ΟΙ ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ. (140)
(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Από μακράν βλεπόμαστε κι από κοντά χανόμαστε.
Όλο και όσο πιο πιστοί, άλλο τόσο και πιο δουλικοί και φοβικοί.
Ζώντες μια διαστολή της στιγμής εις τον ατέλειωτο χωρόχρονο.
Η λίμνη όταν κοιμάται ονειρεύεται πώς είναι θάλασσα.
Θεός ήταν μια φορά και πέρασε.
Κόσμος πάει κι έρχεται και δεν μας καταδέχεται.
Κυνηγώντας τα πέλαγα, διασχίζοντας τας ερήμους.
Εξεγείρετο του ύπνου υπό κώνωπος λεπτώς περιβομβούντος.
Ένας ωφελιμιστικός ορθολογισμός εσάρωσε τον αγνό αυθορμητισμό της φαντασίας.
Σταματήστε τον Ντανιάνιάχου¨ Τον Ερντογάν, σας βαστάει ψοφοραγιάδες; τον λέοντα, όχι τα ίχνη του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου