ΕΛΛΗΝOΓΝΩΜΩΝ 3

Αρρίων ο συγγράφων :

Παίδες Ελλήνων

Αεί κραταιούσθε και ελλόγως-φιλοσόφως ενδυναμούσθε,

τον λόγον της γενέσεως και δράσεως υμών ως Ελλήνων εν τω παρόντι βίω εκζητούντες ! Ουδέν γαρ τυχαίον γέγονε εν τω κόσμω τούτω αλλά άπαντα υπηρετούντα ιεράς αιτίας λόγον και σκοπόν. Ωσαύτως δ’ άπαντα μεμετρημένα και μεμειγμένα. Η λύπη χαρά ι μέμεικται και το καλόν κακώ ι.  Άνω οδός και κάτω οδός, θέρος και χειμών, ανάτασις και κατάπτωσις, ακμή και παρακμή, την ζωήν ποικίλλουσι και την των ανθρωπίνων ψυχών δράσιν και κρίσιν διεγείρουσι.  

Και ει βούλεσθε γνώναι, ημείς αυτοί ως προς ενσάρκωσιν, ουράνιαι ότε ψυχαί, τον ενεστώτα βίον ως  Έλληνες γεννηθήναι επελέξαμεν, του και δαίμονος επικυρούντος, ει φιλοσόφως  εις τα του Πλάτωνος  πειθόμεθα, τα εν ¨Πολιτεία,¨ και δη εις τον επιλογικόν μύθον Ηρός του Αρμενίου, αναφερόμενα. Όστις δια στόματος Ηρός λέγει  ¨αιτία ελομένου ¨ (του εκάστου προ-επιλέξαντος) τον κλήρον του ανθρωπίνου παρόντος βίου του, ¨θεός  δε αναίτιος.¨

Ο ελληνισμός και η Ελλάς, από της ρωμαϊκής κατακτήσεως  (-146 π.χ.ε) και εντεύθεν, εξαιρέσει ολίγων φωτεινών διαλειμμάτων εθνοφυλετικής ανασυγκροτήσεως (ήτοι χρονικά διαστήματα της μέσο- και ύστερο- βυζαντινής περιόδου και διαστήματα προ των δύο παγκοσμίων πολέμων επί συγχρόνου μετεθνεγερτικής (1821)προτεσταντοκρατίας), τελεί εθνικώς-πνευματικώς  περιτετμημένη, υπό ξένον ζυγόν και ξένην πολιτικοικονομικήν κατοχήν, επιτήρησιν και προστασίαν. Αλλά το χείρίστον της παρούσης ημών κατοχής, έγκειται εις το ότι ο σημερινός Έλλην δεν εννοεί καν ότι ευρίσκεται υπό ξένην κατοχήν, ζων υπό το κράτος μιας (Μάτριξ) εικονικής εθνικής πραγματικότητος, μιας  ψευδαισθήσεως ελευθερίας, ανατροφοδοτουμένης υπό του κατεστημένου των ξένων και ξενοδούλων εντοπίων δημοσιομέσων και δημαγωγών, κατεστημένου όπερ πείθει τον λαόν θεωρείν τας επιλογάς του κατεστημένου ως ιδικάς του επιλογάς όπως ως την μεγίστην δημοκρατικήν και πολιτισμικήν κατάκτησιν αυτού το εκλέγειν ως πολιτικούς του τους ήδη υπό των τυράννων του προεκλελεγμένους της κοινοβουλευτικής διακομματικής συμπαιγνίας.  

Ούτω πως οι σύγχρονοι εθνολαοί περιφέρονται ως Οδυσσείς-επαίται, καταφρονούμενοι και εξόριστοι υπό των κοινοβουλευτικών καταχραστών  μνηστήρων, πέριξ του εθνικού των Οίκου, μη δυνάμενοι εισέτι ούτε την εθνικήν των  ταυτότητα ιδιοκτησίας χρήσθαι μήτε και τα πολιτικά και εθνικά όπλα ευρείν προς αποκατάστασιν της καταφώρου εισβολής, υπεξαιρέσεως και αδικίας.

