της προδοσίας των συμφερόντων και ελευθεριών των λαών και των εθνών.
ΕΥΤ: Θεός είναι αυτός. Ταξιδεύει πάντα πρώτη θέσι.
ΣΩ: Όστις θεός και μετά την χριστιανικήν επικράτησιν χάλασε, απέκτησεν εβραϊκά κομμουνιστικά γούστα. Μοναχοφάης, σαδιστής, φιλάργυρος, μισέλλην, μισογύνης, όλα τα καλά.
ΕΥΤ: Ξεχνάς τον μονογενή Υιό, τον σωτήρα μας.
ΣΩ: Καμιά συμπάθεια. Πατήρ-Ιαχωβάς , Υιός και άγιο πνεύμα, έχεις ακουστά; Με το πνεύμα τον έκανε τον Υιό του όπως ο Δίας την Αθηνούλα.
ΕΥΤ: Και η Θεομήτωρ.
ΣΩ: Για θρησκευτικό ξεκάρφωμα, κάλυψι.
ΕΥΤ: Αγόρι αυτός, κορίτσι ο Δίας γιατί;
ΣΩ: Αντιγραφή και παραποίησι του ελληνικού θεολογικού σεναρίου. Ένοπλος Αθηνά ο Έλλην, Εσταυρωμένος από χέρι ο δικός του.
ΕΥΤ: Και γιατί εσταυρωμένος θεός πράμα;
ΣΩ; Έτσι επιτάσσει ο εβραϊκός κομουνιστικός ρεαλισμός-λαϊκισμός. Μανούλα εις τοιαύτα οι περιούσιοι.
ΕΥΤ: Και η μανούλα του Σωτήρος;
ΣΩ: Στην γωνία την είχε πεταμένη ο Πατήρ. Κρίνο μύριζ εκαι προκοπή δεν έπιανε. Μέχρι που ο Πατήρ έβαλε τα δικά του πατριαρχικά μεγάλα μέσα τεκνοποιίας. Πρώτα γέννησε τον Υ ιό ο ίδιος πνευματικά δια του πνεύματος-οσμής του κρίνου και μετά τον τοποθέτησε στο φαντασιακό θηλυκό. Φαντασιακό γιατί το πραγματικό άσε καλύτερα. Είπαμε γαρ δεν τα πάει ο Γιαχβέ καθόλου καλά με το θηλυκό γένος . Και ίσως να μην είχε και πολύ άδικο. Ερωτοκαημένος πάντως θα ήταν οπωσδήποτε.
ΕΥΤ: Και η θεομήτωρ πάντως καταθλιπτική φιγούρα.
ΣΩ: Έτσι την θέλει ο Γιαχβέ. Γι αυτό και μόνο από την μέση και πάνω εικονίζεται στην βυζαντινή αγιογραφία με το θείον μαμόθρεφτον εγκολπικώς φέρουσα. Από την μέση και κάτω γαρ αυστηρώς ακατάλληλον. Μόνο τέζα στο φέρετρον παριστάνεται ολόσωμος μετά της γύρωθεν ποδοσφαιρικής ομάδος να κλαίει τον πεθαμένο. Για τέτοιο ασιατικό βάρβαρο μισογυνισμό μιλάμε.
ΕΥΤ: Κι αυταί αι ύβρεις κατά του αρχαιοελληνικού πνεύματος την Κυριακή της Ορθοδοξίας βγάζουν μάτι.
ΣΩ: Και άχτι χουλγκανικό. Ούτε οι Παοκτζήδες τέτοια φανατίλα.
ΕΥΤ: Μέχρι και το όνομα της Ελλάδος ήτο απηγορευμένο.για ποιο Βυζάντιο ελληνικό άρα μιλάμε;
ΣΩ: Μόλις πήγε ξαναγίναι το πολυεθνικό και θεοκρατικό βυζάντιο αμιγώς ελληνικό, πλάκωσαν αι φραγκικαί και τουρκικαί μέλισσαι. Τυχαίο;
ΕΥΤ: Ατυχές πάντως οπωσδήποτε.
ΣΩ: Κι έκτοτε μεσολάβησαν Αναγέννησις και Ανθρωπισμός αλλά εμείς ζωή εν τάφω, Οθωμανοί και βυζαντινΟρθοδοξία αντί ελληνΟρθοδοξίας. .
