H ΠΕΙΝΑ ΤΟΥ ΕΡΥΣΙΧΘΟΝΑ, ΚΑΤΙ ΠΟΜΟΛΑ ΚΑΙ Ο ΤΟΜ ΚΡΟΥΖ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

H ΠΕΙΝΑ ΤΟΥ ΕΡΥΣΙΧΘΟΝΑ, ΚΑΤΙ ΠΟΜΟΛΑ ΚΑΙ Ο ΤΟΜ ΚΡΟΥΖ (Μια ακόμη απόπειρα αναβίωσης του Τσιφορικού χρονογραφήματος).

 

Ο Ερυσίχθων, ήτο λέει νέος, ωραίος, δυνατός, πλούσιος και επιτυχημένος, του Κολλεγίου των άριστων ένα πράμα. Γιατί από εξ από ανέκαθεν από κάποιο Κολλέγιο βγαίνουν οι πλουσιοπάροχοι, οι ωραίοι και οι ισχυροί Από τα αρχαία τα χρόνια, από τότε που ο Αγοραίας Ερμής παρίστανε το αόρατο χέρι της αγοράς και τα ρύθμιζε όλα κατά το δοκούν των νόμων των νεοφιλελέ. Ξέρετε αυτούς που διδάσκονται επαρκώς μόνο στα Κολέγια για να ρυθμίζεται η αγορά.

 

Αλλά ο νέος την κάνει μια μέρα την αποκοτιά και βλασφημεί κόβοντας το ιερό δέντρο της Δήμητρας την ώρα της γιορτής. Όχι την πρώην γειτόνισσα μου της θεάς. Την θεά Δήμητρα λέω, θα την έχετε ακουστά, ελπίζω.

 

"Ουαου ρε, να το βάλεις live και στο Ινστα, θα σκίσεις σε followers", του είχαν πει οι κολλητοί του, ομοίως κολεγιόπαιδες και κωλόπαιδα.To έκαψε και αυτός live.

 

Έλα μου όμως που είχε followers και κάτι Δρυάδες, κόρες της Θεάς, (όχι της γειτόνισσας  μου, της άλλης), αυτές που κατοικούσαν στο δέντρο το κοπέν και πρόλαβαν και το εκκένωσαν εγκαίρως. Βγαίνουν ματωμένες από τις φυλλωσιές και αλλόφρονες τρέχουν στη μητέρα τους να τον καταγγείλουν τον αλήτη. 

 

Μessanger δεν είχαν ακόμα τότε να στείλουν ενα text, face to face τον δώσανε στας τότε Αρχάς. Άσε που δεν είχε προκάνει και αυτός να τους την πέσει και σεξουαλικώς να τον πάνε αυτόφωρο στο metoo, Άγιο είχε που η λίμπιντο του ήταν στο ναδίρ του ανωμάλου την ώρα που έβαζε μπουρλότο στο δέντρο, διαφορετικά τρέχα να βρεις ιατροδικαστική να παίξει καθυστερήσεις και να στείλει μετά στην Ελβετία δείγματα ζούφια. Ληγμένα και μουσαντένια.

 

Η Δήμητρα θυμώνει με τον παλιομακάκα και πάει και βρίσκει τότενες την Πείνα.

 

Ήτανε τότε που μόλις είχανε αποτραβηχτεί τα νερά του Αιγαίου από την Θεσσαλία και η πεδιάδα φάνταζε ένας ξερός απέραντος τόπος γεμάτος αλάτι και μαύρα βράχια. Τα Μετέωρα, αν έχετε ακουστά, παλιές ξέρες να δένουν οι βάρκες, πριν τα ανακαλύψουν οι καλόγηροι και τα κάνουν αξιοθέατο να κόβουν εισιτήρια. Από τις δέστρες δεν θα έβγαινε μεροκάματο, άγιο είχαν και αυτοί.

 

Την βρήκε την Πείνα που καθόταν ξεδοντιάρα κουρελού, στην μαύρη ξεραΐλα και αγνάντευε τα πρώην πέλαγα από την μονη Ρουσάνου, με μια πρωινή λιγούρα, λες και ήταν στον πέμπτο με αρσενικό παιδί.

 

-Σηκω μαρή, της λέει, έχεις mission. Και άμα τελειώσεις, θα σου φέρω και τον Toμ Κρουζ να πας να κάνεις κρουαζιέρα να σου φύγει ο καημός. Τώρα θέλω όμως να πάες να βρεις τον Ερυσίχθονα και να του δώσεις ένα φιλί στο στόμα.

 

Ουαου λέει η λυσσάρα η Πείνα, δεύτερη κουβέντα δεν ήθελε, πηγαίνει, τον βρίσκει να κοιμάται, του δίνει το φιλί και χάνεται.

 

Ξυπνάει ο Ερυσίχθων την επόμενη την πρωίαν κι αισθάνεται μια λιγούραν.

Πεινάει. Τρώει breakfast. Πεινάει κι άλλο. Ξανατρώει τον αγλέορα, τίποτα ξαναπεινάει. Πεινάει ακατάσχετα που ούτε με τρεις λίστες Πετσα δεν χόρτασε.