Δια ταύτα: Χρειάζεται σχέδιον επαναστατικόν και στρατηγική μεγαλοφυής δια την κατάληψιν των ξενοδούλων πολιτικών ανακτόρων.  Αλλά προ πάντων απαιτείται πνευματικόν κίνημα εθνεγερτικόν έχον και το ανάλογον αξιακόν σύστημα ως ηθικήν βάσιν και ενωτικήν, συσπειρωτικήν, ανθρωπιστικήν ασπίδα αυτού. Έν εμβληματικόν πανανθρώπινον σύνθημα κατά πρώτον, ουχί βεβαίως τα ιστορικώς παρωχημένα και καέντα, εν είδει του γαλλικού εκείνου ¨Ισότης, αδελφότης, ελευθερία,¨ του κομμουνιστικού ¨Προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθήτε¨, ή του χριστιανικού ¨εν τούτω νίκα,¨ αλλά Νεοαναγεννησιακού τύπου όπως  ¨ΖΩΗ, ΦΥΣΙΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ,¨ ( όπου Ζωή-πνεύμα θεού, Φύσις-εικών θεού, Άνθρωπος-υιός θεού!)

Και γαρ επείγει δι’ ημάς επινοήσαι πάραυτα και εκ νέου, και ως αντάξια τέκνα αρίστων προγόνων, ανδρών τε θεών τε,  νέους θεούς-ιδέας κοσμογονικής, τιτανικής πνευματικής ισχύος, καινοφανή δαιμόνια θαυμαστής αναμορφώσεως και ανακαινίσεως της γεγηρασμένης και ταλαιπωρημένης ψυχής της ανθρωπότητος. Ει δ’άλλως, ως εξαντλήσαντες τον εθνικόν λόγον της ιστορικής ημών παρουσίας , ουκ έχομεν λόγον περαιτέρω επί γης υπάρξεως, ζώντες είτε ως (ομηρικώς) ¨ετώσιον άχθος αρούρης¨ είτε (Μακρυγιαννικώς) ¨παλιόψαθα των εθνών.¨   Ήδη αφικόμεθα νεοκομμουνιστικώς-ευρωπροτεσταντικώς και διάγομεν δουλοπρεπώς-μνημονιακώς εις την εσχάτην βαθμίδα δημοκρατικής ταπεινώσεως, εθνικού εξευτελισμού και αναξιοπρεπείας, θέσιν- όνειδος εις ήν ου περιελήλυθε ποτέ έως του νυν έτερον έθνος!

Αλλά εάν ο Έλλην, και η ανθρωπότης γενικότερον, δεν συνειδητοποιήση, μέσω του ηλεκτρονικού ανοικτού σχολείου αυτή την φοράν και ουχί δια του ψευδεπιγράφου ξενοκρατουμένου κρατικού σχολείου,  το μέγιστον αυτό εθνικόν και ιστορικόν μάθημα:  ότι ο ξενόδουλος και απολυταρχικός διακομματικός κοινοβουλευτισμός των πολιτικών δημαγωγών, εθνομειοδοτών μεταπρατών της εθνολαϊκής ψήφου και εντολής, αποτελεί το χείριστον εθνοκτόνον πολίτευμα. οι δε μεταπράται πολιτικοί  εισίν μίσθαρνοι πράκτορες, αντιπρόσωποι ξένων και αντεθνικών συμφερόντων και ουχί ελληνικών, εκ των προτέρων προς τούτο υπό των ξένων δυνάμεων εωνημένοι τε και επιλελεγμένοι .  και έως ότου οι παρουσιαζόμενοι εις τα δημοσιομέσα πολιτικοί, αντί του υπερηφανεύεσθαι δια την βουλευτικήν και δημοκρατικήν των ιδιότητα, αισθανθώσι ένοχοι και απολογητικοί, ουκ έσσεται ουδεμία ελπίς σωτηρίας.  