ΕΥΤ: Υπονοείς ότι εκκρεμεί μια ανναγεννησιακή και ελληνοπρεπής εν Ελλάδι θρησκευτική μεταρρύθμισις, ο εξελληνισμός της επικρατησάσης μετεπαναστατικώς βυζαντινής ορθοδοξίας;
ΣΩ: Ευχής έργον αν είητο αυτό. Επειδή εμπόδιον μέγα δυστυχώς γι αυτήν ως προς αυτό αποτελεί το εγγενές εβραιοδιεθνιστικό θρησκευτικό δόγμα και η ολοκληρωτική ιδεολογία του εβραιογενούς μονοθεϊσμού δια των τριών εκδοχών του που αντιτίθεται και πολεμά το εθνικό κράτος και την εθνική ιδέα και ελευθερία.
ΕΥΤ: Πρόκειται για ασιατικές θρησκείες διαρκώς μετακινουμένων και περιπλανωμένων νομάδων χωρίς πατριδική εστία.
ΣΩ: Ο νομάς δεν είναι ο υπεύθυνος ελεύθερος πολίτης-πατριώτης αλλά ο άπατρις, ο περιπλανώμενος φερέοικος και σκηνίτης όπως ο αρχαίος ασιάτης Μογγόλος και Ιουδαίος.
ΕΥΤ: Και ου μόνον των αρχαίων αλλά και των συγχρόνων πολιτισμένων νομάδων, των πλουσίων κοσμοπολιτών του εμπορίου και της γραφειοκρατίας.
ΣΩ: Άρα ο εν διαρκή κινήσει, άπατρις έμπορος ή ληστρικός νομάς, μέλος βαρβάρων ορδών έχει μια τελείως διαφορετική ψυχοσύνθεσι και ψυχολογίας έναντι του έχοντος σταθερή και μόνιμο προγονική εστία-πατρίδα, ιστορία και πολιτισμό πολίτου.
ΕΥΤ: Διαφορετική ως προς τι;
ΣΩ: Όπως ο μη έχων μητέρα και πατέρα και μητρική και πατρική στοργή και προστασία γίνεται κατ’ανάγκην πιο σκληρός, κακοποιημένος και βάρβαρος, βίαιος και πλεονεκτικός εν συγκρίσει με τον κανονικό, το ίδιο και ο αντίστοιχος νομαδικός λαός όπως και ο αντιπροσωπευτικός του θεός και θρησκεία. Ο ασιατικός μονοθεϊσμός είναι αυτής της κατηγορίας. Θρησκεία βαρβάρων ορδών βιαστών και κατακτητών που επεκράτησαν ιστορικώς έναντι των πολιτισμένων εθνικών και πατριωτών αντιπάλων τους.
ΕΥΤ: Και πώς επεκράτησαν;
ΣΩ: Οι ιστορικοί και ηθικοί νόμοι είναι αμείλικτοι. Η ηθική παρακμή και η παραμέλησις της δικαιοσύνης, η κατάχρησις εξουσίας και δυνάμεως που προσβάλλει τους ηθικούς και κοινωνικούς κανόνας επιφέρει παρακμή, εκφυλισμό και θάνατο. Τα τείχη πέφτουν από μέσα. Κάπως έτσι παρήκμασε και κατεκτήθη ο αρχαίος κόσμος αφήνοντας μια τεράστια και αξεπέραστη πνευματική και πολιτισμική παρακαταθήκη από ένα συγκριτικά βάρβαρο αντίπαλό του.
ΕΥΤ: Μια πολιτισμική παρακαταθήκη ελευθερίας, σοφίας και επιστήμης που όμως από μόνη της ήτο αδύνατον να προστατεύσει τους αναξίους του κληρονόμους της.
ΣΩ: Είναι μια παλιά πονεμένη ιστορία. Θέλουν τους ανθρώπους θρησκευτικά μονοδιάστατους και χωρίς πατριωτικό έρμα και εθνοφυλετική συνείδησι και ρίζα, διότι έτσι αποβαίνουσι τα μάλιστα ελεγχόμενοι και ευχειράγωγοι, μια άμορφος φθηνή ανθρωπομάζα προθύμως μετακινουμένων, απροσώπων εργατοσκλάβων χωρίς πολιτικάς και εθνικάς ευαισθησίας και απαιτήσεις.
ΕΥΤ: Έτσι είναι.
