ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. (6)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. (6) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

1) Και αν  στιγμιαίος τις γενετήσιος βιασμός, διερωτάτο,  καταστρέφει την ψυχήν τόσο, ας φαντασθώμεν το κατά πόσον έχει αυτός ο θεσμοποιημένος, πολιτικοθρησκευτικός βιασμός της ολοκληρωτικής εξουσίας διαστρέψει, καθολικώς και  διαχρονικώς, την ψυχή της ανθρωπότητος!  

2) Διο και τα τόσα περιφερόμενα ψυχικά ερείπια και τα ολίγα έως ελάχιστα ελληνικά αγάλματα. Νυχθημερόν πελεκίζουν και κατεδαφίζουν την ουράνια ομορφιά και υγεία του κόσμου. Γήινον άχος.

3) Δεν θα συντρίψουν ποτέ την αθωότητα. Δεν έχουν μάλλον ούτε θ’ αποκτήσουν ποτέ τα κατάλληλα εργαλεία. Κάθε ανατολή αυτή ανασταίνεται ανακαινισμένη και εξαγνισμένη.

4) Δημαγωγικός πληθωρισμός και εκφυλιστικός πλουραλισμός κρύπτει τον ήλιον του αγαθού.  Κομμουνιστικός, δημοκρατορικός  πολτός μέλιτος εις την θέσιν του βασιλικού.

5) Του αγίου Ναρκίσσου γιορτάζει το ζώδιο της Πισπιρίγκου.  Μας γέννησε ένα προπατορικόν φάουλ. Για τέτοια πνευματική ένδεια, λύσσα και άπληστο πείνα μιλάμε. Για τέτοιο ευλογημένο ξεπεσμό.

6) Αποτυχημένοι νάρκισσοι παντού και ο θρήσκος ο ναρκισσικότερος. Αλλιώς δεν θα υπήρχαν τόσα ουράνια διαπιστευτήρια και διαβατήρια, τόσοι ακατάδεκτοι παρασιτικοί παράδεισοι.

7) Φοβίζει πολύ ο κρυφός φθόνος. Η λανθάνουσα κακία όσων αγαπούν και μισούν κατά παραγγελίαν.  Προσβλέπουν σ’ ένα χαώδη ουρανό, μια μαζική ουτοπία  συνωμοτικής, γκρίζας πίστεως .

8) Είναι μετά κι αυτά τα ζαβολιάρικα πνεύματα… Σαν τα οικόσιτα όλο μπερδεύονται στα πόδια της σκέψεως. Αν δεν αποσπάσουν την εγωιστική μερίδα τους, αγριεύουν και γιγαντώνονται, από γάτες τίγρεις.  

9) Οι φερέγγυοι δε θεοί σπανιότατον είδος προς εξαφάνισιν κι αυτοί τώρα. (Αλλά και τα είδωλά των δεν τα πάνε καλύτερα. Όσο πιο αναγνωρίσιμα και δημοφιλή τόσο πιο αναλώσιμα και κατηραμένα.)

10) Οι αμόλυντοι του παρόντος στοχασμοί επισπεύδουν πάντως τους Ελευσίνιους οργασμούς. Ευέλπιδες πρόσκοποι αεί κατά τα χρώματα της γαλήνης.

11) Αιθέριοι πρέσβεις υπομένοντες εις μίαν ευγενή, ανωτέραν προοπτικήν του προσεχούς.   Μέχρι να επι(σ)τρέψουν οι αγέρωχοι καιροί.  

12) Αλήθεια ποιος ειπείν μπορεί, πέρα από πτυχία και θρησκεύματα:  Εσπούδασα άνθρωπος, έζησα άνθρωπος;  Και νιώθω υπερήφανος και δικαιωμένος και μόνο απ’ αυτό;  Για μένα αυτός αξίζει μόνο του θεού και όλου του κόσμου τα ¨ζήτω!¨

13) Άνθρωπος ο πανίερος έμψυχος χάρτης του δημιουργού θεού. Ψυχή ανθρώπου όστρακον γήινον και ψυχή  θεού ενύλου άστρον ουράνιον ενδεδυμέναι. Αμφοτέρων δε νους αμφίδρομος χρυσή Υπερμνήμη.  

14) Φοβού οργανώσεις και κόμματα, ναούς, μονάς και στοάς. Φιλανθρωπία ότι όπως και ζωοφιλία η υποκριτική μάσκα των πιο ύπουλων εχθρών, προαγωγών σώματος και ψυχής, του ανθρώπου. Διό και διάκρισις η κορυφαία ίσως του Ερμού συμβουλή.

15) Δανεική εστί και ανασφαλής πάσα η ξένη σωτηρία. Εργατικότης και αυτοσωτηρία μέτρον ανθρώπων αγαθών άριστον .

16) Θεός το ζην, πατρίς το ευ ζην. Φιλοπατρία το κορυφαίον ηθικόν άθλημα. Βατήρ των εθνικών πολιτισμών και βασιλική οδός της αρετής . Αρνησιπάτριδες δε ώσπερ Κίρκιοι χοίροι, ναυαγοί της Ιθάκης.

17) Η μυστικιστική μαγεία που σκλαβώνει νου και ψυχή υποχωρεί και υποτάσσεται αβίαστα στο αιθέριο πνεύμα και θέλημα της φιλοσοφίας όπως η νύμφη Καλυψώ στον λόγο του Ερμού και την βούλησι του Διός. Κι έτσι επέτρεψε αυτή τον νοσταλγό Ουδυσέα να φύγει.  

18) Κι έτσι η νοσταλγία της πατρίδος, το ανώτερο και ευγενέστερο πνεύμα και αίσθημα που μπορεί να φέρει μέσα του άνθρωπος, διέσωσε τότε την ανθρωπιά και την ζωήν του πολύπαθου Οδυσσέως.

19) Και συ, παιδί μου, σεμνόν έχε τον νουν. Ούτως ή άλλως αι λέξεις καίγονται σαν θυμίαμα στον βωμό του αρρήτου. Ηδονήν δε και λύπην σέβου, τους της ψυχής δαιμονίους παιδαγωγούς.  

20) Υμείς δε, ω Μούσαι, τους μουσικούς σας μήποτε αοιδούς παύσετε καλλωπίζειν και λαμπρύνειν. Υμέτερον γαρ το Απολλώνειον άθλημα και το ολύμπιον κεφάλαιον.