 Και διατί οι Έλληνες, ω Έλληνες, και μόνον αυτοί; Και γαρ μακράν ημών πάσα έννοια φυλετικού ναρκισσισμού και εθνικής ματαιοδοξίας. Αλλά η ελληνική σκέψις και γλώσσα εστί αιωνία και ουρανία, η  αποκεκαλυμμένη και ζωογόνος, ιστορική και υπερβατική εν ταυτώ,  αλήθεια. πηγή, μήτηρ και τροφός όλων των πολιτισμών. οι δε  Έλληνες οι πρωταθληταί με διαφορά του υγιούς ανθρωπισμού. Αυτοί εμόρφωσαν το παρελθόν, επλούτισαν το παρόν διό και αξιοπίστως κρατούσι τα καθοριστικά εχέγγυα δι’ ένα καρποφόρον μέλλον. Δια τούτο και ο μόνος πραγματικός και μη ψευδεπίγραφος οικουμενικός και παναθρώπινος ανθρωπιστικός πολιτισμός – και δυστυχώς ανεπανάληπτος διο και αναντικατάστατος – ήτο και εστίν ο ελληνικός. Επειδή αυτός και μόνον αυτός επίστευσε εις τον ελεύθερον ΑΝΘΡΩΠΟΝ, τον  –μήτε τύραννον μηδέ δούλον κανενός- και τόσον αληθινά και δυνατά, όσον και εις τον θεόν! Και τοιουτοτρόπως κατώρθωσεν εξημερώσαι, τιμήσαι,  εξευγενίσαι τον άνθρωπον αυτόν, και εις ολύμπια ισόθεα ύψη αυτόν εξυψώσαι και εγκαταστήσαι όσον ουδείς πολιτισμός έτερος, προ και κατόπιν αυτού. Δια τον λόγον ότι οι δουλόφρονες Αφρασιάται, υπερμέτρως και τρομακτικώς, γιγαντοποιούσι τον θεόν δια το  συντρίψαι, τρομοκρατήσαι  και υποδουλώσαι, εθνικώς και πολιτικώς, τον άνθρωπον, παραουσιάζοντες αυτόν ως ασήμαντον και αναλώσιμον φθαρτόν σκεύος προ του παντοδυνάμου θεού του. οι δε λαοί του Βορρά, εξ αντιθέτου πλην αμέτρως φρονούντες και αυτοί, ιδεαλιστικώς απρόσιτον και ωσεί ανύπαρκτον τον θεόν αυτών καταστάντες, εξέθρεψαν ως επίγειον υποκατάστατον αυτού, ένα τερατωδώς μαινόμενον και αυθαίρετον υπεράνθρωπον. Ούτως ουν εχόντων των ¨ βαρβάρων¨ αυτών  πολιτισμών εγαλούχησαν κατ’ εικόνα των ένα προβατοειδή, βοσκηματώδη και αντιπνευματικόν άνθρωπον, τον σημερινόν, αβούλως και ακρίτως, αγελαίως πορευόμενον οπίσω πολιτικοθρησκευτικών δημαγωγών, σημαιών και συμβόλων, άνθρωπον  μη κατανοούντα ότι τα διαφημιζόμενα και καθιερωμένα αυτά σύμβολα, σημαίαι και ιδέαι, δύνανται πολλάκις παπαραπλανάν και παγιδεύειν τον αφελή, άβουλον και απαίδευτον άνθρωπον  οσάκις απουσιάζει όπισθεν αυτών είτε η παιδεία και η εντιμότης των αρχόντων είτε η εθνική και πολιτική δυνατότης των ελευθέρων και πεπαιδευμένων πολιτών του διακρίναι, ελέγχειν και προστατεύειν εαυτούς  κατά πάσης τυχούσης τυραννικής αυθαιρεσίας των αρχόντων του.     