ΣΩ: Η πατρίς και η εθνοπατριωτική ταυτότης ως εγγενής και άρα αρχαιοτέρα της επικτήτου και νεωτέρας αυτής θρησκευτικής ταυτότητος προηγείται αυτής. Η πιο βαθιά ρίζα της ψυχής είναι η εθνική. Η θρησκευτική ταυτότης ενός έθνους ως επίκτητος αλλάζει ανάλογα με τας ιστορικάς περιστάσεις, η εθνοφυλετική όμως δεν συμβιβάζεται ποτέ. Είτε μένει αναλλοίωτος είτε πεθαίνει μαζί με τον λαό που την γέννησε. Διότι η θρησκεία είναι ανθρώπων δημιουργία ενώ η ανθρωπίνη φυλή και η πατρίς-ναός αυτής έργον θεού πατρός και δημιουργού.
ΕΥΤ: Οπότε το ¨δια του Χριστού την πίστιν την αγίαν – κατά πρώτον- και την πατρίδος την ελευθερίαν- κατά δεύτερον- ¨ πάει περίπατον δηλαδή;
ΣΩ: Απλά μια στρατιωτικήν μεταβολήν χρειάζεται και οι τελευταίοι έσονται κατά φύσιν και νόμον πρώτοι.
ΕΥΤ: Α, τι μού θύμησες τώρα. Χρόνια δοξασμένα! Ένας γυμνασιακός μου φιλόλογος καθηγητής. Παιδιά εμείς, μαθησιακή όρεξι γεμάτα, στήναμε διαλεκτικό πόλεμο περί θεών και σοφών ρητών και ιερών βιβλίων οπότε αυτός επεμβαίνων πυροσβεστικά: ¨Ψύχραιμα παίδες¨, έλεγε. Και οι θεοί με ανθρώπων λόγια μιλάνε.¨
ΣΩ: Σοφή κουβέντα. Διότι η θρησκεία είναι εκ φύσεως ασαφής και αοριστολόγος. Λόγος διφορούμενος και διπλωματικός όπως του δελφικού μαντείου ώσε να ερμηνεύεται κατά το δοκούν εκάστου και όλοι να μένουν κανοποιημένι και κυρίως σταθεροί πελάται-πιστοί.
ΕΥΤ: Αυτό είναι μια μεγάλη και σοφή αλήθεια. Δεν βγάζεις άκρη. ¨Με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω.¨
ΣΩ: Άλλο λοιπόν ο θεός- Χριστός ο ευλογών τα εθνικά όπλα της πατρίδος εν πολέμω και οι άγιοι εθνομάρτυρες Κων/νος Παλαιολόγος ή και οι Παπαφλέσσας και Αθανάσιος Διάκος της ελληνικής εθνεγερσίας. Και άλλος ο, δια της Παλαάς κυρίως Διαθήκης, ιουδαϊζων κομμουνιστικώς και μισελληνικώς θεός της παράνοιας, με την αντίστοιχον κουστωδίαν των κακασχήμων και ανορεξικών μοναχών και αγίων του.
ΕΥΤ: Η ελληνορθοδοξία πήρε το μέρος του προδότου και οθωμανοδοσιλόγου Πατριάρχου αγιοποιήσασα αυτόν ενώ τον εθνομάρτυρα αυτοκράτορα Κ. Παλιολόγον λόγω διεθνιστικού-κομμουνιστικού δόγματος και ιδεολογίας ουδέποτε ανεγνώρισε ως χριστιανόν άγιον.
ΣΩ: Επειδή τάχα ο αυτοκράτωρ εκείνος υπέγραψεν θρησκευτικήν ένωσι με τον καθολικόν Πάπα ο λόγος. Αλλά κυρίως ήταν για το καλό και συμφέρον του ορθοδόξου θρησκευτικού κόμματος. Ο Ορθόδοξος πατριάρχης θα έχανε την θρησκευτική του εξουσία υποτασσόμενος στον Πάπα, την στιγμή που το εξελληνισθέν Βυζάντιον θα εκέρδιζεν. την ελληνικήν του εθνικήν επιβίωσιν και συνέχειαν ως Καθολικόν πάντως. Επροτίμησε λοιπόν τον οθωμανικόν ζυγόν από την παπικήν απληστίαν. Βέβαια οι ανθενωτικοί επιχειρηματολογούν ότι παμπόνηροι παπικοί θα εκλατίνιζαν και εθνικώς τους Έλληνας ευκολότερα εκμεταλλευόμενοι την παρακμήν των όπως τους Έλληνας της μεγάλης Ελλάδος απ’ ότι οι βάρβαροι Τούρκοι και άρα οι ανθενωτικοί έκαναν συν θεώ την καλυτέρα επιλογή. Συλλογισμός που μάλλον δεν ευσταθεί τόσον. Αφού και εφ’ όσον θα υπήρχε η ελευθέρα εξελληνισθείσα Κωνσταντινούπολις και εξησφαλίζετο η ελληνική πλέον κρατική και εθνική οντότης συνέχεια που ανεκόπη βιαίως και επί αιώνας μετά την οθωμανική κατάκτησι.
