ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ (7)

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Γράφει ο ΛεξιΘήΡ :

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (7)

1) survivor.  και όμως είναι ελληνικά.

2) ηλικία, δημοκρατία:  Η ετυμολογία και σημασία τους.

3) Τι εννοιολογική σχέσι έχουν το γέρας (=βραβείον) και το γήρας  (= γηρατειά)

4)  Τι σχέσι έχουν το άγχος με το συνάχι, την αγχόνη και το αγγείον.

5) ¨Θήρα¨ (= κυνήγι) γιατί εδώ το γράμμα ήτα, και ¨θύρα¨ εδώ το ύψιλον;   

6) Άργος και Αγρίνιον  τι κοινό έχουν και το οποίον υποδηλοί η ονομασία τους;

7) Πώς σχετίζεται ο άγιος με την αγνότητα, γνώσι και το πυρ;  

8) Η πυγμή. Γιατί γράφεται το ¨πύ-¨  με ύψιλον; Τι σημαίνει πύξ-λάξ;  

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του συγγράψαντος.

1) sur < super (η ελλ. πρόθεσις ύπέρ) + viv- (ελλ. βίος)+ or (καταλ.)  =  ο επιζών (γεν. του επιζώντος)

2) ηλικία = ήλι-ος + κί(νησις) = ο χρόνος των ηλιακών περιφορών.  Δημοκρατία = δήμος (δη-γη+ μο-μοίρα, μερίδιο γης) + κράτος-εξουσία = η εξουσία του δήμου (=μεριδιούχων γης-γεωργών).       

3)    Το γέρας (= τιμητικόν  βραβείον) επεκράτησεν παρά τοις αρχαίοις με την έννοιαν αυτήν λόγω του ότι απευθύνετο κυρίως εις τους γέροντας προεστούς είτε ως αξίωμα (π.χ. γερουσιαστής) είτε ως επιβράβευσις δια την επιτυχή των θητεία εις κοινωφελές τι αξίωμα ή δραστηριότα.   

4)  άγχ-ος, αγχ-όνη, συν-άγχ-η (συνάχι)  είναι η φραγή-στένωσις  του στομίου της εισπνοής και εκπνοής δια λόγους είτε ιατρικούς είτε άλλους. Το αγγείον < αγχ-είον ωνομάσθη έτσι διότι έχει στενόν λαιμόν. (Πρβ. και   το ηρακλείτειον  ¨αγχιβασίη¨ ( = επί ξυρού ακμής ή στην κόψι του ξυραφιού), δια τους λάτρεις του ¨επικινδύνως ζην.΄)   

5) το ¨θήρα¨ (=κυνήγι) με γράμμα ¨ήτα¨ προέρχεται εκ του τήρα, ρ. τηρώ (πρβ. συνθ. ρ. παρα-τηρώ) ενώ εις το ¨θύρα¨ (ή πόρτα) το γράμμα ¨ύψιλον¨ δηλοί την εισδοχήν-είσοδον (πρβ.  πύλη, θύ-λαξ (ή θύλακας.) πυγή (=τα επιμηραία οπίσθια)).  

6) Αγρ-ίνιον και Άργος εκ του συμφωνικού συμπλέγματος ΑΓΡ-ΑΡΓ-ΑΡΡ- .   Το μεν πρώτον εκ του αγρ-ός. (πεδιάς του Αγρινίου.)το έτερον εκ του αναγραμματισμένου ΓΡ > ΡΓ,  Αργ-ός < αγρ-ός.

7) Άγ-ιος εκ τυ αγ-νός. Το δε αγ- ιχνεύεται εις το λατ. I-gn-is (=πυp, πρβ. λ. σινιάλο) το δε gn-  είναι και η ρίζα του γι-γν-ώσκω,  γν-ώσις, άρα άγι- ος (< άγνιος< ίγνιος)  = θεωρητέος ο κατέχων το προμηθεϊκόν πυρ της  γνώσεως, ο πεφωτισμένος .   

8) Η πυ-γμή έχει το ¨ύψιλον¨ της εισδοχής-εισόδου  (όπως και η πυ- γή και η θύρα αλλά και η τρύ-πα) διότι σχηματίζεται δια των συστολής-συσφίξεως  των δικασθέντων δακτύλων  αφήνουσα  μιαν κεντρικήν οιονεί εισδοχήν-οπήν.  Πυξ-λαξ.  Πυξ  (πυγ-μή) –λαξ (λάκ-τισμα, κλωτσιά) = η, μπουνηδόν - κλωτσηδόν, κατ’ αντιπάλου επίθεσις .