 Οι φωτεινοί μετά των φωτεινών και οι καθαροί μετά των καθαρών. Οι υγιείς μετά των υγειών και οι αγαθοί μετά των αγαθών. Το σκότος ζη κεχωρισμένον του φωτός, το ακάθαρτον του καθαρού, το νοσηρόν του υγιούς, το άσχημον του ευμόρφου, το κακόν του αγαθού.  Ο ήλιος την ζωήν υπηρετεί, τα δε θνησιμαία πτώματα υπό γην θάπτονται ίνα μη τον ήλιον και την υγείαν προσβάλωσι. Αι πόλεις καθαραί εισίν άνω και ευπρεπείς, κάτω δε τα ακάθαρτα αυτών υπονόμως κατάγουσι ίνα μη μολύνωσιν και νοσήσωσι τα υγιή.

Αι των αγαθών, εναρέτων και ηρώων ψυχαί εις τα του σύμπαντος άνω καθαρά και φωτεινά, τα των θείων και αθανάτων δώματα έλκονται, ούσαι ομοιογενείς τε και ομόζυγοι αυτοίς. Οι δε ανηθίκως τε και εγκληματικώς βεβαρημένοι εις τους αφεγγείς στυγείους, μεταθανατίως, κατευθύνονται βόθρους του σύμπαντος, μετά των βρωμερών λυμάτων αναμεμειγμένοι, ένθα βορβορωδώς διαμένουσι και διάγουσι μέχρι του, εν τω ειμαρμένω απαιτουμένω χρόνω, την ηθικήν των κάθαρσιν συντελεσθήναι και εις το φίλιον των θνητών φως και πάλιν αναβαίνειν αξιωθήναι.     

Μη ούν δειλιούντες γογγύζομεν, Έλληνες,  και μεμψιμοιρούμεν ότι εις τα των Ελλήνων ανδρών τε θεών τε χείριστα του ζην ευρήμεθα σήμερον. αλλά θαρραλέως δέον τον νουν και ατρόμητον έχειν, οιόμενοι ότι τον προγενετικόν ημών δαίμονα ημείς δια τούτο επελέξαμεθα ενσαρκωθησόμενοι ως θνητοί, δια τα της αρετής και της ελληνικότητος τα πλέον δύσκολα και αυχμηρότατα ημάς δοκιμάσαι ώστε, εδραίοι περί τα ιερά πάτρια και δια τα λαμπρά ημών προγονικά προτάγματα μοχθούντες και αγωνιζόμενοι,  γηίνως τε και μεταθανατίως, των στεφάνων και επάθλων της αρετής και της νίκης ουχί τους ευκόλους και μετρίους κερδίζειν αλλά τους σπανίους, ελληνικούς και ισοθέους.

Ταύτα ουν τα ηρωικά προγένεθλα βουλήματα ημών ευγενώς υποθέντες ωσεί μνησθέντες, μη το ανεκτίμητον ημών οχυρόν ψυχής, αγενώς και αφιλοτίμως, προδώσωμεν και απωλέσωμεν, ίνα άξιοι των θεών πατέρων ημών απόγονοι, μαθηταί και συνεργοί γενώμεθα.

Επειδή τους εν ουρανοίς επιμελητάς θεούς  –  καθάπερ ημίν μεταδιδόασι οι μόνοι αληθείς πνευματικοί και δίκαιοι, αξιόπιστοι και έγκυροι ανταποκριταί του υπερβατικού, οι πολιτικοθρησκευτικώς απεξηρτημένοι και απρακτόρευτοι φιλόσοφοι, οι δια τούτο και αληθώς-ασφαλώς φιλάνθρωποι, φιλόθεοι και θεοφιλείς -