ΕΥΤ: Η Ορθοδοξία ίσως υπήρξε τότε θύμα της αναρχομισελληνικής και αρτηριοσκληρωτικής καλογεροκρατίας της. Χιλιάδες φυγόστρατοι στας Μονάς και ελάχιστοι στας εθνικάς επάλξεις.
ΣΩ: Γι αυτό είπαμε ότι το χριστιανικόν δόγμα έχον ως ιδεολογικήν αφετηρίαν και γραμμήν τον αβρααμικόν μισαλλόδοξον και ολοκληρωτικόν-κομμουνιστικόν αντεθνικόν μονοθεϊσμόν πριν γίνη κρατική εξουσία και συνεξουσία, πριν δηλαδή αναλάβη και εθνικάς ευθύνας. Εξεκίνησε ως αναρχομηδενιστικός σκληροπυρηνικός καλογερισμός διό και είναι δέσμιον αυτού και δεν δύναται απαλλαγήναι απ’ αυτού και εκσυγχρονισθήναι εθνικώς άνευ γενναίας και ριζικής θρησκευτικής μεταρρυθμίσεως και ανανεώσεως.
ΕΥΤ: Πράγματι ο ορθόδοξος μοναστηριακός καλογερισμός λειτουργεί,σνσρχοανασταλτικά του θρησκευτικού εκσυγχρονισού πάντα, ως κράτος εν κράτει, διατηρεί παντού βυζαντινάς κτήσεις-βάσεις εν Ελλάδι και πρώην Βυζάντιο όπως και επεκτείνεται και εις τον ελληνισμόν του .εξωτερικού. Υπάρχει και πολλή δεισιδαιμονία, θρησκευτική αρρώστια άλλωστε.
ΣΩ; Ο μοναχισμός διαπράττει δυο μεγάλα εγκλήματα κατά του έθνους. Πρώτον η φυγοστρατία - οι παπικοί είχαν θρησκευτικά πολεμικά τάγματα, οι ορθόδοξοι ουδέποτε – και δεύτερον η λόγω ακραίας θρησκευτικής ιδεολογίας των αγαμία και ατεκνία. Αμφότερα προδίδουν την πατρίδα διότι στερούν αυτήν απογόνων και υπερασπιστών έναντι των επιβούλων εχθρών της. Αν σκεφθή μάλιστα κανείς την της ελληνικής φυλής ολιγογονίαν, τον διαχρονικόν κατατρεγμόν και την διασποράν της, το αποτέλεσμα είναι ολέθριον. Αλλά είπαμε ο μονοθεϊσμός είναι νομαδικός άπατρις και βάρβαρος αναρχοκομμουνισμός. Μισεί την πατρίδα και την οικογένεια διότι αγαπά τον θεό και μόνο, τον φαντασιακό αναρχκό θεό της αναρχικής του θρησκείας . Και μισεί την σώφρονα λογική και την γνώσι διότι του διαλύει αυτήν την αρρωστημένη, φαντασιακή, σατανική θρησκευτική του πίστι. Αλλά όστις μισεί την ελευθέρα πατρίδα και την οικογένεια δεν είναι ούτε θεοσεβής ούτε αγαθός πολίτης. Δεν είναι Έλλην και δεν είναι ούτε άνθρωπος καν. Διότι η θρησκεία είναι όπως η γυναίκα δια τον άνδρα. Ο χειρότερος εχθρός του ως τυραννική αλλά ο πιο αναντικατάστατος φίλος ως καλή σύζυγος.