 

Αρχίζει να τρώει ότι βρίσκει μπροστά του: Έναν υπουργό, έναν Δήμαρχο, φυτά, ζώα, τη γυναίκα του την ξινή, μετά την πεθερά του την πιο ξινή, τίποτα. Η Πείνα η ακόλαστος εκεί να επιμένει. Μέχρι τα πόμολα τα έκανε οσομπούκο και κρεατοσουπα, μηδέν εις το πηλίκο. 

 

Την πέφτει τότε και στην κόρη του. Αλλά αυτή η σουρτούκω είχε προλάβει να πάρει inside information από ένα fund που έγραφε μεροκάματα, προλαβαίνει να μεταμορφωθεί σε φοραδίτσα και το έβαλε στα πόδια για να γλιτώσει. Κάποιοι είπαν μετά ότι είχε μέσον την Άρτεμη που είπε και της έσωσε τα θέματα την προηγούμενη η τότε ΔΑΠ-Νουδουφουκου. Και γλύτωσε.

 

Έφαγε τότενες και αυτός τα ξύλα του σπιτιού του μπας και φύγει η ξινίλα της πεθεράς, δύο ταψιά μπακλαβά και μια σκάφη σκορδαλιά, τα πάντα. Ούτε πυρκαγιά στην Βόρεια Εύβοια να ήταν, ότι έτρωγε τα έκαιγε αμέσως όλα ο θεομπαίχτης! Χωρίς εκκενώσεις.

 

Μέχρι που πια δεν υπήρχε τίποτα γύρω του και μέσα στην μέση της ερημιάς, αγριεμένος τρώει τα κρέατα του και μετά και τα κόκαλα του. Και έτσι τον χάσαμε τον νέο.

 

Έκτοτε έμεινε και η συνήθεια σε μια φιλενάδα της Βλαχοπούλου να ορκίζεται στα σινεμά ότι δεν τον κεράτωσε, να που να φάει τα κόκαλα της. Αλλά ποιος να το πιάσει το βαθύ το υπονοούμενο του σκηνοθέτη Ο μύθος του Ερεσυχθωνα είχε ξεχαστεί και γελάσαμαν πολυ γελάσαμαν που δεν τον κεράτωσε τότε που έκανε σόλο καριέρα στην κατασκευή offshores..

 

Όσο για τους απογόνους του Ερυσιχθωνα, γιατί πρόλαβε και έσπειρε πολλούς ο κερατάς πριν αυτοαναφλεχθεί, κάνουν ακόμα σήμερα καριέρα στο γκουβέρνο. Μόνο που αυτοί μπορούν και τα ρίχνουν όλα σε ένα κυβερνητικό εκπρόσωπο, σε ένα υπουργό άντε και δύο τρείς τέτοιους αναλώσιμους και στους προηγούμενους άμα δουν τα σκούρα όταν η Πείνα τους για πόμολα βγάζει πλέον μάτι.

 

Εξελίθκαμαν κάπως, αρκεί να τρέξει το θέμα "επικοινωνιακά"., Ξεχνάνε εύκολα τα μείζονα σε αυτόν τον τόπο όταν τους βομβαρδίζεις με ψιλοσκάνδαλα κάθε μέρα, που χρόνος μετά να σκεφτούν ότι δεν υπάρχουν impossibles. Μόνο mission's από τους χορηγούς.

 

Γιατί επικοινωνία είναι όλα, και μην τους πιστεύετε ότι την ανακάλυψαν στα Χαρβαρντ βρε χαϊβανια. Αρχαίες οι ρίζες της τέχνης, μυθολογικές. Μόνο που τότε διαδίδονταν από στόμα σε στόμα και από κρεβάτι σε κρεβάτι, τώρα ξέχνα το κρεβάτι, έχουμε το φουμπου.. 

 

Θα έρθει, λέει τώρα η τέχνη, όπου να'ναι και εκείνη η Πράσινη Ανάπτυξη και θα λιγωθεί το αντεράκι τους. Οι ανεμογεννήτριες να είναι καλά. Όσο για το δικό σου το αντεράκι πλέον σε mission impossible mode, σε κρουαζιέρα με τον Τομ Κρουζ στα πρώην πελάγη του Θεσσαλικού.

 

Ο ως άνω μύθος του Ερυσίχθονα, δεν διδάσκεται στα Κολλέγια. Ούτε επαρκώς ούτε ξεπαρκώς, μπαν το θέμα, του επικινδύνου.Τι θες δηλαδή;; Να ξυπνήσουν και να βάλουν μετά κανένα μπουρλότο στους νομούς της αγοράς και να έχουμε τίποτε άλλα;; 

 

Άσε πόμολα υπάρχουν, θα τα θεωρήσουμε ως παράπλευρη απώλεια του πολέμου με τον κορονοϊό και θα πάρουμε μετά άλλα.

 

Κομπρί ή τα θέτε όλα αυτά να σας πω όλα τα ανωτέρω και στα λατινικά;;