ουδόλως απασχολούσι αι ποικίλαι θρησκευτικαί λατρείαι των θνητών, κρίνοντας αυτάς ως ασχολίας και διασκεδάσματα ηθικώς αδιάφορα του είδους όπως και ο φιλαθλητισμός ή η σινεφιλία.  Δηλονότι εις τα της αρετής επικεντρούται φιλάνθρωπα έργα  και τα της φιλοσοφίας φιλόθεα κατορθώματα και μόνον  η των ανθρωπίνων ψυχών μετά θάνατον κρίσις παρά αυτών των θεών. Και προς τούτο ότι βούλοιτο η κερδοσκοπική θρησκευτική δημαγωγία λεγέτω. Τους φιλαλήθεις και μεγαλοψύχους ουκ αν πείσειε, τους την των ουρανών ευλογίαν επί γης φιλοσόφως έλκοντας, τον δε θάνατον μη ως σκότιον και τρομακτικόν έρεβος προσβλέποντας αλλ’ ως αθανασίας προθάλαμον και φωτεινήν της αιωνιότητος πύλην.   

Πύλην είπομεν; Αλλ’ ουκ αστόχως και αθεμίτως είπομεν. Ότι ιδού οι κώδωνες της Ειμαρμένης ηχήκασι και η εθνική Πύλη της αληθείας και πάλιν ηνεώχθη, και δια Ζηνός ελαύνοντος εφ’ ημάς επεκυρώθη. Πρωτοστατεί ρίγος ιερόν, ποταμός  ουρανίου βαπτίσματος διατρέχων τα μέλη ημών συγκεκινημένα . Και ιδού ο απόκοσμος βηματισμός του στρατού θεών πρωτοφανών, ο οίστρος των μουσών και τα χρυσά λάβαρα των αθανάτων. Μακάριοι ουν αυτής οι ένθεοι εισβολείς. Και γαρ οι μεν πρώτοι ηγηθήσονται και ευλογηθήσονται, οι δευτεραίοι ευδαιμονήσονται και δοξασθήσονται, οι τριταίοι χορτασθήσονται και οι τελευταίοι απόστολοι λογικών θαυμάτων έσονται.

Ει και ουκ εις όλους όμως ταύτα πάντα και αμέσως εφικτά. Ότι δια το ακούειν τα ιερά και απόκρυφα δέον ημάς, προτού, ηρωικώς τον νουν ανδρωθήναι, και ηθικώς εις Όλυμπον υψωθήναι και ως ήρως Θησεύς αποσείσαντες τα πάγια εμπόδια, τα κεκρυμμμένα εργαλεία της βασιλικής αρετής αναζητήσαι και ευρείν. Επειδή οι των Ελλήνων απόκρυφοι θεοί θρησκευτικώς ουκ εντοπίζονται, ιερατικώς ου δουλεύουσι, επιστημονικώς τε ουκ ανιχνεύονται και εμπορικώς ουκ εννοούνται αλλά μόνο εν φιλοσοφία απαντώσι, τα μάλα αποστρεφόμενοι και βδελυσσόμενοι πνεύματα απατήλεια, φοινικικά, συνωμοτικά  τε και διεστραμμένα .

Έσσεται γαρ ποτέ, ω παίδες, και το ποθούμενον ήμαρ, μακράν της κενοδόξου και αντιθέου αυτής εποχής, ότε ο της ιστορίας και οικονομίας θεός επαναφορέσει αν εις τον παράμεσον του  γένους ημών τον πρωταγωνιστικόν αρραβώνα της δράσεως. Τότε σπευσούνται και οι απογοητευμένοι και αχάριστοι λαοί πάντες τας τύχας του μέλλοντος αυτών και πάλιν εις ημάς εμπιστευθήναι και εναποθέσαι ως και του παρελθόντος , εις ημάς τους γενοκτονουμένους υιούς των θεών, ιδανικούς πράκτορες, πραγματικούς φορείς και σεμνούς αθλοφόρους της αδόλου, απρακτορεύτου και ατελευτήτου αγάπης!