ΕΥΤ: Δαιμόνιον, με την αρχαιοελληνικήν σημασίαν, πράγμα η θρησκεία όντως. Αλλά εμείς τώρα ποιον Χριστόν-θεόν ως χριστιανοί λατρεύομε, συνειδητώς ή ασυνειδήτως; Τον Χριστόν του έθνους ή τον αναρχομηδενιστήν Χριστόν-θεόν του ψεύδους και του κέρδους;
ΣΩ: Υπάρχει μεγάλη σύγχυσις πάντως επί του προκειμένου εις την ελληνική κοινωνία και όχι μόνο. Ψυχραιμία και μετριοπάθεια χρειάζεται. Η μεν φιλοπατρία εξημερώνει και ενώνει, η θρησκεία εξαγριώνει και χωρίζει τους ανθρώπους. Η ουσία δε του θεού υποκρύπτεται εις την έννοιαν της πατρίδος.
ΕΥΤ: Πώς γίνεται αυτό;
ΣΩ: Θεός είναι το αγαθόν. Η φιλοπατρία αποτελεί την συνισταμένην και επιτομήν αλλά κυρίως την πηγήν και το κριτήριον πασών των ανθρωπίνων αρετών. Άρα αγαθόν κι αυτή ένα σκαλί κάτω απ’ τον θεό.
ΕΥΤ: Και η θρησκεία;
ΣΩ:; Αναλόγως με την στάσι της έναντι τη ςπατρίδος. Όταν για το κέρδος και την εξουσία την προδίδει είναι με τον διάολο. Όταν όμως ταυτίζεται και υπηρετεί την πατρίδα, την ελευθερία και την δικαιοσύνη τότε είναι θρησκεία των ουρανών οιοδήποτε όνομα και ιδεολογία έχοι αν.
ΕΥΤ: ¨ Μητρός τε και πατρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς και σεμνότερον και ΑΓΙΩΤΕΡΟΝ και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσι¨(Σωκράτης/Πλάτων:Κριτων. 51β). Αυτό εννοείς;
ΣΩ: Άρα καθόλου αφελείς ή ρομαντικοί δεν υπήρξαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι προτάσσοντες έναντι παντός άλλου την ιεράν αξίαν της πατρίδος και τον πατριωτισμόν ως άριστον κίνητρον και μέτρον της ανθρωπίνης αρετής και δημιουργίας.
ΕΥΤ: Και άρα ο πατριάρχης Γεννάδιος-Σχολάριος πάει κόλασι;
ΣΩ: Κανονικότατα. Όπως και ο δολοφόνος της Υπατίας αλλά και οι πονηροί εκείνοι ιερείς του δελφικού φιλοπερσικού μαντείου.
ΕΥΤ: Και εν όσω αυτός ο Γεννάδιος θα εορτάζεται ως άγιος εδώ υπό της αγίας ημών Ορθοδόξου εκκλησίας;.
ΣΩ: Εορταζέσθω. Δεν έχει σημσία. Τα έχει γαρ αυτά και η θρησκευτική γραφειοκρατία. Ουδείς τέλειος άλλωστε.
ΕΥΤ: Και λοιπόν;
ΣΩ: Λοιπόν εμείς πήραμε το μάθημα: Φιλελληνικός εθνοχριστιανισμός, παρακαλώ περάστε.Μισελληνικός, καλογερικός κομμουνοχριστιανισμός όμως. Ευχαριστώ, δεν θα πάρωμεν...
ΕΥΤ: Ναι αλλά από πρωτεύουσα μείναμε στην μέση. Αν και δύσκολο μας βλέπω αλλάζειν ως κράτος πρωτεύουσα.
ΣΩ: Ίσως. Αλλά ας κάμωμεν τουλάχιστον μίαν αρχήν του αλλάξαι-αναβαθμίσαι πρώτον την θρησκευτικήν μας συνειδητότητα, την θ ρησκευτικήν μας πρωτεύουσα. Και η νέα εξωτερική μας πρωτεύουσα θα έρθη μετά φυσιολογικά.
ΕΥΤ: Και σε ποιον ώστε θεόν να ευχηθώμεν δια τούτο;
ΣΩ: Υπάρχει ο λαϊκιστής θεός της συγκαλύψεως, της συγχωρήσεως, της αδιαλλαξίας και των εξαιρέσεων. Και υπάρχει ο θεός των νόμων και των αποκαλύψεων. Ο είς δ’ εκ των ανωτέρω ψεύδεται εάν δεν είναι καθόλου πραγματικός θεός.
ΕΥΤ: Οψόμεθα εις Θεσσαλονίκην λοιπόν ...
1 σχόλιο:
αξιολογη αναρτηση.
να καρποφορησει ο λογος σας.
φιλικα
ευχαριστω
Δημοσίευση σχολίου