ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Ή΄(25)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Ή΄(25)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Έλλην γίνεσαι με την καρδιά σου κι όχι με το όνομά σου. Ο αιώνιος Έλλην, πρωταθλητής του έπους του ανθρώπου.

Νέα Ελλάς, νέος Έλλην, νέα πρωτογενής σκέψις, νέα γνώσις, νέοι θεοί, νέα αρετή και νέα συνείδησις.Νέοι καιροί μας προκαλούν, νέαι ιδέαι, ελπίδες νέαι.

Ιδού η νίκη και η δόξα των ηρώων, ημιθέων και ισοθέων πάμφωτος αναβαίνει εις τον ουρανόν και εις τους θρόνους συγκάθηται των θεών κρατώντας τους αφθάρτους στεφάνους αυτών.

Πρώτα οι ουρανοί, μετά οι ήρωες και οι θεοί, έπεται η φύσις, και τέλος οι νεκροί, οι πρόγονοι. Οι ζωντανοί χρωστούν σ’ όλους αυτούς, γι αυτό γεννήθηκαν, επί του τιμάν και λατρεύειν αυτούς καθώς η ηθική τάξις – Θέμις και ο ηθικός πολιτισμός επιβάλλει.

Αν δεν σωθής, αν δεν μάθεις σώζεσθαι από μόνος σου, δεν θα σωθής πραγματικά ποτέ. Άλλο γαρ πίστι και άλλο τράπεζα πίστεως.  Ζούμε πιθανώς στην γλυκειά νάρκη των θρησκευτικών ψευδαισθήσεων. Όταν ξυπνάμε βρισκόμαστε στην κόλασι. Για αρκετούς το οδυνηρό ξύπνημα ξεκινά από δω.

 
2. Ο παγκοσμιοποιημένος σήμερα κοινοβουλευτισμός έχει εξελιχθή και λειτουργεί όπως οι δημοφιλείς πανίσχυροι αθλητικοί σύλλογοι, υπεράνω εθνικών, θρησκευτικών και φυλετικών στερεοτύπων. Έτσι κάθε κυβέρνησις εξαρτάται όλο και πιο πολύ μια τυπική λαϊκή ετυμηγορία και αντιπολίτευσι.

Μπορεί όθεν άνετα να εξαγοράζει, όπως μια μεγάλη ποδοσφαιρική ομάς τους πιο ακριβοπληρωμένους παίκτας, τους ικανότερους της αντιπολίτευσης, κυβερνώντας δηλαδή χωρίς ουσιαστική αντιπολίτευσι και αντιπολιτευόμενα δημοσιομέσα.

Η νεοελληνική αριστερά ζη στον μοντέρνο της μεσαίωνα, στο ίδιο ανθελληνικό κλίμα ιδεολογικής τρομοκρατίας όπως ο πρώιμος αντεθνικός εβραιοχριστιανισμός για ένα ελληνικό λαό χωρίς Ελλάδα και μια πατρίδα χωρίς εθνικής ελευθερίας νόημα και όραμα.

Προοδευτικοί δήθεν. Αλλά προκεχωρημένοι δεν σημαίνει απαραίτητα και κερδισμένοι. Μπορεί και   πελαγωμένοι, χαμένοι.

Οι σύγχρονοι δυσλειτουργικοί μύθοι πρέπει να μετασχημασθούν. Τα δόγματα του παρελθόντος είναι ανεπαρκή για το θυελλώδες παρόν που δοκιμάζει νεύρα της ψυχής και της όρια του πνεύματός μας.

3. Σώματα ασφαλείας, στρατός, δικαιοσύνη, δημοσιομέσα, την εξουσία έγιναν προστατεύειν μάλλον ή τον λαό.  Λαϊκοί αγώνες και θυσίαι, η εγχείρησις επέτυχε μα ο ασθενής απεβίωσε, πάνε, εν τιμή και δόξη, στον παράδεισο τον λαϊκό.

Μεταξύ σφύρας και άκμονος, φθοράς και ανυπαρξίας. Ο μεγαλύτερος διαστροφεύς και καταστροφέας ψυχών με ενδύματα σωτήρων ζη εδώ. Και στο μέσον υπνοβατών ο ζηλόφθονος Έλλην του ¨όλα ή τίποτα.¨

Σαρκοφάγοι του ελληνισμού, πληγαί που δεν κλείνουν όπως το ήπαρ του Προμηθέως δεσμώτου. Ζητείται επειγόντως νέος Ηρακλής απελευθερωτής. Το μέλλον η ιστορία μας. Η ιστορία μας το παρελθόν μας.

Εξουσία η μαύρη μαγεία, θρησκεία η λευκομέλαινα μαγεία, ο κακός και καλός ασφαλίτης του συστήματος. Όταν τα προσευχομάγαζα και τα παπαγαλάκια των ξεμείνουν από χρήμα, θα ξεμείνουν κι από θεό όπως και τα πρώην. Και πάμε γι άλλα.

Η αληθής σοφία όμως δεν ξεμένει ποτέ γιατί δεν χρωστά τίποτα και σε κανένα. Δωρεάν και ελεύθερα δίδεται άνωθεν και τοιουτοτρόπως παραδίδεται αφθόνως τοις πάσιν.

 
4.  Βρε θεοί, με όλο τον σεβασμό, αλλά ένα μυαλό χαρίσατε στον άνθρωπο μόνο. και πώς να τα βγάλει πέρα με χίλιους διαόλους πολεμώντας την ημέρα!… τί μυαλό δηλαδή, λειψό κι αυτό και με υποθήκη. Κι ο ίδιος θεός, την ίδια στιγμή, για άλλους άνοιξις και γι άλλους χειμώνας.  

Η ορθή και υγιής πίστις στο θεό προϋποθέτει καμιά πίστι σε όποια οργάνωσι μιλά για θεό εξ ονόματος του θεού. Επειδή όπως τα κάστρα πέφτουν από μέσα έτσι και το σώμα υποδουλώνεται αφ’ ότου έχει πέσει, αλωθή θρησκεέυτικά, από μέσα, απ’ την ψυχή του. Φοβού τουτέστιν τους σωτήρες και θρησκείας φέροντας.

Κι αυτό επειδή ο πόθος του θεού της αθανασίας, σ’ ένα κόσμο όπου βασιλεύει η κακία, εύκολα ευπορεί μετατραπήναι εις παγίδα θρησκευτικών αρπακτικών, ο θεός έδωσε στον άνθρωπο την φιλοσοφία ώστε να μάθει να πηγαίνει και μόνος του, ελεύθερος χωρίς ανάγκη θεού και φροντίδα.   

Αλλά η βρώμα της γης δεν φτάνει, δεν μολύνει ποτέ στον ουρανό. Ο ουρανός την φτύνει στα κρύα Τάρταρα. Έκαστος εκεί θα παρουσιαστή γυμνός κρατώντας μόνο το όποιο ψυχοπνευματικό του κεφάλαιο απεκόμισε απ’ τον γήινό του βίωμα.

Πολιτικοί και δημοσιογράφοι φερ’ ειπείν, όπως αυτοί της νεοελληνικής μεταπολιτεύσεως θα παρασταθούν εκεί, στην άμεμπτο ουράνια κρίσι, με τα πιο κολασμένα χέρια και την πιο σάπια ψυχή.